Disclaimer: This is still Unedited. Contains typos and grammatical errors.
___________
"So kay sir zach ka na titira?" Gulat na tanong ni Elayza sa akin matapos kong sabihin sa kanila ang nangyari sa paguusap namin ni Sir Zach.
Napatitig ako sa kanya ng mga ilang segundo. "Hindi" sagot ko habang umiiling.
Sa hindi ko malamang dahilan ay nakita ko ang pagbagsakan ng mga balikat ng aking mga kaibigan. Nasa isang restaurant kami ngayon dahil ang ikakasal na si Justine ay sobrang excited. I can't blame her, ganuon nga talaga siguro pagikakasal ang babae lalo na sa lalaking mahal na mahal niya.
"Bakit naman sofia? Matagal mo nang pangarap yon di ba? Nagaaral pa lang tayo nun kung makaasta ka parang asawa na nga ni sir eh! Di ba yun naman talaga ang gusto mong mangyari?" Himutok ni glayn sa akin habang umiinom siya ng wine.
Napanguso ako sa kanya tsaka ko sinubo ang slice ng cake na nasa harapan ko. I can't even eat the main course, parang wala akong karapatang kumain. "That's different glayn...this time, it's different" wala sa sariling sagot ko sa kanya tsaka ako napababa ng tingin.
"What ever happens andito lang kami sofia...you know us! Students pa lang tayo mapansin ka lang ni sir zach, we're all in to support you" medyo natatawa tawa pa niyang asar sa akin.
Dahil duon ay napangiti ako. They are the most supportive buddies way back in college. Kahit anong kabaliwan ko nuon ay suportado nila ako. And i know na hanggang ngayon ganuon pa din that's why im so blessed to have them.
Di nagtagal ang lunch namin dahil may kanya kanyang lakad ang lahat. Di man ganuon ka importante ang sa akin ay kailangan ko pa ding maging on time lalo na at tungkol ito kay callum.
After ng ilang beses kong pamimilit sa kanya ay sa wakas pumayag na din siya. I know i should be sad about this but this time i should not think for myself all alone. Marami nang nagawa si callum para sa akin, sa amin ni Zeus.
"What's your plans pag alis ko?" Seryosong tanong ni Callum sa akin.
Nakatalikod siya sa akin at nakaharap sa may veranda. Nanatili naman akong nakaupo sa may hammock sa likod niya at pinagmamasdan siya.
"Wala pa" sagot ko dito.
Ang isanb kamay niyang nasa loob ng bulsa ay mabilis niyang inilabas at nakita ko ang bahagyang pagsuntok niya sa may railings. I know that his pissed, pero di ko alam kung saang parte siya naiinis sa mga sinabi o nagawa ko.
"Damn it sofia, sa tingin mo ba kaya ko kayong iwanan kung wala ka naman palang plano sa mga bagay na to" medyo inis pa ding tanong niya sa akin, pero nanatili lang akong kampante at nakatitig sa kanya dahil ngayon ay nilingon niya na ako.
Batid ko din ang mabibigat na pagbuntong hininga nito. He's angry.
Nagkibit balikat muna ako bago ako nagiwas ng tingin. "Ang alam ko lang, gusto kong makasama ang anak ko...kahit kaming dalawa lang" sambit ko habang tinatanaw ko ang papalubog na sikat ng araw.
"Sofia...hindi ako aalis para lang sa wala" frustrated na sabi ni callum sa akin dahilan para malipat ang tingin ko sa kanya.
Ilang sandaling naghari ang katahimikan sa pagitan naming dalawa bago siya napapikit ng mariin.
"This is hard for me Sofia, so damn hard. Pero kung aalis man ako, gusto kong mapunta ka kay Alonzo, kayong dalawa ni Zeus" parang nagsusumamong sabi pa niya sa akin.
Hindi na ako nagulat sa sinabi ni Callum. Naiintindihan ko naman kasi kung ano yung sinasakripisyo ni Callum sa lahat ng ito. Eventhough kahit ngayon ay hindi pa din nagsisink in sa akin ang katotohanang hindi naman pala kami kasal. Marahil ay parang hindi ko na iyon pinagbigyan pansin perosa totoo lang minuminuto pa din iyong bumabalik sa aking isipan.
"Pero Callum, parang hindi ko pa kaya..." pabulong na sambit ko na para bang nahihiya pa akong sabihin ang mga bagay na ito.
"Hindi mo pa kaya ang alin sofia? Tell me" tanong at utos niya sa akin.
Ilang beses akong napalunok bago ako nagkaroon ng lakas ng loob na sagutin ang tanong niya sa akin.
"Natatakot ako Callum. Takot akong bumalik sa kanya, takot aking maulit yung dati...takot akong mapalapit ulit sa kanya." Medyo namamaos na sabi ko na dahil sa halo halong emosyong nararamdaman ko ngayon.
Napatitig ako kay Callum pero naging malikot lamang ang mga mata niya. Para bang naghahanap at nagiisip pa siya ng pwedeng sabihin. Pero kalaunan ay nilapitan na lamang niya ako at tsaka niyakap.
Naging mabilis ang mga araw sa amin nila Callum. Nagawa pa nga naming magbakasyon sa resthouse nila sa tagaytay ng isang linggo. Wala din kaming ginawa kundi ang maglibot sa loob at labas ng maynila na kasama si Zeus.
Nagenjoy kami na para bang isang buong pamilya. Sinulit namin ang bawat oras na natitira pa sa amin.
"No! Want more!" Sigaw ni Zeus ng subukang ilayo ni Callum ang chocolate cake na kinakain niya.
Imbes na magalit ay napatawa na lang din ako dahil sa pinaggagagawa nilang dalawa.
"Daddy want this too" pangaasar ni callum dito.
"Me want more!" Mangiyakngiyak na sigaw nito habang nakaturo sa hawak hawak na cake ni callum.
"Tigilan mo na nga yan, ibigay mo na yan sa kanya" pagalit na sabi ko kay callum pero hindi naman naging effective dahil kahit ako ay napapatawa na lang din.
"See? Kakampi ko mommy" pangaasar pa ni Callum kay zeus na para bang totoong nagkakaintindihan talaga sila.
Truly, Good things must come to an end. I never knew na magiging ganito kabigat sa pakiramdam, i never knew na magiging sobrang masakit ang magiging paghihiwalay namin ni Callum. It should be full of joy and happiness pero hindi talaga maiiwasang sobra kaming malulungkot.
"You want this Sofia kaya wag kang umiyak diyan. Ako dapat ang iiyak..." maluha luhang suway ni Callum sa akin.
Pinahiran ko ang patuloy pa ding tumutulong luha sa aking pisngi habang natatawa na lamang din. "Im just happy for you callum" palusot ko na lang sa kanya.
Mukhang hindi naman talaga iyon bumenta sa kanya. "Wag mo na akong lokohin Sofia...wag ako" suway niya sa akin habang humihigpit lalo ang yakap niya sa akin.
No words can express how much grateful api am to have callum in my life. At walang kahit anong salita din ang makakapagpaliwanag ng nararamdaman kong lungkot dahil sa pagalis ni Callum. I should be strong, kailangan ko na ngayong tumayo sa sarili kong mga paa.
"Mamimiss kita. Sobra..." umiiyak na ngayong sabi ko sa kanya. Almost four years of being together is not a joke, lalo na't si callum ang kasama namin ni Zeus sa ups and downs ng buhay naming dalawa.
"Dapat lang...kasi mamimiss din kita ng sobra sofia, sobra sobra" sabi niya at tsaka ko naramdaman ang pagiyak din niya, hindi ko man nakikita na lumuluha siya ay nararamdaman ko naman ito.
Gusto ko pa sana siyang yakapin ng mas matagal at mas mahigpit pero siya na mismo ang unang bumitaw sa aming yakap. "Tama na to, baka hindi na ako makaalis nito. After a year magkikita naman ulit tayo eh...wala namang magbabago, ako pa din si Callum na kahit anong mangyari, isang tawag mo lang uuwi kaagad dito" paninigurado niya sa akin.
Ginawaran ko siya ng ngiti pero alam kong hindi na magiging ganuon kadali ang lahat lalo na pag nalaman ni Callum ang tungkol kay Andi at sa kalagayan nito.
"I'll leave" maiksing sabi niya sabay nagmamadaling kinuha ang mga gamit niya.
Gusto ko sana siyang pigilan at sabihing wag muna dahil parang hindi pa ako handa pero alam kong nahihirapan lang si Callum at mas lalo pa siyang mahihirapan pag nagpumilit pa akong may stay muna siya kahit na saglit lang.
"Take care ok? I love you...kayong dalawa ni Zeus, mamimiss ko kayo. Damn it ayoko nito!" Frustrated na sabi niya habang umiiyak.
Ni hindi na ako nito hinintay pang makapagsalita dahil mabilis niyang hinila ang kanyang dalang maleta at parang nagmamadaling pumasok ng airport. Alam kong ayaw niyang makita ko siyang ganuon. Callum is really the ideal one. Kung pwede lang sanang turuan ang lahat...lalo na yung puso.
Magisa na lamang ako sa may Backseat hababg pabalik ng bahay. Ako lang naman ang naghatid sa kanya dahil ayaw na nitong ipasama pa si Zeus dahil masyado daw iyong magiging mabigat para sa kanya lalo na at sobrang malapit sila sa isat isa.
"Ma'm Sofia saan po tayo didiretso?" Tanong ng Driver namin.
"Kukuhanin ko lang po sa bahay yung mga natirang gamit, tapos sa Condo na po nila mommy" sagot ko sa kanya na kaagad naman niyang tinanguan.
Time is really short, dahil minsan hindi mo namamalayan na sa isang iglap lang ay pwede nang magbago ang lahat ng mga nakasanayan mo na, maging yung buhay mo.
"Hindi rin naman namin ito ginusto ng lola mo anak, pero wala tayong magagawa dahil nagsimula naman talaga ang lahat sa kasunduan lang" malungkot na pahayag ni mommy.
Matutulog na sana ako ang kaso ay di ko magawa kaya naman lumabas ako ng kwarto para kumuha sana ng isang baso ng tubig pero naabutan ko pa si mommy.
"Alam ko po ma" sagot ko sa kanya habang hawak hawak ko ang isang baso ng tubig na nakapatong sa kitchen counter.
Tumango ito at naghanda sa pagtayo. "Matulog ka na, maaga pa tayo bukas para hindi tayo malate sa flight" sabi pa nito sa akin na tinanguan ko na lamang.
Hinawakan pa nga ako nito sa balikat bago siya tuluyang dumiretso sa kanilang kwarto.
Napagdesisyunan kong sumama kila mommy at lola pauwi sa iloilo. Mas magiging madali ang lahat para sa amin ni Zeus kung sama sama na lang kami. Nitong mga nakaraang linggo ay panay ay paramdam ni Sir Zach tungkol duon sa inaalok niya sa akin.
Pero wala pa naman akong naisip na isasagot sa kanya kaya naman kagaya ng nakasanayan kong gawin ay tatakbuhan ko na lang ang mga problema.
"Sofia! Ito lang ba ang lahat ng gamit ni Zeus?" Pasigaw na tanong ni mommy sa akin kinabukasan.
Nagaayos na kami ng mga gamit. Nasa sala siya samantalang nasa kwarto naman ako kasama si Zeus habang binibihisan ko siya dahil sa aming pagalis.
"Opo ma!" Pabalik na sigaw ko sa kanya.
Tawa ng tawa ang aking anak habang binibihisan ko siya. Kahit papaano ay nakakalimutan ko ang lahat ng problema dahil kay Zeus. Hindi ko nga talaga kakayaning mawala sa akin ang anak ko. Siya na lang kasi ang mayroon ako.
After lunch ay naghanda na kami para umalis. Nasa labas na din kami ng condominium tower habang hinihintay ang Van na maghahatid sa amin sa airport.
"Ma, baka naman maiwan yung mga gamit namin ni Zeus" parang pabiro ko pang puna sa kanya dahil parang nakahiwalay ito sa kanilang mga gamit.
Nagtaka ako ng parang nagaalangang ngumiti sa akin si mommy. Maya maya lamang ay dumating na ang Hiace van na kanina pa namin hinihintay pero kumunot ang aking noo ng may isa pang sasakyan ang nakasunod dito at hindi ko nagustuhan kung sino ang lumabas mula rito.
"Sofia anak, im sorry..." parang natatakot na sambit sa akin ni mommy na para bang alam niyang mayikagagalit ako sa kung ano man ang kanyang ginawa sa akin.
"Ano...anong ibig sabihin nito mommy?" Naguguluhang tanong ko sa kanya.
Si sir zach ay nakalapit na sa aming pwesto pero nanatali akong hindi pinapansin ang presencya niya.
"Sofia anak, ito yung tama...maging si Callum ito ang gusto niya" pagsusumamong paliwanag niya sa akin.
"Ang alin?" Magulong tanong ko pa din sa kanila.
"Sofia apo, sumama ka na kay Zach. Mas makakabuti ito para sa inyo ni Zeus, please apo wag na nating gawing komplikado ang lahat. Hindi niyo na kailangang dumaan sa kortd, pagusapan niyo ito...pagplanuhan niyo" sermon naman ni lola sa akin.
Napaawang ang aking bibig dahil sa mga narinig. Sa iloilo ang punta ko dapat ngayon, kaming dalawa ng anak ko. Hindi aa kung kaninong bahay lamang, at lalong lalo na sa bahay ni Sir Zach.
"Pero ma naman! " medyo tumaas ang boses ko dahil sa narinig.
Magpapaliwanag pa sana si mommy pero napahinto ako ng may inutusan si Sir Zach na mga lalaking nagbuhag ng mga gamit namin ni Zeus papunta sa likuran ng kanyang sasakyan.
"Teka!" Pagpigil ko pa sana sa kanila pero kaagad na humarang si sir Zach sa aking harapan.
"Muntik mo ng ilayo sa akin ang anak ko habang lumalakad ang kaso natin sa korte, alam mo bang pwede kong gamitin iyon laban sayo sofia? Im not that bad...i'll give you your chance now. You better grab it or lose your son for the rest of your life" pagbabanta niya sa akin na para bang yun na ang pinal na desisyon at wala na akong karapatang tumanggi pa.
Gustong gusto ko siyang murahin, gustong gusto ko siyang saktan pero hindi ko magawa lalo na't karga karga ko ang aking anak.
"Sofia para sa in..."
Hindi ko na hinayaan pang matapos sina mommy sa pagpapaliwanag nila. They betrayed me! Sila dapat ang nakakaintindinat sumusoporta sa akin pero mas pinili nilang kampihan si Sir Zach. Then fine!
"Fine asshole!" Mapanuyang sabi ko sa pagmumukha ni sir zach at tsaka ako nagmartsa papunta sa kanyang sasakyan.
Wala na akong kakampi ngayon. Wala na din akong dapat pagkatiwalan pa.
Tahimik kami sa buong byahe, napalingon ako ng dumaan kami sa University. Sabado ngayon kaya naman konti lang mga nakita kong estudyante sa kalsada. Maya maya ay lumiko na ang kanyang sasakyan sa may dambana.
Maya maya ay bumusina siya sa isang kulay itim na malaking gate. "We're here" seryosong anunsyo niya sa akin.
Hindi naman na ako nahirapan pa dahil ang isa sa mga guards ay pinagbuksan ako. May dalawang katulong din ang lumabas at dumiretso sa may compartment para kuhanin ang mga gamit namin.
"My son have his own room here in my house" maawtoridad na sabi niya sa akin pero hindi ko siya pinagbigyang pansin.
Nalulula kasi ako dahil sa laki ng kanyang bahay. Kanya as in siya lang ang nakatira bukod sa mga kasambahay. "I also hire a babysitter for him" sabi pa niya sa akin.
"Kaya kong alagaan ang anak ko" pagtanggi ko pa sa kanya.
Blankong ekspresyon ang ibinigay nito sa akin. "I just want the best for Zeus" parang may lamang sabi niya sa akin.
"Follow me" utos pa niya sa akin kaya naman wala na akong nagawa kundi ang sundan siya paakyat sa kanyang engrandeng hagdanan. Kumanan siya at binuksan ang isang pintuan at halos mapanganga ako ng makita ko ang nasa loob nito.
Kulay sky blue ang wallpapers, may mga laruan din. NakaCarpet ang sahig at may isang part na nakaRubber mat. May parang makiit na bahay bahay na pwedeng pasukan ni Zeus at mula sa bintana nito ay puno din ng laruan ang loob nito. May kabayo ding pwede niyang sakyan. Sa gitna naman ay ang kama nitong hugis barko na sa isang tingin mo lang ay sigurado na akong mahimbing ang magiging tulog ng aking anak.
"Wow!" Nagulat akong sambit ni Zeus at pumalakpak pa.
Batid ko ang pagngiti sana ni sir zach dahil siguro sa naging reaksyon ng anak pero ng makita niyang nakatingin ako sa kanya ay mabilis niya iyong binawi.
"Put him down" suwestyon niya sa akin kaya naman binitawan ko ang anak ko sa may rubber mat at duon na siya nagumpisang maglaro magisa.
Nageenjoy pa sana ako sa panunuod kay zeus pero kaagad ding nagsalita si sir Zach.
"You're just here because of my son, you can use one of the rooms. Just ask the maid" parang inis pang pakikipagusap niya sa akin.
At dahil mukhang hindi naman niya papabayaan si zeus ay bumaba na muna ako para maghanap ng isang maid na pwede kong pagtanungan.
"Excuse me, uhmm...yung room na ipapagamit sa akin ni Sir Zach, saan?" Tanong ko dito.
Nagiwas ng tingin sa akin ang katulong na nasa aking harapan. "Uhm...Ma'm sigurado na daw po ba iyon?" Parang nagaalangang tanong pa niya sa akin.
Kumunot ang aking noo pero ipinagsawalang bahala ko na lamang. "Oo, saan ba?" Pagpapatuloy ko pa.
Sumunod ako sa kanya, nadaanan pa nga namin ang kitchen. Maya maya ay huminto siya sa isang pintuan at tsaka nagpaalam sa akin.
"Thank you" pagpapasalamat ko pa sa kanya pero parang nahihiya pa itong tumango sa akin.
Hinawakan ko ang door know tsaka pinihit ito. Pero literal na nanlaki ang aking mata dahil sa aking nakita. May isang kamang sapat lang para sa isang tao. Sa kabilang banda ay madaming magkakapatong na kahon. May ceiling fan, maliit na mesa sa tabi ng kama at isang upuan. Ito malamang ang bodega.
Alam kong wala akong karapatang magdemand, pero hindi ko inexpect na gagawin niya ito sa akin.
"Damn it Sofia, Welcome back" napapailing na sabi ko sa aking sarili.
To Hell..
(Maria_CarCat)