POV. Robin
Ik pak mijn koffer uit de taxi en betaal en bedank de man. Ik loop een groot gebouw binnen en vraag aan een mevrouw waar ik moet zijn. "Naar boven en dan de eerste deur links." zegt ze. Ik knik en vilg haar instructie's op. Ik klop op de deur en doe hem open, er zit een man achter zijn bureau te werken. Hij kijkt op en ik zeg: "hallo ik ben Robin Walraven." hij knikt en zegt: "hallo, fijn dat je er bent. Ik ben shaker, loop maar even mee. De jongens en hun manager zijn ergens anders." ik knik en loop hem achter na. "Dankje dat je zo snel kon komen, het is namelijk niet fijn als je gestalkt word en er word geschoten op je optreden." zegt shaker. Ik glimlach en zeg: "snap ik, het is even wennen om weer terug te zijn in nederland maar ik ben blij dat ik u kan helpen. Als ik het goed begreep gaat het om een boyband, en we wonen met zn alle in een huis." shaket knikt en klopt op een deur, hij doet de deur op een kier open en zegt: "de beveiligster is er." dan doet hij de deur compleet open, ik stap binnen en kijk rond. Meteen valt mijn blik op de 5 jongens, kaj herken ik meteen. Die is geen steek veranderd, ik zie ook cassius meteen. Die is ook niks veranderd, ik kijk goed en merk ook jai en dioni op. Dan kijk ik naar de laatste jongen, na mijn weten ken ik hem niet maar pas als ik naar de ogen kijk zie ik dat het sam is! Hij is heel erg veranderd, lange haren, en zijn gezicht is heel erg veranderd. "Robin!" roepen samuel en dioni gelijk. Ik doe meteen een vinger voor mijn mond als teken dat ze stil moeten zijn. Hun manager knikt en zegt: "ja jongens dit is inderdaad robin maar hoe weten jullie dat?" "mijn naambordje denk ik." zeg ik en ik wijs er naar. Gelukkig heb ik letterlijk nog mijn naambordje aan, ik had geen zin om hem af te doen. Ik loop naar de man toe en schud zijn hand, hij knikt en zegt: "ik denk dat ik de regels nog even aan de jongens uit moet leggen over een vrouwlijke beveiliger in huis." ik knik en kijk hun manager aan terwijl hij zegt: "oke regel nummer 1 is dat je nooit verliefd mag worden want dan is het meteen gedaan, dan word ze uitgezonden naar een andere klus. Regel 2, in gevallen van nood altijd naar haar luisteren. Regel 3, laat haar over dag met rust." ik knik en zeg: "en het pistool blijf je vanaf, die word alleen door mij gebruikt." ik pak mijn pistool uit de riem en richt hem op dioni, die meteen achteruit deinst. Ik glimlach naar hem en doe het pistool terug in mijn riem. "Dan was dit het zo denk ik, tot de volgende show." zegt hun manager.
POV. Samuel
We lopen de studio uit en meteen ren ik naar robin toe die voor op loopt. Ik wil haar knuffelen maar ze duwt mij aan de kant, wow ze is echt sterk geworden. Ze draait zich om en zegt: "Oke luister, dit wilde ik niet zeggen in de buurt van jullie manager. Maar jullie zijn op het moment mijn werk, geen vrienden dus. We zijn ook in de afgelopen jaren allemaal veranderd, ik ook dus laat mij in de gehele dag compleet met rust. Roep mij alleen als er iets is waar je mij bij nodig hebt." ze loopt door naar de auto, en legt haar koffer achterin. "We moeten wel proppen denk ik." zeg ik en ik ga zitten achter het stuur. "Laat ro maar voorin gaan, wij proppen ons op." zegt kaj. "Robin is mijn naam." zegt robin en ze gaat voor in zitten. We gaan met zn alle in de auto en rijden naar huis. Ik zucht en draai de deur open, ze is echt veranderd. Niet persee arrogant. Maar ze is veel strenger, kouder in haar stem. Niet meer de lieve zachte warme stem die ik gewent was. Ik loop door de deur gevolgt door robin, ze loopt en kijkt op. Meteen kijkt ze naar het schilderij. "Leuk, maar kan die van de muur?" vraagt ze. Ik zucht en knikt, ik pak hem op en draai hem om en zet hem op de grond. "Dankje, wat is mijn kamer ik wil graag even alleen zijn." vraagt ze. Ik wijs naar boven recht naar de eerste deur, ze knikt en loopt naar boven. De rest stapt binnen en kijkt naar het schilderij, kaj pakt hem op en zegt: "wil ze niet dat die er hangt?" ik knik nee en zucht weer. "Ik mis de oude haar." zegt dioni meteen. Ik knik en zeg: "ja ik ook, ik mis dat ook heel erg."
Ik loop naar boven en loop langs robin's kamer, meteen hoor ik wat nummers van christina aguilera. Ik glimlach en opennhaar deur op een kier, ik zie haar dansend haar koffer uitpakken. Kijk dit is de robin die ik heb gemist, ik leun tegen de deur die ik dus niet goed heb tegengehouden. Ik val haar kamer binnen en meteen richt ze een pistool op mij. Ze zucht en zegg: "samuel, kun je mij met rust laten en alleen binnen vallen in tijden van nood." ik knik en stap haar kamer uit. Ik loop naar mijn eigen kamer en doe de deur open, meteen zie ik het schilderij van robin's moeder. Ik kijk er naar en zucht, waar is mijn oude ro. Waar is het meisje waar ik verliefd op was, als ze nu nog zo was als dat ze altijd was dan werd ik opnieuw verliefd. Ik hoor geklop op mijn deur en draai mezelf om, ik zie loïs en geef haar een kus. "Nou stel mij eens voor aan die begleider." zegt ze lachend. Ik zucht en zeg: "ro is terug."