hoofdstuk 27

136 4 1
                                    

POV. Robin
Ik hoor de wekker en het eerste wat ik doe is: "neeee!" schreeuwen. Ik wil niet! "Ro, school." zicht kaj en hij draait zich om naar mij. Ik knik nee en duw mijn hoofd in mijn kussen. "Je hebt echt geen zin hè." zegt hij. Ik knik nee en wil wat zeggen maar net op dat moment komt zijn moeder binnen en zegt: "kom er uit jullie moeten naar school." "ik wil echt niet." zucht ik en ik draai mezelf nog een keertje om. Ik pak alle dekens en rol mezelf er in op, dit is lekker. "He!" roept kaj en ik voel hem trekken aan de deken. "Jammer voor jou." zeg ik en ik sluit mijn ogen. Ik voel dat er iemand op het bed gaat zitten, ik voel een hand rustig door mijn haar gaan. "Wil je echt niet?" zegt de moeder van kaj rustig. Ik open mijn ogen en knik nee. "Je ziet er ook niet gezond uit, je bent heel bleek. Anders blijf je vandaag maar een dagje thuis." zegt zijn moeder. "Dankjewel." zeg ik en ik sluit mijn ogen weer. "Ik breng je zo wel een kopje thee, en kaj kom op je moet naar school." zegt ze. "Ja maar robin mag wel thuis blijven." zegt hij. Ik hoor zijn moeder zuchten en zeggen: "robin heeft een iets vervelendere huissituatie, als ze echt niet wil mag ze van mij thuis blijven." ik draai mezelf om en kijk naar kaj. "Ik zie je zo beneden voor het eten." zegt zijn moeder en ze loopt de kamer uit. Kaj stapt uit bed en doet zijn broek aan, hij loopt naar de wasbak en stopt zijn tandenborstel in zijn mond. Hij draait zich om en kijkt mij aan. "Je ziet er echt niet goed uit." zegt kaj. "En bedankt." zeg ik. Kaj knikt nee en komt naast mij zitten op bed, zijn hand rijkt naar mijn voorhoofd. "Je bent hartstikke heet." zegt kaj. Ik haal mijn schouders op en zeg: "ik voel mezelf niet ziek." ik ga zitten en grijp meteen met mijn hand naar mijn hoofd. "Laat maar ik neem mijn woorden terug." zeg ik meteen. Kaj doet de tandenborstel uit zijn mond en spoelt hem af, hij komt naar mij en legt mij neer. Hij doet de deken over mij heen en stopt mij in. "Jij gaat vandaag goed rusten." zegt hij. Ik glimlach en zeg: "jij moet maar eens een shirt aan gaan doen." kaj glimlacht en knikt, hij staat op van het bed en doet een shirt aan. Hij doet een pet op en gooit zijn rugtas om. "Doe een beetje voorzichtig met jezelf vandaag." zegt kaj. Ik knik en zeg: "je lijkt nu net een broer die ik nooit heb gehad." kaj komt dichterbij en geeft mij een kus op mijn voorhoofd. "Zo voelt het voor mij ook." zegt hij en hij loopt de kamer uit. Ik sluit mijn ogen en val in een diepe slaap.

POV. Samuel
"Ik zweer het waarom verteld ze mij niet dit soort dingen, ik maak mezelf nu hartstikke ongerust." zeg ik. "Wat dacht je van mij!" roept dioni uit. We lopen allebij maar een beetje heen en weer op het schoolplein, ik kwam net bij robin's huis aan om haar op te halen. Maar inplaats van robin deed taira ineens de deur open, ze vertelde mij heel het verhaal ik zweer het het is een rotstreek van haar vader. "Waar blijft ze school begint zo." zegt denise en ze kijkt op haar horloge. Ik heb alles uitgelecht aan de rest toen ik aankwam. "Kaj moet trouwens ook opschieten." zegt melanie. Ik knik en zie in de verte een scooter aankomen, dat moet kaj zijn. En inderdaad, kaj komt aan en parkeert zijn scooter. "Oke nu alleen maar wachten op robin." zeg ik. Kaj stapt af en zegt: "oh die komt niet ze was harstikke heet vanmorgen en ze is heel bleek, die is ziek. Misschien dat ze morgen komt." en hij loopt langs ons. Ik sta met open ogen te kijken naar kaj. "Is ze bij jou." vraagt dioni. Kaj knikt en zegt: "ze zat gisteren huilend bij jou op de stoep sam, je was er niet. Ik kwam die brief afgooien en toen ze het verhaal vertelde heb ik gezegt dat ze wel bij mij in huis mocht. Ze woont nu bij ons, tsja dioni was te ver reizen." ik knik aarzelend. "Maar zullen we nu naar binnen gaan." vraagt kaj. Ik knik en zucht. ik voel een hand op mijn rug, ik kijk om en zie loïs staan. "Maak je geen zorgen om haar, bij kaj is ze goed af." zegt ze. Ik knik en loop naar binnen. "Kaj vanmiddag ga ik met jou mee naar ro." roept dioni naar kaj. "Ik ga ook mee." zeg ik. Kaj draait om en knikt nee, dan zegt hij: "nee er gaat er maar een mee, ze is ziek he." ik knik en kijk naar dioni. "Ik denk dat dioni moet gaan, hij heeft een relatie met robin." zegt denise die zich mengt in ons gesprek. Dioni kijkt mij smekend aan, ik knik en geef hem het teken dat hij mag gaan. Hoe jammer ik het ook vind, dioni is haar vriend dus hij mag gewoon eerder naar haar toe. Ik doe mijn kluisje open en stop mijn jas daar in. "Ha sammie." hoor ik de stem van taira achter mij zeggen. Ik draai mezelf om en zeg: "wat nou weer heks." ze begint te lachen. Kaj en de rest komt om mij heen staan en kijkt taira aan. "Kom je morgen weer voor mijn huis staan, met mijn lieve papa die altijd voor mij klaarstaat. Omdat ik zijn liefste dochter ben." zegt taira. Ik voel kaj boos worden hij wil nsar taira toe rennen maar ik houd hem tegen. "Luister eens, het is jou vader niet en ik denk dat je beter kunt gaan. Je weet dat iedereen aan robin's kant staat. Zelfs jai en cassius dus geef het maar op." zeg ik. Ze rolt met haar ogen en loopt weg. Man dat kind vermoord ik ooit eens.

Friends Forever?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu