Friends Forever?

hoofdstuk 4

POV. Samuel
"Dus ik slaap vanavond bij dioni oke?" zeg ik als bevestigend antwoord tegen mijn moeder. "Ja is goed, wel op tijd op school komen dan." ik knik en pak mijn tas, ik ren de deur uit naar robin. "Je moeder mag mij niet toch?" zegt robin als eerste als ik bij haar aankom. Ik ga zitten op mijn scooter en zeg: "hoe kom je daar bij?" "sam ontken het maar niet, je zegt dat je bij dioni bent maar dan ben je bij mij. En ik mag niet in je huis zijn als je moeder er is." zegt ze meteen terug. Ik zucht en knik: "ja ze mag je niet echt, maar ze weet niet hoe je echt bent en ik wel." ik voel haar knikken tegen mijn rug en haar handen slaan om mijn lichaam. Ze legt haar hoofd op mijn rug en ik rijd weg. "Je blijft wel bij mij toch? Ik wil je niet kwijt." zegt ze uit het niets. "Altijd, ik zal altijd bij je blijven." zeg ik terug en ik rijd door naar haar huis.

Als ik aankom stap ik langzaam af, ik til daarna de slapende robin op en til haar naar binnen. Gelukkig is haar vader er nu wel, ik leg haar meteen op de bank en ga naast haar zitten. "Hey sam, was ze niet lekker? Omdat jullie zo vroeg uit school zijn." zegt de vader van robin die de woonkamer in komt lopen. "Nee ze was ongesteld geworden en ze zit nog steeds met uw vrouw in haar hoofd." zeg ik, haar vader gaat tegen de tafel aanleunen en zucht, daarna zegt hij: "ja ze lijkt ook veel op haar moeder, als ik ook naar haar kijk zie ik haar moeder terug in haar. En ik snap het ook wel, ze wil natuurlijk graag haar vriendje laten zien aan haar moeder maar dat gaat niet." "ik ben haar vriendje niet, ik bedoel was het maar zo maar dat is ze niet." zeg ik rustig. "Dus je zou het wel willen?" vraagt haar vader. Ik knik langzaam, oke eerlijk is eerlijk. In al die jaren ben ik gewoon verliefd op haar geworden, en daar kan je niet omheen. "Ooit komt je tijd wel geloof mij." zegt zijn vader en hij trekt zijn jas aan en zwaait naar mij. Vlak voor dat hij weggaat zegt hij: "je blijft hier wel slapen toch?" ik knik en haar vader zucht, dan zegt hij: "fijn, ik wil niet dat ro nu op dit moment alleen is, ik vind het geen fijn gevoel." ik knik en zeg: "maak u geen zorgen ik blijf bij haar." haar vader knikt dankbaar en loopt het huis uit. Ik kijk naar robin die nog steeds rustig ligt te slapen. Ik glimlach even en pak wat drinken voor mezelf, maar ik hoor haar mobiel. Ik pak hem uit haar tas en bekijk haar appjes, ze zou het toch niet erg vinden.

Dioni💚: gaat weer met je, ik maak mezelf zorgen.

Waarom maakt hij zich zorgen? Oke het is een vriend van haar, maar toch. En waarom staat er wen hartje achter zijn naam? Toch even kijk naar hoe ik in haar contacten sta

Sammie👄:

Oke zo ben ik toch een beetje gerust gesteld maar toch.

POV. Robin
Ik open langzaam mijn ogen en kijk even rond waar ik ben, in mijn eigen huis. Dus sam heeft mij binnengebracht. Ik draai mezelf om en zie hem op mijn telefoon kijken, langzaam loop ik naar hem toe en pak ik snel mijn telefoon. "Wat deed je?" vraag ik terwijl ik zijn gezicht afscan. Hij ziet er geschrokken uit, nou ja het zal wel. Ik kijk op mijn mobiel en zie het gesprek van dioni voor mij. Hij heeft het dus terug zitten lezen, ik kijk hem aan en zeg: "waarom lees je dit?" "hij stuurde een berichtje en ik was nieuwschierig." zegt hij. Ik knik en scroll terug naar het laatste berichtje.

U: nu weer goed, sam slaapt vanacht bij mij dan ben ik niet zo alleen. Morgen ben ik weer op school. Tot dan💋

Stuur ik terug. Dan went ik mezelf weer op sam, hij kijkt naar zijn handen en niet naar mij. Ik haal zijn handen van zijn schoot en ga daar op zitten met mijn gezicht naar hem toe. "Dus wat eten we vanavond?" vraag ik. Langzaam komen zijn handen op mijn rug en zegt hij: "geen idee, wat jij wilt." ik denk na en zeg: "hmmm, soep dus want dat kan jij zo lekker klaarmaken." hij glimlacht, ik duw een kus op zijn voorhoofd en ga naar de koelkast.

"Nou eetsmakelijk." zeg ik. Sam glimlacht en knikt nee met zijn hoofd. "Wat?" vraag ik. "Gewoon je bent zo blij." zegt hij lachend terug. Ik leg mijn lepel neer en zeg: "oh dus dat mag niet?" sam lacht en legt ook zijn lepel neer: "tuurlijk wel, dit vind ik juist fijn." zegt hij. Ik knik en pak mijn lepel weer. Ik duw een lepel vol soep in mijn mond en kijk naar buiten. "Dusss. Morgen weer school." zegt sam. Ik knik en eet verder. "Al wat van loïs gehoord of niet?" vraagt sam aan mij. Ik knik nee en kijk hem aan, hij zit op zijn telefoon. Ik kijk mee en zie dat hij een appje stuurt naar loïs, ik schuif zijn telefoon naar mij toe en zeg: "loïs hè." en ik knipoog naar hem. "Ja?" vraagt hij. Ik zucht en zeg: "sam kom op doe nou maar niet op je je ogen in je achterhoofd hebt zitten, ze is knap. Ik zie hoe ze om je heen draait, vraag haar uit." sam knikt nee en pakt zijn mobiel terug. "Hoezo niet?" vraag ik en ik eet verder. "Ze is niet echt mijn type." zegt hij en eet ook verder. "Val je meer op blond?" vraag ik. Hij knikt nee en zegt: "het is meer dat ik tsja hoe zeg je dat, ik moet gewoon een goede klik met iemand hebben voordat ik met diegene date." "een klik zoals wij hebben." zeg ik voor de grap. Sam pakt het niet op als een grap en knikt rustig ja. Hij denkt toch niet het verkeerde mag ik hopen.