Friends Forever?

hoofdstuk 3

POV. Samuel
Robin is na de eerste les niet meer teruggekomen in de tweede les, waarom geen idee. Maar ik mis haar toch wel een beetje, de lessen zijn zo lang zo saai. "Gast waar blijft robin?" fluisterd dioni. "Geen idee, denis weet jij waar robin is?" vraag ik aan denise. Ze haalt haar schouders op en zegt: "ik heb net kaj zijn snap gekeken en toen zat kaj terug in de les." mijn gevoel zegt iets compleets fout, maar zo meteen gaat de bel en dan gaan we wel zoeken.

Zodra de bel is gegaan lopen we als eerst de klas uit, als snel komen we kaj en melanie tegen. "Hey, waar is ro?" vraagt dioni meteen. Kaj haalt zijn schouders op en zegt: "naar mijn weten ging ze gewoon naar de les." "dan weet ik al waar ze zit." zegt melanie vast besloten. Dioni, ik ,kaj en denise kijken elkaar aan en lopen achter melanie aan. Melanie schiet de meisjeswc in gevolgt door denise, ik stop en kaj en dioni botsten op mij. "Gast wat doe je?" vraagt dioni. "Ja hallo ik ga niet de meisjes wc in." zeg ik. Kaj zucht en leunt tegen de muur. Ik en dioni doen hetzelfde en wachten op denis en mel. Denis stapt naar buiten en zegt: "oke heeft iemand een joggingsbroek in zijn kluisje liggen?" ik knik nee en dioni ook. "Ja, ik wel ik heb vandaag gym." zegt kaj. Denise knikt en neemt de kluissleutel van kaj aan en loopt naar zijn kluisje. "Ro?" roep ik. "Ja?" antwoord ze terug. Ach boeie ik stap gewoon de meiden wc binnen. "Gaat het?" vraag ik. "Ja, maar ik wil naar huis." zegt ze. Ik denk na en zeg: "ik meld mezelf wel ziek en dan breng ik je thuis." "ik heb geen sleutel, ik hoef alleen maar de deur dicht te trekken en hij zit op slot weet je nog" zegt ze. Oja shit, dan maar iets doen wat ik normaal niet zou doen maar voor haar doe ik het wel. "Dan breng ik je bij mij." zeg ik. "Dankje." zegt ze van de wc. Ik loop naar de rector en meld mezelf ziek, ik kom in gang robin al tegen. Ze ziet er ook niet heel erg goed uit, haar mascara zit op haar wangen en haar ogen zijn rood. Ze is al best wel een tijdje ongesteld en dan huilt ze bij lange na niet dus er is nog meer aan de hand. "Kaj, moet je je broek nog terughebben voor vanmiddag? Voor je gym." vraagt ze aan kaj die naast haar loopt. Hij knikt nee en zegt: "ik vertel wel wat er is gebeurt dus dan heb ik geen problemen." hij geeft robin een knuffel en een kus op haar voorhoofd. Robin loopt nssr de rector en verteld wat er is gebeurt, ze krijgt toestemming om naar huis te gaan en samen lopen we naar buiten. We gaan allebij op mijn scooter zitten en snel rijd ik weg. Robin pakt mij om mijn middel vast en legt haar hoofd op mijn rug. Ik voel haar schokken tegen mijn rug, ze is dus aan het huilen. Ik laat het maar even, misschien moet ze even uithuilen. Ik rijd meteen door naar mijn eigen huis, ik hoop dat er niemand thuis is.

POV. Robin
De scooter staat stil en ik kijk op. Zijn we er? Ik weet het eigenlijk niet, ik ben nog nooit bij sam geweest. Waarom weet ik eigenlijk niet, ik ken zijn jongere zusje wel en ik weet dat hij 2 oudere zussen heeft maar verder weet ik niks. "Gaat het?" vraagt sam. Ik knik langzaam en stap van de scooter, ik loop achter sam aan zijn huis binnen. Teminste ik neem aan dat het zijn huis is, hij draait de deur open en loopt best wel geheimzinnig naar binnen. Als we binnen staan kijkt hij overal heel goed, ik haal mijn schouders op en hang mijn jas op. "Kom mee." zegt sam en hij trekt mij aan mijn arm de trap op. We rennen de eerste de beste deur binnen die we zien, een zwarte kamer. Duidelijk zijn kamer want er hangen allemaal foto's van hem met dioni en kaj. Er hangt ook een hele grote foto van ons groepje, toen jai en cassius er nog bij hoorde. Ik mis die tijd best wel, ik had ook een hele goede band met jai. Maar dat is nu verleden. Ik ga zitten op sam zijn bed en kijk nog even rond. "Wat vind je er van?" vraagt sam die naast mij komt zitten. "Mooi." zeg ik. Sam glimlacht en legt zijn hand op mijn wang: "wat is er aan de hand?" vraagt hij. Meteen is mijn glimlach weg en komen er tranen in mijn ogen. Sam drukt mij tegen zich aan, ik begin meteen te huilen. "Ik mis mama." zeg ik snikkend. Ik hoor sam knikken, zijn hand draait troostende rondjes op mijn rug. "Sam, waarom ben je zo vroeg........" zegt britta de zus van sam maar als ze mij ziet zitten stopt ze haar zin. "Wat is er?" vraagt ze en ze komt naast mij zitten. "Mijn moeder is vier jaar geleden overleden maar ik zit er gewoon nog heel erg mee." zeg ik snikkend als ik mezelf uit sam's greep trek. Ze knikt rustig en zegt dan tegen sam: "je weet wat mama hier van denkt, maar ik vind dit een goede reden om haar hier eventjes te laten komen." ik kijk sam raar aan en hij knikt langzaam. "Je weet het mama is over 20 minuten thuis, zorg dan dat ze hier weg is." zegt britta en ze loopt de kamer uit. Ik kijk sam aan en zeg: "ik wil uitleg." sam zucht en knikt nee. Hij zegt: "laat maar, ooit vertel ik het nog wel." ik knik en ga recht staan. Ik ga voor de spiegel staan en veeg mijn tranen weg, sam geeft mij een nat doekje en ik veeg mijn uitgelopen mascara weg. "Je kan vanacht anders ook wel bij mij blijven als je wilt, dan hoef je morgen niet zo vroeg op." zeg ik tegen sam. Hij knikt en zegt: "hoelaat heeft je vader weer dienst? Want meestal als je dat vraagt moet je vader s'avonds weg en dan komt hij pas de volgende avond weer terug." ik knik en kijk hem hoopvol aan. "Ik blijf wel bij je." zegt hij en hij geeft een kus op mijn hoofd. Ik ben echt blij dat sam altijd voor mij klaarstaat