Yurika's POV
Hindi na ako mapakali sa bahay. Gusto kong lumabas sa mansyon na ito. I don't really know why pero I really have this urge to step out of this mansion. It's like I want to see someone but I don't fucking know who. Arrgghh! This is so ridiculous!
It's already 12 midnight and it seems that everyone is asleep, well except for the guards outside, but no worries because I can easily handle them.
I tried my best to walk swiftly yet quietly towards the backyard of this mansion. May dala akong bag kung saan naroroon ang ilang damit ko, my favorite dagger, a small gun with a silencer, and a rope for escaping. Nung narating ko na ang napakataas na wall ay napabuntong hininga ako. Bakit kasi sobramg taas mo?
May naglilibot na mga MIB kaya kailangan kong bilisan.
Itinali ko yung dagger ko sa dulo ng rope tapos bumwelo ako para maihagis yun hanggang sa kabila. Nung naihagis ko na iyon, I hurriedly climb up.
"Haay nakakaantok!" Nung narinig ko iyong boses na iyon ay lalo kong binilisan ang pag-akyat.
"Fuck!" Napamura ako nung muntik na akong malaglag. Shocks!
"Hoy sino ka? " damn! Mukhang nakita pa ako! Binilisan ko pa aang pag-akyat siya naman ay nagsimula ng magpaputok ng baril at iwas naman ako ng iwas. Damn! Malapit na ako!
"Argh! Shit!" Nabaril pa ako putik na yan! Buti na lang at sa binti lang.
Nung naabot ko na ang pinakataas ng pader ay tumalon na ako. I have to endure the pain. Nasa gitna ng gubat ang lugar na ito kaya naman kailangan ko pa talagang dumaan sa nakakalokang gubat na ito na puno ng patibong. Buti na lng at memoryado ko na ang mga patibong dito.
Nagsimula na akong maglakad at sa pagtahak ko ng daan ay napatunayan kong napakarami ngang letsugas na patibomg dito. Muntik na akong matamaan sa iba pero buti na lang at nakaiwas ako. Muntik pa nga akong madalas dahil sa mga parte na may lumot. Nakakaloka dito!
I checked my watch and damn! Limang oras kong tinahak yung masukal na kagubatan na iyon (ehem! Ang deep nun ah!) Sa wakas ay narito na ako sa kalsada. Naghihintay ng cab. I would like to stay in tokyo for a while.
Third Person's POV
Kasama ni Cyde ang kaanyang ate at ang lolo na Yurika na nakasakay sa isang magarang sasakyan. Papunta sila ngayon sa Tokyo dahil mayroon daw silang imemeet doon at isa pa, doon panamantalang naninirahan ang magkapatid na Feronto. Nakasilip lang siya sa bintana at pinagmamasdan ang mga puno na kanilang dinaraanan.
He was just having a straight face but then he saw something or should I say someone
Nanlaki ang mata niya at sinigawan niya yung driver na itigil ang sasakyan. Nung una ay ayaw pa nitong ihinto ang sasakyan dahil hindi niya naintindihan ang sinabi ni Cyde. Nagtagalog a aman kasi eh Hapon yung driver nila.
Si Mr.Takahashi na ang nagpatigil kaya huminto ang sasakyan. Dali-daling bumaba si Cyde at nakita niya doon ang matagal niya ng hinahanap..
"Vienna!" Sigaw niya rito ngunit hindi ito lumingon. Papasok na ito ng cab ng sumigaw si Cyde. Napatigil siya saglit dahil may kung anong bagay siyang naramdaman sa puso niya ngunit umiling siya at papasok na muli nang biglang sumigaw ulit si Cyde
"Yurika! Honeybabe!" Nanlaki ang mata ni Yurika at napalingon sa kanya. Lalong nanlaki ang mga mata niya ng makita si Cyde na tumatakbo palapit sa kanya.
"Cyde Feronto?" Napabulong siya. 'No, not now. I will kill him but not now.'- Vienna
Dali-dali siyang sumakay sa cab at pinatakbo ito. Kita niya kung paano habilin ni Cyde Feronto ang sinasakyan niya habang umiiyak. Sa di malamang dahilan ay kumikirot ang puso niya sa kanyang nakita.
'Why are you chasing me like you miss me? Why can't I kill you now? Why do I have this feeling that I hate the fact that I will kill you? Why is my heart beating so fast the moment I saw you?' -Vienna
Gulong-gulo na siya. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari sa puso niya. Ikakasal na sila ni Gino ngunit eto siya at pansamantalang lumayas at ngayon naman ay naguguluhan sa nararamdaman niya nung nakita niya ang kilala niyang kaaway. Ang dahilan daw kung bakit namatay ang anak kuno nila ni Gino.
'Mom, I 'm having a hard time beleiving you now. Are you lying to me for all these time?'-Vienna