'Yung katabi ko sa Jeep

By stylistnoona

153K 4K 1.3K

[Do Kyungsoo FF, XOXO Basketball Team Series Part 2] Part 1 - COMPLETED Part 2 - COMPLETED Ang magulong buhay... More

PART 1
UPDATE 1
UPDATE 2
UPDATE 3
UPDATE 4
UPDATE 5
UPDATE 6
UPDATE 7
UPDATE 9
UPDATE 10
UPDATE 11
UPDATE 12
UPDATE 13
UPDATE 14 (1/2)
UPDATE 14 (2/2)
UPDATE 15
[!!!] MUST READ [!!!]
UPDATE 16
UPDATE 17
UPDATE 18
UPDATE 19
UPDATE 20
UPDATE 21
UPDATE 22
UPDATE 23
UPDATE 24 (1/2)
UPDATE 24 (2/2)
UPDATE 25
END OF PART 1
PART 2
UPDATE A
UPDATE B
UPDATE C
UPDATE D
UPDATE E
UPDATE F
UPDATE G
UPDATE H
UPDATE I
UPDATE J
UPDATE K
UPDATE L
UPDATE M
UPDATE N
UPDATE O
UPDATE P
UPDATE Q
UPDATE R
UPDATE S
UPDATE T
UPDATE U
UPDATE V
UPDATE W
UPDATE X
UPDATE Y
UPDATE Z (1/2)
UPDATE Z (2/2)
END OF PART 2
PROMISE
PROMISE 1.0

UPDATE 8

4.2K 100 15
By stylistnoona

UPDATE (8)

Jade Aragon's Point of View;

"Hi!" He said with his lowest tone and sat in front of me.

I looked at him and awkwardly smiled, "H-Hello...?" I stammered. Shit, why the hell am I stammering? T_T

He genuinely smiled, oh god! I think my heart fell. He's so handsome. "You seemed alone." He stated while sipping his own frappuccino.

I nodded, "M-May h-hiniㅡ uh, hinihintay lang ako." Ugh, bakit ba ako sobrang kinakabahan ngayon. Pinapawisan na rin ako nang malamig. >_<

Tumango-tango naman siya at tumitig sa akin, "Who? Javier?" I don't know if is it just me or if I really saw his eyes... sad and lonely.

Napailing ako, "No, may iba akong hinihintay." Sinikap kong sabihin. "I was waiting for Chase." I almost whispered. Nahihiya kasi ako eh.

Nanlaki ang mga mata niya at biglang naningkit, "That bastard." Asik niya at napakuyom ang kamao niya.

Napakamot naman ako, "Ha? Bakit?" Oo na, ako na talaga ang tsismosa.

Napailing si Darius at tinitigan ako, "Nothing..." Tatayo na sana siya kaso pinigilan ko.

Hinila ko ang braso niya, "Pwede mo ba akong samahan muna hanggang sa dumating si Chase?" Pakiusap ko, ayoko naman na mapanis ang laway ko dito at tumirik ang mga mata ko sa kakahintay sa best friend ni Darius, 'no!

He stared at me for a bit and sighed, "Okay." And he nodded.

Napangiti ako, grabe ang saya lang. "Anong ginagawa mo nga pala dito sa Libis?" Tanong ko sa kanya, ang alam ko kasi taga-Makati siya, para mapadpad siya dito sa Libis nang walang dahilan... napaka-imposible naman na 'ata n'un, hindi ba?

Napa-iwas siya nang tingin sa akin at napahigop sa frappuccino niya, "Uh, Iㅡ I..." Napa-isip siya, "I visited Chen, yes. Right, I visited Chen lately, he's one of my teammates." Sabi niya, he was slightly stuttering at first.

Napakamot ako sa batok ko, does he have to explain himself to me? Well, I asked him why is he here but, he explained too much. "A-Ah!" I awkwardly nodded and stared at my cup of coffee.

The both of us filled with silence, it took us a couple of minutes before one of us started to say something. And obviously, it wasn't me. I'm too nervous and I really felt awkward having him in front of me. Though I don't want him out of my sight, I just really felt like this unusual fast palpitations of my heart. It was like my heart is crying because of joy. Crazy, but it's how and what I feel when he is around.

He cleared his throat, that caught my attention. Kaya agad akong napaangat ng tingin sa kanya. "Chase texted me, he can't make it." Ngayon ko lang napansin na kanina pa pala siya nagtetext, he's using Galaxy Note II as his cellular phone while me here, just using iPhone 3GS. He is really an effin' rich kid.

My mouth literally hanged open. Did Chase really made me look like a fool waiting for him? Inindian niya ako dito! Kung wala pa pala si Darius dito, nagmukha akong tanga dito kakahintay sa kanya. I can't believe him! "W-What?!" I controlled my temper.

Darius scrolled his phone and looked at me, "Family emergency." He explained in a two word sentence. I guess that he noticed that I'm effin' getting mad.

Napatungo na lang ako, ano nga ba ang magagawa ko? Family emergency daw eh. Hindi naman masiyadong importante 'tong pag-uusapan sana namin (sa side ni Chase), pero sana nagtext man lang siya, 'di ba? Kahit na benefit ko naman kasi nandito sa harap ko si Darius.

Niligpit ko na ang gamit ko at tumayo, it's getting dark though. "Uhㅡ una na 'ko." Sabi ko kay Darius na pinagmamasdan lang ako mula pa kanina.

He smiled, "Can I come with you?" His facial expression is smiling but I saw his eyes pleading.

I gulped three times, it's now or never. "Sure." Walang alinlangan na sabi ko. This will benefit me naman eh, gusto ko naman talaga siyang makasama. Buti na lang at siya na mismo ang nag-initiate na sumama sa akin, baka kasi ipagpilitan ko sarili ko sa kanya kapag nagkataon. - 3-

Ngumiti siya sa akin at tumayo na rin, nilahad niya 'yung kanang kamay niya. "Can I hold your hand?" He asked me sweetly. My heart died. Oh god, why does he have to be that handsome when asking me that?

I gulped again, I am super duper nervous, ang lakas ng kabog ng dibdib ko at nagda-dalawang isip kung tatanggapin ba ang kamay niya o hindi. "Uh- Iㅡ" Binawi niya na agad ang kamay niya.

He pouted, "It looks like... you don't like the idea." He said still pouting while his brows furrowed looking at his hand.

Hindi ko alam 'yung nagawa ko pero bigla ko na lang hinila ang kamay niya at hinawakan, I didn't say a word but I awkwardly smiled.

Napatingin ako sa paligid, madami na palang nakatingin sa amin. Most of them are girls, glaring at me as if I'm flirting with the most handsome guy in the whole world. Which is true, on the other hand.

I am flirting with the most handsome guy in MY whole worldㅡ Yes, it is Darius.

N'ung napatingin akong muli kay Darius, nakatitig lang siya sa akin at nakangiti. Ugh, why does he always make my heart melt?

Hinigpitan ko ang pagkakahawak sa kamay niya, brushing off the thought that girls around me wants me to die.

Naglakad kami palabas ng Starbucks Coffee.

Napatingin ako sa kanya nang makalabas na kami, "Saan tayo punta?" Tanong ko.

He just shrugged his shoulders and smiled. Now, I realized he is not the Darius I knew; who is bossy, arrogant, conceited and everything not nice. Hindi siya ang Darius na nakilala ko n'ung una naming pagkikita.

Hindi na siya nagyayabang sa akin, hindi niya na rin ako binu-bully. Hindi niya na ako tinatawag na stalker at lalong hindi niya na ako pinagti-trip-an. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit siya nagka-ganyan sa akin pero siya pa rin si Darius na minahal ko sa maikling panahon.

I was back in to my reality when he pinched my cheeks, "Why do you keep on staring at me?" He chuckled.

Every move he make, makes my heart fall for him harder.

I shook my head, "Naninibago lang ako sa'yo." Sabi ko at agad na nag-iwas ng tingin.

I can sense that he got confused or something, "Huh?" Sabi na nga ba eh. Hehe.

Napatingin ako sa kanya, he really don't have any idea. "Y-You are t-too... kind." Mahina kong sabi, "Hindi mo na ako inaasar." Pagpapatuloy ko.

He smirked. I know this, he's back. -_- "I thought you will like me if I will be nice to you." He lazily grinned.

My eyes widened, "What?!" I exclaimed. Is he playing games with me? I will surely fall (fail). I'm no good at this.

He laughed, "I-I..." Napaiyak siya sa kakatawa. Pero may hinihintay talaga ako na sasabihin niya.

I'm expecting that it's either;

I love you or I like you

I know, masiyado na akong ambisyosa para 'yun ang i-expect ko na sabihin niya sa akin.

He wiped his mold of tears on his eyes, "I-I was just kidding." My heart literally broke in to pieces.

Napabitaw ako sa kamay niya at napatingin ng masama sa kanya. "H'wag mo nga akong binibiro ng ganyan!!!" ...kasi nasasaktan ako. 'Yun sana ang gusto kong idugtong kaso hindi ko kayang sabihin, walang boses ang lumalabas mula sa bibig ko.

He grinned at me as he leaned closer to me, close enough to almost kiss me. "Why? Are you afraid..." Lumapit pa siya lalo, halos 2 inches na lang ang layo ng mukha niya sa mukha ko which made me step back and kept on gulpingㅡ I'm getting nervous. "...falling in love with me?" He gave me a quick kiss in my lips.

Napatulala ako sa ginawa niya. Did he just kissed me?!

He chuckled and started walking away, "Let's go. It's getting late, you know?" Nilingon niya ako at kinindatan.

Nanlaki ang mata ko nang ma-realize ko talaga kung ano ang ginawa niya kani-kanina lang. "PERVERT!!!" I screamed.

Tumawa lang siya habang naglalakad paatras, nakaharap kasi siya sa akin. "Let's go." Aya niya sa akin.

Kahit na naiinis ako dahil sa ginawa niya, nananaig pa rin ang kilig na nararamdaman ko. >///<

--

"Where's your car?" Tanong ko sa kanya, nandito kasi kami sa terminal ng Jeep at nakapila, rush hour na kasi madami nang pasahero kaya kailangan naming pumila.

He grinned at me, "I left at the Coffee Shop." Sabi niya habang nakapamulsa pa.

Nanlaki mata ko, "Bakit mo iniwan d'un?! Eh di hindi sana tayo pipila dito kung ginamit mo na lang 'yung kotse mo!" I half yelled. Kainis kasi 'tong lalaking 'to, masyado ng malayo ang Starbucks Coffee dito sa terminal ng Jeep para balikan namin. Sayang pamasahe namin kanina n'ung kumain kami ng dinner. Bwiset 'to.

Napailing siya, "I like riding Jeepney vehicles... it really makes me feel like I'm an ordinary person." And he looked up into the dark sky.

Napakamot ako ng ulo, "What made you think you can be ordinary? You are studying in XOXO University, the most prestigious school in the whole country."

Umiling siya at nginitian ako, "You'll never understand. It's hard to be me, being one of the de Guzman." He sighed.

I tapped his shoulder, "Everything will be okay." I smiled. Kahit na hindi ko alam 'yung ibig niyang sabihin.

We chatted for about 10 minutes bago kami tuluyang nakasakay sa jeep. Masaya talaga siya kasama, mapang-asar na sweet. Ewan ko ba, I think I am falling harder.

Kung titingnan mo ngayon si Darius na nakasakay sa jeep, hindi mo pa rin talaga maiisip na ordinaryo siyang tao. Paano naman kasi, he's wearing a black BOY LONDON longsleeves, Element Cap, a pair of Marithé Francóis Girbaud jeans and Sanük pair of shoes with a McM Bag. 'Yan ba ang ordinaryong tao? Tell me. 'Yung mga brand pa talaga ng gamit niya 'yung mahirap hanapan ng class A na replicas.

But behind of his innocent face of him, may problema pa pala siyang dinadala.

Pinitik niya ang noo ko, kaya napatingin ako sa kanya. Tumatawa na naman siya, imbes na umangal akoㅡ napangiti na lamang ako. At least, nagkakaroon pa rin ako ng chance mapangiti siya.

"I remember the time we first met, you are staring at me, too." Sabi niya habang nakangiti nang nakakaloko, napangiti rin ako kasi naaalala niya pa pala 'yung una naming pagkikita. Akala ko, ako lang ang nakakaalala.

Inirapan ko siya, "Pinaalala mo pa." I seriously said but deep inside I want to giggle. >///<

Hinila niya 'yung ulo ko at isinandal sa balikat niya. "A-Ano ba?!" Angal ko sa kanya pero kinikilig talaga ako. Hehehe.

He hissed, "I like it this way, so please stop whining." He whispered and kissed me in the top of my head.

Hindi na ako umangal at in-enjoy ko na lang 'yung moment naming dalawa; minsan lang kaya 'to kaya lulubusin ko na. :)

5 hours with him? Napawi na lahat nang hinanakit ko sa kanya. Wala talagang nagbago sa nararamdaman ko para sa kanya, actually, nadagdagan pa.

Narrator's Point of View;

"Is that Jade, Darius?" Tanong ni Chase kay D.O na may kausap sa phone. Kasalukuyan silang nasa XOXO Gymnasium, may training kasi sila ngayon kaya magkakasama sila.

Lumingon si D.O sa kanya, "Oh, shut up Chase!" At pinanlisikan pa ni D.O ng mata si Chase, pero tumawa lang si Chase at lumapit kay Venice.

Tumabi si Chase kay Venice, galit kasi ito sa kanya. "I am sorry... please?" Chase said while puffing his eyes like a puppy.

Venice rolled her eyes, "Ewan ko sa'yo, Chase. Lubayan mo nga 'ko!" Inis na sabi ni Venice kay Chase at itinuon ang pakikipag-usap kay Kurt Simon (Kuya ni Sev) sa telepono.

Chase pouted, hinawakan niya ang braso ni Venice, "Why are you so mean to me?" Lumalabas talaga pagiging childish ni Chase kapag hindi siya pinapansin o kaya ay may nagagalit sa kanya.

Nilingon siya ni Venice na walang ekspresyon ang mukha, tinanggal nito ang pagkakahawak ni Chase sa kamay niya, "Ang ingay mo, Chase. Tigil-tigilan mo nga ako!" Hindi maiwasang mainis ni Venice sa kanya, mabait si Venice at mahaba ang pasensya pero kapag nagalit na siya, asahan mo nang hindi ka niya papansinin o kaya naman ay galit talaga siya sa'yo.

Napakunot ng noo si Chase, "Will you stop talking to Simon? I'm here, you can talk to me." Alam kasi ni Chase na nabo-bored na si Venice kakahintay sa kanya.

Tumayo si Venice at binato kay Chase ang cellular phone niyaㅡ tsk, iPhone 5 pa naman. "Eh di kayo na mag-usap! Letse ka!" Tapos ay nag-walkout na ito.

Hahabulin pa sana niya kaso pinigilan siya ni Sev ('yung Team Captain nila na kapatid ni Simon), "Let her be." Sabi nito at tinalikuran na siya. Napakamot ulo na lang siya, man with a few words talaga kasi 'yang si Sev, three words in a sentence lang ang pinakamahabang kaya niyang sabihin o bigkasin kapag magkausap kayo. Yes, he is so boring.

Tatayo na sana siya para mag-shower sa shower room ng biglang nag-ring ang phone ni Venice, agad niya itong sinagot nang hindi tinitignan kung sino 'yung tumatawag.

"Hello?" He answered with his brows furrowed. Na-badtrip talaga kasi siya sa pag-aaway nila ni Venice kanina.

[S-Sino 'to?] It's a girl. He was expecting that it would be Simon or whoever it is.

Napakamot siya sa ulo, instead kasi siya ang magtanong kung sino 'yung tumawag siya pa ang tinanong na siya naman 'yung tinawagan. "Wait," He muttered, tinignan niya 'yung screen at nalaman niyang si Jade pala 'yung tumatawag, "Oh, it's you Jade. It's me Chase." Pagpapakilala nito, baka kasi alam mo na, isipin ni Jade na nahold-up or something na nangyaring masama kay Venice.

Jade heaved a sigh as a sign of relief. [Ah, si Ven?] Tanong ni Jade kay Chase.

Napaisip si Chase kung ano sasabihin niya, "Hmm, she went home. Unfortunately, she left her phone here with me. Such a silly kid." Naiiling na sabi ni Chase, naaalala niya na naman kasi 'yung pag-aaway nila kani-kanina lang.

[A-Ah, sigeㅡ] Hindi na pinatapos ang mga sasabihin sana ni Jade kasi sumingit na agad si Chase. Curious kasi siya.

"Wait. Why did you call, anyway?" Tanong ni Chase. He knows, he's being possessive.

[May sasabihin lang sana ako.] He heard Jade sighed.

Chase started picking his nose, "Ah, okay. I'll tell her." He was about to bid goodbye but he thought Jade has something to say more so he waited.

[Uh, Chase. Kakapalan ko na ang mukha ko, ah? Pwede manghingi ng favor?] He thought so.

Natahimik siya sandali, "As long as it won't harm me, okay!" He cheerfully said. Naisip niya kasi, hihingi din siya ng favor kay Jade in the near future.

[Of course, it will surely won't harm you... Gusto ko lang kasi may makausapㅡ pwede ka ba ngayon?] He was a bit surprised, hindi niya kasi ini-expect na makikipagkita pa pala ito sa kanya. He thought Jade would ask a little favor. Hmm.

Natahimik ulit siya, pero hindi naman ito nagtagal. "Sure." He muttered, he will ask questions about Venice also. Gusto niya na kasing magkaayos sila. He can"t stand that Venice hates him.

[See you in Starbucks Coffee.] Jade is smiling, he guessed. Wala rin naman siyang idea kung bakit sila magkikita. Total naman, kakatapos lang ng training nila... he's free to go anywhere.

"Okay. Bye!" He said smiling, too and immediately turned off the call. He was hoping that Jade could help him.

Tumayo na siya at inayos ang gamit niya, "Going somewhere?" Tanong ni Xander sa kanya, one of his seniorsㅡ teammate niya rin.

He smiled, "Yup, I will meet someone." He said while packing up his things.

Dumating naman si D.O out of nowhere, "With whom?" Tanong nito habang umiinom ng tubig. He's from outside, nagkausap sila n'ung coach nila about sa daily training nila since muntik na silang matalo n'ung inter-school Tournament last month.

Chase grinned deviously, he likes teasing Darius, though D.O never liked Chase when he is grinning like that. D.O always thought he will do something very bad. "I am meeting Jade later." He winked.

Para namang namatayan ang ekspresyon ng mukha ni D.O, at parang nanigas sa kinatatayuan. "W-Why?" 'Yan ang lumabas sa bibig niya.

Isinukbit ni Chase ang sports bag niya, lumakad palapit kay D.O at tinapik ang balikat nito. "She asked me out." He whispered.

Nanlaki ang mga mata ni D.O at tinitigan si Chase ng mataman, "That's impossible. You're dating with her bestfriend, right?" Kontra talaga si D.O sa ideya na Chase-Jade couple, well, that's what he thinks.

Chase grinned, "Jade is cool about it." Inaasar niya talaga si D.O habang 'yung iba nilang teammates naman ay nagtatawanan at tinititigan ang epic na facial expression ni Darius.

Natigilan talaga si D.O sa sinabi ni Chase; he was stunned and disappointed at the same time.

Chase smirked, "So, I'll be going now?" Pang-aasar ni Chase kay D.O, gustong-gusto niya talaga ito kapag naiinis ito sa kanya pero walang magawa. Well, they are best friends alam na nila ang ugali ng isa't isa. Pero kapag sa ganitong bagay, walang pang-counter attack si D.O sa kanya kaya mas lalo siyang natutuwa.

D.O decided to swallow his pride and chased Chase, "Chase, wait up." He said half-running while Chase stopped walking and looked back to him grinning.

"What?" He asked, pretending that he was annoyed.

Napakamot si D.O sa batok niya, a sign of being frustrated or something. "Just stop seeing Jade, okay?" Namumula na ang tainga niya, it means his controlling his temper.

Napa-O naman si Chase, "Oh?" He was teasing Darius, "Why would I do that?" Sabi niya habang nakahalukipkip ang kamay niya sa bandang dibdib niya. Kaunti na lang talaga ay matatawa na siya, epic naman talaga kasi ang facial expression ni D.O, 'yung tipong luging lugi na.

He ruffled his hair, na ikinagulat ni Chase, it only means D.O is desperate and he meant what he said. "J-Just..." He can't find words on what to say.

Chase is being impatient though he know what D.O feels, "What is it, Darius?" Hindi niya talaga mapigilang asarin ito.

D.O stomped his foot, "Ugh. This is frustrating!" Napatungo siya, napangiti si Chase.

"If you want, instead of me... you'll be the one who will meet Jade at the Coffee Shop." Nakangisi nitong sabi, agad na napaangat ng tingin si D.O sa kanya.

Hindi napigilan ni Darius ang ngiti niya, "Really?" He almost hugged Chase.

Lumayo si Chase habang natatawa, "Easy there, kiddo. You stink."

Ayaw sa lahat ni D.O ang sinasabihan siyang mabaho kapag nagte-training sila. But today is an exemption. "Thank you." He sincerely said.

D.O never thanked anybody sincerely. I repeat, today is an exemption.

--

UPDATED, 130818 12:06AM.

Happy 25th Birthday to Kwon Ji Yong a.k.a G-Dragon.

Happy 17th Birthday to Ranier a.k.a Raine. :)

Hello, Guys! I hope you like this update. Since, someone is waiting for this update... so yeah.

XOXO,

stylistnoona

Continue Reading

You'll Also Like

56.4K 1.5K 22
BOOK 2 OF BADIANG- "Ito ang libro ng buhay ko. Basahin mo at sana makarating ka hanggang sa dulo upang malaman mo kung ano ang tinutukoy ko."
205K 6K 36
Sinaktan nyo ako noon, sasaktan ko naman kayo ngayon. Si James Dean Lopez o mas kilala ngayon bilang Steph Lopez. Isang beki na ginawa ang lahat par...
752K 26.7K 72
Coffees and pancakes. Teas and waffles. Two people crossed that created ditto but with dissonance.
7.4M 206K 44
Rogue Saavedra, the arrogant city's young billionaire, becomes stranded on an unknown island. There he meets an illiterate jungle woman, Jane, who is...