Music. Art. Love

By ktlparamore

801 195 38

Let's see what these three can do. More

Prologue
K.C
Us
Fine arts, fine hearts
For the first time.
Gaze
Music
Eye to eye
Goals.
Stuck in the moment
Stage
Contest
GDR
Crack
Gabriel
Again?!
Blurry
CE-2A
Unknown
Broken Harmony
Reminisce
Happy Birthday!
4x6
Surprise
Si Kiel
Stay
Tear drops on canvass
Lau--?!
First day
Friends?
Sweet Potatoes
Sweet Potatoes .2
Battle.
G&L
G
Felicity
Feelings.
Contentment
Past
Kiel Vin
Unfinished
Lies and truth
Decisions
C&K
K&C
Continuation
Unexpected
Art of Us
Art of Letting go
Art of Acceptance
Author's note kuno
Epilogue

Battle .2

13 4 0
By ktlparamore

Hindi ako mapakali sa byahe. Madaldal si Lovely at Alex dito sa trailblazer ni Gab. Ako naman hindi mapakali.

Sa battle kasi ito. Oo sa battle.

Pagdating namin sa St. Nicholas University, marami nang tao. Sabi kasi nila Jhay, year-end celebration daw ito pero para mas exciting, inopen nila sa lahat ng kalapit na universities at colleges.

Huminto kami sa crowded parking lot pero may space pa naman.

"WOOOOOH RAKENROL! AHAHA!" Si Lovely. Siya na excited.

-_-

"Hey tara." Sigaw nila Kris sa amin. At sumunod naman kami.

O_o

Kung maraming tao sa labas, doblehin dito sa loob. Sht. Nakaka-kaba tuloy.

>///<

Batian ang naganap sa bawat pagkalampas namin sa mga tao roon. Kilalang kilala talaga itong mga kamoteng 'to.

"Hey Gab! It's been a while." Sabi nung isang babaeng petite na mukhang mayaman.

"Yea." Tipid na sagot naman niya.

"Still the Gab I've known. Tamang tama. Mukhang mapapalaban kayo ngayon gabi. Hey Jhay, Lawrence, Alex! Kris!"

"Hey Chloe!" Si Jhay lang bumati at nginitian lang ni Alex at Lawrence 'yung Chloe. Tinanguan naman ni Kris. Napatindig ako ng tayo nang bumaling sa amin ni Lovely ang mabibilog niyang mga mata.

"Pakilala niyo naman ako sa kasama niyo." Ngiti niya.

"Uh, this is Cass. Injured ako kaya siya muna sasalo. And her friend, Lovely." Si Alex.

"H-hi." Lahad ko ng kamay ko. Kinuha naman niya.

"Hello." Si Lovely naman.

Tinanggap naman niya ang mga kamay namin sabay ngiti.

"Chloe. Nice meeting you. Sige kitakits mamaya Gab. Good luck." Kindat niya sa lahat sa amin.

O//o

"Tss. Tara." Sabi ni Gab.

------

"Fifth tayo magpeperform." Bungad sa amin ni Jhay pagkabalik niya dito sa designated room namin. Siya na kasi nakipagbunutan.

"Ilan ba kasali?" Si Alex.

"Pito lang. Namimili pala sila ng isasali." Umupo si Jhay sa tabi ko. "You okay? You look pale."

"Uh. Okay lang. Dami kasi tao kaya medyo pressured. Hehehehe."

"Kami bahala sa iyo." Sabi niya saka tinap ang ulo ko.

Pero umubo agad si Gab. Iyong sadyang ubo.

Problema nito?

Nakahiga lang siya sa cleopatra. Cool na cool tignan.

"Nga pala, alam niyo na?" Si Jhay.

"Na?" Si Alex. Napatingin naman kami sabay sabay kay Jhay, naghihintay ng sasabihin niya.

"Kasali pala Half Note."

Ewan ko kung bakit nang marinig nila Alex iyon ay bigla napunta ang tingin nila kay Gab.

Anong meron?

-------

09:33

Napabuntong hininga ako.

Kinakabahan na ako lalo na sa lakas ng tili ng mga nasa labas. Mga tatlo na ata ang nakapagperform. Hindi tuloy ako makapagfocus sa pangkakabisa ko sa kantang tutugtugin namin.

Napatingin ako sa mga kasama ko, cool na cool pa rin sila. Si Lovely, siya taga nuod namin and according to her, magagaling iyong first and second performer.

Sht.

>///<

Napabuntong hininga ako ulit.

"Stop that." Si Gab. Bumangon na siya, napatingin ako.

"It's annoying." sabi niya pa.

It's annoying

It's annoying

It's annoying

Bakit p-parang katulad ng pagkakasabi ni Kiel noon sa akin?

"Stop saying sorry. It's annoying."

Napapikit ako at napatingala. Naalala ko na naman siya. Pero ako, ni hindi niya alam pangalan ko.

"Guys last song na lang ng 4th band. Be ready." Sabi ni Lovely pagkabalik niya.

Napabuntong hininga na lang ako ulit. Kung kailan talaga ako haharap sa maraming tao, doon nagugulo ang utak ko.

Hold on Cass.

"#5, please proceed to the stage now." Sabi ng isang organizer kaya nagsitayuan na sila Lawrence, Jhay, Gab, Kris at Lovely.

'Di ako makatayo.

"Let's go." Isang kamay ang lumahad sa harap mo. Pagtingin ko, siya.

"T-thanks." Kinuha ko iyon.

"Don't worry. Kami bahala." Sabi niya. Ngumiti lang ako at hindi ko inasahan...

Hinila niya ako palapit sa kanya at...

... niyakap ako.

O///////o

Niyakap ako for the second time ni Gab.

"We're here." Bulong niya.

Ewan ko ba, basta na lang gumaan ang pakiramdam ko.

------

Nakakasilaw na spotlight,hindi makahulugang karayom na crowd at hindi makabasag pinggang tilian ang sumalubong sa amin pagtungtong namin sa stage. Ngumiti na lang ako.

Kaya mo 'to! Chicken na chicken lang 'to Cass!

Nakarinig ako sa may harapan.

"Who's she? And where's my Alex?"

"Nice hair."

"Kamukha noong hair ni Gab. Omy!"

"Hala oo nga no? Omy. Wag mong sabihing...AAAAAAAAH! AYAN NA SI GAB!"

"GAB KYAAAA!"

"OMY! STILL FREAKING HOT GABRIEL!"

"Hi." Jusko isang word lang ni Gab, hindi na magkamayaw ang madla.

"We're Sweet Potatoes from Wilfred University. This our first song." Saka siya sumenyas kay Lawrence.

At nagtilian pa lalo ang audience.

As I sit in this smokey room

The night about to end

I pass my time with strangers

But this bottle's my only friend

Remember when we used to park

On Butler Street out in the dark

Remember when we lost the keys

And you lost more than

that in my backseat baby

Remember how we used to talk

About busting out - we'd break their hearts

Together - forever

Oo. Slow rock ang peg namin ngayon. Ewan ko ba. Si Alex ang pumili walang umangal kaya gora kami.

Napapataas ng kamay ng karamihan. Bumibirit na kasi si Gab. Damang dama niya ang bawat liriko ng kanta.

Never say goodbye, never say goodbye

You and me and my old friends

Hoping it would never end

Say goodbye, never say goodbye

Holdin' on - we got to try

Holdin' on to never say goodbye

Napangiti na lang ako. Ang sarap sa feeling na tumugtug ulit.

"GAAAAAB! WAAAAAH!"

"ANG GWAPO MOOOOOO!"

At ulit na papuri ang narinig namin. Natapos ang first song namin at agad uminom ng tubig si Gab.

"Next song." Sabi niya.

At simula na naman. Nagsimula na si Kris at hindi ko man pinahalata, napahanga ako sa kanya. Ibang iba sa practice namin.

Mama take this badge from me

I can't use it anymore

It's getting dark

too dark to see

Feels like I'm knockin' on heaven's door

Marami ang nagsisigawan, ang iba ay sumasabay sa kanta at iyong iba - karamihan ay babae - ay tinitilian ang angas ng pagkanta ni Gab.

Knock-knock-knockin' on heaven's door

Knock-knock-knockin' on heaven's door

Knock-knock-knockin' on heaven's door

Knock-knock-knockin' on heaven's door

Yes, slow rock and oldies talaga. Natawa nga ako nang malaman ko ang mga songs namin lalong lalo na ito. Katulad ngayon, maraming adlib na nakakapanibago sa Sweet Potatoes. Puro alternative kasi kinakanta nila sa school.

Natatawa ako habang tumutugtog dahil sa dalawang kantang ito, loko loko lang na sinuggest ni Alex.

Natapos ang second song. Uminom ulit si Gab.

"Last song." Sabi niya saka tumingin sa akin, ngumiti.

O/////o

*dugdugdugdug*

Sht. Napahawak ako ng mahigpit sa gitara nang tinawag ako ni Lawrence.

"Huy. Game na!" Agad naman ako tumango at sumabay sa kanya. This time, ako nagsuggest. Wala na raw kasi sila maisip.

Boy version.

Matapos ang slow rock songs, alternative kaya nabigla ang madla at nagtilian.

No sir,

well I don't wanna be the blame,

not anymore.

It's your turn,

so take a seat we're

settling the final score.

Nagpaikot ikot kami sa stage at nagpalit ng pwesto ni Jhay. Si Gab naman, nagtatakbo takbo sa stage. Showmanship daw.

And why do we like to hurt

So much?

Bakit nga ba?

I can't decide

You have made it

harder just to go on

And why, all the possibilities,

well I was wrong

That's what you get when you let your heart win, whoa.

That's what you get when you let your heart win, whoa.

I drowned out all my sense with the sound of its beating.

And that's what you get when you let your heart win, whoa.

Nagpatuloy pa ang kanta hanggang sa natapos ito. Napahead bang pa ako sa huling strum.

Tilian. Sigawan at palakpakan.

Napakasaya.

Pero napabigkwas ako nang may yumakap bigla sa akin.

O_____o

"Thanks." Bulong niya saka agad naman humiwalay sa akin. Bumaba na sila ng stage at naiwan akong nakatanga.

*dugdugdugdug*

Third time.

-------

"Hey Cass! Tara panuorin natin iyong last band!" Hila sa akin ni Lovely. Halos mabuga ko pa ang kaiinom ko lang na tubig.

"Uh. Hehehe." Nagpahila na lang ako sa kanya. Nakisiksik kami sa crowd napatingin ako sa stage, nagseset up palang ulit iyong huling banda.

"Mukhang maganda vocalist nila tignan mo, likod palang." Medyo pasigaw ni Lovely sa akin. Sa dami kasi ng tao, halos hindi magkaringginan dito.

Tinignan ko lang ang stage hanggang sa mag dim lights at humarap iyong vocalist.

Maganda nga.

Sabi ko kahit hindi pa maaninag masyado mukha niya at korte ng katawan ang nakikita ko. Dim lights eh.

"Hi." Sht. Ang ganda ng boses.

Pero pamilyar.

Nagspotlight na.

O_____o

"We're Half Note." Sabi ni....

"Laura?!" Halos sabay pa namin nasabi ni Lovely.

What the?

Tilian na naman. Lalo na ang mga lalaki.

Napatingin ako kay Lovely.

"Hindi kaya..." sabi niya.

"Hello to the boy in black hood jacket standing out there." Turo niya sa may gilid. Sinundan namin ng tingin at...

"Tama nga ako. Andito siya. Tara na." Si Lovely. Pero hindi ko siya maintindihan kaya pinilit ko inaaninag ang tinuro ni Laura.

O_____o

S-si Kiel.

Nakangiti siyang nakabaling kay Laura.

Sht.

"Let's get out of here." Si Lovely. Pero hindi ako makaalis. Nakatingin lang ako sa kanya. Sa ngiti niya, sa nakangiti niyang mga mata.

Na nakangiti na ngayon sa iba.

"Cassidy!" Hila ni Lovely sa akin pero hindi ako umalis. Traydor talaga mata ko.

"KA-ANO ANO MO YAN LAURA?" Umalingawngaw ang isang tanong na iyon na nagpatili sa madla.

"Let's go!" Iritadong sabi ni Lovely. Nahila na niya ako pero bago kami makaalis sa audience, sumagot na si Laura on mic.

"H-he's someone... s-special."

Ni hindi na ako makarinig ng iba. Tumulo na ang luha ko. Bago pa ako ma-black out, may isang pares na bisig ang sumalo na naman sa akin.

"Don't... listen." Takip niya sa mga tainga ko. Umangat ako ng tingin, ayon ang mga mata niyang ngayon ko lang nakitang nagkaganoon.

Dati, kalungkutan at mga tanong ang sinasabi. Ngayon, pag-aalala na ang ipinipahiwatig.

"Please... Ako... na muna ngayon." Saka niya ako niyakap.

For the 4th time.

*dugdugdugdug*

Continue Reading

You'll Also Like

125M 2.6M 56
Si Carmelita Montecarlos ay ang bunsong anak ng pinakamayamang angkan sa San Alfonso. Habang si Juanito Alfonso naman ay ang anak ng pinakamaimpluwen...
1.9M 87.7K 25
(Yours Series # 4) Marian Eliana Nicolas just wanted to be left alone. She knew that she's not exactly the kindest person-definitely not the first pe...
3.5M 150K 16
(Yours Series # 1) Nileen Riviera thought that after getting her degree in medicine, she'd easily check off the next thing on her list-to have a boyf...
21M 514K 52
What H wants, H gets. And Camilla is not an exception. Montemayor Saga [ complete ] [ old story reposted ]