Lumipas ang College week namin nang hindi ako pumupunta sa school. Ilang araw na akong taong-bahay. Ayoko muna magpakita sa school baka makasalubong ko iyong kupal na iyon.
*sigh*
Panggulo kasi ng buhay. Tsk.
Balita ko pa na second over all ang department namin sa mga contest sa loob ng limang araw. At ang department naman daw ng Educ ang over-all champ.
What's new?
Napabuntong hininga na lang ako dahil hindi ko alam kung papaano haharapin lahat ng kutya sa akin mamaya dahil sa naganap noong Battle of the bands kahit ilang beses nang nagtetext sa akin sila Rommel na okay lang daw sa kanila.
What's new?
Lagi naman akong sinasabihan ng masasama ng mga alipores sa school dahil sa amin ni...
Kiel.
T_T
Oo nga pala, sa mga nakaraang araw, hindi na rin siya nagparamdam mula noong birthday ko. Pero kahit ganoon, tinext ko pa rin siya ng pasasalamat sa painting na ibinigay niya sa akin na kasalukuyan kong tinititigan ngayon.
Panatag pa rin akong mahal niya pa ako. OA lang talaga ako.
*sigh.
Lumabas na ako ng bahay para pumasok. Regular class na kasi. Pagkatapos na bakasyon grande ko.
At mag isa na lang talaga ako pumasok ngayon.
Expect ko naman.
Kahit masakit.
Napahawak na lang ako ng mahigit sa strap ng bagpack ko at nagpatuloy sa paglalakad.
------
As expected...
"Hahahahaha! Pasali sali pa kasi kala mo kinaganda niya yon!"
"Oo nga! Napahiya pa tuloy dept nila! Hay nako."
"Buti wala sa tabi niya si Kiel kundi, masasama sa kahihiyan niya. Tss."
Sinamaan ko lang sila ng tingin.
"Tss. Let's go girls. I smell fishy."
"Yea yea. Eww."
At ayon, sinundan ko sila ng masamang tingin hangga't maglaho sila sa paningin ko.
Pero hindi lang pala sila ang makakapuna.
What's new?
Habang binabalagtas ko ang corridor, bulung bulungan pa rin sa paligid. Wala eh, major major kasi nagawa ko.
-____-
Hayy, buti na lang malapit na room namin. Makakaiwas na ako sa mga *toot tooooot*.
Marami rami na ang classmates ko sa room nang makapasok ako.
"Hey Cass. Kung iisipin mong galit kami, hindi. Okay lang sa amin iyon." Si Lovely.
"Thanks. Pero sorry talaga." Sabi ko.
"It's okay na." Nginitian ko na lang siya. At mukha naman sa iba kong classmate na wala lang sa kanila.
Baka wala lang silang paki.
Naupo lang ako.
Wala pa siya. Tss.
Kailan pang natutong magpalate itong si Kiel? Depress din kaya siya katulad ko?
*sigh.
At ayon, dumami na ng dumami ang mga classmates ko at dumating na rin ang prof namin.
Pero wala pa si Kiel.
T____T
Hirap man ako, pinilit kong itake down notes ang mga pinagasasabi ng prof namin nang bumukas ang pinto at tumambad si Kiel.
O_o
"Oh Mr. Gomez, get in." Buti walang paki itong prof namin kahit malate ka.
Lumakad si Kiel patungo sa akin at walang imik na umupo sa tabi ko.
T____T
Tulad ko, mukhang depress din siya. Lumilitaw na kasi ang mga balbas niya. Ilang araw yata siyang hindi nagshave hindi tulad noon.
Wala rin siyang cap ngayon at makikita ang kapal ng buhok niyang gulo gulo pero mukhang malalambot pa rin.
At mukhang namayat siya. Medyo lumilitaw din ang cheek bo----
"Stop staring." Sht, pati boses, lumalim na.
T______T
Napaiwas ako ng tingin at nagfocus ulit sa pang-e alien ng prof namin.
Napahawak ako ng mahigpit sa ballpen ko.
Ang hirap pala ng ganitong atmosphere between of us.
Ang hirap pala ng ganitong treatment.
Ang hirap pala talagang nagbabago na ang nakasanayan mo.
Ang hirap talaga.
Nagtaas na ako ng kamay.
"Yes Miss Lorenzo?" Sabi ng prof namin.
"Can I go to comfort room sir?"
"Go ahead." Sabay nginitian ako ng prof namin. Ngumiti rin ako ng mapait sa kanya saka tumayo at lumabas.
Ang hirap talaga.
-------
Nakayuko akong naglalakad papuntang C.R kaya nakakabunggo ako nang kung sino sino at nagsosorry na lang ako sa kanila.
Sa loob ng C.R, agad ako pumasok sa isang cubicle at doon, naramdaman ko na naman iyong pamilyar na kirot sa dibdib ko.
Masakit pala talaga.
Napahilamos ako sa mga kamay ko. Nahihirapan na ako sa amin ni Kiel. Hindi ko alam ang gagawin. Unang gagawin, pangalawang gagawin, pangatlo...para magkaayos kami.
"Narinig mo ba? May surprise performance yata ang sweet potatoes mamaya?"
"Hindi e. Surprise nga diba? Bakit naman nila ipagsasabi? Jusko ka girl."
"Eh, may nagseset up kasi sa may gym."
"Hay nako. Whatever. Leggo."
At hindi ko na ulit sila narinig.
Putspa. Isa pa iyang sweet potatoes na iyan! Tsk.
Nang medyo mapansin ko na nagtatagal na ako rito, napagpasyahan kong lumabas na ng cubicle at maghugas ng kamay saka umalis.
-------
Jusko.
Jusko talaga.
Bumalik pa ako, umalis na pala prof namin. May urgent meeting daw kasi mga prof kaya baka maya maya pa magresume ng klase.
Takte.
Paupo na ako nang mapansin kong wala si Kiel.
Sht.
"Umalis kanina pagkalabas ni Sir Benji." Si Lovely. Napansin niya sigurong hinahanap ko si Kiel.
"Uh. Okay. Hehe." Naupo na lang ako at pinagmasdan ang space ni Kiel sa tabi ko.
Saka ako napabaling sa orasan sa room namin.
8:32
Aga pa pala. Tss tapos vacant ng 9. Kaya nagpasyahan kong magpunta sa canteen.
Expected, maraming estudyante dito sa canteen. Meeting nga ng mga prof diba?
"Omy? Talaga? Tara panuorin natin!"
"Tara tara! Omyyyyyy!"
"Kyaaaaa! Makikita ko na naman silaaaaa!"
Tss. Napansin ko ang mga mukhang freshies na nagkukumpulan saka umalis nang sabay sabay. Maya maya pa, iyong mga iba pang estudyante kaya medyo kakaunti kaming natira rito sa canteen.
"Ano ba raw mayroon?"
"May surprise perfomance daw iyong Sweet potatoes sa gym."
Heto na naman ang chismosa kong tenga.
"Ganoon ba? Tara nuod tayo!"
At ayon, umalis na sila.
Matapos ko makuha iyong binili ko after 1234567889 years, naglibot muna ako sa school at siguro para mahanap si Kiel.
Napadaan ako gym.
O_o
Lahat yata ng estudyante, nandito.
Kaya ako namang 'tong tsimosa, sumilip. Pumasok pa ako ng kaunti. Andito na nga ako sa pasukan ng gym.
Saka nagsimula na sila.
Tilian.
Nakakabingi.
I see forever
When I look in your eyes
You're all I ever wanted
I always want you to be mine
Nakakakilabot talaga.
Sht.
Let's make a promise
To the end of time
We'll always be together
And our love will never die
At lalong nagtilian ang mga fans nila. Habang ako, napapako rito sa kinakatayuan ko. Talagang napakaganda ng boses niya. Napakabuo.
So here we are face to face
And heart to heart
I want you to know
We will never be apart
Now I believe that wishes
Can come true
Cause when I see my whole world
I see only you~
"AAAAAAAAH GAB!!!!!!!"
"TAMA NA YAN!!! ANG PUSO KO!!!!"
"KYAAAAAH!"
At ulit ulit na tili.
When I look into your eyes
I can see how much I love you
And it makes me realize
When I look into your eyes
I see all my dreams come true
When I look into your eyes.
At akala ko ipapagpatuloy nila pero hindi na kumanta si Gab at tinignan ng mataimtim ang crowd.
Tss. Piling gwapo amputs.
Kaya naman, umalingawngaw ang tili sa buong gym. Tsk.
"First of all, this is for our win in the last College week. Thank you for the support."
Tilian ulit.
Tss.
Nang napansin kong nagsasayang lang ako ng oras dito, napagpasyahan kong tumalikod na para umalis pero...
"And also, this is how I introduce myself to the girl na mukhang aalis na. Haha. Hey wait!"
Napako ako sa mga paa ko. Saka humarap sa kanila. At...
NAKATINGIN SILA SA AKIN! HUTANGINA.
"I'm Gab. Gabriel Del Rosario and I want us to be...friends, Cassidy Lorenzo."
HOLYSHTMAMI.