Chapter Forty Three: Jealousy
Eila
"YOU DIDN'T told me that you buy my past investors shares, Elisha," panimula ni Trojan habang nakaharap siya doon sa "kaibigan" niyang nagmula pa sa ibang bansa at habang ako naman ay nagsasalin ng kape sa mga tasa nila na nasa ibabaw ng mesa ng opisina ni Trojan.
Dalawang araw matapos ang party ay hindi pa rin nawawala 'yung ngitngit na nararamdaman ko sa kaloob-looban ko dahil sa ginawa nila Trojan at Elisha sa harapan ko—lalong-lalo na sa ginawa ni Trojan Mondragon.
Noon sobrang galit na galit siya nang mahuli niya akong nakikipaghalikan kay Ethan dito sa opisina niya pero no'ng sila na ni Elisha naman ang naghalikan sa harapan ko ay parang bale-wala na lang sa kanya na nandoon ako at kung ano bang mararamdaman ko sa ginawa nilang iyon.
At matapos din ng gabi na iyon ay hindi na siya tumatabi sa kama namin. Madalas na siyang nagkukulong sa library at doon na nakakatulog ayon kay Carlos o 'di kaya nasa may sala at kausap ang Elisha na ito at masayang nakikipagkumustahan dito kahit na ang dinadahilan pa niya sa akin ay business matters lang daw talaga ang pinag-uusapan nila at wala nang iba.
"Do I need to report everything to you, Mister Ex-CEO?"
Hindi ko mapigilan ang sarili ko na matapunan nang matatalim na tingin ang babae na ito lalo na sa tono ng pananalita nito tuwing magkausap sila ni Trojan na para bang inaakit niya ito.
At hindi na ako magdadalawang-isip pa kung totoo ba ang hinala ko na inaakit nga niya si Trojan dahil sa bihis at pananamit pa lang nito, siguradong-sigurado na ako sa mga hinala ko sa kanya.
Sinasadya niya talagang akitin si Trojan sa mismong harapan ko.
"No. You don't need to. But you surprised me for what you have done."
"Well, I can give you more surprises if you want."
Pinanuood ko ang pagbibigay nang malagkit na tingin ng babae na iyon kay Trojan maging ang pagbasa nito sa ibabang labi nito sabay kagat doon habang si Trojan naman ay napapangiti na lang sabay iling.
"I told you, Elisha that I came to offer you business. Not the other way around."
Not the other way around? sigaw ko sa aking isipan.
Ibig sabihin, talagang may nangyayari sa kanila nang hindi ko nalalaman?!
"But business is still the best with some pleasure right?" panunukso pa ni Elisha. "C'mon, Trojan! It's been a while."
"Miss Elisha, kung hindi mo po mamasamain, mahigpit na pinagbabawal sa kompanya na ito ang batas ni Mister Mondragon na no fucking on the employees. At bilang future investors ng kompanya, wala kang karapatang akitin, landiin o 'di kaya ang makipag-sex kay Mister Mondragon habang nasa loob ka ng kompanya na ito!"
Halata ang gulat at pagtataka sa mukha ni Elisha sa ginawa kong biglang pagsigaw sa harapan niya pero wala akong nakitang reaksyon kay Trojan. Seryoso lang itong nakatingin sa akin at napapailing na para bang nadismaya ko siya sa inasal ko sa harapan ng kliyente niya.
"And who are you, Coffee Girl?" taas-kilay na tanong sa akin ni Elisha nang makabawi na siya sa pagkagulat niya. "I didn't remember asking for any of your opinion."
"Hindi ako Coffee Girl dahil para sa kaalaman mo—"
"You can go now, Miss Delos Santos."
Hindi makapaniwalang napalingon ako kay Trojan na ngayon ay derecho na lang na nakatingin sa kanyang harapan.
"Pero, Trojan—"
"I said go," sabi niya sabay tingin sa akin at binigyan ako nang nagbabantang tingin. "Now."
Matagal akong nakipagtitigan sa kanya bago ko nanlulumong binagsak ang balikat ko.
"Yes, Sir."
Mabigat ang paa na naglakad ako papalabas ng opisina niya. Pero mas mabigat ang sakit na dala-dala ko sa dibdib ko ngayon.
Bakit ba bigla na lang nanlamig sa akin si Trojan? Hindi na ba niya ako gusto? Hindi na ba ako ganoon ka-interesado sa kanya? Ano ba talaga ang relasyon niya sa Elisha na iyon at bakit parang sobrang importante niya yata sa buhay niya?
Wala na ba talaga akong halaga sa kanya ngayong nandyan si Elisha?
Trojan
"YOUR SECRETARY sure has an attitude problem," Elisha said while staring at the door where Eila went then turned her head again to face me. "I won't be surprised if your board members don't like to mingle with that woman. She's perfectly rude and unprofessional."
"You're being unprofessional yourself too, Elisha," I said with a serious tone. "And please leave Miss Delos Santos on our business."
"Bakit ba nagmamadali ka?"
"And when did you start learning to speak Filipino?"
"My friends in France," she said and sits properly in front of me. "Well anyway, tama ka. Hindi naman talaga siya ang pinunta ko dito. It's you, Trojan."
"I am not interested with your side business, Elisha," I warned her.
"No, silly!" she laugh flirtatiously. "Nandito talaga ako para pag-usapan ang negosyo, Trojan. You know me, when I mean business, I really mean business."
"Doesn't seem like that to me a while ago," I sighed.
"I just miss you! Bawal na ba akong maglaro ngayon?"
"Not in my office, woman."
"Bankruptcy make you a dull man huh?"
I shot her a warning glare as she raised her both arms in the air in defeat.
"Alright! Alright! That's a soft spot. I know. My fault," she said then clears her throat. "Anyway, kaya ako napunta dito para mag-offer sa'yo ng isang business deal."
"And what is it?"
"Well, you still have your fifty percent shares on this company as the sole founder and major stock holder."
"And?"
"And..." she said as she starts to make tiny walks on top of my desk using her fingers until it reached the hem of my coat then plays with it. "I want to buy your share also and have a full control on this company."
"That is absurb—"
"Actually no, Mister Mondragon," she said in my midsentence as she stopped playing with my coat using her fingers. "That's your beneficiary."
"And on what part of that deal is beneficiary to me?" I mocked.
"Everything. I will pay for your loses in exchange of your shares. In that way, the company will be saved from bankruptcy and can still continue producing products under a new management of course."
"I won't let you have my company."
"At sino ba nagsabi sa'yo na kukunin ko 'to sa'yo?" she said as she stand up and walks on my positon, beside me and she starts caressing my hair. "Bibilhin ko lang sa'yo pero ikaw pa rin naman ang CEO. Bale uutang ka lang muna sa akin sandali at kapag may pambayad ka na ulit sa mga nagastos ko, you can buy back the company to me. We're friends. And I am keeping my word, Mister Trojan Mondragon."
"At ano naman ang rason mo bakit mo ginagawa 'to?" I asked with full confusion.
"I just want to help. Masama ba 'yun?"
"That's stupidity, Elisha!" I said as I stood up. "You're not going to waste a huge amount of money for money. That more than ten million cost of asset lost. And now you're telling me that you will pay for it just because we're friends. Don't make fun of me. I'm not that stupid!"
"Will you stop raising your voice? Bakit ba ang sama agad ng hinala mo sa ginagawa mo? Can't you see that I just want to help? That I came all the way from France just to help you out? Isn't that enough reason for you to trust my word, Trojan?"
"You're a liar."
"No, I'm not! I don't lie!"
"You lie a lot," I said emphasizing the word.
"Why are you acting like that?! Ako na nga ang tumutulong, ako pa iniisipan mo nang masama?"
"Because what you said is just too absurd!"
I heard Elisha released a heavy sigh before she pull me to face her again and closer to her body.
"Ano bang iniisip mo na kapalit ng ginagawa kong ito, Trojan?"
"You really want to know?"
"Yes. I do."
We stared at each other eyes for a while before I break the silence between ice.
"You want to fuck me," I said flatly.
"Wow. That sure is honesty," she said as she enveloped her arms around my neck. "Well, I guess you're right. You told me I'm still fuckable right, Mister Modragon? Am I still giving that effect on you right now?"
"No."
"C'mon, Trojan! When did you become a liar?"
"I don't lie. I don't want to fuck you, Elisha."
"At sino ba mas gusto mo? 'Yung bastos mong secretary? Mas magaling ba siya sa akin?"
"You don't even need to compare," I said as I released my neck from her. "C'mon, Elisha. What do you want?"
"You?"
"Aside from sex," I said with exasperation.
"I told you, I just want to help you out."
"And I told you also that I don't believe that."
I heard her sigh again and blows air into the ceiling.
"Okay! Para manahimik ka na, Mister Paranoid," she said and quoted her call name to me. "I will lend you some money and you pay me double. Is that enough?"
"Triple. I'll pay you triple."
"Woah! Are you sure about that? Alam mong hindi ako tumatanggi sa pera."
I smiled for the first time since this morning I met her and nods.
"Yes."
"Then I think that's a deal?" she said and laid her hands in front of me before I accept it.
"Deal."
Ethan
"AH! SHIT! Wait, baby! I think I'm—"
Nabitin sa lalamunan ko ang mga sasabihin ko nang may marinig akong malalakas na katok sa pintuan ng bar ko.
Pero hindi ko muna iyon pinansin saka ko tinitigan si Cassandra habang patuloy lang siya sa ginagawa niyang pagpapaligaya sa akin habang nakaupo ako dito sa isa sa mga bar stool at habang nakaluhod siya sa harapan ko.
"Fuck! Cassandra! Ah! Faster, baby! Fas—"
"Ethan! Nandyan ka ba sa loob? Buksan mo 'tong pinto!"
"Shit! Si Eila!"
Mabilis kong hinila si Cassandra patayo bago ko siya marahas na hinila sa batok bago ko siya binigyan nang mariin na halik saka binitawan.
"Baby, mamaya na natin ituloy 'to. Si Eila yata ang narinig ko sa labas."
"Si Miss Delos Santos?!"
Mabilis na inayos ni Cassandra ang itsura niya habang ganoon na rin ang ginagawa ko sa pantalon at nakabukas kong polo.
Kahit na sobrang sakit ng puson ko sa nakakabitin na ginawa ni Cassandra ay tiniis ko na lang dahil sa takot na baka maabutan kami ni Eila sa ganoong posisyon.
Nang masiguro ko na maayos na si Cassandra ay saka lang ako naglakad papunta sa pinto ng bar bago pinagbuksan 'yung bumitin sa aming dalawa.
At si Eila nga ang nabungaran ko sa labas.
"Anong ginagawa mo dito?" sabi ko sabay lingon sa likuran niya. "Kasama mo ba si Trojan?"
"Hindi! At simula ngayon, wala na akong pakialam sa kanya!"
Nagulat ako nang basta na lang akong itulak ni Eila palayo sa may pinto saka siya dere-derechong pumasok sa loob ng bar at naupo sa isa sa mga upuan na nasa gilid at ibinagsak ang ulo niya sa pinagpatong niyang braso.
Nakita ko sa gilid ng mata ko na lumapit sa akin ni Cassandra at nagpapalaam na aalis na muna siya pero hinawakan ko ang isang kamay niya para pigilan siya umalis sabay binulungan na dumito muna siya.
"Nagkaproblema ba kayo ni Trojan?" tanong ko nang hindi pa rin ginawang magsalita ni Eila makalipas ng ilang minuto.
"Hindi."
"Eh bakit nandito ka?"
"Masama na bang bisitahin ka ngayon, Ethan?!" nagulat ako sa pagtaas ng boses sa akin ni Eila sabay ng pag-angat ng ulo niya sa direksyon namin ni Cass.
"H-hindi naman..." nalilitong sabi ko.
"Magkano ba 'yung pinakamurang alak n'yo dito?" tanong niya maya-maya sabay hinanap sa bag niya ang wallet niya at may inilabas na dalawang libo doon. "P'wede na ba 'to sa pinakamatapang na bote ng alak na meron kayo?"
"Eila, alas-onse pa lang," sabi ko matapos kong pasimpleng tingnan ang wall clock sa bar. "At hindi kita pagbibilhan ng alak ng ganitong oras. Mamayang gabi p'wede pa."
"Pero gusto ko ng uminom ngayon!" pagpupumilit niya.
"Mababa ang tolerance mo sa alak, Eila. At kahit lumuhod ka pa, hindi kita bibigyan ng—"
"Bigyan mo na siya, Mister Mondragon." putol sa akin ni Cassandra. "Baka kailangang-kailangan niya 'yun ngayon."
"Pero hindi talaga siya—"
"Ethan, please."
Nagulat na naman ako sa biglang pagbabago ng boses ni Eila at nang mapalingon ako sa kanya nanlaki ang mata ko nang makita na umiiyak na pala siya.
"Gusto kong uminom ngayon. Please. Pagbigyan mo na ako."
Matagal akong napatingin sa mukha niya.
Kahit na nasasaktan ako at naawa ako na makita na umiiyak ang dating best friend ko, hindi ko pa rin siya dapat bigyan ng alak dahil iyon ang tama at alam ko na hindi naman talaga si Eila ang nanghihingi sa akin noon kundi 'yung galit na emosyon niya lang.
Pero nang mapalingon ako kay Cassandra ay napatango na lang din siya at wala na akong magawa kundi sumang-ayon sa gusto nilang dalawa.
"Kayong dalawa ang papatay sa akin," reklamo ko habang napapakamot sa ulo ko. "At kapag nalaman ni Trojan 'to, sinisiguro kong—"
"Bawal banggitin ang pangalan ng lalaking iyon hangga't customer mo pa ako dito, Ethan!" putol na naman sa akin ni Eila.
Napatingin na lang ako sa mukha niya saka napabuntong-hininga.
"Fine! Pero kakain ka muna bago ka uminom."
"Kumain na ako."
"Kahit na. Kakain ka pa rin. Ayokong malasing ka at magka-hang over nang walang laman ang tiyan, Eila. And that's an order!"
Isang tango na lang ang sinagot sa akin ni Eila.
Hindi ko alam kung bakit ba siya nagkakaganito ngayon at kung may nangyari nga ba talaga sa kanila ni Trojan.
Basta ang nasisiguro ko lang ay babasagin ko ang mukha ng walang-hiyang pinsan ko na iyon para sa hindi niya pagtupad sa kasunduan na hinding-hindi niya sasaktan si Eila.