Γειά σας!!!!
Λοιπόν, 5ο κεφάλαιο και αφιερωμένο στην MuGrier μια πάρα πολύ καλή μου φίλη. Σιγουρευτείτε ότι διαβάζετε την υπέροχή της ιστορία...........
Στη φωτογραφία από πάνω βλέπετε το Παρατηρητήριο. Βρίσκεται στο διάστημα όπως βλέπετε κι εσείς. Θα σας πω μερικά πράγματα για αυτό αργότερα.....
Λοιπόν, έχω το τραγούδι "Centuries" από την Fall out Boy. Πραγματικά αν το ακούσετε θα πιάσετε πιο πολύ το νόημα των επακόλουθων γεγονότων.........
Καλή ανάγνωση!!!
❤❤❤❤❤❤❤❤
Diana's POV
Το κακό είχε ήδη γίνει
Δεν πίστευα στα μάτια μου. Αυτό που είδα ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Ο Superman είχε πέσει στα γόνατα και δεν φαινόταν καλά. Καθόλου καλά. Ήταν σαν να είχε πάθει αφυδάτωση και έβηχε. Δεν ήξερα πώς να το χαρακτηρίσω αυτό...... Κοίταξα γύρω μου ψάχνοντας να βρω την αιτία που έκανε τον Άνθρωπο από Ατσάλι να πέσει σαν παιδάκι στο Νηπιαγωγείο. Και τότε είδα μια ξανθιά φιγούρα ντυμένη στα λευκά και στα χρυσά, να τρέχει πάνω από τα περιπολικά που ήταν έξω σε ένα σοκάκι για να ξεφύγει.........
Πέταξα στην κατεύθυνσή της και προσγειώθηκα μπροστά της.
-Μέχρι εδώ ήταν, της είπα με τόνο διαταγής. Και τότε κοίταξα το πρόσωπό της. Δεν ήταν δυνατόν. Δεν συνέβαινε αυτό. Σίγουρα ονειρεύομαι. Η αιτία του προβλήματος, η πέτρα του σκανδάλου ήταν Αμαζόνα! Και συγκεκριμένα η Aresia. Ο Batman είχε δίκιο........
Τι ήθελα και δεν τον πίστεψα.... Τώρα ο Superman δεν θα υπέφερε......
Όμως η Aresia... τι ήθελε εδώ;;;;
Ήταν η μοναδική Αμαζόνα που δεν ήταν Αμαζόνα. Ερχόταν από τον κόσμο των Ανδρών. Η χώρα της βρέθηκε στο επίκεντρο ενός ανελέητου και ανούσιου πολέμου. Η οικογένεια της εξαναγκαστηκε να φύγει. Βρήκαν καταφύγιο σε ένα πλοίο προσφύγων. Αλλά και εκεί οι Μοίρες στάθηκαν σκληρές απέναντί τους. Πειρατές επιτέθηκαν στο πλοίο τους και αφού πήραν ό,τι βρήκαν, το βύθισαν. Α
Η Aresia από θαύμα επέζησε πάνω σε ένα κομμάτι από συντρίμμια. Οδηγήθηκε στις ακτές της Θεμίσκυρας, εκεί όπου την βρήκε η μητέρα μου. Την δέχθηκε στην κοινωνία μας και με μαγεία της διοχέτευσε την υπερφυσική μας δύναμη. Το τελευταίο στάδιο της αναγέννησής της ήταν ο Διαλογισμός. Αλλά από ότι φαίνεται, βαρέθηκε να διαλογίζεται και αποφάσισε να έρθει στον κόσμο των ανδρών να προκαλέσει λίγη αναταραχή.
Οι σκέψεις μου κράτησαν δέκατα δευτερολέπτου. Η κοφτή και βαθιά της φωνή τις διέκοψε.
-Diana! Φώναξε με έκπληξη.
-Aresia! Φώναξα λιγότερο δυνατά και λίγο πιο ψύχραιμα.
Της επιτεθηκα αλλά αυτή εύκολα απέκρουσε την λαβή μου και με πέταξε στον τοίχο ο οποίος δεν άντεξε και γκρεμίστηκε.
-Θα ήθελα να μείνω να τα πούμε, αλλά νομίζω ότι πρέπει να βοηθήσεις τους φίλους σου, μου είπε με ειρωνεία και έδειξε τον ηττημένο Superman ο οποίος στο μεταξύ είχε πέσει στο έδαφος και είχε ανοίξει τρύπα στην άσφαλτο.
Έπαθα σοκ.
-Superman! Φώναξα και πέταξα γρήγορα κοντά του. Τον πήρα στα χέρια μου και γύρισα το κεφάλι του για να δω το πρόσωπό του. Αφυδατωμένο. Ξηρό. Ένιωθα την ανησυχία και τον τρόμο να φουντώνουν μέσα μου. Του μίλησα. Δεν πήρα καμία απάντηση. Έπειτα κατέθφασαν ο Green Lantern και ο Flash.
-Τι τρέχει με τον μεγάλο; ρώτησε ο Flash μισό αστεία μισό σοβαρά.
-Δεν είμαι σίγουρη. Τον βρήκα έτσι αφού συνάντησε την Aresia, του απάντησε αφήνοντας για λίγο τον Superman .από τα μάτια μου για να κοιτάξω τους άλλους δύο.
-Ποια; ρώτησε ο Flash με ένα μπερδεμένο βλέμμα κάτω από την κόκκινη μάσκα του.
-Είναι μία από τις αδερφές Αμαζόνες, του απάντησα γρήγορα και άρχισα να ηρεμώ λίγο από το σοκ.
-Νόμιζα πως δεν άφηναν ποτέ το νησί τους, είπε ο Fkash με ακόμα πιο μεγάλο μπέρδεμα στη φωνή και στο βλέμμα του.
Ο θανάσιμα σοβαρός και λακωνικός Green Lantern, διέκοψε τη συζήτηση μας.
-Που είναι αυτή η Aresia; ρώτησε με την συνηθισμένη κρυάδα και σταθερότητα στη φωνή του. Και ύστερα σου λένε ότι είναι πρώην ναυτικός. Δεν το νομίζω.
-Έφυγε, τους απάντησα αμέσως και πήρα τον Superman στα χέρια μου όπως οι γαμπροί παίρνουν τις νύφες.
Εντοπίστε την όσο εγώ θα πηγαίνω τον Superman στο Παρατηρητήριο, τους είπα με έναν τόνο διαταγής και χωρίς να χρονοτριβώ έφυγα πετώντας. Ήταν η τελευταία φορά που τους είδα σώους και αβλαβείς.
Μόλις μπήκα στο Παρατηρητήριο, έτρεξα και είπα στον J'ohn περιληπτικά ό,τι συνέβη. Εκείνος τον έβαλε γρήγορα στο Ιατρείο. Εγώ αν και ανησυχούσα δεν μπορούσα να μην ρωτήσω.
-Ο Batman που είναι;
-Στη Θεμίσκυρα. Με την Hawkgirl. Ψάχνουν στοιχεία για την νέα εχθρό, μου απάντησε ο J'ohn απλά και ήρεμα.
-Α, εντάξει, είπα.
Για λίγο μείναμε έτσι αμίλητοι. Έπειτα ο J'ohn έσπασε τη σιωπή.
-Η κατάσταση του συνεχίζει να επιδεινώνεται, μου είπε νε έναν τόνο λύπης.
-Ουσιαστικά είναι άτρωτος. Τι μπορεί να προκάλεσε αυτό; ρώτησα με ανησυχία και περιέργεια ταυτόχρονα.
-Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε πολλά για την φυσιολογία των Κρυπτονιανών, μα θα κάνω ότι μπορώ για τον βοηθήσω.
Αυτή η αυτοθυσία του......
Του έπιασα τον ώμο και του είπα ήρεμα με ένα μικρό χαμόγελο:
"Ξέρω πως θα το κάνεις".
Μα τότε ακούστηκε το σήμα της εισόδου.
-Είναι ο Lantern. Ίσως αυτός και ο Flash βρήκαν κάτι, είπα και πέταξα γρήγορα κοντά τους.
Είδα έκπληκτη ότι ο John κουβαλούσε έναν αναίσθητο Flash. Έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και τον ρώτησα τι συνέβη.
-Ο Flash κατέρρευσε. Τον έφερα εδώ για να..... τραύλισε και έπιασε το πρόσωπό του. Παρατήρησα τα ίδια σημάδια αφυδάτωσης που είδα στον Superman. Τα ίδια είχε και ο Flash.
-Η αλήθεια είναι ότι δεν αισθάνομαι πολύ καλά.... είπε αδύναμα και κατέρρευσε πάνω μου. Έπαθα σοκ για δεύτερη φορά σήμερα.
-Τι έχεις πάθει; ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω απάντηση. Τους σήκωσα και τους δύο και τους πήγα στο Ιατρείο όπου βρήκα τον J'ohn να κοιτάει τις λειτουργίες του Superman.
-Από το κακό στο χειρότερο πάει, μονολόγησε. Όταν γύρισε και με είδε με τους δύο ήρωες στα χέρια μου έμεινε στήλη άλατος.
-Τι συμβαίνει εδώ, Diana? Με ρώτησε ανήσυχος.
-Ο Green Lantern μου έφερε τον Flash σε αυτή την κατάσταση. Πριν προλάβει να μου εξηγήσει τι έγινε, έπεσε αναίσθητος και να μαι εδώ τώρα, του απάντησα χωρίς να πάρω ανάσα.
Ο J'ohn τους έβαλε σε ιατρικά μηχανήματα και εγώ έμεινα εκεί ανήμπορη να κάνω κάτι και αμίλητη. Μείναμε έτσι για πολύ ώρα. Ώσπου αποφάσισα ότι δεν ήμουν χρήσιμη εδώ. Αποφάσισα να κατέβω στη Γη να δω τι κάνουν και οι άλλοι.....
---------------------------------------
Hawkgirl's POV
Το ταξίδι στη Θεμίσκυρα ήταν επεισοδιακό. Και ακόμα πιο επεισοδιακή ήταν η επιστροφή μας. Όταν έλεγα στον Batman την ιστορία της Aresia's είχε ένα βλέμμα που μου θύμισε τον Flash όταν κατά λάθος του εχυσε ο Superman τον καφέ. Και θυμωμένο γεμάτο εκδίκηση αλλά και πολύ πονεμένο. Τι να συμβαίνει πίσω από αυτή τη μάσκα;;; Δεν θέλω να φανταστώ........
Όταν φτάσαμε βρήκαμε μία Gotham... καινούργια.... οι γυναίκες να τρέχουν παντού να μαζέψουν τους άρρωστους άνδρες...... Καθίσαμε σε μια ταράτσα.
Ο Batman τυλίχθηκε με την κάπα του.
-Είναι σαν κάποιο είδος επιδημίας. Η μισή πόλη την έχει, σχολίασα.
-Ναι, μόνο οι άντρες, είπε ο Batman με την κλασσική βλοσυρή και σκοτεινή βαθιά βαρύτονη φωνή του.....
Το κακό ήταν ότι είχε δίκιο..........
%%%%%%%%%%%%
Λοιπόν, αυτό ήταν
Άλλο ένα κακό σημείο, Ε;
Θα χαρώ πολύ να ακούσω τη γνώμη σας σε ένα σχόλιο
Επίσης ψηφίστε σας παρακαλώ.....
Λοιπόν, θα ανεβάσω συνέχεια όσο πιο σύντομα μπορώ.......
Εις το επανειδίν
Τα λέμε
❤❤❤❤❤❤