•Merhaba sevgili okurlarım.
-Hepinizi sevdiğimi belirtmek isterim.
Bu kitabın içerisinde bulunan şiir ve sözler şahsıma aittir..️️️️️️️️️️.️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️🔶️
-Başladığınız saat:
•İyi Okumalar Sevgili Okurlarım.
•Okumaya Başladığınız Saat Lütfen:
Yıldızı Unutmayalım Lütfen🌠
Bölüm Yüz On iki.
"Kızıl Bela Ha?"🔷️
Ölüm sessizliği bu bizim düştüğümüz durumu mu izah ederdi kitaplar da?
Yoksa sessizliğin vicdanı bile şu ölüm denen şey'in önünde eğikti?
Hangisiydi?
Hepimiz kara kara düşünmeyi bırakıp hemen bir şeyler yapmalıydık.
Bu durumun üzerinde yeteri kadar kalmış ve yeteri kadar ayak uydurmuşduk.
Şimdi bizim dinlenme zamanımız gelmişti.
Yüzümü Nora'ya çevirerek dikkatini bana doğru vermesi için iki kez öksürdüm.
Tabii durumu hemen anlayan Nora kızların yanından geçerek bana yaklaşmaya başladı.
Onunla hemen konuşmamız gerekiyordu.
Nora bazı şeyleri korktuğu için bana söylemiyordu ama ben onun gözlerini durmadan kaçırmasından anlamıştım bir şeylerin döndüğünü.
Nora'nın artık bana kayıtsız şartsız güvenmesi gerekiyordu.
Bunun için elimden gelen her şeyi yapmaya hazırdım ben.
Yüzüme samimi bir ifade yerleştirip gözlerinin içine doğru baktım
"Nora bana söylemek istediğin bir şey var mı canım?
Lütfen benden çekinme ve lütfen beni de bir arkadaşın olarak gör." dedim.
Hadi kızım başaracaksın.
Bir adım kaldı.
Karşımda ki bu kız bir şeylerden korktuğu için bizden çekiniyordu.
Ben de eğer Dina'ysam ne yapıp eder yine de bulurdum bu durumun mimarlarını.
Nora çekimser bir ifade ile kulağıma yakınlaşarak
"Dina benim senden yana bir şübhem yok zaten ve aramızda kalacağına da eminim ama ben bazı şeyleri sana kendim yüzünden söyleyemem.Lütfen anla beni arkadaşım.Bu konu burada kapansın olur mu?"
Kapatmayacaktım ama bu durumu onun bilmesine gerek yoktu.
Çünkü bir şeyleri kendi omuzlarına yük ediyordu ve bu durum sadece kendisine zarar veriyordu.
"Tamamdır Nora ama söylemeye hazır olduğunda ben hep seni beklerim biliyorsun değil mi kızıl bela?"
Nora yüzüne yakışan o güzel gülümseni dudaklarına armağan ettikten sonra
"Kızıl bela ha?
Sevdim bu ismi." diye gülerek kendini gösteriyordi.
Güven çok zor onarılan bir köprüydü aslında.
Ucu ucuna sürüklenen yamuk kalpler ipin ucunda birleşirdi düzgünce.
Eğer o ip bir kez koparsa yüreğinden düzelemez varsın yıllar geri gelse..
Güvenmişti.
Güvenmiştim.
Bundan sonrasına bakacaktık.
Bakalım kim bu kalkıp bizim kızıl belamızı korkutan domuz...
"Kızlar o gelen Lücifer yanında duran da babası Hades değil mi?"
Bir siz eksiktiniz zaten.
Nasıl bulmuştu bunlar bizi?
Sera'nın parmağı ile gösterdiği yere doğru kafamı çevirdiğimde Lücifer'in uzaktan sinirle bakan koyu gözleri görüş alanıma doğru girmeye başladı.
"Sen ne yaptığını sanıyorsun Lilith'in kızı?
Sen kim oluyorsun da bizi kandırmaya kalkıyorsun?"
Benim bu herife daha kaç kere kim olduğumu söylemem gerekiyordu böyle?
Anlama kıtlığı vardı galiba kafasında.
Oysa defalarca söylemiştim ona bana Lilith'in kızı diye seslenme!
Kandırmayalım kendimizi dönemezdi geri yıllar.
Aldırmayın hatalara yapılandır tek nedeni.
Kov zihninden yanlışları davet et doğruyu içeri.
Anlat ona geri gelsin
Yanlız kaldım çoktan beri.
#nurdanküçükfısıltılar.
Bölüm sonu...
Bölüm hakkında düşüncelerinizi lütfen burada belirtin🦄 'tek boynuzlu atlar gerçektir bu arada'...