အခန်း (၁၀၈၉)(စာစဉ် ၇၈- အပိုင်း ၁၁)
“ထားလိုက်ပါတော့”
ရဲလျန်ချန်၏ အဖေလည်း ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်ရ သောအခါ ဒေါသတကြီးဖြင့် ရောက်လာပြီး -
“အသုံးမကျတဲ့ကောင် မင်းပုံမှန် နေလို့မရဘူးလား ဒီလိုမိန်းမဆန်တဲ့ ပစ္စည်းတွေနဲ့ ငါ့ကို ဒေါသတွေထွက် အောင် လုပ်နေတာလား . . .”
“ဘုန်း ဘုန်း ဘုန်း . . .”
ရဲလျန်ချန်လည်း ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ရိုက်နှက်မှုကြောင့် ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်လိုက်ပါတော့သည်။
. . .
ရဲရှောင်လည်း အဖေဖြစ်သူ၏ စကားအတိုင်း အခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။
ထို့နောက် အေးအေးလူလူဖြင့်ပင် စားပွဲပေါ်ရှိ နွေး နေသည့် ရေနွေးခွက်အား ကောက်ယူ၍ သောက်လိုက် သည်။
ထိုစဉ် ဟန်ပိုင်ယွဲ့မှ -
“ဘယ်လိုလဲ ဆရာသမား . . .”
“မင်းစိတ်ထဲ နေလို့ ကောင်းသွားပြီလား . . .”
“ဒါပေါ့ ဒါပေါ့ . . .”
“ငါ ဟန်မဆောင်ချင်တော့ဘူး တခြားနည်းလမ်း လည်း မရှိတော့ဘူးလေ . . .”
ရဲရှောင်မှ သက်ပြင်းချရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ဟန်ပိုင်ယွဲ့လည်း ခေါင်းညိတ်ထောက်ခံလိုက်ပြီး-
“မှန်တယ် တစ်ခါတည်းနဲ့ အားလုံးအပြတ်ရှင်းပစ် လိုက်တာ အေးတာပဲ . . .”
“သူတို့ရဲ့ ခေါင်းဆောင်ပိုင်းတွေကို သူတို့ဘာသာ ရွေးချယ် တည်ဆောက်ကြပါစေ . . .”
“မင်းနဲ့ ငါကတော့ အေးအေးဆေးဆေး သောက် စားကြတာပေါ့ . . .”
“တကယ်တော့ အဲဒီလို သတ်ဖြတ်ချိန်တုန်းက ငါ့ စိတ်တွေ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း ရှိမနေဘူး . . .”
ရဲရှောင်မှ သက်ပြင်းချရင်း ပြောလိုက်သည်။
ဟန်ပိုင်ယွဲ့လည်း ခေါင်းညိတ်၍ နားထောင်နေ လိုက်သည်။
မည်သည့် အခြေအနေတွင်ဖြစ်စေ ရဲရှောင်အဖို့ ရဲ မျိုးနွယ်စုဝင် ဖြစ်သည်ဆိုသည့်အချက်ကို ဝန်ခံရမည်။
မခေါ်ချင်လည်း ရသော်လည်း မတော်ချင်၍တော့ မရနိုင်ပြီ မဟုတ်ပါလား။
ထို့ကြောင့် သူ၏ မျိုးနွယ်စုဝင် ၁၀၀ ကျော်အား သတ်ဖြတ်ပြီးချိန်တွင် ခံစားချက်ကင်းမဲ့သည် ဆိုသော် ငြား အနည်းငယ်တော့ ခံစားရပေသည်။
သို့သော် ထိုအရာက သူမလုပ်ချင်လျှင်ပင် လုပ်ကို လုပ်ရမည့် အရာသာ ဖြစ်၏။
နောက်ဆုံးတွင် ရဲရှုချင်မှာ နိုးထလာခဲ့သည်။
ပထမဆုံး နိုးထလာသည့် အချိန်တွင် ချက်ချင်းပင် ပါးစပ်မှ သွေးများ အန်ထွက်လာလေသည်။
သူ့အဖို့ သေဆုံးသွားသည့် လူများအပေါ် များစွာ စိတ်ရှည်သည်းခံ၍ ဆက်ဆံပေးခဲ့သည်။
ထိုသို့ ဆက်ဆံရခြင်းကလည်း မျိုးနွယ်စု မြင့်တက် လာစေရန်အတွက်သာ ဖြစ်သည်။
ထိုအချက်ကြောင့် သူနှင့် သူ့မိသားစုဝင်များ ကြိမ် ဖန်များစွာ စော်ကားခံခဲ့ရသည့်တိုင် မည်သည့်အခါမှ တုန့်ပြန်ခြင်း မရှိခဲ့ပေ။
သူ့အတွက်က မျိုးနွယ်စု၏ အင်အား တိုးတက်လာ ရန်သာ ပဓာနကျသည် မဟုတ်ပါလား။
သို့သော် မြေးဖြစ်သူက စရောက်လာလာချင်းပင် ထိုလူများအားလုံးကို သတ်ဖြတ်ပစ်ခဲ့သည်။
ထိုသို့ သတ်ဖြတ်ခဲ့ချိန်တွင်လည်း သနားညှာတာမှု အလျဉ်းမရှိဘဲ သွေးအေးအေးဖြင့်ပင် သတ်ပစ်ခဲ့သည်။
အဘိုးကြီးရဲမှာ ထိုသွေးပျက်ဖွယ် မြင်ကွင်းများကို ပြန်စဉ်းစားမိသွားသောအခါ အိပ်ရာထဲ ထပ်မံလဲသွား ပြန်တော့သည်။
(ငါတို့ ဒါမျိုးလုပ်ချင်မှဖြင့် အစောကြီးကတည်းက လုပ်ခဲ့မှာပေါ့၊ ဘာလို့ အခုချိန်ထိ ထားထားမှာလဲ . . .)
(အဘိုးရဲ့ အကူအညီကို မယူရင်တောင်မှ သူတို့ကို ငါဆန့်ကျင်နှင့် ပြီးနေပြီ၊ သူတို့ရဲ့ စော်ကားမှုတွေကို ငါခေါင်းငုံ့ခံစရာ အကြောင်းကို မရှိဘူး . . .)
(ဒါပေမယ့် ငါတို့မှာ တူညီတဲ့နာမည်တွေ ရှိပြီး တူ ညီတဲ့ မျိုးနွယ်စုရှိကြတယ်၊ အဲဒါကို ဒီလောက်ကြီးထိ ရက်စက်ဖို့ လိုအပ်လို့လား . . .)
သို့သော် အပြင်ဘက်၌ တီးတိုးပြောဆိုနေသည့် အ သံများကို ကြားသောအခါ သူ့စိတ်ထဲ ကျေနပ်မိနေပြန် သည်။
(ငါပဲအစပိုင်းကတည်းက မှားနေခဲ့တာ ဖြစ်မှာပါ)
“ငါတို့မျိုးနွယ်စုက တစ်စုတစ်စည်းတည်းနဲ့ ပေါင်း စည်းနိုင်မယ့် အချိန်ကို ရောက်လာပြီ . . .”
ထိုစကားကို အဘိုးကြီးရဲ၏ ညီမှ ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏။
“ဟုတ်တယ် သူတို့ဘက်က ငါတို့ကို အလျှော့ပေး နိုးပေးနိုးနဲ့ ငါတို့ဘက်က နောက်ဆုတ်ပေးလာခဲ့တာ အချိန်တွေသာ ကြာလာတယ် ငါတို့ဖြစ်စေချင်သလို ဖြစ်မလာခဲ့ဘူး . . .”
ထိုသို့ပြောလိုက်သူမှာမူ ရဲလျန်ချန်၏ အဖေဖြစ်ပြီး ရဲနန်ရှန်၏ ဝမ်းကွဲညီအစ်ကိုတော်သူ ဖြစ်သည်။
“ဟုတ်တယ် ချင်းရန်နယ်ပယ်မှာ အင်အားကြီးတဲ့ လူတွေအတွက်ပဲ နေရာရှိတယ်၊ အင်အားနည်းတဲ့ လူ တွေအတွက် နေရာမရှိဘူး . . .”
“မျိုးနွယ်စု မဟုတ်တဲ့ နေရာမှာပဲဖြစ်ဖြစ် မျိုးနွယ် စုဝင်တွေကြားထဲမှာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒါက အမြဲတမ်းမှန်တဲ့ ဥပဒေသတစ်ခုပဲ . . .”
“မိသားစုသံယောဇဉ် ဘာလဲ မိသားစုသံယောဇဉ် ဆိုတာ၊ ငါတို့ ဒီနှစ်ပေါင်းများစွာ အတွင်းမှာ ခံစားခဲ့ကြ ရလို့လား . . .”
“သူတို့က အမြဲတမ်း ငါတို့ကို ချောင်ပိတ်ရိုက်ခဲ့ကြ တာ၊ အဲဒီတော့ သူတို့ကို သတ်တာ မှန်တယ်၊ တကယ် ကိုလည်း သေဖို့ ထိုက်တန်တဲ့ လူတွေပါ . . .”
. . .
အဘိုးကြီးရဲအဖို့ ဒေါသတကြီးဖြင့် ပေါက်ကွဲပြော ဆိုနေသည့် အသံများကိုသာ ကြားနေရသည်။
ထိုသို့ပြောနေသည့် လူများက သူ့ဘက်၌ နှစ်ပေါင်း များစွာ ရပ်တည်ပေးခဲ့သည့် လူများဖြစ်ပြီး သူ၏သည်း ခံမှုကိုလည်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်ခဲ့သည့် လူများဖြစ် သည်။
“ဟိတ်ကောင်တွေ ဒီနေ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေအပေါ် မင်းတို့ရဲ့ အမြင်ကရော ဘယ်လိုလဲ . . .”
အဘိုးကြီးရဲမှ သူ့လူများအား မေးလိုက်သည်။
ကျန်လူများမှာ စိတ်လှုပ်ရှားသွားကြပြီး -
“မရှိဘူး ဘာအမြင်မှ မရှိဘူး . . .”
“ကျုပ်တို့စိတ်ထဲ နည်းနည်းတော့ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိတာပေါ့ ဒါပေမယ့် ထပ်လုပ်ရမယ်ဆိုရင်တောင် ကျုပ်ကတော့ ထပ်လုပ်စေချင်သေးတယ် . . .”
“အမှန်တိုင်းပြောရရင် ကျုပ်တို့မှာ အဲဒီလိုလုပ်နိုင် ဖို့ အင်အားမရှိခဲ့လို့သာ မဟုတ်လို့ကတော့ အစောကြီး ကတည်းက လုပ်ပစ်ခဲ့ပြီ . . .”
“ဟုတ်တယ် ကျုပ်လည်း တူတူပဲ . . .”
“ကျုပ်တို့ ဒီအချက်မှာတော့ အမြင်တူတယ် . . .”
“သူတို့ရဲ့ စော်ကားမှုတွေကို အမြဲသည်းခံပြီးခေါင်း ငုံ့ပေးခဲ့တဲ့ ငါကမှားခဲ့တာလား၊ သူတို့တွေ ငါတို့ကို သနားလာပြီး ငါတို့တွေ ပြန်စုစည်းနိုင်မယ်ဆိုတဲ့ ငါ့ မျှော်လင့်ချက်ကရော အိပ်မက်ပဲလား . . .”
အဘိုးကြီးရဲက ရေရွတ်လိုက်သည်။
“ငါလုပ်ခဲ့တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက် မှန်သမျှက မျိုးနွယ်စု အတွက်ပဲ လုပ်ခဲ့တာ ငါမှားခဲ့တာလား . . .”
“အေးမှားတယ် မင်းမှားခဲ့တာပေါ့ . . .”
အဘိုးကြီးတစ်ဦးမှ မတ်တပ်ထရပ်ရင်း ပြောလိုက် သည်။
ထိုအဘိုးကြီးက ရဲရှုချင်နှင့် သွေးသားအနီးစပ်ဆုံး တော်စပ်သည့် လူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ရဲရှုချင်နှင့် ၈၀ ရာခိုင် နှုန်းခန့်လည်း ရုပ်ချင်းဆင်တူနေလေသည်။
ထိုအဘိုးကြီး၏ နာမည်ကား ရဲရှုဇန်ပင် ဖြစ်၏။
“ညီလေး မင်းကပါ ဒီလိုထင်တယ်ပေါ့ . . .”
ရဲရှုချင်က ညီဖြစ်သူအား မယုံနိုင်ဟန်ဖြင့် ကြည့် ရင်း မေးလိုက်သည်။
“အစ်ကိုချင် ငါ့ရင်ထဲမှာ ဖွင့်မပြောဘဲ မြိုသိပ်ထား ရတဲ့ စကားလုံးတွေ ရှိတယ်၊ ဒါတွေကို ထပ်ပြီး မြိုသိပ် ထားစရာ မလိုတော့ဘူးလို့ ငါထင်တယ်၊ ဒီနေ့တော့ အခွင့်အရေးကို အသုံးချပြီး ငါထုတ်ပြောရမှာပဲ . . .”
“အဲဒီတော့ မင်းကို ဆန့်ကျင်မိသလိုဖြစ်ရင် ငါ့ကို ကြိုခွင့်လွှတ်ဖို့ တောင်းဆိုချင်တယ် . . .”
ရဲရှုဇန်က အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း ပြောလိုက် သည်။
“ရပါတယ် ပြောပါ . . .”
အဘိုးကြီးရဲမှ ပြောခွင့်ပြုလိုက်သည်။
ထိုသို့ဖြင့် ရဲရှုဇန်မှာ အသက်ပြင်းပြင်း ရှူလိုက်ပြီး မျက်နှာကြီးနီရဲလာကာ စတင်၍ ပြောပါတော့သည်။
သူ၏ ရင်ထဲရှိ ခံစားချက်များကို နှစ်ပေါင်းများစွာ သိမ်းဆည်းထားခဲ့ပုံပါပင်။
ထို့ကြောင့် စကားလုံးများမှာ ကမ်းခြေကိုရိုက်ခတ် လာသည့် လှိုင်းတံပိုးများသဖွယ် ပြင်းထန်အားပါပြီး တရပ်စပ်ပင် ထွက်ကျလာလေသည်။
“အစ်ကိုချင် ငါတို့မင်းကို ဘာလို့ အထောက်အပံ့ ပေးခဲ့တယ်လို့ မင်းထင်သလဲ . . .”
“ငါတို့မင်းကို ရွေးချယ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ မင်းကတော် တယ်၊ ရိုးသားတယ်၊ ဂုဏ်သိက္ခာရှိတယ် နူးညံ့သိမ်မွေ့ တယ်၊ အစွမ်းထက်တယ် အဲဒီအချက်တွေလည်း ပါနေ သလို တခြားအရာတွေလည်း ပါတယ် . . .”
“မင်းက ရွေးချယ်တဲ့ အဓိကအကြောင်းပြချက်က မင်းရဲ့ ဦးဆောင်မှုအောက်မှာ ငါတို့ဘဝတွေ ပိုကောင်း သထက် ကောင်းလာဖို့ပဲ . . .”
“အနည်းဆုံးတော့ မျိုးနွယ်စုထဲမှာ ငါတို့ကို လေး စားစေချင်တယ်၊ မင်းအတွက် မျိုးနွယ်စုခေါင်းဆောင် နေရာ မမျှော်လင့်နိုင်ပေမယ့်လို့ပေါ့ . . .”
“ငါတို့ စကားကိုလည်း လူတွေ တလေးတစားနဲ့ နားထောင်စေချင်တယ်လေ . . .”
“ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါတို့တွေ ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်မှုတွေ အများကြီး ခံခဲ့ကြရတယ် ဒါပေမယ့် ဒီလိုမျိုးတွေကို ဘယ်သူက ကြာရှည်သည်းခံနိုင်မှာလဲ . . .”
“ဉာဏ်အမျှော်အမြင်ရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ထိန်း ချုပ်မှုအောက်မှာ ငါတို့တွေ နေချင်တယ်၊ အောင်မြင် ချင်တယ် ဒါပေမယ့် အဲဒီလူက သတ္တိရှိဖို့တော့ လိုအပ် တာပေါ့ . . .”
“အစ်ကိုချင် ငါပြောတာတွေကို မင်းမကြိုက်ဘူး ဆိုတာ ငါသိပါတယ်၊ နောက်ပြီး ငါ့စကားလုံးတွေက မင်းကို နာကျင်စေမယ်ဆိုတာလည်း ငါသိတယ် . . .”
ရဲရှုဇန်က အသံခပ်ကျယ်ကျယ်ဖြင့် ပြောလိုက်၏။
“ငါ့စကားတွေက မင်းအပေါ် စိမ်းကားနေတယ်လို့ မင်းထင်ကောင်း ထင်မှာပေါ့ ဒါပေမယ့် ငါတို့အားလုံး က မင်းအပေါ်မှာပဲ မှီခိုနေရတာလေ . . .”
“လူသားဆန်မှုတွေ၊ သစ္စာရှိမှုတွေကို မင်းပါးစပ်က အမြဲတမ်းပြောတယ် ဒါပေမယ့် တကယ်တမ်းကျ အဲဒါ တွေက အရေးပါသလား . . .”
ရဲရှုဇန်က အစ်ကိုဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်းပြောလိုက် ပါတော့သည်။
#translator
#ကြွေရွက်ဝါ
အခန်း (၁၀၉၀)(စာစဉ် ၇၈- အပိုင်း ၁၂)
“မြိုသိပ်ထားမှုမှ ဖွင့်ချခြင်း”
“အရင် မင်းငါတို့မျိုးနွယ်ကို ဦးဆောင်တုန်းက ငါ တို့မှာ အုပ်စု ၉ ခုရှိခဲ့တယ်၊ အုပ်စု ၇ ခုကတော့ မင်းကို အမြဲတမ်း ထောက်ခံအားပေးခဲ့တယ် . . .”
“မင်းဘယ်လိုပဲ ဆုံးဖြတ်ချက်ချချ ငါတို့မျိုးနွယ်စု တစ်စုလုံးက ထောက်ခံခဲ့တာချည်းပဲ . . .”
“အဲဒါကြောင့် ရဲရှုစင်က ဘယ်လောက်ပဲ ကောက် ကျစ်ပြီး ယုတ်မာတယ်ပြောပြော မင်းခွင့်ပြုချက်မရဘဲ မျိုးနွယ်စု ခေါင်းဆောင်နေရာကို အတင်းအကြပ် ယူ လာမယ်ဆိုရင် သူသေသွားမှာ သေချာတယ် . . .”
“ဒါပေမယ့် မင်းမှားမယ့်အချိန်ကို သူကစောင့်နေခဲ့ ပြီး မျိုးနွယ်စုအတွက်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ မင်း ကို အဲဒီနေရာက ဖယ်ရှားခဲ့တယ် . . .”
“အဲဒီလို လုပ်နိုင်ဖို့အတွက် သူ့လူတွေကို စတေးဆို လည်း သူက စတေးမှာပဲ၊ ဒါပေမယ့် မင်းက ငါတို့နဲ့ ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ခြင်း မရှိဘဲ နောက်ဆုတ်ပေးခဲ့တယ်”
“တကယ်တော့ ရဲရှုစင်က အလောင်းအစား လုပ်ခဲ့ တာပဲ၊ သူ့မှာရှိတဲ့ အရာတွေ အားလုံးကို ပေါအောပြီး သတ္တိရှိရှိနဲ့ကို လုပ်ခဲ့တာ ဒါပေမယ့် သူအနိုင်ရခဲ့တယ်၊ သူရခဲ့တဲ့ နေရာက သူ့အတွက် ဆုလာဘ်ပဲ . . .”
“ရဲရှောင်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးသာ ဒီနေ့ဒါမျိုး မလုပ် ခဲ့ရင် ငါတို့အားလုံး ဒီနေရာမှာတင် သေသွားနိုင်တယ်”
“အစ်ကိုချင် မင်းက မိသားစုအပေါ်မှာ ဂရုစိုက် တတ်ပေမယ့် တွေဝေတုန့်ဆိုင်းတယ်၊ နောက်ပြီး မင်း ရဲ့ ပြိုင်ဘက်တွေကိုလည်း ယှဉ်ပြိုင်ဖို့ မကြိုးစားဘူး”
“ရဲရှုစင်ကရော . . .”
“သူက မင်းကို ဆန့်ကျင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးကတည်း က ငါတို့ကို သနားညှာတာမှုပေးခဲ့လို့လား . . .”
“ရဲရှောင်ရဲ့ ရက်စက်မှုတွေကို ငါတို့စိတ်ထဲ ဘယ် လိုမှ မခံစားရတာကို မင်းအံ့ဩနေတယ် မဟုတ်လား၊ အခုလို ရဲရှောင်သာ ဝင်မပါရင် ငါတို့ ဘယ်လိုဆက်ဖြစ် မလဲဆိုတာကို မင်းတွေးတောင် တွေးကြည့်ဖူးလို့လား၊ ဒီနေ့ သူတို့သေတဲ့ပုံစံမျိုးထက် အများကြီးဆိုးရွားတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ ငါတို့ သေကြရလိမ့်မယ် . . .”
“ရဲရှောင်က ငါတို့တွေရဲ့ အသက်ကို ကယ်တင်ပေး ခဲ့တာပဲ၊ သူ့ကို ငါတို့က ဘယ်လိုမြင်ရမှာလဲ . . .”
“တစ်ခါတစ်လေ မင်းရဲ့အတွေးတွေကို နားလည်ဖို့ ငါ့အတွက်က ခက်ခဲတယ် . . .”
“အစ်ကိုချင် မင်းကရော ဘယ်လိုအမြင်မျိုး ရှိနေ ချင်တာလဲ၊ ရဲမျိုးနွယ်စုကို မင်းကိုင်တွယ်ခဲ့တုန်းက ဉာဏ်အမျှော်အမြင်ရှိရှိ၊ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့နဲ့ ကိုင်တွယ် ခဲ့တယ်၊ ငါတို့ရဲမျိုးနွယ်ကလည်း မင်းရဲ့ ဦးဆောင်မှု အောက်မှ တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ပိုပြီး မြင့်တက်လာခဲ့ တယ် . . .”
“နန်ရှန် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အရာတွေကြောင့် မင်းရဲ့ ရည်မှန်းချက်တွေကို ဆုံးရှုံးခံတော့မလို့လား၊ မင်းမှာ ရှိနေတာဆိုလို့ မျိုးနွယ်စုအပေါ် အကြွေးတင်နေတဲ့ စိတ်နဲ့ ဝမ်းနည်းတဲ့စိတ်တွေပဲ . . .”
“မင်းက ဆုံးဖြတ်ချက် ပြတ်သားပြီး ကြံ့ခိုင်တဲ့ လူ တစ်ယောက်ပါ ဒါပေမယ့် တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ မင်းက တွေဝေ တုန့်ဆိုင်းပြီး အားနည်းတဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်နေပြန်တယ် . . .”
“မင်းရဲ့စိတ်ထဲမှာ ရဲမျိုးနွယ်စုအတွက်ဆိုတဲ့ဟာကို ပဲ တစ်ချိန်လုံး စဉ်းစားနေတာ၊ အဲဒါကြောင့် မျိုးနွယ်စု အရေးကလွဲပြီး ကျန်တဲ့အရာတွေကို လျစ်လျူရှုဖို့ ဆုံး ဖြတ်ခဲ့ပုံပဲ . . .”
“မင်း လေးလေးနက်နက်ရော စဉ်းစားမိဖူးရဲ့လား၊ မင်းစိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းမိတဲ့အတွက် နောက်ပြန်ဆုတ်ခဲ့ တယ်၊ မင်းစိတ်ထဲ ရှက်ရွံ့မိတဲ့အတွက် စော်ကားမှုတွေ ကို သည်းခံဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ် ဒါဆို ငါတို့ကရော၊ မင်း နောက်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ လိုက်နေတဲ့ ငါတို့အတွက် ကရော . . .”
ထိုသို့ပြောနေသည့် ရဲရှုဇန်၏ မျက်နှာက နက်နက် ရှိုင်းရှိုင်း ခံစားနေရသည့် ပုံပါပင်။
“ငါတို့က မင်းအပေါ်ကို သစ္စာရှိရှိနဲ့ အထောက်ပံ့ ပေးခဲ့တယ်၊ မင်းအရှုံးပေးလိုက်တော့ ငါတို့အတွက် ရွှေတောင်ကြီး ပြိုသွားသလိုပဲ . . .”
“အဲဒီအချိန် ငါတို့အတွက် ဆုံးဖြတ်ချက်တွေချပေး မယ့် လူလည်း မရှိတော့သလို ဖြစ်ခဲ့ရတယ်၊ ဒါက ငါတို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရတဲ့ အရာတွေပဲ . . .”
“အုပ်စု ၂ နဲ့ အုပ်စု ၄ က ရဲရှုစင်ဘက် ဘာဖြစ်လို့ ပါသွားတာလဲ မင်းသိလား၊ သူတို့တွေက မင်းရဲ့ ပျော့ ညံ့မှုတွေ၊ သိမ်ငယ်မှုတွေကို စိတ်ပျက်သွားကြလို့ပဲ”
“မင်းက သူတို့ကို စိတ်ဓာတ်ကျအောင် လုပ်ခဲ့ တယ်၊ ပြိုလဲအောင် လုပ်ခဲ့တယ် . . .”
“အဖွဲ့ ၇၊ ၈ နဲ့ အဖွဲ့ ၉ ကလည်း ထွက်သွားကြပြီ သူတို့တွေ အခုဘယ်မှာလဲဆိုတာကို ဘယ်သူမှ မသိ ကြတော့ဘူး၊ သူတို့တွေရော စိတ်ပျက်ခဲ့ကြတာ လား၊ တကယ်တော့ သူတို့တွေ ရှင်သန်နိုင်ဖို့ ထွက် သွားခဲ့ကြ တာပဲ . . .”
“အုပ်စု ၉ စုမှာ ၆ စုက ထွက်သွားကြပြီ ငါတို့က အချင်းချင်း တိုက်ခိုက်နေကြတုန်းပဲ . . .”
“ဒီနေ့ကိစ္စပြီးတော့ ငါတို့တွေ အဖွဲ့ ၃ ဖွဲ့ ဆုံးရှုံးခဲ့ရ တယ် ဒါပေမယ့် မင်းကတော့ လက်ရှိအခြေအနေထိ ရောက်အောင် အရှုံးပေးလာခဲ့တယ် . . .”
“ရဲရှုစင်က နိုင်နိုင်ခြေမရှိတဲ့ ပြိုင်ပွဲတစ်ခုကို အနိုင် ရခဲ့တယ်၊ မင်းရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေကတော့ အုပ်စု ၃ စုလုံးကို သတ်ဖြတ်ပစ်လိုက်သလိုပဲ . . .”
“ကျန်တဲ့အုပ်စု ၃ စုကလည်း ရဲရှောင်ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် မင်းကြောင့် သေကြရတော့မှာ ငါတို့အုပ်စု တွေ အားလုံး သေကြရမှာလေ . . .”
“ငါတို့အတွက်ကတော့ ပြစ်ဒဏ်ကြီး တစ်ခုလိုပဲ ဒီ နေ့မှာ ရဲမျိုးနွယ်က အုပ်စုကြီး ၃ ခုကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီ မဟုတ်လား . . .”
“ဒီနှစ်တွေထဲမှာ ငါတို့ရဲ့ ပါရမီရှင်လူငယ်တွေ ကျင့် ကြံမှု အရင်းမြစ်တွေ ရနိုင်မယ့် အခွင့်အရေးတွေ ဘယ် လောက်များများ ဆုံးရှုံးခဲ့ရလဲဆိုတာရော မင်းသိလား”
“ရဲရှုစင်နဲ့ သူ့လူတွေက ငါတို့ကလေးတွေကို ဘယ် လိုများ အနိုင်ကျင့်ခဲ့လဲ ဆိုတာကိုရော မင်းသိရဲ့လား”
“ငါတို့တွေလည်း နာကျည်းတတ်တယ်၊ ဝမ်းနည်း တတ်တယ်၊ ဒေါသထွက်တတ်တယ်၊ သူတို့ငါတို့အပေါ် အနိုင်ကျင့်မှုတွေကို အကြာကြီး သည်းမခံနိုင်ဘူးဆို တာကိုရော မင်းသိရဲ့လား . . .”
“ငါတို့ဒီကို လာခဲ့ကြတုန်းက မျှော်လင့်ချက်မရှိဘဲ အသက်ရှင်တာထက်စာရင် သေသွားတာကောင်းမယ် ဆိုပြီး တွေးခဲ့ကြတာကိုရော မင်းသိရဲ့လား . . .”
“ငါတို့ မင်းဆီကိုလာတာ ဒီလိုအတွေးတွေနဲ့ လာခဲ့ တာကိုရော မင်းသိရဲ့လား . . .”
“မသိပါဘူး မင်းမသိပါဘူး မင်းဘယ်လို သိနိုင်မှာ လဲ၊ နန်ရှန်က အဆင့်နိမ့်နယ်ပယ်ကို နှင်ထုတ်ခံခဲ့ရ တယ် နန်ယန်ကလည်း အသတ်ခံခဲ့ရတယ် ဒါပေမယ့် မင်းကတော့ ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်ဘူး ဘာကိုမှမသိဘူး”
“ဒီနေ့တိုက်ပွဲမှာ ရှောင်ရှောင်သာ ဒီလိုသတ်ဖြတ် မှုတွေ မလုပ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် ငါတို့ရဲ့အလောင်းတွေ ဒီမှာ ပုံ နေမှာပဲ . . .”
“ဒါပေမယ့် ရှောင်ရှောင်ကြောင့် ငါတို့ရဲ့ ပြိုလဲနေ တဲ့ အခြေအနေတွေကနေ လွတ်မြောက်နိုင်သွားပြီ”
“ရှောင်ရှောင်ရဲ့ ထူးခြားတဲ့ ကျင့်ကြံမှုစွမ်းရည်တွေ ကြောင့် ဒီလိုမျိုး အခြေအနေတွေကို ပြောင်းပြန်လှန် ပစ်လိုက်နိုင်တယ် . . .”
“ဒါပေမယ့် ဒါက အရေးကြီးဆုံးအချက် မဟုတ် သေးဘူး၊ အရေးကြီးဆုံးအချက်က သူ့ရဲ့ သွေးအေး ရက်စက်တတ်မှုပဲ . . .”
“သတ်စရာရှိတာ သတ်တယ် တွေဝေမှုလုံးဝ မရှိခဲ့ ဘူး၊ သူက ကြီးကျယ်အောင်မြင်နေတဲ့ လူတွေ လုပ်ခဲ့ သလိုမျိုးကို လုပ်ပစ်ခဲ့တာ၊ ကြီးမားတဲ့ မျှော်လင့်ချက် တွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်က တွေဝေတုန့် ဆိုင်းမှုကို မရှိကြဘူး . . .”
“ရဲရှုစင်က မင်းရဲ့ မျိုးနွယ်စုအပေါ် သစ္စာစောင့်သိ မှုကို အသုံးချပြီး နိုင်နိုင်ခြေမရှိတဲ့ တိုက်ပွဲကို အနိုင်ရခဲ့ တယ် ဒီနေ့တော့ ရှောင်ရှောင်ရဲ့ သွေးအေးရက်စက်မှု တွေအောက်မှာ မျိုးနွယ်စုရဲ့ သမိုင်းသစ်ကို ရေးထိုးနိုင် ခဲ့ပြီ . . .”
“ငါတို့ရဲ့ ရှင်သန်မှုအတွက် စိတ်လှုပ်ရှားရသလို ရှောင်ရှောင်ရဲ့ မယုံနိုင်တဲ့ စွမ်းအားတွေကြောင့်လည်း ငါတို့တွေ စိတ်အားတက်ကြွခဲ့ရတယ် . . .”
“ရှောင်ရှောင်ရဲ့ သွေးအေးရက်စက်မှုတွေက ငါတို့ အတွက်မျှော်လင့်ချက်ကို ယူဆောင်ပေးလာနိုင်တယ်”
“အင်အားကြီးသူသာ အနိုင်ရနိုင်တဲ့ ကမ္ဘာကြီးမှာ အားနွှဲ့သူက ရှင်သန်ရပ်တည်နိုင်ဖို့ မလွယ်ဘူး၊ အဲဒီလို ပဲ အားနည်းတဲ့ နှလုံးသားရှိပြီး မပြတ်သားတဲ့ ခေါင်း ဆောင်တွေကလည်း အောင်မြင်မှုတွေကို ယူဆောင် ပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး . . .”
“သူကိုယ်တိုင်တောင် အောင်မြင်မှု မယူပေးနိုင်ရင် သူ့လူတွေကို ရွှေရောင်တောက်တဲ့ အနာဂတ်တွေဆီ ဦးဆောင်ခေါ်သွားပေးနိုင်ဖို့ဆိုတာ ဝေးရောပေါ့ . . .”
“ဒါပေမယ့် ငါတို့က မင်းကို ထောက်ပံ့နေကြတုန်း ပဲ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အရင်နေ့ရက်တွေဆီက မင်းရဲ့ အစွမ်းစတွေကြောင့် ဖြစ်သလို မင်းမှာ ရှောင်ရှောင်လို မြေးမျိုး ရှိနေတာကြောင့်လည်း ပါတယ် . . .”
“နောက်ထပ် ဘာတွေပဲ ဖြစ်လာဖြစ်လာ ငါတို့ရဲ့ မျိုးနွယ်စုက မြင့်တက်လာတော့မယ်ဆိုတာကို ငါယုံ တယ်၊ ငါတို့လိုချင်တဲ့ အခြေအနေထက်ကို ပိုပြီး မြင့် မားတဲ့ အခြေအနေမျိုးကို ရောက်နိုင်ကြလိမ့်မယ် . . .”
“ဒါပေမယ့် အဲဒီလို ဖြစ်နိုင်ဖို့က ထူးချွန်တဲ့ ခေါင်း ဆောင်မှုအောက်မှာပဲ ဖြစ်နိုင်လိမ့်မယ်၊ ငါတို့တွေ တိမ် တိုက်တွေဆီကို ရောက်တဲ့အခါ မင်းငါတို့ကို ပေးတဲ့ အတောင်ပံတွေန့ ငါတို့ ပျံသန်းကြရမှာ . . .”
“ငါတို့တွေ မရှင်သန်နိုင်မယ့် ဘေးအန္တရာယ်မျိုးနဲ့ တွေ့ရမယ်ဆိုရင်တောင် ငါတို့ရဲ့ ခေါင်းဆောင်ကောင်း တစ်ယောက်နဲ့အတူ အတူသေဆုံးကြမယ်၊ အဲဒါတွေ ကို ငါတို့ လိုချင်တာပဲ . . .”
“ငါတို့က မျိုးနွယ်စုအတွက် ခေါင်းဆောင်ကောင်း တစ်ယောက် လိုချင်တာ အရှုံးပေးပြီး နှလုံးအေးနေ မယ့် လူကို လိုချင်တာ မဟုတ်ဘူး . . .”
“နောက်ပြီး ကြံ့ကြံ့ခိုင်နိုင်တဲ့ ခေါင်းဆောင်မျိုးကို လိုချင်တာ ငါတို့ကို နာကျင်အောင် လုပ်မယ့် ခေါင်း ဆောင်မျိုးကို လိုချင်တာ မဟုတ်ဘူး . . .”
“ငါတို့ဆိုတာက သိုင်းလောကထဲမှာ ရှင်သန်နေရ တဲ့ မျိုးနွယ်စုပဲ မဟုတ်လား . . .”
. . .
အခန်းတစ်ခုလုံးမှာ အပ်ကျသံပင် မကြားရအောင် တိတ်ဆိတ်လျက် ရှိသည်။
လူများမှာ ရဲရှုဇန်၏ စကားကို ငြိမ်သက်ဖြင့် နား ထောင်နေကြသည်။
ရဲရှုဇန်မှာမူ စကားများကို အားမာန်အပြည့်ဖြင့်ပင် ပြောနေ၍ မျက်နှာတစ်ခုလုံးပင် နီရဲလျက် ရှိသည်။
သူ၏ စကားလုံးများက မုန်တိုင်းပမာ ပြင်းထန်ပြီး ဓားသွားပမာ ထက်ရှလှသည်။
ထိုစကားများကို ပြောနိုင်ဖို့ရာ နှစ်ပေါင်းများစွာ သူ မြိုသိပ်ထားခဲ့ရသည်။
ထိုသို့ မြိုမသိပ်ချင်၍ ဖွင့်ထုတ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သော် လည်း မအောင်မြင်ဘဲ နှလုံးသားထဲ၌သာ ပြန်လည်၍ အနယ်ထိုင်ခဲ့ရသည်။
ယခုအခါ ဖွင့်ချပြရန် အခွင့်အရေး ကြုံလာပြီဖြစ်၍ နှုတ်တိုက်ကျက်ထားသည့်အလား ပါးစပ်မှ တရပ်စပ် ပင် ထွက်ကျလာခဲ့ရပါတော့သည်။
#translator
#ကြွေရွက်ဝါ
အခန္း (၁၀၈၉)(စာစဥ္ ၇၈- အပိုင္း ၁၁)
“ထားလိုက္ပါေတာ့”
ရဲလ်န္ခ်န္၏ အေဖလည္း ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္ရ ေသာအခါ ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ေရာက္လာၿပီး -
“အသုံးမက်တဲ့ေကာင္ မင္းပုံမွန္ ေနလို႔မရဘူးလား ဒီလိုမိန္းမဆန္တဲ့ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ငါ့ကို ေဒါသေတြထြက္ ေအာင္ လုပ္ေနတာလား . . .”
“ဘုန္း ဘုန္း ဘုန္း . . .”
ရဲလ်န္ခ်န္လည္း ဖခင္ျဖစ္သူ၏ ႐ိုက္ႏွက္မႈေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ေအာ္ဟစ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
. . .
ရဲေ႐ွာင္လည္း အေဖျဖစ္သူ၏ စကားအတိုင္း အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ေအးေအးလူလူျဖင့္ပင္ စားပြဲေပၚ႐ွိ ေႏြး ေနသည့္ ေရေႏြးခြက္အား ေကာက္ယူ၍ ေသာက္လိုက္ သည္။
ထိုစဥ္ ဟန္ပိုင္ယြဲ႕မွ -
“ဘယ္လိုလဲ ဆရာသမား . . .”
“မင္းစိတ္ထဲ ေနလို႔ ေကာင္းသြားၿပီလား . . .”
“ဒါေပါ့ ဒါေပါ့ . . .”
“ငါ ဟန္မေဆာင္ခ်င္ေတာ့ဘူး တျခားနည္းလမ္း လည္း မ႐ွိေတာ့ဘူးေလ . . .”
ရဲေ႐ွာင္မွ သက္ျပင္းခ်ရင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ဟန္ပိုင္ယြဲ႕လည္း ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံလိုက္ၿပီး-
“မွန္တယ္ တစ္ခါတည္းနဲ႔ အားလုံးအျပတ္႐ွင္းပစ္ လိုက္တာ ေအးတာပဲ . . .”
“သူတို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြကို သူတို႔ဘာသာ ေ႐ြးခ်ယ္ တည္ေဆာက္ၾကပါေစ . . .”
“မင္းနဲ႔ ငါကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ေသာက္ စားၾကတာေပါ့ . . .”
“တကယ္ေတာ့ အဲဒီလို သတ္ျဖတ္ခ်ိန္တုန္းက ငါ့ စိတ္ေတြ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ႐ွိမေနဘူး . . .”
ရဲေ႐ွာင္မွ သက္ျပင္းခ်ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
ဟန္ပိုင္ယြဲ႕လည္း ေခါင္းညိတ္၍ နားေထာင္ေန လိုက္သည္။
မည္သည့္ အေျခအေနတြင္ျဖစ္ေစ ရဲေ႐ွာင္အဖို႔ ရဲ မ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ ျဖစ္သည္ဆိုသည့္အခ်က္ကို ဝန္ခံရမည္။
မေခၚခ်င္လည္း ရေသာ္လည္း မေတာ္ခ်င္၍ေတာ့ မရႏိုင္ၿပီ မဟုတ္ပါလား။
ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ မ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ ၁၀၀ ေက်ာ္အား သတ္ျဖတ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့သည္ ဆိုေသာ္ ျငား အနည္းငယ္ေတာ့ ခံစားရေပသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုအရာက သူမလုပ္ခ်င္လွ်င္ပင္ လုပ္ကို လုပ္ရမည့္ အရာသာ ျဖစ္၏။
ေနာက္ဆုံးတြင္ ရဲ႐ႈခ်င္မွာ ႏိုးထလာခဲ့သည္။
ပထမဆုံး ႏိုးထလာသည့္ အခ်ိန္တြင္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ား အန္ထြက္လာေလသည္။
သူ႕အဖို႔ ေသဆုံးသြားသည့္ လူမ်ားအေပၚ မ်ားစြာ စိတ္႐ွည္သည္းခံ၍ ဆက္ဆံေပးခဲ့သည္။
ထိုသို႔ ဆက္ဆံရျခင္းကလည္း မ်ိဳးႏြယ္စု ျမင့္တက္ လာေစရန္အတြက္သာ ျဖစ္သည္။
ထိုအခ်က္ေၾကာင့္ သူႏွင့္ သူ႕မိသားစုဝင္မ်ား ႀကိမ္ ဖန္မ်ားစြာ ေစာ္ကားခံခဲ့ရသည့္တိုင္ မည္သည့္အခါမွ တုန္႔ျပန္ျခင္း မ႐ွိခဲ့ေပ။
သူ႕အတြက္က မ်ိဳးႏြယ္စု၏ အင္အား တိုးတက္လာ ရန္သာ ပဓာနက်သည္ မဟုတ္ပါလား။
သို႔ေသာ္ ေျမးျဖစ္သူက စေရာက္လာလာခ်င္းပင္ ထိုလူမ်ားအားလုံးကို သတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့သည္။
ထိုသို႔ သတ္ျဖတ္ခဲ့ခ်ိန္တြင္လည္း သနားညႇာတာမႈ အလ်ဥ္းမ႐ွိဘဲ ေသြးေအးေအးျဖင့္ပင္ သတ္ပစ္ခဲ့သည္။
အဘိုးႀကီးရဲမွာ ထိုေသြးပ်က္ဖြယ္ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ျပန္စဥ္းစားမိသြားေသာအခါ အိပ္ရာထဲ ထပ္မံလဲသြား ျပန္ေတာ့သည္။
(ငါတို႔ ဒါမ်ိဳးလုပ္ခ်င္မွျဖင့္ အေစာႀကီးကတည္းက လုပ္ခဲ့မွာေပါ့၊ ဘာလို႔ အခုခ်ိန္ထိ ထားထားမွာလဲ . . .)
(အဘိုးရဲ႕ အကူအညီကို မယူရင္ေတာင္မွ သူတို႔ကို ငါဆန္႔က်င္ႏွင့္ ၿပီးေနၿပီ၊ သူတို႔ရဲ႕ ေစာ္ကားမႈေတြကို ငါေခါင္းငုံ႔ခံစရာ အေၾကာင္းကို မ႐ွိဘူး . . .)
(ဒါေပမယ့္ ငါတို႔မွာ တူညီတဲ့နာမည္ေတြ ႐ွိၿပီး တူ ညီတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စု႐ွိၾကတယ္၊ အဲဒါကို ဒီေလာက္ႀကီးထိ ရက္စက္ဖို႔ လိုအပ္လို႔လား . . .)
သို႔ေသာ္ အျပင္ဘက္၌ တီးတိုးေျပာဆိုေနသည့္ အ သံမ်ားကို ၾကားေသာအခါ သူ႕စိတ္ထဲ ေက်နပ္မိေနျပန္ သည္။
(ငါပဲအစပိုင္းကတည္းက မွားေနခဲ့တာ ျဖစ္မွာပါ)
“ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္စုက တစ္စုတစ္စည္းတည္းနဲ႔ ေပါင္း စည္းႏိုင္မယ့္ အခ်ိန္ကို ေရာက္လာၿပီ . . .”
ထိုစကားကို အဘိုးႀကီးရဲ၏ ညီမွ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။
“ဟုတ္တယ္ သူတို႔ဘက္က ငါတို႔ကို အေလွ်ာ့ေပး ႏိုးေပးႏိုးနဲ႔ ငါတို႔ဘက္က ေနာက္ဆုတ္ေပးလာခဲ့တာ အခ်ိန္ေတြသာ ၾကာလာတယ္ ငါတို႔ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး . . .”
ထိုသို႔ေျပာလိုက္သူမွာမူ ရဲလ်န္ခ်န္၏ အေဖျဖစ္ၿပီး ရဲနန္႐ွန္၏ ဝမ္းကြဲညီအစ္ကိုေတာ္သူ ျဖစ္သည္။
“ဟုတ္တယ္ ခ်င္းရန္နယ္ပယ္မွာ အင္အားႀကီးတဲ့ လူေတြအတြက္ပဲ ေနရာ႐ွိတယ္၊ အင္အားနည္းတဲ့ လူ ေတြအတြက္ ေနရာမ႐ွိဘူး . . .”
“မ်ိဳးႏြယ္စု မဟုတ္တဲ့ ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်ိဳးႏြယ္ စုဝင္ေတြၾကားထဲမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါက အၿမဲတမ္းမွန္တဲ့ ဥပေဒသတစ္ခုပဲ . . .”
“မိသားစုသံေယာဇဥ္ ဘာလဲ မိသားစုသံေယာဇဥ္ ဆိုတာ၊ ငါတို႔ ဒီႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတြင္းမွာ ခံစားခဲ့ၾက ရလို႔လား . . .”
“သူတို႔က အၿမဲတမ္း ငါတို႔ကို ေခ်ာင္ပိတ္႐ိုက္ခဲ့ၾက တာ၊ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ကို သတ္တာ မွန္တယ္၊ တကယ္ ကိုလည္း ေသဖို႔ ထိုက္တန္တဲ့ လူေတြပါ . . .”
. . .
အဘိုးႀကီးရဲအဖို႔ ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ေပါက္ကြဲေျပာ ဆိုေနသည့္ အသံမ်ားကိုသာ ၾကားေနရသည္။
ထိုသို႔ေျပာေနသည့္ လူမ်ားက သူ႕ဘက္၌ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ရပ္တည္ေပးခဲ့သည့္ လူမ်ားျဖစ္ၿပီး သူ၏သည္း ခံမႈကိုလည္း အားမလိုအားမရ ျဖစ္ခဲ့သည့္ လူမ်ားျဖစ္ သည္။
“ဟိတ္ေကာင္ေတြ ဒီေန႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြအေပၚ မင္းတို႔ရဲ႕ အျမင္ကေရာ ဘယ္လိုလဲ . . .”
အဘိုးႀကီးရဲမွ သူ႕လူမ်ားအား ေမးလိုက္သည္။
က်န္လူမ်ားမွာ စိတ္လႈပ္႐ွားသြားၾကၿပီး -
“မ႐ွိဘူး ဘာအျမင္မွ မ႐ွိဘူး . . .”
“က်ဳပ္တို႔စိတ္ထဲ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ထပ္လုပ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ က်ဳပ္ကေတာ့ ထပ္လုပ္ေစခ်င္ေသးတယ္ . . .”
“အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ က်ဳပ္တို႔မွာ အဲဒီလိုလုပ္ႏိုင္ ဖို႔ အင္အားမ႐ွိခဲ့လို႔သာ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ အေစာႀကီး ကတည္းက လုပ္ပစ္ခဲ့ၿပီ . . .”
“ဟုတ္တယ္ က်ဳပ္လည္း တူတူပဲ . . .”
“က်ဳပ္တို႔ ဒီအခ်က္မွာေတာ့ အျမင္တူတယ္ . . .”
“သူတို႔ရဲ႕ ေစာ္ကားမႈေတြကို အၿမဲသည္းခံၿပီးေခါင္း ငုံ႔ေပးခဲ့တဲ့ ငါကမွားခဲ့တာလား၊ သူတို႔ေတြ ငါတို႔ကို သနားလာၿပီး ငါတို႔ေတြ ျပန္စုစည္းႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ငါ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေရာ အိပ္မက္ပဲလား . . .”
အဘိုးႀကီးရဲက ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။
“ငါလုပ္ခဲ့တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မွန္သမွ်က မ်ိဳးႏြယ္စု အတြက္ပဲ လုပ္ခဲ့တာ ငါမွားခဲ့တာလား . . .”
“ေအးမွားတယ္ မင္းမွားခဲ့တာေပါ့ . . .”
အဘိုးႀကီးတစ္ဦးမွ မတ္တပ္ထရပ္ရင္း ေျပာလိုက္ သည္။
ထိုအဘိုးႀကီးက ရဲ႐ႈခ်င္ႏွင့္ ေသြးသားအနီးစပ္ဆုံး ေတာ္စပ္သည့္ လူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ရဲ႐ႈခ်င္ႏွင့္ ၈၀ ရာခိုင္ ႏႈန္းခန္႔လည္း ႐ုပ္ခ်င္းဆင္တူေနေလသည္။
ထိုအဘိုးႀကီး၏ နာမည္ကား ရဲ႐ႈဇန္ပင္ ျဖစ္၏။
“ညီေလး မင္းကပါ ဒီလိုထင္တယ္ေပါ့ . . .”
ရဲ႐ႈခ်င္က ညီျဖစ္သူအား မယုံႏိုင္ဟန္ျဖင့္ ၾကည့္ ရင္း ေမးလိုက္သည္။
“အစ္ကိုခ်င္ ငါ့ရင္ထဲမွာ ဖြင့္မေျပာဘဲ ၿမိဳသိပ္ထား ရတဲ့ စကားလုံးေတြ ႐ွိတယ္၊ ဒါေတြကို ထပ္ၿပီး ၿမိဳသိပ္ ထားစရာ မလိုေတာ့ဘူးလို႔ ငါထင္တယ္၊ ဒီေန႔ေတာ့ အခြင့္အေရးကို အသုံးခ်ၿပီး ငါထုတ္ေျပာရမွာပဲ . . .”
“အဲဒီေတာ့ မင္းကို ဆန္႔က်င္မိသလိုျဖစ္ရင္ ငါ့ကို ႀကိဳခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္တယ္ . . .”
ရဲ႐ႈဇန္က အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴရင္း ေျပာလိုက္ သည္။
“ရပါတယ္ ေျပာပါ . . .”
အဘိုးႀကီးရဲမွ ေျပာခြင့္ျပဳလိုက္သည္။
ထိုသို႔ျဖင့္ ရဲ႐ႈဇန္မွာ အသက္ျပင္းျပင္း ႐ွဴလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲလာကာ စတင္၍ ေျပာပါေတာ့သည္။
သူ၏ ရင္ထဲ႐ွိ ခံစားခ်က္မ်ားကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သိမ္းဆည္းထားခဲ့ပုံပါပင္။
ထို႔ေၾကာင့္ စကားလုံးမ်ားမွာ ကမ္းေျခကို႐ိုက္ခတ္ လာသည့္ လိႈင္းတံပိုးမ်ားသဖြယ္ ျပင္းထန္အားပါၿပီး တရပ္စပ္ပင္ ထြက္က်လာေလသည္။
“အစ္ကိုခ်င္ ငါတို႔မင္းကို ဘာလို႔ အေထာက္အပံ့ ေပးခဲ့တယ္လို႔ မင္းထင္သလဲ . . .”
“ငါတို႔မင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ မင္းကေတာ္ တယ္၊ ႐ိုးသားတယ္၊ ဂုဏ္သိကၡာ႐ွိတယ္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ တယ္၊ အစြမ္းထက္တယ္ အဲဒီအခ်က္ေတြလည္း ပါေန သလို တျခားအရာေတြလည္း ပါတယ္ . . .”
“မင္းက ေ႐ြးခ်ယ္တဲ့ အဓိကအေၾကာင္းျပခ်က္က မင္းရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ငါတို႔ဘဝေတြ ပိုေကာင္း သထက္ ေကာင္းလာဖို႔ပဲ . . .”
“အနည္းဆုံးေတာ့ မ်ိဳးႏြယ္စုထဲမွာ ငါတို႔ကို ေလး စားေစခ်င္တယ္၊ မင္းအတြက္ မ်ိဳးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္ ေနရာ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ေပမယ့္လို႔ေပါ့ . . .”
“ငါတို႔ စကားကိုလည္း လူေတြ တေလးတစားနဲ႔ နားေထာင္ေစခ်င္တယ္ေလ . . .”
“ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတို႔ေတြ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ခံခဲ့ၾကရတယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳးေတြကို ဘယ္သူက ၾကာ႐ွည္သည္းခံႏိုင္မွာလဲ . . .”
“ဉာဏ္အေမွ်ာ္အျမင္႐ွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ထိန္း ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ငါတို႔ေတြ ေနခ်င္တယ္၊ ေအာင္ျမင္ ခ်င္တယ္ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလူက သတၱိ႐ွိဖို႔ေတာ့ လိုအပ္ တာေပါ့ . . .”
“အစ္ကိုခ်င္ ငါေျပာတာေတြကို မင္းမႀကိဳက္ဘူး ဆိုတာ ငါသိပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ငါ့စကားလုံးေတြက မင္းကို နာက်င္ေစမယ္ဆိုတာလည္း ငါသိတယ္ . . .”
ရဲ႐ႈဇန္က အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ေျပာလိုက္၏။
“ငါ့စကားေတြက မင္းအေပၚ စိမ္းကားေနတယ္လို႔ မင္းထင္ေကာင္း ထင္မွာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ငါတို႔အားလုံး က မင္းအေပၚမွာပဲ မွီခိုေနရတာေလ . . .”
“လူသားဆန္မႈေတြ၊ သစၥာ႐ွိမႈေတြကို မင္းပါးစပ္က အၿမဲတမ္းေျပာတယ္ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းက် အဲဒါ ေတြက အေရးပါသလား . . .”
ရဲ႐ႈဇန္က အစ္ကိုျဖစ္သူအား ၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္ ပါေတာ့သည္။
#translator
#ေႂကြ႐ြက္ဝါ
အခန္း (၁၀၉၀)(စာစဥ္ ၇၈- အပိုင္း ၁၂)
“ၿမိဳသိပ္ထားမႈမွ ဖြင့္ခ်ျခင္း”
“အရင္ မင္းငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္ကို ဦးေဆာင္တုန္းက ငါ တို႔မွာ အုပ္စု ၉ ခု႐ွိခဲ့တယ္၊ အုပ္စု ၇ ခုကေတာ့ မင္းကို အၿမဲတမ္း ေထာက္ခံအားေပးခဲ့တယ္ . . .”
“မင္းဘယ္လိုပဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ခ် ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္စု တစ္စုလုံးက ေထာက္ခံခဲ့တာခ်ည္းပဲ . . .”
“အဲဒါေၾကာင့္ ရဲ႐ႈစင္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာက္ က်စ္ၿပီး ယုတ္မာတယ္ေျပာေျပာ မင္းခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ မ်ိဳးႏြယ္စု ေခါင္းေဆာင္ေနရာကို အတင္းအၾကပ္ ယူ လာမယ္ဆိုရင္ သူေသသြားမွာ ေသခ်ာတယ္ . . .”
“ဒါေပမယ့္ မင္းမွားမယ့္အခ်ိန္ကို သူကေစာင့္ေနခဲ့ ၿပီး မ်ိဳးႏြယ္စုအတြက္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ မင္း ကို အဲဒီေနရာက ဖယ္႐ွားခဲ့တယ္ . . .”
“အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူ႕လူေတြကို စေတးဆို လည္း သူက စေတးမွာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ မင္းက ငါတို႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ျခင္း မ႐ွိဘဲ ေနာက္ဆုတ္ေပးခဲ့တယ္”
“တကယ္ေတာ့ ရဲ႐ႈစင္က အေလာင္းအစား လုပ္ခဲ့ တာပဲ၊ သူ႕မွာ႐ွိတဲ့ အရာေတြ အားလုံးကို ေပါေအာၿပီး သတၱိ႐ွိ႐ွိနဲ႔ကို လုပ္ခဲ့တာ ဒါေပမယ့္ သူအႏိုင္ရခဲ့တယ္၊ သူရခဲ့တဲ့ ေနရာက သူ႕အတြက္ ဆုလာဘ္ပဲ . . .”
“ရဲေ႐ွာင္ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးသာ ဒီေန႔ဒါမ်ိဳး မလုပ္ ခဲ့ရင္ ငါတို႔အားလုံး ဒီေနရာမွာတင္ ေသသြားႏိုင္တယ္”
“အစ္ကိုခ်င္ မင္းက မိသားစုအေပၚမွာ ဂ႐ုစိုက္ တတ္ေပမယ့္ ေတြေဝတုန္႔ဆိုင္းတယ္၊ ေနာက္ၿပီး မင္း ရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ေတြကိုလည္း ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ မႀကိဳးစားဘူး”
“ရဲ႐ႈစင္ကေရာ . . .”
“သူက မင္းကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးကတည္း က ငါတို႔ကို သနားညႇာတာမႈေပးခဲ့လို႔လား . . .”
“ရဲေ႐ွာင္ရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြကို ငါတို႔စိတ္ထဲ ဘယ္ လိုမွ မခံစားရတာကို မင္းအံ့ဩေနတယ္ မဟုတ္လား၊ အခုလို ရဲေ႐ွာင္သာ ဝင္မပါရင္ ငါတို႔ ဘယ္လိုဆက္ျဖစ္ မလဲဆိုတာကို မင္းေတြးေတာင္ ေတြးၾကည့္ဖူးလို႔လား၊ ဒီေန႔ သူတို႔ေသတဲ့ပုံစံမ်ိဳးထက္ အမ်ားႀကီးဆိုး႐ြားတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ငါတို႔ ေသၾကရလိမ့္မယ္ . . .”
“ရဲေ႐ွာင္က ငါတို႔ေတြရဲ႕ အသက္ကို ကယ္တင္ေပး ခဲ့တာပဲ၊ သူ႕ကို ငါတို႔က ဘယ္လိုျမင္ရမွာလဲ . . .”
“တစ္ခါတစ္ေလ မင္းရဲ႕အေတြးေတြကို နားလည္ဖို႔ ငါ့အတြက္က ခက္ခဲတယ္ . . .”
“အစ္ကိုခ်င္ မင္းကေရာ ဘယ္လိုအျမင္မ်ိဳး ႐ွိေန ခ်င္တာလဲ၊ ရဲမ်ိဳးႏြယ္စုကို မင္းကိုင္တြယ္ခဲ့တုန္းက ဉာဏ္အေမွ်ာ္အျမင္႐ွိ႐ွိ၊ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ ကိုင္တြယ္ ခဲ့တယ္၊ ငါတို႔ရဲမ်ိဳးႏြယ္ကလည္း မင္းရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈ ေအာက္မွ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုၿပီး ျမင့္တက္လာခဲ့ တယ္ . . .”
“နန္႐ွန္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အရာေတြေၾကာင့္ မင္းရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ဆုံး႐ႈံးခံေတာ့မလို႔လား၊ မင္းမွာ ႐ွိေနတာဆိုလို႔ မ်ိဳးႏြယ္စုအေပၚ အေႂကြးတင္ေနတဲ့ စိတ္နဲ႔ ဝမ္းနည္းတဲ့စိတ္ေတြပဲ . . .”
“မင္းက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ျပတ္သားၿပီး ၾကံ့ခိုင္တဲ့ လူ တစ္ေယာက္ပါ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ မင္းက ေတြေဝ တုန္႔ဆိုင္းၿပီး အားနည္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနျပန္တယ္ . . .”
“မင္းရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ရဲမ်ိဳးႏြယ္စုအတြက္ဆိုတဲ့ဟာကို ပဲ တစ္ခ်ိန္လုံး စဥ္းစားေနတာ၊ အဲဒါေၾကာင့္ မ်ိဳးႏြယ္စု အေရးကလြဲၿပီး က်န္တဲ့အရာေတြကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈဖို႔ ဆုံး ျဖတ္ခဲ့ပုံပဲ . . .”
“မင္း ေလးေလးနက္နက္ေရာ စဥ္းစားမိဖူးရဲ႕လား၊ မင္းစိတ္ထဲ ဝမ္းနည္းမိတဲ့အတြက္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခဲ့ တယ္၊ မင္းစိတ္ထဲ ႐ွက္႐ြံ႕မိတဲ့အတြက္ ေစာ္ကားမႈေတြ ကို သည္းခံဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္ ဒါဆို ငါတို႔ကေရာ၊ မင္း ေနာက္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လိုက္ေနတဲ့ ငါတို႔အတြက္ ကေရာ . . .”
ထိုသို႔ေျပာေနသည့္ ရဲ႐ႈဇန္၏ မ်က္ႏွာက နက္နက္ ႐ိႈင္း႐ိႈင္း ခံစားေနရသည့္ ပုံပါပင္။
“ငါတို႔က မင္းအေပၚကို သစၥာ႐ွိ႐ွိနဲ႔ အေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့တယ္၊ မင္းအ႐ႈံးေပးလိုက္ေတာ့ ငါတို႔အတြက္ ေ႐ႊေတာင္ႀကီး ၿပိဳသြားသလိုပဲ . . .”
“အဲဒီအခ်ိန္ ငါတို႔အတြက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်ေပး မယ့္ လူလည္း မ႐ွိေတာ့သလို ျဖစ္ခဲ့ရတယ္၊ ဒါက ငါတို႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ရတဲ့ အရာေတြပဲ . . .”
“အုပ္စု ၂ နဲ႔ အုပ္စု ၄ က ရဲ႐ႈစင္ဘက္ ဘာျဖစ္လို႔ ပါသြားတာလဲ မင္းသိလား၊ သူတို႔ေတြက မင္းရဲ႕ ေပ်ာ့ ညံ့မႈေတြ၊ သိမ္ငယ္မႈေတြကို စိတ္ပ်က္သြားၾကလို႔ပဲ”
“မင္းက သူတို႔ကို စိတ္ဓာတ္က်ေအာင္ လုပ္ခဲ့ တယ္၊ ၿပိဳလဲေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္ . . .”
“အဖြဲ႕ ၇၊ ၈ နဲ႔ အဖြဲ႕ ၉ ကလည္း ထြက္သြားၾကၿပီ သူတို႔ေတြ အခုဘယ္မွာလဲဆိုတာကို ဘယ္သူမွ မသိ ၾကေတာ့ဘူး၊ သူတို႔ေတြေရာ စိတ္ပ်က္ခဲ့ၾကတာ လား၊ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ေတြ ႐ွင္သန္ႏိုင္ဖို႔ ထြက္ သြားခဲ့ၾက တာပဲ . . .”
“အုပ္စု ၉ စုမွာ ၆ စုက ထြက္သြားၾကၿပီ ငါတို႔က အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ေနၾကတုန္းပဲ . . .”
“ဒီေန႔ကိစၥၿပီးေတာ့ ငါတို႔ေတြ အဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရ တယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းကေတာ့ လက္႐ွိအေျခအေနထိ ေရာက္ေအာင္ အ႐ႈံးေပးလာခဲ့တယ္ . . .”
“ရဲ႐ႈစင္က ႏိုင္ႏိုင္ေျခမ႐ွိတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုကို အႏိုင္ ရခဲ့တယ္၊ မင္းရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကေတာ့ အုပ္စု ၃ စုလုံးကို သတ္ျဖတ္ပစ္လိုက္သလိုပဲ . . .”
“က်န္တဲ့အုပ္စု ၃ စုကလည္း ရဲေ႐ွာင္ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ မင္းေၾကာင့္ ေသၾကရေတာ့မွာ ငါတို႔အုပ္စု ေတြ အားလုံး ေသၾကရမွာေလ . . .”
“ငါတို႔အတြက္ကေတာ့ ျပစ္ဒဏ္ႀကီး တစ္ခုလိုပဲ ဒီ ေန႔မွာ ရဲမ်ိဳးႏြယ္က အုပ္စုႀကီး ၃ ခုကို ဆုံး႐ႈံးလိုက္ရၿပီ မဟုတ္လား . . .”
“ဒီႏွစ္ေတြထဲမွာ ငါတို႔ရဲ႕ ပါရမီ႐ွင္လူငယ္ေတြ က်င့္ ၾကံမႈ အရင္းျမစ္ေတြ ရႏိုင္မယ့္ အခြင့္အေရးေတြ ဘယ္ ေလာက္မ်ားမ်ား ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရလဲဆိုတာေရာ မင္းသိလား”
“ရဲ႐ႈစင္နဲ႔ သူ႕လူေတြက ငါတို႔ကေလးေတြကို ဘယ္ လိုမ်ား အႏိုင္က်င့္ခဲ့လဲ ဆိုတာကိုေရာ မင္းသိရဲ႕လား”
“ငါတို႔ေတြလည္း နာက်ည္းတတ္တယ္၊ ဝမ္းနည္း တတ္တယ္၊ ေဒါသထြက္တတ္တယ္၊ သူတို႔ငါတို႔အေပၚ အႏိုင္က်င့္မႈေတြကို အၾကာႀကီး သည္းမခံႏိုင္ဘူးဆို တာကိုေရာ မင္းသိရဲ႕လား . . .”
“ငါတို႔ဒီကို လာခဲ့ၾကတုန္းက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ႐ွိဘဲ အသက္႐ွင္တာထက္စာရင္ ေသသြားတာေကာင္းမယ္ ဆိုၿပီး ေတြးခဲ့ၾကတာကိုေရာ မင္းသိရဲ႕လား . . .”
“ငါတို႔ မင္းဆီကိုလာတာ ဒီလိုအေတြးေတြနဲ႔ လာခဲ့ တာကိုေရာ မင္းသိရဲ႕လား . . .”
“မသိပါဘူး မင္းမသိပါဘူး မင္းဘယ္လို သိႏိုင္မွာ လဲ၊ နန္႐ွန္က အဆင့္နိမ့္နယ္ပယ္ကို ႏွင္ထုတ္ခံခဲ့ရ တယ္ နန္ယန္ကလည္း အသတ္ခံခဲ့ရတယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းကေတာ့ ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး ဘာကိုမွမသိဘူး”
“ဒီေန႔တိုက္ပြဲမွာ ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္သာ ဒီလိုသတ္ျဖတ္ မႈေတြ မလုပ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ငါတို႔ရဲ႕အေလာင္းေတြ ဒီမွာ ပုံ ေနမွာပဲ . . .”
“ဒါေပမယ့္ ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္ေၾကာင့္ ငါတို႔ရဲ႕ ၿပိဳလဲေန တဲ့ အေျခအေနေတြကေန လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သြားၿပီ”
“ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ က်င့္ၾကံမႈစြမ္းရည္ေတြ ေၾကာင့္ ဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနေတြကို ေျပာင္းျပန္လွန္ ပစ္လိုက္ႏိုင္တယ္ . . .”
“ဒါေပမယ့္ ဒါက အေရးႀကီးဆုံးအခ်က္ မဟုတ္ ေသးဘူး၊ အေရးႀကီးဆုံးအခ်က္က သူ႕ရဲ႕ ေသြးေအး ရက္စက္တတ္မႈပဲ . . .”
“သတ္စရာ႐ွိတာ သတ္တယ္ ေတြေဝမႈလုံးဝ မ႐ွိခဲ့ ဘူး၊ သူက ႀကီးက်ယ္ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လူေတြ လုပ္ခဲ့ သလိုမ်ိဳးကို လုပ္ပစ္ခဲ့တာ၊ ႀကီးမားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ေတြေဝတုန္႔ ဆိုင္းမႈကို မ႐ွိၾကဘူး . . .”
“ရဲ႐ႈစင္က မင္းရဲ႕ မ်ိဳးႏြယ္စုအေပၚ သစၥာေစာင့္သိ မႈကို အသုံးခ်ၿပီး ႏိုင္ႏိုင္ေျခမ႐ွိတဲ့ တိုက္ပြဲကို အႏိုင္ရခဲ့ တယ္ ဒီေန႔ေတာ့ ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္ရဲ႕ ေသြးေအးရက္စက္မႈ ေတြေအာက္မွာ မ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕ သမိုင္းသစ္ကို ေရးထိုးႏိုင္ ခဲ့ၿပီ . . .”
“ငါတို႔ရဲ႕ ႐ွင္သန္မႈအတြက္ စိတ္လႈပ္႐ွားရသလို ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္ရဲ႕ မယုံႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားေတြေၾကာင့္လည္း ငါတို႔ေတြ စိတ္အားတက္ႂကြခဲ့ရတယ္ . . .”
“ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္ရဲ႕ ေသြးေအးရက္စက္မႈေတြက ငါတို႔ အတြက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ယူေဆာင္ေပးလာႏိုင္တယ္”
“အင္အားႀကီးသူသာ အႏိုင္ရႏိုင္တဲ့ ကမ႓ာႀကီးမွာ အားႏႊဲ႕သူက ႐ွင္သန္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ မလြယ္ဘူး၊ အဲဒီလို ပဲ အားနည္းတဲ့ ႏွလုံးသား႐ွိၿပီး မျပတ္သားတဲ့ ေခါင္း ေဆာင္ေတြကလည္း ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ယူေဆာင္ ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး . . .”
“သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ ေအာင္ျမင္မႈ မယူေပးႏိုင္ရင္ သူ႕လူေတြကို ေ႐ႊေရာင္ေတာက္တဲ့ အနာဂတ္ေတြဆီ ဦးေဆာင္ေခၚသြားေပးႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ေဝးေရာေပါ့ . . .”
“ဒါေပမယ့္ ငါတို႔က မင္းကို ေထာက္ပံ့ေနၾကတုန္း ပဲ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အရင္ေန႔ရက္ေတြဆီက မင္းရဲ႕ အစြမ္းစေတြေၾကာင့္ ျဖစ္သလို မင္းမွာ ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္လို ေျမးမ်ိဳး ႐ွိေနတာေၾကာင့္လည္း ပါတယ္ . . .”
“ေနာက္ထပ္ ဘာေတြပဲ ျဖစ္လာျဖစ္လာ ငါတို႔ရဲ႕ မ်ိဳးႏြယ္စုက ျမင့္တက္လာေတာ့မယ္ဆိုတာကို ငါယုံ တယ္၊ ငါတို႔လိုခ်င္တဲ့ အေျခအေနထက္ကို ပိုၿပီး ျမင့္ မားတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကို ေရာက္ႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္ . . .”
“ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔က ထူးခြၽန္တဲ့ ေခါင္း ေဆာင္မႈေအာက္မွာပဲ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မယ္၊ ငါတို႔ေတြ တိမ္ တိုက္ေတြဆီကို ေရာက္တဲ့အခါ မင္းငါတို႔ကို ေပးတဲ့ အေတာင္ပံေတြန႔ ငါတို႔ ပ်ံသန္းၾကရမွာ . . .”
“ငါတို႔ေတြ မ႐ွင္သန္ႏိုင္မယ့္ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ိဳးနဲ႔ ေတြ႕ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါတို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အတူေသဆုံးၾကမယ္၊ အဲဒါေတြ ကို ငါတို႔ လိုခ်င္တာပဲ . . .”
“ငါတို႔က မ်ိဳးႏြယ္စုအတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ လိုခ်င္တာ အ႐ႈံးေပးၿပီး ႏွလုံးေအးေန မယ့္ လူကို လိုခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး . . .”
“ေနာက္ၿပီး ၾကံ့ၾကံ့ခိုင္ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးကို လိုခ်င္တာ ငါတို႔ကို နာက်င္ေအာင္ လုပ္မယ့္ ေခါင္း ေဆာင္မ်ိဳးကို လိုခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး . . .”
“ငါတို႔ဆိုတာက သိုင္းေလာကထဲမွာ ႐ွင္သန္ေနရ တဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စုပဲ မဟုတ္လား . . .”
. . .
အခန္းတစ္ခုလုံးမွာ အပ္က်သံပင္ မၾကားရေအာင္ တိတ္ဆိတ္လ်က္ ႐ွိသည္။
လူမ်ားမွာ ရဲ႐ႈဇန္၏ စကားကို ၿငိမ္သက္ျဖင့္ နား ေထာင္ေနၾကသည္။
ရဲ႐ႈဇန္မွာမူ စကားမ်ားကို အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ပင္ ေျပာေန၍ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးပင္ နီရဲလ်က္ ႐ွိသည္။
သူ၏ စကားလုံးမ်ားက မုန္တိုင္းပမာ ျပင္းထန္ၿပီး ဓားသြားပမာ ထက္႐ွလွသည္။
ထိုစကားမ်ားကို ေျပာႏိုင္ဖို႔ရာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူ ၿမိဳသိပ္ထားခဲ့ရသည္။
ထိုသို႔ ၿမိဳမသိပ္ခ်င္၍ ဖြင့္ထုတ္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္ လည္း မေအာင္ျမင္ဘဲ ႏွလုံးသားထဲ၌သာ ျပန္လည္၍ အနယ္ထိုင္ခဲ့ရသည္။
ယခုအခါ ဖြင့္ခ်ျပရန္ အခြင့္အေရး ၾကဳံလာၿပီျဖစ္၍ ႏႈတ္တိုက္က်က္ထားသည့္အလား ပါးစပ္မွ တရပ္စပ္ ပင္ ထြက္က်လာခဲ့ရပါေတာ့သည္။
#translator
#ေႂကြ႐ြက္ဝါ