Güneş Kızım

Kaçış yolu

Bora'nın telefonunun çalmasıyla her şey durdu. Bora benden uzaklaşarak telefonunu çıkardı. Ekrandaki kişiyi görünce çok da mutlu olmayan Bora "Buna bakmam gerekiyor. Seninle daha sonra hesaplaşacağım." dedi ve uzaklaştı. O an aklıma bir fikir geldi. Bu gece Bora uyurken odasına girecek, ve telefonundan babamı arayacaktım. Evet babamı çünkü polis bana daha önce yardımcı olmamıştı. Gerçi babamda aynın şekilde... Aa son bir umut kızının sesini duyar ve beni kurtarmaya gelirdi belki. Odama gidip Üstüme siyah bir tayt ve beyaz bir tişört giydim.
Planım için daha çok erkendi. Biraz dinlenip  Bora'nın uymasını bekleyecektim. O sırada odamda bulduğum tarak ve saç kurutma makinesiyle zamanımı geçirdim.
Borayı kimin aradığını merak etmekle beraber, neden kapıların kitlenmemesi gerektiğini de merak ediyordum.
Bu evin sırlarını zamanla çözecektim.
Yatağıma uzandım ve bugün olanları düşünmeye başladım.
Arkadaşlarımı özlemiştim.
Acaba beni merak ediyorlar mıydı?
Eskiden çok sıradan bir hayatım vardı. Okula gider arasıra arkadaşlarımla takılırdım. Yazları sürekli  tatilde olur, hayatımı yaşardım. Oysa şimdi hayatıma baktığımda koca bir boşluk görüyorum. Belki de bora o boşluğu doldurabilirdi. Gene saçma sapan şeyler düşünmeye başladım kendime gelmeliyim.
Saat neredeyse iki olduğunda, Biraz uykum gelmeye başladı. Onu bastırıp planımı uygulamak için harekete geçtim. Odamdan çıktım ve tıpış tıpış Bora'nın odasına gittim. Bora tahmin ettiğim gibi uyuyordu. Bu soğukta yorgansız uyuyordu garipti.
Sessiz adımlarla yatağının yanındaki masaya yaklaştım.
Masanın üstü dağınıktı. Sigaralar izmaritler boş bira şişeleri ve birkaç kağıt vardı. Kağıtlarda ne olduğuna bakmadım, buna zamanım yoktu. Masanın ilk çekmecesinde açtığımda telefonumu gördüm. Telefonumu yanında şarj kablosu ve bir sigara paketi vardı.
Telefonumu hızlıca açtım ve aramalar kısmına girdim. On cevapsız arama vardı. Beşi  eski sevgilimden ,kalanı da arkadaşlarımdandı. Babamdan hiçbir arama yoktu. Buna şaşırmadım.
Babamı arayıp yardım isteyecektim. Rehberden babamı bulduğum anda eski sevgilimi aramaya başladı. Telefon sesine Bora uyanmasın diye hemen açtım. Odadan çıktım.
"Nehir neredesin? kaç gündür senden haber alamıyorum çok endişelendim."
Eminim çok iyi endişelenmişsindir.
Bora uyanmadan yardım istemeliydim , tek şansım oydu. geçmişi unutup ona sığınmalıydım.
"Orçun beni dinle kaçırıldım bana yardım etmelisin."
"Ne kaçırıldın mı?! Nerdesin?"
Dedi Endişeli bir sesle.
"Nerede olduğumu bilmiyorum nasıl kaçacağını da bilmiyorum bana yardım etmelisin."
"sakin ol o evden çıkmalısın. Yarın dışarda olursan seni kurtarabilirim."
Dışarda nerede olmalıyım bilmiyorum.
Dışarı nasıl çıkabileceğim de bilmiyorum.
"nerede olmalıyım?"
"İlk buluşmamızda gittiğimiz yere gel umarım oraya yakınsındır ama bir bahane uydur ve dışarı çık, gerekirse o adamla çık ben seni kurtarıcam."
" Deneyeceğim Orçun. Lütfen beni kurtar."
İçerden sesler gelince telefonu suratına kapattım. Kapı arasından baktığımda Bora'nın hala uyduğunu gördüm ama kıvranıyordu, kabus görüyor olmalıydı.
Hızlıca ve yavaşça telefonu aldığım yere koydum. Son aramalarımı da sildim. Yarın bir şekilde bu evden çıkıp Orçun'un yanında olmalıydım.
Beni kurtarsın da sonra ne olursa olsun!