『Unicode』
《အောင်မြင်စွာ ကြားဝင်ဖြတ်တောက်ခြင်း 》
မုတ်ဆိတ်ကြီး၏ အာကာသယာဉ်မှာ အလွန်ကြီးမားလှပြီး သူတို့သည်လည်း ဤသို့ရောက်သည်မှာ မကြာသေးသဖြင့် အခန်းအကုန်လုံးသို့ မဝင်ကြည့်ရသေးပေ ။ ရလဒ်အနေဖြင့် ထိုနေရာတွင် လွတ်မြောက်ယာဉ်တစ်စီးရှိနေသည်ကိုလည်း သူတို့သတိမထားမိကြချေ ။
ဒီဘက်ခြမ်းတွင် တစ်စုံတစ်ခုဖြစ်နေသည်ကိုမြင်သော် မုတ်ဆိတ်ကြီးကသူ့အဖွဲ့သားများနှင့်အတူ လျှောက်လာခဲ့သည် ။ PU-18ရှိ ဤအဖွဲ့သည်လည်း အတော်လေး ငယ်နေသေး၏ ။ မုတ်ဆိတ်ကြီးက သူတို့ကို စကားပြောနေချိန်အတွင်း အလယ်တွင် ဒူးထောက်နေသောလူကို သူတို့သည် စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေကြသည် ။ မုတ်ဆိတ်ကြီးသည် ဤအချိန်အတောအတွင်း သူဖြစ်ပျက်ခဲ့သောအရာများကို သူတို့အား ရှင်းပြနေပုံပေါ်သည် ။
ကျစ်ယွီရှီသည် မုတ်ဆိတ်ကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး တစ်စုံတစ်ခုကို မေးလိုက်သည် ။
မုတ်ဆိတ်ကြီးက တစ်ခဏတာမျှ အနည်းငယ် အံ့ဩသွားပြီးနောက် ခေါင်းညိတ်ကာ တစ်ခုခုပြန်ပြောလာ၏ ။
ကျစ်ယွီရှီက သူ့အဖွဲ့သားများကို ပြောပြလိုက်သည် ။ "တကယ်ပဲ အဲ့ဒီမှာ အရင်က အခြားအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ထားခဲ့တဲ့ လွတ်မြောက်ယာဉ်တစ်စီးရှိတယ် ။ ပြန်ပြင်ပြီးရင် သုံးလို့ရတယ် "
လီချွင်းက ရှုပ်ထွေးသွားလေသည် ။ သူသည် ရှဲ့ရှန်ကိုမမေးဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ပေ ။ "ဒါပေမဲ့ အက်ကွဲကြောင်းကို ပိတ်ပြီးတာနဲ့ လူတိုင်းက သူတို့မူလနေရာကို ပြန်ရောက်သွားမှာပဲကို ။ လွတ်မြောက်ယာဉ်ကို ဘာကိစ္စလိုတာတုန်း? "
မြေကြီးပေါ်တွင် ဒူးထောက်လျက်ရှိသော ရှဲ့ရှန်က သူ့ရှေ့ရှိလူများကို စိုက်ကြည့်နေသည် ။ သူအဖြေပေးမလာခဲ့ချေ ။
ခေါင်းဆောင်ချီက ပြောလိုက်သည် ။ "ဘာလို့လဲဆို သူက ပြန်မသွားချင်လို့လေ "
ထျန်းချုံတပ်ဖွဲ့ ၁၂သည် သူတို့၏မစ်ရှင်အတွင်း အက်ကွဲကြောင်းထဲသို့ ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရပြီး ဤနေရာတွင် ထွက်လမ်းကိုရှာမတွေ့ဘဲ ပိတ်မိနေခဲ့သည် ။ သူတို့ပိတ်မိနေခဲ့စဉ်အတွင်း အာကာသယာဉ်ထဲတွင် တစ်ယောက်တည်း နေထိုင်နေသော မုတ်ဆိတ်ကြီးကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသွားခဲ့ကာ မုတ်ဆိတ်ကြီး၏ အကူအညီဖြင့် သူတို့၏အာကာသယာဉ်တစ်စီးကို အောင်အောင်မြင်မြင်ပြင်ဆင်နိုင်ရန် သုံးလို့ရသေးသည့် အစိတ်အပိုင်းအကုန်လုံးကို စုစည်းနိုင်ခဲ့သည် ။
သို့သော် သူတို့က လူများနေပြီး အာကာသယာဉ်မှာတော့ တစ်စီးတည်းရှိနေသည်ဖြစ်ရာ လူတိုင်းကညှိနှိုင်းလိုက်ကြပြီးနောက် ပြန်သွားရန် မပြင်ဆင်ခင် အာကာသယာဉ်အလုံအလောက် စုစည်းနိုင်သည့်အချိန်အထိ စောင့်ဆိုင်းရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြလေသည် ။
သို့ပေသည့် ထိုစောင့်ဆိုင်းမှုက လပေါင်းများစွာ ကြာညောင်းသွားခဲ့သည် ။
နေ့နှင့်မကွဲသော ဤလွင်တီးခေါင်အရပ်နှင့် နည်းပါးလာသော စားနပ်ရိက္ခာများက သူတို့အား ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဤနေရာတွင်ဆက်လက်၍ မနေနိုင်စေခဲ့ ။ နောက်ဆုံးတွင်တော့ သူတို့သည် ထွက်ပေါက်အသစ်ရှာရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြသည် ။
တစ်ရက်တွင်တော့ အဖွဲ့သားများစွာက အတူတကွစုပေါင်းကာ မုတ်ဆိတ်ကြီးထံမှ လုယက်ခဲ့သည် -- အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် သူတို့သည် မုတ်ဆိတ်ကြီးတစ်ယောက်တည်း အာကာသယာဉ်ဖြင့် ခိုးထွက်သွားလိမ့်မည်ဟု အထင်မှားခဲ့ကြပြီး ရလဒ်ကတော့ ပြင်းထန်သည့် အချေအတင်တိုက်ပွဲပင် ။ ခေါင်းဆောင်ချီနှင့် အခြားအဖွဲ့သားနှစ်ယောက် ပြန်ရောက်လာမှသာ ရှဲ့ရှန်က မုတ်ဆိတ်ကြီးအား ဘာသာစကားအခက်အခဲကြောင့် 'အထင်လွဲ'ခဲ့ကြောင်း သူတို့နားလည်လိုက်ရသည် ။
ထိုသို့ အသည်းအသန်ဖြစ်နေသည့် အခြေအနေမျိုးတွင် အကောင်းနှင့်အဆိုး ခွဲခြားသိနိုင်ရန် ခက်ခဲပေ၏ ။ ခေါင်းဆောင်ချီက သူ့အား ယုံကြည်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။
ယခုတစ်ကြိမ်တွင်တော့ တူညီသောအဖြစ်ထပ်မံဖြစ်ပွားမည့်အရေးမှ ရှောင်ကြဉ်ရန် ခေါင်းဆောင်ချီနှင့် အခြားအဖွဲ့သားများက သူတို့နေရာတစ်ဝိုက်ကို ထောက်လှမ်းမည့်အချိန်တွင် ရှဲ့ရှန်ကို အတူခေါ်လာခဲ့ကြသည် ။ အတူတကွဖြင့် သူတို့သည် မိုးသစ်တောထဲသို့ ဝင်ခဲ့ကြပြီး ထိုအထဲတွင် မသိနိုင်သော အချိန်တစ်ခုကြာရှိခဲ့ကြသည် ။ စမ်းချောင်းဘေးတွင် စားသောက်ကာ အနားယူပြီးနောက် သူတို့သည် အစာအဆိပ်သင့်သည့်လက္ခဏာများ စတင်ပြလာခဲ့သော်လည်း ရှဲ့ရှန်တစ်ယောက်သာ အဆင်ပြေနေခဲ့၏ ။
သူ့အဖွဲ့သားများ၏ အစာထဲသို့ အဆိပ်ရှိမှိုမှ အရည်များ ထည့်ကာ သတ်ခဲ့သောသူက ရှဲ့ရှန်ပင် ။
မိုးသစ်တောမှထွက်ခဲ့ပြီး ရှဲ့ရှန်ဘာဆက်ဖြစ်သလဲဆိုသည်ကတော့ လူတိုင်း ယေဘုယျခန့်မှန်းလို့ရလေသည် ။
မိုးသည် သည်းကြီးမည်းကြီး ရွာသွန်းနေ၏ ။
မိုးချုန်းသံက ထွက်ပေါ်လျက် ။
မုတ်ဆိတ်ကြီးက ဘေးတွင်ရပ်ကာ စကားအနည်းငယ် ရေရွတ်နေပြီး ကျစ်ယွီရှီက တစ်ချိန်တည်းတွင် ဘာသာပြန်ပေးလာသည် ။ "မုတ်ဆိတ်ကြီးက အဲ့တုန်းက ဒဏ်ရာရသွားပေမဲ့ အာကာသယာဉ်သော့ကိုမပေးခဲ့ဘူး ။ ဒါကြောင့် ရှဲ့ရှန်တို့တွေက ဒီကထွက်ဖို့ တခြားနည်းကိုပဲ ရှာနိုင်တော့တာ ။ လမ်းပျောက်သွားတဲ့သူတွေ ၊ ခေါင်းဆောင်ချီတို့အဖွဲ့လို အခြေအနေနဲ့သေသွားတဲ့သူတွေအတွက်ကတော့ ရှဲ့ရှန်ပဲသိလိမ့်မယ် "
ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ကျစ်ယွီရှီက ရပ်တန့်လိုက်လေသည် ။ "မုတ်ဆိတ်ကြီးက ကျွန်တော်တို့ကို လွတ်မြောက်ယာဉ်ရှိတဲ့အကြောင်း မပြောခဲ့တာက သမိုင်းတစ်ပတ်ပြန်လည်လာမှာ စိုးရိမ်လို့ပဲ ။ ပြီးတော့ ရှဲ့ရှန်ကလဲ မြို့ထဲကထွက်လာပြီး ၁၅နှစ် ကြာသွားပြီလို့ မထင်ခဲ့တာကြောင့် "
"အဲ့တာဆို သူကျွန်တော်တို့ကို အစတည်းက လိမ်နေခဲ့တာပဲ " လီချွင်းက စိတ်ရှုပ်သွားသည် ။ "ကျွန်တော်တို့ မိုးသစ်တောထဲက ထွက်လာတော့ မုတ်ဆိတ်ကြီးနဲ့ သူ့ကြားထဲက ဆက်ဆံရေးကို ဖြေရှင်းခဲ့တာက သူစိတ်သန့်သန့်နဲ့ ပြန်သွားချင်လို့ပေါ့ "
ရှဲ့ရှန်၏အကြံအစည်မှာ ပျက်စီးသွားခဲ့လေပြီ ။
ဤထျန်းချုံမှမစ်ရှင်နှင့်အဖွဲ့သည် လက်ရှိအခြေအနေကို ဖြေရှင်းရမည့် လျှို့ဝှက်ဆန်းကျယ်သည့်ဖြစ်ရပ်အဖြစ် သတ်မှတ်ကာ အချိန်ထဲတွင် အက်ကွဲကြောင်းရှိနေသည်ကို မြန်မြန်ဆန်ဆန်ရှာတွေ့သွားမည်ဟု သူမမျှော်လင့်ထားခဲ့ချေ ။ သူတို့ဤနေရာမှထွက်သွားနိုင်မည့်နည်းကို ကျစ်ယွီရှီထံမှ ကြားလိုက်ရချိန်တွင် သူ၏အံ့ဩနေသောအမူအရာနှင့် စိတ်အားထက်သန်သော ခံစားချက်များက သူ့စိတ်ထဲရှိ ထိတ်ပျာမှုကို ဖုံးကွယ်ထားပေးခဲ့သည် ။
သူကြောက်လန့်နေခဲ့လိမ့်မည် ။ အကယ်၍ သူ့အဖွဲ့သားများ အားလုံးသာ အမှန်တကယ်ပြန်လည်ရှင်သန်လာခဲ့ပြီး သူတို့ဆွဲစုပ်မခံရခင် အချိန်သို့ ပြန်သွားနိုင်ခဲ့လျှင် သူ့အတွက် လမ်းဆုံးဖြစ်သွားပေလိမ့်မည် ။
ကျိုးမင်ရွှမ်းက ဆဲရေးလိုက်ပြီးနောက် "ကိုယ်စိုက်တဲ့သီးနှံ ကိုယ်စားရတယ်ဆိုတာဒါပေါ့"
စုန့်ချင်းလန်၏ သေးငယ်သောမျက်နှာထက် မိုးရေစက်များ လိမ့်ဆင်းလာသည် ။ သူ့မျက်တောင်များမှာ စိုစွတ်နေပြီး သူ့မျက်လုံးနက်များက တောက်ပနေ၏ ။ "ဆိုတော့ မင်းက အခုတင်ပြန်ရှင်လာတဲ့သူတွေကို ငါတို့က လွတ်မြောက်ယာဉ်ကို ခိုးနေပါတယ်ဆိုပြီး တမင်သက်သက်လိုက်ပြောနေတာပေါ့ ၊ ဒါမှ မင်းနောက်ပိုင်းအကျိုးအမြတ်ရမှာဆိုတော့ ၊ ဒါမှမဟုတ် မင်းအချိန်ဆွဲဖို့ ကြိုးစားနေတာလား ? "
စုန့်ချင်းလန်က အဖြေကို စောင့်မနေသလို ရှဲ့ရှန် ဖြေကြားလာမည်ကိုလည်း သူမလိုအပ်ခဲ့ပေ ။ သူဆက်ပြောလာ၏ ။ "အက်ကွဲကြောင်းမပိတ်ခင် နောက်အချိန်ကာလတစ်ခုကို မင်းထွက်ပြေးချင်လို့ အခုအဲ့ဒီလွတ်မြောက်ယာဉ်ကို လိုချင်နေတယ်ဆိုပေမဲ့ ငါတို့ပြန်ရောက်ပြီး စစ်ဆေးရေးမှူးတွေက အနှေးနဲ့အမြန် မင်းကိုရှာတွေ့သွားမှာကို မကြောက်ဘူးလား ? "
ခန့်မှန်းချက်မှန်သွားသောအခါ ရှဲ့ရှန်က ရှက်ရွံ့သွားရသည် ။ သို့သည့်တိုင် သူသည် အံကိုကြိတ်ကာဖြင့် "ကမ္ဘာအဆုံးထိ ထွက်ပြေးရတာက ပြန်သွားပြီး သေရတာထက်ပိုကောင်းသေးတယ် ။ ပြီးတော့ အခုမှနောင်တရရင်တောင်........နောက်ကျသွားပြီမဟုတ်ဘူးလား ? "
အကယ်၍သူသာ အခြေအနေများက ဤသို့အဆုံးသတ်မည်မှန်းသိခဲ့လျှင် သူ၏အန္တရာယ်များသောအကြံဆိုးများကို ချုပ်တည်းခဲ့လိမ့်မည် ။ ကံမကောင်းစွာဖြင့် နောက်ကျသွားလွန်းခဲ့ပြီဖြစ်သည် ။
လူတိုင်းတွင် အကုန်လုံးကို အစကပြန်စခွင့် ရှိခဲ့သည် ၊ သူတစ်ယောက်မှလွဲ၍ ။
စုန့်ချင်းလန်က ဆို၏ ။ "နောက်ကျသွားပြီ"
ရှဲ့ရှန် : "ဒါဆိုလဲ လွတ်မြောက်ယာဉ်နဲ့ လဲလိုက်လေ ။ ကျွန်တော် ယာဉ်ထဲဝင်ပြီးတာနဲ့ ပန်းရဲ့တည်နေရာပြောပြမယ် ။ မဟုတ်ရင် ပြန်သွားဖို့ စိတ်တောင်မကူးနဲ့ "
အကုန်လုံး ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်သွားကြသည် ။
အမှိုက်ပုံကြီးပေါ်တွင် သေးငယ်သော အလင်းတစ်ကွက်စာသာ ကျန်ရှိပြီး သူတို့မကြာခင် အောင်မြင်တော့မည်ဖြစ်သည် ။
ရှဲ့ရှန်ကို တကယ်ပဲ အရင်သွားခွင့်ပြုလိုက်ရတော့မှာလား?
ခေါင်းဆောင်ချီ၏ သေနတ်ပြောင်းဝက မလှုပ်ရှားသေးပေ ။ မိုးရေများကြား၌ သေနတ်မောင်းထက်ရှိ လက်ချောင်းများမှ လက်ဆစ်များမှာ ဖြူဖျော့နေပြီဖြစ်သည် ။ "သူ့ကိုပေးလိုက်"
လူတိုင်း : "???"
ထန်းလဲ့က ငြင်းဆန်းလာသည် ။ "မပေးဘူး!"
ထန်းချီကို ရှဲ့ရှန်က တိုက်ခိုက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည် ။ အရှိန်မြန်နေသော ထန်းချီက ထန်းလဲ့ကို အချိန်မီ တွန်းထုတ်ခဲ့ခြင်းကြောင့်သာမဟုတ်ရင် ထန်းလဲ့သည်လည်း ဒဏ်ရာရနေလောက်သည်ပေ ။
ကျစ်ယွီရှီသည် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် အတွေးထဲနစ်ဝင်နေသည်ကို စုန့်ချင်းလန်မှလွဲ၍ အခြားမည်သူကမျှ သတိမထားမိကြချေ ။
ကျစ်ယွီရှီ၏စိတ်ထဲတွင် ရှဲ့ရှန်နှင့်အတူရှိချိန် မြင်ကွင်းများအားလုံးကို တစ်ကွက်ချင်းပြန်ပေါ်လာခဲ့သည် ။ သူ့မှတ်ဉာဏ်သည် ပြစ်ချက်မရှိပေ ။ သူမြင်ဖူး ၊ ကြားဖူး ၊ ခံစားဖူးသည့် အရာဖြစ်သရွေ့ သေးငယ်သော အသေးစိတ်များကအစ သူလွတ်သွားမည်မဟုတ်ပေ ။
ရှဲ့ရှန်က ပန်းပွင့်ကို ဘယ်နေရာမှာ ဖွက်ထားလောက်လဲ?
ရှဲ့ရှန်က အာကာသယာဉ်ထဲ ဝင်လာပြီးတော့ မုတ်ဆိတ်ကြီးနှင့် တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။
ရှဲ့ရှန်က ကြမ်းပြင်ထက်တွင် ထိုင်လျက် သူတို့နှင့် စကားပြောခဲ့၏ ။
ရှဲ့ရှန်က စည်သွတ်ဘူးတစ်ဘူးကို ကိုင်ရင်း ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်ကာ သူတို့နှင့် စကားပြောခဲ့သည် .................။
"ခဲ့မုန်ပဲစေ့........." ကျစ်ယွီရှီ ထိုစကားလုံးများကို ပြောလိုက်သည့်တစ်ခဏ ရှဲ့ရှန်၏ အမူအရာမှာ ပြောင်းလဲသွားလေ၏ ။
လီချွင်းက အံ့အားသင့်သွားသည် ။ "ဖာခ့်...သူပန်းကို ခဲ့မုန်ပဲစေ့ဘူးထဲ ဖွက်ထားတာလား?!"
အာကာသယာဉ်ထဲ၌ လူတိုင်းသည် အနှီခဲ့မုန်ပဲစေ့များကို မကြိုက်ကြောင်း တညီတညာတည်း ဖော်ပြခဲ့ကြသည် ။ ထိုထက်အရသာပိုဆိုးသော ဟင်းသီးဟင်းရွက်စည်သွတ်ဘူးကို သူတို့စားရလျှင်တောင် ထိုပဲစေ့များကိုတော့ သူတို့စားရန် ငြင်းဆန်ခဲ့သည် ။
ခဲ့မုန်ပဲစေ့ဘူးများမှာ အမှိုက်သာသာ ဖြစ်တည်မှုများပင် ။
ကျစ်ယွီရှီက ရှဲ့ရှန်ကိုကြည့်လိုက်သည် ။ "မဟုတ်ဘူး ။ ခဲ့မုန်ပဲစေ့ဘူးတွေထဲ မဟုတ်ဘူး"
ရှဲ့ရှန်သည်လည်း ကျစ်ယွီရှီကို ပြန်ကြည့်လာခဲ့သည် ။ သူ့မျက်နှာအမူအရာမှာ အေးစက်တောင့်တင်းနေပြီး စကားတစ်ခွန်းမျှ မဆိုခဲ့ပေ ။
ကျစ်ယွီရှီ ခန့်မှန်းနိုင်သည်ကို ရှဲ့ရှန်သည်လည်း ခန့်မှန်းနိုင်သည် ။
ဤသည်က ကင်းထောက်များကြားမှ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်မှုပင် ။
ကျစ်ယွီရှီ၏ စကားလုံးများကတည်ငြိမ်နေသည့်တိုင် လူတိုင်းကို ကြက်သီးထသွားစေသည် ။ "ခေါင်းဆောင်ချီ..ခင်ဗျားပစ်လို့ရတယ်"
အကုန်လုံးသည် ကျစ်ယွီရှီ၏ စကားကြောင့် ထိတ်လန့်သွားကြသည် ။
တပ်ဖွဲ့ ၇တစ်ဖွဲ့သာ မအံ့ဩခဲ့ချေ ။ သူတို့၏အကြံပေးကျစ်က အမြဲတစေ မြူခိုးငွေ့များကို ကျော်ဖြတ်နိုင်ကာ အမှန်တရားဆီ ရောက်နိုင်သည်ပင် ။
ခေါင်းဆောင်ချီက အနည်းငယ်တုံ့ဆိုင်းနေလေ၏ ။
ကျစ်ယွီရှီက အတည်ပြုပြောလာခဲ့သည် ။ "ပန်းက ရှဲ့ရှန်ရဲ့ကိုယ်ထဲမှာ "
ကျိုးမင်ရွှမ်းက ချက်ချင်းပင် ရှေ့ထွက်လာကာ ရှဲ့ရှန်၏ အနက်ရောင်တိုက်ခိုက်ရေးယူနီဖောင်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်သည် ။
ဤငယ်ရွယ်သည့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ အားမနည်းသည့်တိုင် ချူချာဖြူစုတ်နေ၏ ။ ဝမ်းဗိုက်အောက်ပိုင်းတွင် ၁၀စင်တီမီတာလောက် အရှည်ရှိသော လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ဒဏ်ရာတစ်ခုရှိနေပြီး ထိုအထဲတွင် သေးငယ်သည့်ပန်းကို ဖွက်ထားခဲ့သည် ။ ရှဲ့ရှန်က သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို မြေဩဇာအဖြစ်အသုံးပြုကာ ပန်းကိုရှင်သန်စေခဲ့သည် ။ သူ့ကိုယ်သူ ဤမျှထိလုပ်ပုံအရ ဒီနေရာမှ လွတ်မြောက်လိုသည့် ရှဲ့ရှန်၏စိတ်ဆုံးဖြတ်ချက်က အကြောက်လွန်နေပြီမှန်း သိသာလှသည် ။
ရှဲ့ရှန်သည် မြေကြီးပေါ် ပုံကျသွားပြီး သူ့မျက်နှာမှာ ဖြူစုတ်နေ၏ ။ "ခင်ဗျား......ဘယ်လိုလုပ်သိသွားတာလဲ?"
"ခင်ဗျားပြောခဲ့တာ" ကျစ်ယွီရှီက ပြောသည် ။ "ခင်ဗျား အာကာသယာဉ်ဆီပြန်ရောက်လာတော့ မုတ်ဆိတ်ကြီးဆီက လည်ပင်းအညှစ်ခံလိုက်ရပြီး သူပြန်လွှတ်ပေးတော့ ခင်ဗျားအသက်ရှူလို့ရတာနဲ့ အရင်ဆုံး ခင်ဗျားခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်ခါခဲ့တာ---ခင်ဗျား သူ့အနံ့ကို မကြိုက်ဘူး ။ ပထမဆုံးအကြိမ် ကျွန်တော်တို့ကိုစကားပြောဖို့ ခင်ဗျား ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်တုန်းက မုတ်ဆိတ်ကြီးရဲ့ကော်ဇောအဝေးမှာ ထိုင်ခဲ့တာလဲ ခင်ဗျားအဲ့အနံ့ကို မကြိုက်လို့ပဲ ။ ခေါင်းဆောင်စုန့်နဲ့ကျွန်တော်ထွက်သွားပြီး လမ်းတစ်ဝက်မှာ လှည့်ပြန်လာတော့ ခင်ဗျားရေချိုးပြီးသွားပြီ ။ မုတ်ဆိတ်ကြီးဘေးက ဖြတ်သွားတဲ့အချိန်တိုင်း ခင်ဗျား အသက်ရှုအောင့်ထားခဲ့တယ် ။ ထူးဆန်းတာက အဲ့တာပဲ ၊ နောက်ပိုင်းကျရင် မုတ်ဆိတ်ကြီးရဲ့အနံ့အသက်က ကျွန်တော်အရင်ဆုံးမှတ်မိမဲ့အရာလို့ ကျွန်တော်ပြန်ဖြေတော့ ခင်ဗျားက သိသိသာသာကြီးကို ထောက်ခံနေခဲ့တဲ့အမူအရာပြနေရဲ့သားနဲ့ ခင်ဗျားက သူ့ဆိုဖာပေါ်မှာ အပူအပင်ကင်းကင်းထိုင်ပြီး ခင်ဗျားခြုံဖို့သူ့စောင်ကိုတောင် သုံးခဲ့သေးတယ် "
ရှဲ့ရှန်: "........."
ကျစ်ယွီရှီရဲ့ မှတ်ဉာဏ်ကပဲကောင်းလွန်းနေတာလား ၊ မဟုတ်ရင် သူကပဲထင်ထားတာထက် ဉာဏ်ကောင်းနေတာလား?
ကျစ်ယွီရှီက ဆက်ပြောလာသည် ။ "အထူးသဖြင့် မြို့ထဲမှာ နှစ်ရက်လောက်ဘာမှမစားခဲ့ရတာတောင် ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်ပေးတဲ့ အသီးအနှံဘူးကိုပဲ စားပြီး မုတ်ဆိတ်ကြီးက ဝက်ပေါင်ခြောက်ဘူးကို ခင်ဗျားကို စားခွင့်ပေးခဲ့တာတောင် ခင်ဗျား ကုန်အောင်မစားဘဲ ၃ပုံ၁ပုံလောက်ပဲစားခဲ့တာ "
ရှဲ့ရှန်က လှောင်ရယ်လိုက်သည်။ သူ့အရှုံးကို လက်ခံလိုက်လေ၏ ။ "ကျွန်တော်လဲ ခင်ဗျားလို ဝက်ပေါင်ခြောက်အရသာကို မုန်းလို့လို့ မထင်မိဘူးလား ?"
ဘေးတွင်ရှိနေသော စုန့်ချင်းလန် : "......."
အကြံပေးကျစ်က ဝက်ပေါင်ခြောက်ကို မုန်းတယ် ?
ကျစ်ယွီရှီက ခေါင်းခါလိုက်၏ ။ "အဲ့အချိန်တုန်းက ခင်ဗျားကိုယ်ထဲအပင်ကို ထည့်ခဲ့ပြီး နာနေလို့ စားဖို့ နေနေသာသာ မတ်တပ်ထဖို့တောင် အနိုင်နိုင်ဖြစ်နေခဲ့တာမို့လို့ပဲ ။ ဟုတ်တယ်မလား? "
ရှဲ့ရှန်က စကားဆက်မပြောတော့ချေ ။
တိတ်ဆိတ်မှုကြားမှ ခေါင်းဆောင်ချီက တည်ငြိမ်စွာ စကားဆိုလာခဲ့သည် ။ "ရှဲ့ရှန်..အချိန်ရဲ့မျက်မြင်သက်သေနဲ့ စောင့်ရှောက်သူအဖြစ် ၊ ငါ မင်းကို ပြစ်ဒဏ်စီရင်မယ် "
လက်ရှိတွင် ရွှေ့ပြောင်းသူ ၅၀ကျော် ၆၀လောက် တည်ရှိနေခဲ့သည် ။
လူတိုင်းက မတူညီသောကမ္ဘာ ၊ မတူညီသော အချိန်ကာလများမှလာခဲ့ကြခြင်းပင် ။ ဘာသာစကား အတူတူပြောကြသူများနှင့် ဘာသာစကားကွဲပြားကြသူများ ၊ သူတို့သည် အချင်းချင်း လက်ရှိအခြေအနေကို အပြန်အလှန် ဘာသာပြန်ပေးနေကြသည် ။
သူတို့၏တာဝန်ကို နာခံကြသော အချိန်၏မျက်မြင်သက်သေများအနေဖြင့် သူတို့သည် ရှဲ့ရှန်ကို ရှုံ့ချသည့်အကြည့်ဖြင့် ကြည့်နေကြသည် ။
"ဒိုင်း----"
သေနတ်သံနှင့်အတူ ရှဲ့ရှန်က မြေကြီးပေါ် လဲကျသွားခဲ့သည် ။
သူ့နဖူးထက်တွင် သွေးထွက်နေသော အပေါက်တစ်ပေါက်ရှိနေပြီး သူ့မျက်လုံးများကပြူးကျယ်ကာ အသက်မဲ့နေလျက် ။
အက်ကွဲကြောင်းကို ပြုပြင်ပြီးနောက်တွင် ရှဲ့ရှန်သည် ပြန်လည်ရှင်သန်ကာ အာကာသယာဉ်ထံသို့ ပြန်ရောက်သွားပြီး ထို့နောက်တွင်တော့ သူသည် သူ့အဖွဲ့သားများထံမှ ဖမ်းချုပ်ခံရကာ ထျန်းချုံထံ ပြန်ခေါ်သွားပြီး ထပ်မံ၍ သေဒဏ်စီရင်ခံရမည်ကို ဤနေရာရှိလူတိုင်း သိခဲ့၏ ။
ဤသည်က ရှဲ့ရှန်၏ နောက်ဆုံးအဆုံးသတ်မဟုတ်ခဲ့ပေ ။
သည်းထန်စွာရွာနေသောမိုးက ရုတ်တရက်တိတ်သွားသည် ။
ရွှေ့ပြောင်းသူများအားလုံး အတူတကွအလုပ်လုပ်လိုက်ကြကာ ပန်းပွင့်နောက်ဆုံးအသုတ်ကို အလျင်အမြန်ပဲ စုစည်းလိုက်နိုင်၏ ။ ထိုပန်းများကို ရှဲ့ရှန်ကိုယ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်သည့် ပန်းတစ်ပွင့်နှင့်အတူ မီးရှို့လိုက်ကြသည် ။
မြို့၏ သုံးဖက်မြင်မှန်ပြောင်းကဲ့သို့ ပုံရိပ်ယောင်က ပျောက်ကွယ်သွားသည် ။
"အကုန်လုံး ၊ ဟိုမှာကြည့် !" တစ်စုံတစ်ယောက်က အော်လိုက်သည် ။
လူတိုင်းသည် ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်ကြ၏ ။ ကောင်းကင်ထက်ရှိ လှပသော ဥတ္တရအလင်းတန်းသည်လည်း မြို့နှင့်အတူ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည် ။
ဒါက အချိန်အက်ကွဲကြောင်းရဲ့ အဆုံးသတ်လား?
နောက်ဆုံးသော ပန်းပွင့်၏ အလင်းရောင်ပျောက်ကွယ်မသွားခင် ကောင်းကင်မှ များပြားသော အသံကျယ်များ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာလေ၏ ။
ထို့နောက်တွင်တော့ ချက်ချင်းပင် မြေကြီးထဲမှ အင်္ဂလိပ်အလယ်ခေတ်တွင် ရှိခဲ့သော သင်္ဘောကြီးတစ်စီး ထွက်ပေါ်လာပြီး ရွက်တိုင်မှာ လမ်းတစ်လျှောက်ရှိ ရွှေ့ပြောင်းသူများ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ထုတ်ချင်းဖောက်သွားလေသည် ။ ထို့နောက် အမှန်တကယ်မရှိသော ရေလှိုင်းလုံးများက အခြားသူများထံ တွေးကြည့်လို့ပင် မရလောက်သော အမြန်နှုန်းဖြင့် ဦးတည်လာခဲ့သည် !
"ပြေး!!"
ဘာသာပေါင်းစုံမှ ဤအော်သံနှင့်အတူ ရွှေ့ပြောင်းသူများက သူတို့၏ ပင်ကိုအသက်ရှင်လိုစိတ်ကိုလိုက်ကာ အကုန်လုံး လှည့်ပြေးကြတော့သည် ။
ကျစ်ယွီရှီသည် မသိစိတ်အလျောက် ခေါင်းဆောင်စုန့်လေး၏လက်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်သည် ။ သို့သော် ထိုသင်္ဘောသည် ထွက်ပေါ်လာသည့်အတိုင်း အလျင်အမြန်ပဲ ပျောက်ကွယ်သွားလေ၏ ။
ချောက်ကမ်းပါးများ ထွက်ပေါ်လာသည် ။ ခေါင်ခိုက်သော မြေတီးခေါင်လွင်ပြင်တစ်ခုက အစားထိုးနေရာယူလာ၏ ။ ဂြိုဟ်များ ၊ ဝင်ရိုးစွန်းဒေသများ ၊ မီးတောင်များ ; ၎င်းတို့သည် ခန့်မှန်း၍ မရနိုင်ချေ ။
တိုတောင်းသည့် စက္ကန့်အနည်းငယ်အတွင်း ကမ္ဘာပေါင်းများစွာ၏ နှစ်ပေါင်းရာချီ ပေါင်းစပ်ထပ်တူကျသွားခဲ့သည် ။
ကမ္ဘာကြီးက ဖရိုဖရဲပရမ်းပတာ ။ အချိန်နှင့်အာကာသသည် ရောယှက်နေလျက် ။ ထွက်သွားနိုင်မည့်လမ်းမရှိပေ ။
မည်သူကမျှ ထွက်ပြေးမနေကြတော့ ။
ရွှေ့ပြောင်းသူများအားလုံးသည် နေရာတွင်သာ ရပ်နေခဲ့ကြသည် ။ အချိန်နှင့်အာကာသ၏ ဝဲဂယက်အလည်တွင် ရပ်နေရင်းမှ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် သူတို့သည် အမှန်တွင်တော့ ဘယ်လောက်ထိ သေးငယ်သိမ်နုတ်ကြောင်း နားလည်လိုက်ရသည် ။
ပိန်သွယ်သန့်ရှင်းသော ငယ်ရွယ်သည့်ပုံရိပ်အဖြစ် ပြန်လည်ပြောင်းလဲသွားသော အဖွဲ့ထဲရှိ မုတ်ဆိတ်နီနှင့် အရပ်အရှည်ဆုံးလူသည် သူ့အား လက်လှမ်းပြနေသည်ကို ကျစ်ယွီရှီမြင်လိုက်ရသည် ။
ထန်းချီ တဖြည်းဖြည်းမျက်လုံးပြန်ဖွင့်လာကာ သူ့ဒဏ်ရာများက မျက်စိနှင့်ပင် မြင်နိုင်သည့်အရှိန်ဖြင့် ပျောက်ကင်းသက်သာလာသည်ကို သူမြင်လိုက်ရ၏ ။
အနှီအမှိုက်ပုံကြီး လုံးဝပျောက်ကွယ်သွားကာ ပိုများသော ရွှေ့ပြောင်းသူများ ထွက်ပေါ်လာသည်ကိုလည်း သူမြင်လိုက်ရသည် ။
အလင်းရောင်မှာ ပို၍ သေးငယ်မှိန်ဖျော့လာ၏ ။
"ဖျောက်"
နောက်ဆုံးနွယ်ပင်သည် ပြာဖြစ်သည်အထိ လောင်မြိုက်ခံလိုက်ရသည် ။
သူတို့သည် အမှောင်ထုထဲသို့ လုံးလုံးကျရောက်မသွားခင် ကျစ်ယွီရှီသည် သူကိုင်ထားခဲ့သော သေးငယ်သည့်လက်လေးက အမြန်နှုန်းဖြင့် ကြီးလာသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည် ။ ထိုလက်လေးသည် အင်အားအပြည့်ဖြင့် ကြီးမားသေသပ်သောလက်အဖြစ် အလွန်လျင်မြန်စွာပဲ ပြောင်းလဲသွား၏ ။ အရိုးအဆစ်များမှာ အနည်းငယ် ကြမ်းတမ်းကာ သေနတ်ဖြင့်အချိန်အတော်ကြာ လေ့ကျင့်ရေးဆင်းရာမှ ရရှိခဲ့သော အသားမာများလည်း ရှိနေသည် ။
ထိုလက်သည် လွှတ်မပေးခဲ့ဘဲ ထိုအစား သူ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လာခဲ့သည် ။
ကျစ်ယွီရှီ၏ဘေးဘက်တွင် နွေးထွေးသော အပူငွေ့ရှိနေသည် ။
ထိုလူသည် သူ့ထက် ဦးခေါင်းတစ်ဝက်စာလောက် အရပ်ရှည်ပုံပေါ်၏ ။
သူတို့သည် အလွန်နီးကပ်နေလျက် ။
အမှောင်ထဲတွင် အရွယ်ရောက်ပြီးသား အမျိုးသား၏အသံနိမ့်နိမ့်သည် နားဝင်ချိုလှစွာပင် ။ "အကြံပေးကျစ်........"
ထိုစာကြောင်းသည် အဆုံးမသတ်လိုက်ရပေ ။
အချိန်အတော်ကြာပြီး နောက်ပိုင်းတွင်ပင် စုန့်ချင်းလန် သူ့ကို ဘာပြောချင်ခဲ့သလဲဆိုသည်ကို ကျစ်ယွီရှီဆက်လက်တွေးတောမိဆဲဖြစ်သည် ။
•
ကျစ်ယွီရှီ သတိပြန်လည်လာသောအခါ အာကာသယာဉ်ထဲ ပြန်ရောက်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည် ။
[သတိပေးချက် ! သတိပေးချက် ! သင်သည် သတ်မှတ်ထားသော ဦးတည်ချက်မှ သွေဖီနေပါသည် ! သင်သည် သတ်မှတ်ထားသော ဦးတည်ချက်မှ သွေဖီနေပါသည် ! ]
သတိပေးချက်နှင့်အတူ အာကာသယာဉ်ထဲရှိ သတိပေးအလင်းရောင်သည် မရပ်မနား တဖျတ်ဖျတ်လက်နေ၏ ။
အာကာသယာဉ်က အကြမ်းပတမ်းလှုပ်ယမ်းသွားချိန်တွင် သူမျက်စိရှေ့ရှိ ဖောက်ထွင်းမြင်နေရသည့်ဘောင်ကွက်တွင်မရေမတွက်နိုင်သော ရုပ်ပုံများ အလျင်အမြန် ဖျတ်ခနဲဖြစ်နေသည်ကို ကျစ်ယွီရှီ မြင်လိုက်ရသည် ။ စူးရှကျယ်လောင်သည့် သတိပေးသံထွက်ပေါ်လာသည် ။
အချိန်တစ်ခဏမျှ သူနားကန်းသွားပြီဟု ကျစ်ယွီရှီ တွေးမိသွား၏ ။
ထပ်ပြီး..........ထပ်ပြီး ပြန်စအုံးမှာလား?
တိုတောင်းသော အချိန်တစ်ခုစာ တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် သတိပေးအလင်းရောင် ပိတ်သွားကာ အာကာသယာဉ်သည် တည်ငြိမ်သွားလေ၏ ။ နောက်ထပ်ကြေညာချက်တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည် ။
[ တရားမဝင်ရွှေ့ပြောင်းခြင်းကို တွေ့ရှိရသည် ! အောင်မြင်စွာ ကြားဝင်ဖြတ်တောက်လိုက်ပါပြီ ]
[ လက်ရှိမစ်ရှင်ကို အဆုံးသတ်လိုက်ပါပြီ ။ သင် ယခု ပြန်သွားရန် ထွက်ခွာတော့မည် ဖြစ်ပါသည် ]
ကျစ်ယွီရှီ၏ မျက်စိသူငယ်အိမ်များ အနည်းငယ် ပြူးကျယ်သွား၏ ။ သူသည် တစ်နည်းနည်းဖြင့် ထိုစကားလုံးများကို မယုံကြည်နိုင်ဖြစ်နေခဲ့သည် ။
အောင်မြင်စွာ ကြားဝင်ဖြတ်တောက်လိုက်ပြီ?
ဘယ်ထျန်းချုံက သူတို့ကို ကြားဖြတ်လိုက်တာလဲ?
နောက်ဆုံးတော့ တတိယကြီးကြပ်စင်တာက ထူးဆန်းမှုကို သတိထားမိသွားပြီး သူတို့အနုကြမ်းစီးမခံရခင် သူတို့မစ်ရှင်ကို အဆုံးသတ်လိုက်လို့ သူတို့ပြန်ခွင့်ရသွားတာလား ?
Ouroboros ။ ပရမ်းပတာ ။
သူတို့ကို ရွှံ့နွံထဲနစ်နေသလို ခံစားရစေသော အနှီအဆုံးမဲ့ အိပ်မက်ဆိုးများ၏အရင်းအမြစ်က အားလုံးပြီးဆုံးသွားပြီလား?
အလွန်လျင်မြန်စွာပင် ၊ အာကာသယာဉ်က အသံတိတ်သွား၏ ။
ကျစ်ယွီရှီအရှေ့တွင် စနစ်၏သတိပေးချက် ထွက်ပေါ်လာသည် ။ လက်ရှိအချိန်ပြကိုဩဒိနိတ်အမှတ်များပင် ။ [ ၁၄၅၆ . ၀၆ . ၁၅ ၊ ၁၄ : ၅၁ :၄၀ ]
စက်ရုပ်လက်သည် ခပ်မြန်မြန်ပဲ အာဟာရဖြည့်စွက်ရည်အထုတ်ကို ပေးလာခဲ့သည် ။ သူသည် အနှီလူသားသောက်သုံးရန်ကို စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့သည် ။ လူကမလှုပ်သည်ကို သတိထားမိသော် ၎င်းသည် အာရုံစိုက်မှုရရန် အာဟာရဖြည့်စွက်ရည်ကို ပတ်လည်ယမ်းနေ၏ ။
[ ကြိုဆိုပါတယ် ကျစ်ယွီရှီ ၊ ထျန်းချုံမှ ပြန်လည်ကြိုဆိုပါတယ် ]
တံခါးပေါက်သည် ပွင့်ဟသွား၏ ။ အချိန်တစ်ခုစာလောက် အပြင်ဘက်မှ အလင်းရောင်သည် ကျစ်ယွီရှီအတွက် အနည်းငယ် တောက်ပလွန်းနေခဲ့သည် ။
တစ်စုံတစ်ယောက်က လက်နှိပ်ဓာတ်မီးကို ကိုင်ကာ သူ့မျက်လုံးကို ဖြဲဖွင့်ထားလျက် မျက်လုံးကို ဓာတ်မီးဖြင့် ကြည့်လာခဲ့သည် ။ သူသည် အလျင်အမြန် အော်လိုက်၏ ။ " ဒီဘက်မှာ ! ကင်းထောက်က ရှော့ရခါနီး အခြေအနေမှာ ! အခုချက်ချင်း ရှေးဦးသူနာပြုအဖွဲ့လွှတ်လိုက် ! "
ကျစ်ယွီရှီ ထိုအသံကို မှတ်မိသည် ။
သူတို့မစ်ရှင်အတွက် မထွက်ခွာခင်တုန်းက သူ့ခန္ဓာကိုယ်အခြေအနေကို စစ်ဆေးပေးခဲ့သောသူပင် ။
သူတို့ပြန်ရောက်လာခဲ့ပြီ ၊ သတိမမေ့မြောသွားခင် ကျစ်ယွီရှီ ထိုသို့ တွေးလိုက်မိလေသည် ။
•°•°•
T/N>> ပရမ်းပတာArc ပြီးသွားပါပြီး ။ ဒီArcက ရှေ့Arcလောက်လဲမရှုပ်တော့ နားလည်ကြမယ်ထင်ပါတယ် ။ နားမလည်တာရှိရင်လဲ မေးလို့ရပါတယ် ။ နောက်တစ်ပိုင်းကစပြီး နောက်တစ်Arcစပါပြီ ။ ဆိုတော့ ၃ရက်လောက်နားပြီးမှ ဆက်တင်ပေးပါမယ်နော် ^^
•°•°•
『Zawgyi』
《ေအာင္ျမင္စြာ ၾကားဝင္ျဖတ္ေတာက္ျခင္း 》
မုတ္ဆိတ္ႀကီး၏ အာကာသယာဥ္မွာ အလြန္ႀကီးမားလွၿပီး သူတို႔သည္လည္း ဤသို႔ေရာက္သည္မွာ မၾကာေသးသျဖင့္ အခန္းအကုန္လုံးသို႔ မဝင္ၾကည့္ရေသးေပ ။ ရလဒ္အေနျဖင့္ ထိုေနရာတြင္ လြတ္ေျမာက္ယာဥ္တစ္စီးရွိေနသည္ကိုလည္း သူတို႔သတိမထားမိၾကေခ် ။
ဒီဘက္ျခမ္းတြင္ တစ္စုံတစ္ခုျဖစ္ေနသည္ကိုျမင္ေသာ္ မုတ္ဆိတ္ႀကီးကသူ႔အဖြဲ႕သားမ်ားႏွင့္အတူ ေလၽွာက္လာခဲ့သည္ ။ PU-18ရွိ ဤအဖြဲ႕သည္လည္း အေတာ္ေလး ငယ္ေနေသး၏ ။ မုတ္ဆိတ္ႀကီးက သူတို႔ကို စကားေျပာေနခ်ိန္အတြင္း အလယ္တြင္ ဒူးေထာက္ေနေသာလူကို သူတို႔သည္ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနၾကသည္ ။ မုတ္ဆိတ္ႀကီးသည္ ဤအခ်ိန္အေတာအတြင္း သူျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာအရာမ်ားကို သူတို႔အား ရွင္းျပေနပုံေပၚသည္ ။
က်စ္ယြီရွီသည္ မုတ္ဆိတ္ႀကီးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး တစ္စုံတစ္ခုကို ေမးလိုက္သည္ ။
မုတ္ဆိတ္ႀကီးက တစ္ခဏတာမၽွ အနည္းငယ္ အံ့ဩသြားၿပီးေနာက္ ေခါင္းညိတ္ကာ တစ္ခုခုျပန္ေျပာလာ၏ ။
က်စ္ယြီရွီက သူ႔အဖြဲ႕သားမ်ားကို ေျပာျပလိုက္သည္ ။ "တကယ္ပဲ အဲ့ဒီမွာ အရင္က အျခားအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ထားခဲ့တဲ့ လြတ္ေျမာက္ယာဥ္တစ္စီးရွိတယ္ ။ ျပန္ျပင္ၿပီးရင္ သုံးလို႔ရတယ္ "
လီခၽြင္းက ရႈပ္ေထြးသြားေလသည္ ။ သူသည္ ရွဲ႕ရွန္ကိုမေမးဘဲ မေနနိုင္ခဲ့ေပ ။ "ဒါေပမဲ့ အက္ကြဲေၾကာင္းကို ပိတ္ၿပီးတာနဲ႔ လူတိုင္းက သူတို႔မူလေနရာကို ျပန္ေရာက္သြားမွာပဲကို ။ လြတ္ေျမာက္ယာဥ္ကို ဘာကိစၥလိုတာတုန္း? "
ေျမႀကီးေပၚတြင္ ဒူးေထာက္လ်က္ရွိေသာ ရွဲ႕ရွန္က သူ႔ေရွ႕ရွိလူမ်ားကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ သူအေျဖေပးမလာခဲ့ေခ် ။
ေခါင္းေဆာင္ခ်ီက ေျပာလိုက္သည္ ။ "ဘာလို႔လဲဆို သူက ျပန္မသြားခ်င္လို႔ေလ "
ထ်န္းခ်ဳံတပ္ဖြဲ႕ ၁၂သည္ သူတို႔၏မစ္ရွင္အတြင္း အက္ကြဲေၾကာင္းထဲသို႔ ဆြဲစုပ္ခံလိုက္ရၿပီး ဤေနရာတြင္ ထြက္လမ္းကိုရွာမေတြ႕ဘဲ ပိတ္မိေနခဲ့သည္ ။ သူတို႔ပိတ္မိေနခဲ့စဥ္အတြင္း အာကာသယာဥ္ထဲတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ေနထိုင္ေနေသာ မုတ္ဆိတ္ႀကီးကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားခဲ့ကာ မုတ္ဆိတ္ႀကီး၏ အကူအညီျဖင့္ သူတို႔၏အာကာသယာဥ္တစ္စီးကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ျပင္ဆင္နိုင္ရန္ သုံးလို႔ရေသးသည့္ အစိတ္အပိုင္းအကုန္လုံးကို စုစည္းနိုင္ခဲ့သည္ ။
သို႔ေသာ္ သူတို႔က လူမ်ားေနၿပီး အာကာသယာဥ္မွာေတာ့ တစ္စီးတည္းရွိေနသည္ျဖစ္ရာ လူတိုင္းကညႇိႏွိုင္းလိုက္ၾကၿပီးေနာက္ ျပန္သြားရန္ မျပင္ဆင္ခင္ အာကာသယာဥ္အလုံအေလာက္ စုစည္းနိုင္သည့္အခ်ိန္အထိ ေစာင့္ဆိုင္းရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကေလသည္ ။
သို႔ေပသည့္ ထိုေစာင့္ဆိုင္းမႈက လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေညာင္းသြားခဲ့သည္ ။
ေန႔ႏွင့္မကြဲေသာ ဤလြင္တီးေခါင္အရပ္ႏွင့္ နည္းပါးလာေသာ စားနပ္ရိကၡာမ်ားက သူတို႔အား ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ဤေနရာတြင္ဆက္လက္၍ မေနနိုင္ေစခဲ့ ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ သူတို႔သည္ ထြက္ေပါက္အသစ္ရွာရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္ ။
တစ္ရက္တြင္ေတာ့ အဖြဲ႕သားမ်ားစြာက အတူတကြစုေပါင္းကာ မုတ္ဆိတ္ႀကီးထံမွ လုယက္ခဲ့သည္ -- အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ သူတို႔သည္ မုတ္ဆိတ္ႀကီးတစ္ေယာက္တည္း အာကာသယာဥ္ျဖင့္ ခိုးထြက္သြားလိမ့္မည္ဟု အထင္မွားခဲ့ၾကၿပီး ရလဒ္ကေတာ့ ျပင္းထန္သည့္ အေခ်အတင္တိုက္ပြဲပင္ ။ ေခါင္းေဆာင္ခ်ီႏွင့္ အျခားအဖြဲ႕သားႏွစ္ေယာက္ ျပန္ေရာက္လာမွသာ ရွဲ႕ရွန္က မုတ္ဆိတ္ႀကီးအား ဘာသာစကားအခက္အခဲေၾကာင့္ 'အထင္လြဲ'ခဲ့ေၾကာင္း သူတို႔နားလည္လိုက္ရသည္ ။
ထိုသို႔ အသည္းအသန္ျဖစ္ေနသည့္ အေျခအေနမ်ိဳးတြင္ အေကာင္းႏွင့္အဆိုး ခြဲျခားသိနိုင္ရန္ ခက္ခဲေပ၏ ။ ေခါင္းေဆာင္ခ်ီက သူ႔အား ယုံၾကည္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။
ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ့ တူညီေသာအျဖစ္ထပ္မံျဖစ္ပြားမည့္အေရးမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရန္ ေခါင္းေဆာင္ခ်ီႏွင့္ အျခားအဖြဲ႕သားမ်ားက သူတို႔ေနရာတစ္ဝိုက္ကို ေထာက္လွမ္းမည့္အခ်ိန္တြင္ ရွဲ႕ရွန္ကို အတူေခၚလာခဲ့ၾကသည္ ။ အတူတကြျဖင့္ သူတို႔သည္ မိုးသစ္ေတာထဲသို႔ ဝင္ခဲ့ၾကၿပီး ထိုအထဲတြင္ မသိနိုင္ေသာ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာရွိခဲ့ၾကသည္ ။ စမ္းေခ်ာင္းေဘးတြင္ စားေသာက္ကာ အနားယူၿပီးေနာက္ သူတို႔သည္ အစာအဆိပ္သင့္သည့္လကၡဏာမ်ား စတင္ျပလာခဲ့ေသာ္လည္း ရွဲ႕ရွန္တစ္ေယာက္သာ အဆင္ေျပေနခဲ့၏ ။
သူ႔အဖြဲ႕သားမ်ား၏ အစာထဲသို႔ အဆိပ္ရွိမွိုမွ အရည္မ်ား ထည့္ကာ သတ္ခဲ့ေသာသူက ရွဲ႕ရွန္ပင္ ။
မိုးသစ္ေတာမွထြက္ခဲ့ၿပီး ရွဲ႕ရွန္ဘာဆက္ျဖစ္သလဲဆိုသည္ကေတာ့ လူတိုင္း ေယဘုယ်ခန႔္မွန္းလို႔ရေလသည္ ။
မိုးသည္ သည္းႀကီးမည္းႀကီး ရြာသြန္းေန၏ ။
မိုးခ်ဳန္းသံက ထြက္ေပၚလ်က္ ။
မုတ္ဆိတ္ႀကီးက ေဘးတြင္ရပ္ကာ စကားအနည္းငယ္ ေရရြတ္ေနၿပီး က်စ္ယြီရွီက တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ဘာသာျပန္ေပးလာသည္ ။ "မုတ္ဆိတ္ႀကီးက အဲ့တုန္းက ဒဏ္ရာရသြားေပမဲ့ အာကာသယာဥ္ေသာ့ကိုမေပးခဲ့ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ ရွဲ႕ရွန္တို႔ေတြက ဒီကထြက္ဖို႔ တျခားနည္းကိုပဲ ရွာနိုင္ေတာ့တာ ။ လမ္းေပ်ာက္သြားတဲ့သူေတြ ၊ ေခါင္းေဆာင္ခ်ီတို႔အဖြဲ႕လို အေျခအေနနဲ႔ေသသြားတဲ့သူေတြအတြက္ကေတာ့ ရွဲ႕ရွန္ပဲသိလိမ့္မယ္ "
ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ က်စ္ယြီရွီက ရပ္တန႔္လိုက္ေလသည္ ။ "မုတ္ဆိတ္ႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို လြတ္ေျမာက္ယာဥ္ရွိတဲ့အေၾကာင္း မေျပာခဲ့တာက သမိုင္းတစ္ပတ္ျပန္လည္လာမွာ စိုးရိမ္လို႔ပဲ ။ ၿပီးေတာ့ ရွဲ႕ရွန္ကလဲ ၿမိဳ႕ထဲကထြက္လာၿပီး ၁၅ႏွစ္ ၾကာသြားၿပီလို႔ မထင္ခဲ့တာေၾကာင့္ "
"အဲ့တာဆို သူကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အစတည္းက လိမ္ေနခဲ့တာပဲ " လီခၽြင္းက စိတ္ရႈပ္သြားသည္ ။ "ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိုးသစ္ေတာထဲက ထြက္လာေတာ့ မုတ္ဆိတ္ႀကီးနဲ႔ သူ႔ၾကားထဲက ဆက္ဆံေရးကို ေျဖရွင္းခဲ့တာက သူစိတ္သန႔္သန႔္နဲ႔ ျပန္သြားခ်င္လို႔ေပါ့ "
ရွဲ႕ရွန္၏အႀကံအစည္မွာ ပ်က္စီးသြားခဲ့ေလၿပီ ။
ဤထ်န္းခ်ဳံမွမစ္ရွင္ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ လက္ရွိအေျခအေနကို ေျဖရွင္းရမည့္ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းက်ယ္သည့္ျဖစ္ရပ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ အခ်ိန္ထဲတြင္ အက္ကြဲေၾကာင္းရွိေနသည္ကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ရွာေတြ႕သြားမည္ဟု သူမေမၽွာ္လင့္ထားခဲ့ေခ် ။ သူတို႔ဤေနရာမွထြက္သြားနိုင္မည့္နည္းကို က်စ္ယြီရွီထံမွ ၾကားလိုက္ရခ်ိန္တြင္ သူ၏အံ့ဩေနေသာအမူအရာႏွင့္ စိတ္အားထက္သန္ေသာ ခံစားခ်က္မ်ားက သူ႔စိတ္ထဲရွိ ထိတ္ပ်ာမႈကို ဖုံးကြယ္ထားေပးခဲ့သည္ ။
သူေၾကာက္လန႔္ေနခဲ့လိမ့္မည္ ။ အကယ္၍ သူ႔အဖြဲ႕သားမ်ား အားလုံးသာ အမွန္တကယ္ျပန္လည္ရွင္သန္လာခဲ့ၿပီး သူတို႔ဆြဲစုပ္မခံရခင္ အခ်ိန္သို႔ ျပန္သြားနိုင္ခဲ့လၽွင္ သူ႔အတြက္ လမ္းဆုံးျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္ ။
က်ိဳးမင္ရႊမ္းက ဆဲေရးလိုက္ၿပီးေနာက္ "ကိုယ္စိုက္တဲ့သီးႏွံ ကိုယ္စားရတယ္ဆိုတာဒါေပါ့"
စုန႔္ခ်င္းလန္၏ ေသးငယ္ေသာမ်က္ႏွာထက္ မိုးေရစက္မ်ား လိမ့္ဆင္းလာသည္ ။ သူ႔မ်က္ေတာင္မ်ားမွာ စိုစြတ္ေနၿပီး သူ႔မ်က္လုံးနက္မ်ားက ေတာက္ပေန၏ ။ "ဆိုေတာ့ မင္းက အခုတင္ျပန္ရွင္လာတဲ့သူေတြကို ငါတို႔က လြတ္ေျမာက္ယာဥ္ကို ခိုးေနပါတယ္ဆိုၿပီး တမင္သက္သက္လိုက္ေျပာေနတာေပါ့ ၊ ဒါမွ မင္းေနာက္ပိုင္းအက်ိဳးအျမတ္ရမွာဆိုေတာ့ ၊ ဒါမွမဟုတ္ မင္းအခ်ိန္ဆြဲဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား ? "
စုန္႔ခ်င္းလန္က အေျဖကို ေစာင့္မေနသလို ရွဲ႕ရွန္ ေျဖၾကားလာမည္ကိုလည္း သူမလိုအပ္ခဲ့ေပ ။ သူဆက္ေျပာလာ၏ ။ "အက္ကြဲေၾကာင္းမပိတ္ခင္ ေနာက္အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကို မင္းထြက္ေျပးခ်င္လို႔ အခုအဲ့ဒီလြတ္ေျမာက္ယာဥ္ကို လိုခ်င္ေနတယ္ဆိုေပမဲ့ ငါတို႔ျပန္ေရာက္ၿပီး စစ္ေဆးေရးမႉးေတြက အေႏွးနဲ႔အျမန္ မင္းကိုရွာေတြ႕သြားမွာကို မေၾကာက္ဘူးလား ? "
ခန႔္မွန္းခ်က္မွန္သြားေသာအခါ ရွဲ႕ရွန္က ရွက္ရြံ့သြားရသည္ ။ သို႔သည့္တိုင္ သူသည္ အံကိုႀကိတ္ကာျဖင့္ "ကမၻာအဆုံးထိ ထြက္ေျပးရတာက ျပန္သြားၿပီး ေသရတာထက္ပိုေကာင္းေသးတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ အခုမွေနာင္တရရင္ေတာင္........ေနာက္က်သြားၿပီမဟုတ္ဘူးလား ? "
အကယ္၍သူသာ အေျခအေနမ်ားက ဤသို႔အဆုံးသတ္မည္မွန္းသိခဲ့လၽွင္ သူ၏အႏၲရာယ္မ်ားေသာအႀကံဆိုးမ်ားကို ခ်ဳပ္တည္းခဲ့လိမ့္မည္ ။ ကံမေကာင္းစြာျဖင့္ ေနာက္က်သြားလြန္းခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ ။
လူတိုင္းတြင္ အကုန္လုံးကို အစကျပန္စခြင့္ ရွိခဲ့သည္ ၊ သူတစ္ေယာက္မွလြဲ၍ ။
စုန႔္ခ်င္းလန္က ဆို၏ ။ "ေနာက္က်သြားၿပီ"
ရွဲ႕ရွန္ : "ဒါဆိုလဲ လြတ္ေျမာက္ယာဥ္နဲ႔ လဲလိုက္ေလ ။ ကၽြန္ေတာ္ ယာဥ္ထဲဝင္ၿပီးတာနဲ႔ ပန္းရဲ့တည္ေနရာေျပာျပမယ္ ။ မဟုတ္ရင္ ျပန္သြားဖို႔ စိတ္ေတာင္မကူးနဲ႔ "
အကုန္လုံး ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္သြားၾကသည္ ။
အမွိုက္ပုံႀကီးေပၚတြင္ ေသးငယ္ေသာ အလင္းတစ္ကြက္စာသာ က်န္ရွိၿပီး သူတို႔မၾကာခင္ ေအာင္ျမင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္ ။
ရွဲ႕ရွန္ကို တကယ္ပဲ အရင္သြားခြင့္ျပဳလိုက္ရေတာ့မွာလား?
ေခါင္းေဆာင္ခ်ီ၏ ေသနတ္ေျပာင္းဝက မလႈပ္ရွားေသးေပ ။ မိုးေရမ်ားၾကား၌ ေသနတ္ေမာင္းထက္ရွိ လက္ေခ်ာင္းမ်ားမွ လက္ဆစ္မ်ားမွာ ျဖဴေဖ်ာ့ေနၿပီျဖစ္သည္ ။ "သူ႔ကိုေပးလိုက္"
လူတိုင္း : "???"
ထန္းလဲ့က ျငင္းဆန္းလာသည္ ။ "မေပးဘူး!"
ထန္းခ်ီကို ရွဲ႕ရွန္က တိုက္ခိုက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ အရွိန္ျမန္ေနေသာ ထန္းခ်ီက ထန္းလဲ့ကို အခ်ိန္မီ တြန္းထုတ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ထန္းလဲ့သည္လည္း ဒဏ္ရာရေနေလာက္သည္ေပ ။
က်စ္ယြီရွီသည္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လ်က္ အေတြးထဲနစ္ဝင္ေနသည္ကို စုန႔္ခ်င္းလန္မွလြဲ၍ အျခားမည္သူကမၽွ သတိမထားမိၾကေခ် ။
က်စ္ယြီရွီ၏စိတ္ထဲတြင္ ရွဲ႕ရွန္ႏွင့္အတူရွိခ်ိန္ ျမင္ကြင္းမ်ားအားလုံးကို တစ္ကြက္ခ်င္းျပန္ေပၚလာခဲ့သည္ ။ သူ႔မွတ္ဉာဏ္သည္ ျပစ္ခ်က္မရွိေပ ။ သူျမင္ဖူး ၊ ၾကားဖူး ၊ ခံစားဖူးသည့္ အရာျဖစ္သေရြ႕ ေသးငယ္ေသာ အေသးစိတ္မ်ားကအစ သူလြတ္သြားမည္မဟုတ္ေပ ။
ရွဲ႕ရွန္က ပန္းပြင့္ကို ဘယ္ေနရာမွာ ဖြက္ထားေလာက္လဲ?
ရွဲ႕ရွန္က အာကာသယာဥ္ထဲ ဝင္လာၿပီးေတာ့ မုတ္ဆိတ္ႀကီးႏွင့္ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။
ရွဲ႕ရွန္က ၾကမ္းျပင္ထက္တြင္ ထိုင္လ်က္ သူတို႔ႏွင့္ စကားေျပာခဲ့၏ ။
ရွဲ႕ရွန္က စည္သြတ္ဘူးတစ္ဘူးကို ကိုင္ရင္း ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ကာ သူတို႔ႏွင့္ စကားေျပာခဲ့သည္ .................။
"ခဲ့မုန္ပဲေစ့........." က်စ္ယြီရွီ ထိုစကားလုံးမ်ားကို ေျပာလိုက္သည့္တစ္ခဏ ရွဲ႕ရွန္၏ အမူအရာမွာ ေျပာင္းလဲသြားေလ၏ ။
လီခၽြင္းက အံ့အားသင့္သြားသည္ ။ "ဖာခ့္...သူပန္းကို ခဲ့မုန္ပဲေစ့ဘူးထဲ ဖြက္ထားတာလား?!"
အာကာသယာဥ္ထဲ၌ လူတိုင္းသည္ အႏွီခဲ့မုန္ပဲေစ့မ်ားကို မႀကိဳက္ေၾကာင္း တညီတညာတည္း ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္ ။ ထိုထက္အရသာပိုဆိုးေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္စည္သြတ္ဘူးကို သူတို႔စားရလၽွင္ေတာင္ ထိုပဲေစ့မ်ားကိုေတာ့ သူတို႔စားရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္ ။
ခဲ့မုန္ပဲေစ့ဘူးမ်ားမွာ အမွိုက္သာသာ ျဖစ္တည္မႈမ်ားပင္ ။
က်စ္ယြီရွီက ရွဲ႕ရွန္ကိုၾကည့္လိုက္သည္ ။ "မဟုတ္ဘူး ။ ခဲ့မုန္ပဲေစ့ဘူးေတြထဲ မဟုတ္ဘူး"
ရွဲ႕ရွန္သည္လည္း က်စ္ယြီရွီကို ျပန္ၾကည့္လာခဲ့သည္ ။ သူ႔မ်က္ႏွာအမူအရာမွာ ေအးစက္ေတာင့္တင္းေနၿပီး စကားတစ္ခြန္းမၽွ မဆိုခဲ့ေပ ။
က်စ္ယြီရွီ ခန႔္မွန္းနိုင္သည္ကို ရွဲ႕ရွန္သည္လည္း ခန႔္မွန္းနိုင္သည္ ။
ဤသည္က ကင္းေထာက္မ်ားၾကားမွ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈပင္ ။
က်စ္ယြီရွီ၏ စကားလုံးမ်ားကတည္ၿငိမ္ေနသည့္တိုင္ လူတိုင္းကို ၾကက္သီးထသြားေစသည္ ။ "ေခါင္းေဆာင္ခ်ီ..ခင္ဗ်ားပစ္လို႔ရတယ္"
အကုန္လုံးသည္ က်စ္ယြီရွီ၏ စကားေၾကာင့္ ထိတ္လန႔္သြားၾကသည္ ။
တပ္ဖြဲ႕ ၇တစ္ဖြဲ႕သာ မအံ့ဩခဲ့ေခ် ။ သူတို႔၏အႀကံေပးက်စ္က အျမဲတေစ ျမဴခိုးေငြ႕မ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ကာ အမွန္တရားဆီ ေရာက္နိုင္သည္ပင္ ။
ေခါင္းေဆာင္ခ်ီက အနည္းငယ္တုံ႔ဆိုင္းေနေလ၏ ။
က်စ္ယြီရွီက အတည္ျပဳေျပာလာခဲ့သည္ ။ "ပန္းက ရွဲ႕ရွန္ရဲ့ကိုယ္ထဲမွာ "
က်ိဳးမင္ရႊမ္းက ခ်က္ခ်င္းပင္ ေရွ႕ထြက္လာကာ ရွဲ႕ရွန္၏ အနက္ေရာင္တိုက္ခိုက္ေရးယူနီေဖာင္းကို ဆြဲျဖဲလိုက္သည္ ။
ဤငယ္ရြယ္သည့္ ခႏၶာကိုယ္မွာ အားမနည္းသည့္တိုင္ ခ်ဴခ်ာျဖဴစုတ္ေန၏ ။ ဝမ္းဗိုက္ေအာက္ပိုင္းတြင္ ၁၀စင္တီမီတာေလာက္ အရွည္ရွိေသာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ဒဏ္ရာတစ္ခုရွိေနၿပီး ထိုအထဲတြင္ ေသးငယ္သည့္ပန္းကို ဖြက္ထားခဲ့သည္ ။ ရွဲ႕ရွန္က သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ေျမဩဇာအျဖစ္အသုံးျပဳကာ ပန္းကိုရွင္သန္ေစခဲ့သည္ ။ သူ႔ကိုယ္သူ ဤမၽွထိလုပ္ပုံအရ ဒီေနရာမွ လြတ္ေျမာက္လိုသည့္ ရွဲ႕ရွန္၏စိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္က အေၾကာက္လြန္ေနၿပီမွန္း သိသာလွသည္ ။
ရွဲ႕ရွန္သည္ ေျမႀကီးေပၚ ပုံက်သြားၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ျဖဴစုတ္ေန၏ ။ "ခင္ဗ်ား......ဘယ္လိုလုပ္သိသြားတာလဲ?"
"ခင္ဗ်ားေျပာခဲ့တာ" က်စ္ယြီရွီက ေျပာသည္ ။ "ခင္ဗ်ား အာကာသယာဥ္ဆီျပန္ေရာက္လာေတာ့ မုတ္ဆိတ္ႀကီးဆီက လည္ပင္းအညႇစ္ခံလိုက္ရၿပီး သူျပန္လႊတ္ေပးေတာ့ ခင္ဗ်ားအသက္ရႉလို႔ရတာနဲ႔ အရင္ဆုံး ခင္ဗ်ားခႏၶာကိုယ္ကို ပြတ္ခါခဲ့တာ---ခင္ဗ်ား သူ႔အနံ့ကို မႀကိဳက္ဘူး ။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုစကားေျပာဖို႔ ခင္ဗ်ား ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္တုန္းက မုတ္ဆိတ္ႀကီးရဲ့ေကာ္ေဇာအေဝးမွာ ထိုင္ခဲ့တာလဲ ခင္ဗ်ားအဲ့အနံ့ကို မႀကိဳက္လို႔ပဲ ။ ေခါင္းေဆာင္စုန႔္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္ထြက္သြားၿပီး လမ္းတစ္ဝက္မွာ လွည့္ျပန္လာေတာ့ ခင္ဗ်ားေရခ်ိဳးၿပီးသြားၿပီ ။ မုတ္ဆိတ္ႀကီးေဘးက ျဖတ္သြားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ခင္ဗ်ား အသက္ရႈေအာင့္ထားခဲ့တယ္ ။ ထူးဆန္းတာက အဲ့တာပဲ ၊ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ မုတ္ဆိတ္ႀကီးရဲ့အနံ့အသက္က ကၽြန္ေတာ္အရင္ဆုံးမွတ္မိမဲ့အရာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျဖေတာ့ ခင္ဗ်ားက သိသိသာသာႀကီးကို ေထာက္ခံေနခဲ့တဲ့အမူအရာျပေနရဲ့သားနဲ႔ ခင္ဗ်ားက သူ႔ဆိုဖာေပၚမွာ အပူအပင္ကင္းကင္းထိုင္ၿပီး ခင္ဗ်ားျခဳံဖို႔သူ႔ေစာင္ကိုေတာင္ သုံးခဲ့ေသးတယ္ "
ရွဲ႕ရွန္: "........."
က်စ္ယြီရွီရဲ့ မွတ္ဉာဏ္ကပဲေကာင္းလြန္းေနတာလား ၊ မဟုတ္ရင္ သူကပဲထင္ထားတာထက္ ဉာဏ္ေကာင္းေနတာလား?
က်စ္ယြီရွီက ဆက္ေျပာလာသည္ ။ "အထူးသျဖင့္ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ဘာမွမစားခဲ့ရတာေတာင္ ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ေပးတဲ့ အသီးအႏွံဘူးကိုပဲ စားၿပီး မုတ္ဆိတ္ႀကီးက ဝက္ေပါင္ေျခာက္ဘူးကို ခင္ဗ်ားကို စားခြင့္ေပးခဲ့တာေတာင္ ခင္ဗ်ား ကုန္ေအာင္မစားဘဲ ၃ပုံ၁ပုံေလာက္ပဲစားခဲ့တာ "
ရွဲ႕ရွန္က ေလွာင္ရယ္လိုက္သည္။ သူ႔အရႈံးကို လက္ခံလိုက္ေလ၏ ။ "ကၽြန္ေတာ္လဲ ခင္ဗ်ားလို ဝက္ေပါင္ေျခာက္အရသာကို မုန္းလို႔လို႔ မထင္မိဘူးလား ?"
ေဘးတြင္ရွိေနေသာ စုန႔္ခ်င္းလန္ : "......."
အႀကံေပးက်စ္က ဝက္ေပါင္ေျခာက္ကို မုန္းတယ္ ?
က်စ္ယြီရွီက ေခါင္းခါလိုက္၏ ။ "အဲ့အခ်ိန္တုန္းက ခင္ဗ်ားကိုယ္ထဲအပင္ကို ထည့္ခဲ့ၿပီး နာေနလို႔ စားဖို႔ ေနေနသာသာ မတ္တပ္ထဖို႔ေတာင္ အနိုင္နိုင္ျဖစ္ေနခဲ့တာမို႔လို႔ပဲ ။ ဟုတ္တယ္မလား? "
ရွဲ႕ရွန္က စကားဆက္မေျပာေတာ့ေခ် ။
တိတ္ဆိတ္မႈၾကားမွ ေခါင္းေဆာင္ခ်ီက တည္ၿငိမ္စြာ စကားဆိုလာခဲ့သည္ ။ "ရွဲ႕ရွန္..အခ်ိန္ရဲ့မ်က္ျမင္သက္ေသနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္သူအျဖစ္ ၊ ငါ မင္းကို ျပစ္ဒဏ္စီရင္မယ္ "
လက္ရွိတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္းသူ ၅၀ေက်ာ္ ၆၀ေလာက္ တည္ရွိေနခဲ့သည္ ။
လူတိုင္းက မတူညီေသာကမၻာ ၊ မတူညီေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ားမွလာခဲ့ၾကျခင္းပင္ ။ ဘာသာစကား အတူတူေျပာၾကသူမ်ားႏွင့္ ဘာသာစကားကြဲျပားၾကသူမ်ား ၊ သူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း လက္ရွိအေျခအေနကို အျပန္အလွန္ ဘာသာျပန္ေပးေနၾကသည္ ။
သူတို႔၏တာဝန္ကို နာခံၾကေသာ အခ်ိန္၏မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားအေနျဖင့္ သူတို႔သည္ ရွဲ႕ရွန္ကို ရႈံ႔ခ်သည့္အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကသည္ ။
"ဒိုင္း----"
ေသနတ္သံႏွင့္အတူ ရွဲ႕ရွန္က ေျမႀကီးေပၚ လဲက်သြားခဲ့သည္ ။
သူ႔နဖူးထက္တြင္ ေသြးထြက္ေနေသာ အေပါက္တစ္ေပါက္ရွိေနၿပီး သူ႔မ်က္လုံးမ်ားကျပဴးက်ယ္ကာ အသက္မဲ့ေနလ်က္ ။
အက္ကြဲေၾကာင္းကို ျပဳျပင္ၿပီးေနာက္တြင္ ရွဲ႕ရွန္သည္ ျပန္လည္ရွင္သန္ကာ အာကာသယာဥ္ထံသို႔ ျပန္ေရာက္သြားၿပီး ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ သူသည္ သူ႔အဖြဲ႕သားမ်ားထံမွ ဖမ္းခ်ဳပ္ခံရကာ ထ်န္းခ်ဳံထံ ျပန္ေခၚသြားၿပီး ထပ္မံ၍ ေသဒဏ္စီရင္ခံရမည္ကို ဤေနရာရွိလူတိုင္း သိခဲ့၏ ။
ဤသည္က ရွဲ႕ရွန္၏ ေနာက္ဆုံးအဆုံးသတ္မဟုတ္ခဲ့ေပ ။
သည္းထန္စြာရြာေနေသာမိုးက ႐ုတ္တရက္တိတ္သြားသည္ ။
ေရႊ႕ေျပာင္းသူမ်ားအားလုံး အတူတကြအလုပ္လုပ္လိုက္ၾကကာ ပန္းပြင့္ေနာက္ဆုံးအသုတ္ကို အလ်င္အျမန္ပဲ စုစည္းလိုက္နိုင္၏ ။ ထိုပန္းမ်ားကို ရွဲ႕ရွန္ကိုယ္ထဲမွ ထုတ္လိုက္သည့္ ပန္းတစ္ပြင့္ႏွင့္အတူ မီးရွို႔လိုက္ၾကသည္ ။
ၿမိဳ႕၏ သုံးဖက္ျမင္မွန္ေျပာင္းကဲ့သို႔ ပုံရိပ္ေယာင္က ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။
"အကုန္လုံး ၊ ဟိုမွာၾကည့္ !" တစ္စုံတစ္ေယာက္က ေအာ္လိုက္သည္ ။
လူတိုင္းသည္ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ၾက၏ ။ ေကာင္းကင္ထက္ရွိ လွပေသာ ဥတၱရအလင္းတန္းသည္လည္း ၿမိဳ႕ႏွင့္အတူ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္ ။
ဒါက အခ်ိန္အက္ကြဲေၾကာင္းရဲ့ အဆုံးသတ္လား?
ေနာက္ဆုံးေသာ ပန္းပြင့္၏ အလင္းေရာင္ေပ်ာက္ကြယ္မသြားခင္ ေကာင္းကင္မွ မ်ားျပားေသာ အသံက်ယ္မ်ား ႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေလ၏ ။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေျမႀကီးထဲမွ အဂၤလိပ္အလယ္ေခတ္တြင္ ရွိခဲ့ေသာ သေဘၤာႀကီးတစ္စီး ထြက္ေပၚလာၿပီး ရြက္တိုင္မွာ လမ္းတစ္ေလၽွာက္ရွိ ေရႊ႕ေျပာင္းသူမ်ား၏ ခႏၶာကိုယ္ကို ထုတ္ခ်င္းေဖာက္သြားေလသည္ ။ ထို႔ေနာက္ အမွန္တကယ္မရွိေသာ ေရလွိုင္းလုံးမ်ားက အျခားသူမ်ားထံ ေတြးၾကည့္လို႔ပင္ မရေလာက္ေသာ အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ ဦးတည္လာခဲ့သည္ !
"ေျပး!!"
ဘာသာေပါင္းစုံမွ ဤေအာ္သံႏွင့္အတူ ေရႊ႕ေျပာင္းသူမ်ားက သူတို႔၏ ပင္ကိုအသက္ရွင္လိုစိတ္ကိုလိုက္ကာ အကုန္လုံး လွည့္ေျပးၾကေတာ့သည္ ။
က်စ္ယြီရွီသည္ မသိစိတ္အေလ်ာက္ ေခါင္းေဆာင္စုန႔္ေလး၏လက္ကို ဆြဲကိုင္လိုက္သည္ ။ သို႔ေသာ္ ထိုသေဘၤာသည္ ထြက္ေပၚလာသည့္အတိုင္း အလ်င္အျမန္ပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလ၏ ။
ေခ်ာက္ကမ္းပါးမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ေခါင္ခိုက္ေသာ ေျမတီးေခါင္လြင္ျပင္တစ္ခုက အစားထိုးေနရာယူလာ၏ ။ ၿဂိဳဟ္မ်ား ၊ ဝင္ရိုးစြန္းေဒသမ်ား ၊ မီးေတာင္မ်ား ; ၎တို႔သည္ ခန႔္မွန္း၍ မရနိုင္ေခ် ။
တိုေတာင္းသည့္ စကၠန႔္အနည္းငယ္အတြင္း ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ၏ ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီ ေပါင္းစပ္ထပ္တူက်သြားခဲ့သည္ ။
ကမၻာႀကီးက ဖရိုဖရဲပရမ္းပတာ ။ အခ်ိန္ႏွင့္အာကာသသည္ ေရာယွက္ေနလ်က္ ။ ထြက္သြားနိုင္မည့္လမ္းမရွိေပ ။
မည္သူကမၽွ ထြက္ေျပးမေနၾကေတာ့ ။
ေရႊ႕ေျပာင္းသူမ်ားအားလုံးသည္ ေနရာတြင္သာ ရပ္ေနခဲ့ၾကသည္ ။ အခ်ိန္ႏွင့္အာကာသ၏ ဝဲဂယက္အလည္တြင္ ရပ္ေနရင္းမွ ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ သူတို႔သည္ အမွန္တြင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိ ေသးငယ္သိမ္ႏုတ္ေၾကာင္း နားလည္လိုက္ရသည္ ။
ပိန္သြယ္သန႔္ရွင္းေသာ ငယ္ရြယ္သည့္ပုံရိပ္အျဖစ္ ျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြားေသာ အဖြဲ႕ထဲရွိ မုတ္ဆိတ္နီႏွင့္ အရပ္အရွည္ဆုံးလူသည္ သူ႔အား လက္လွမ္းျပေနသည္ကို က်စ္ယြီရွီျမင္လိုက္ရသည္ ။
ထန္းခ်ီ တျဖည္းျဖည္းမ်က္လုံးျပန္ဖြင့္လာကာ သူ႔ဒဏ္ရာမ်ားက မ်က္စိႏွင့္ပင္ ျမင္နိုင္သည့္အရွိန္ျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းသက္သာလာသည္ကို သူျမင္လိုက္ရ၏ ။
အႏွီအမွိုက္ပုံႀကီး လုံးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ ပိုမ်ားေသာ ေရႊ႕ေျပာင္းသူမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္ကိုလည္း သူျမင္လိုက္ရသည္ ။
အလင္းေရာင္မွာ ပို၍ ေသးငယ္မွိန္ေဖ်ာ့လာ၏ ။
"ေဖ်ာက္"
ေနာက္ဆုံးႏြယ္ပင္သည္ ျပာျဖစ္သည္အထိ ေလာင္ၿမိဳက္ခံလိုက္ရသည္ ။
သူတို႔သည္ အေမွာင္ထုထဲသို႔ လုံးလုံးက်ေရာက္မသြားခင္ က်စ္ယြီရွီသည္ သူကိုင္ထားခဲ့ေသာ ေသးငယ္သည့္လက္ေလးက အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ ႀကီးလာသည္ကို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ ထိုလက္ေလးသည္ အင္အားအျပည့္ျဖင့္ ႀကီးမားေသသပ္ေသာလက္အျဖစ္ အလြန္လ်င္ျမန္စြာပဲ ေျပာင္းလဲသြား၏ ။ အရိုးအဆစ္မ်ားမွာ အနည္းငယ္ ၾကမ္းတမ္းကာ ေသနတ္ျဖင့္အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေလ့က်င့္ေရးဆင္းရာမွ ရရွိခဲ့ေသာ အသားမာမ်ားလည္း ရွိေနသည္ ။
ထိုလက္သည္ လႊတ္မေပးခဲ့ဘဲ ထိုအစား သူ႔လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လာခဲ့သည္ ။
က်စ္ယြီရွီ၏ေဘးဘက္တြင္ ေႏြးေထြးေသာ အပူေငြ႕ရွိေနသည္ ။
ထိုလူသည္ သူ႔ထက္ ဦးေခါင္းတစ္ဝက္စာေလာက္ အရပ္ရွည္ပုံေပၚ၏ ။
သူတို႔သည္ အလြန္နီးကပ္ေနလ်က္ ။
အေမွာင္ထဲတြင္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသား အမ်ိဳးသား၏အသံနိမ့္နိမ့္သည္ နားဝင္ခ်ိဳလွစြာပင္ ။ "အႀကံေပးက်စ္........"
ထိုစာေၾကာင္းသည္ အဆုံးမသတ္လိုက္ရေပ ။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ပင္ စုန႔္ခ်င္းလန္ သူ႔ကို ဘာေျပာခ်င္ခဲ့သလဲဆိုသည္ကို က်စ္ယြီရွီဆက္လက္ေတြးေတာမိဆဲျဖစ္သည္ ။
•
က်စ္ယြီရွီ သတိျပန္လည္လာေသာအခါ အာကာသယာဥ္ထဲ ျပန္ေရာက္ေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ ။
[သတိေပးခ်က္ ! သတိေပးခ်က္ ! သင္သည္ သတ္မွတ္ထားေသာ ဦးတည္ခ်က္မွ ေသြဖီေနပါသည္ ! သင္သည္ သတ္မွတ္ထားေသာ ဦးတည္ခ်က္မွ ေသြဖီေနပါသည္ ! ]
သတိေပးခ်က္ႏွင့္အတူ အာကာသယာဥ္ထဲရွိ သတိေပးအလင္းေရာင္သည္ မရပ္မနား တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေန၏ ။
အာကာသယာဥ္က အၾကမ္းပတမ္းလႈပ္ယမ္းသြားခ်ိန္တြင္ သူမ်က္စိေရွ႕ရွိ ေဖာက္ထြင္းျမင္ေနရသည့္ေဘာင္ကြက္တြင္မေရမတြက္နိုင္ေသာ ႐ုပ္ပုံမ်ား အလ်င္အျမန္ ဖ်တ္ခနဲျဖစ္ေနသည္ကို က်စ္ယြီရွီ ျမင္လိုက္ရသည္ ။ စူးရွက်ယ္ေလာင္သည့္ သတိေပးသံထြက္ေပၚလာသည္ ။
အခ်ိန္တစ္ခဏမၽွ သူနားကန္းသြားၿပီဟု က်စ္ယြီရွီ ေတြးမိသြား၏ ။
ထပ္ၿပီး..........ထပ္ၿပီး ျပန္စအုံးမွာလား?
တိုေတာင္းေသာ အခ်ိန္တစ္ခုစာ တိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေနာက္ သတိေပးအလင္းေရာင္ ပိတ္သြားကာ အာကာသယာဥ္သည္ တည္ၿငိမ္သြားေလ၏ ။ ေနာက္ထပ္ေၾကညာခ်က္တစ္ခု ထြက္ေပၚလာသည္ ။
[ တရားမဝင္ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္းကို ေတြ႕ရွိရသည္ ! ေအာင္ျမင္စြာ ၾကားဝင္ျဖတ္ေတာက္လိုက္ပါၿပီ ]
[ လက္ရွိမစ္ရွင္ကို အဆုံးသတ္လိုက္ပါၿပီ ။ သင္ ယခု ျပန္သြားရန္ ထြက္ခြာေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္ ]
က်စ္ယြီရွီ၏ မ်က္စိသူငယ္အိမ္မ်ား အနည္းငယ္ ျပဴးက်ယ္သြား၏ ။ သူသည္ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ထိုစကားလုံးမ်ားကို မယုံၾကည္နိုင္ျဖစ္ေနခဲ့သည္ ။
ေအာင္ျမင္စြာ ၾကားဝင္ျဖတ္ေတာက္လိုက္ၿပီ?
ဘယ္ထ်န္းခ်ဳံက သူတို႔ကို ၾကားျဖတ္လိုက္တာလဲ?
ေနာက္ဆုံးေတာ့ တတိယႀကီးၾကပ္စင္တာက ထူးဆန္းမႈကို သတိထားမိသြားၿပီး သူတို႔အႏုၾကမ္းစီးမခံရခင္ သူတို႔မစ္ရွင္ကို အဆုံးသတ္လိုက္လို႔ သူတို႔ျပန္ခြင့္ရသြားတာလား ?
Ouroboros ။ ပရမ္းပတာ ။
သူတို႔ကို ရႊံ့ႏြံထဲနစ္ေနသလို ခံစားရေစေသာ အႏွီအဆုံးမဲ့ အိပ္မက္ဆိုးမ်ား၏အရင္းအျမစ္က အားလုံးၿပီးဆုံးသြားၿပီလား?
အလြန္လ်င္ျမန္စြာပင္ ၊ အာကာသယာဥ္က အသံတိတ္သြား၏ ။
က်စ္ယြီရွီအေရွ႕တြင္ စနစ္၏သတိေပးခ်က္ ထြက္ေပၚလာသည္ ။ လက္ရွိအခ်ိန္ျပကိုဩဒိနိတ္အမွတ္မ်ားပင္ ။ [ ၁၄၅၆ . ၀၆ . ၁၅ ၊ ၁၄ : ၅၁ :၄၀ ]
စက္႐ုပ္လက္သည္ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ အာဟာရျဖည့္စြက္ရည္အထုတ္ကို ေပးလာခဲ့သည္ ။ သူသည္ အႏွီလူသားေသာက္သုံးရန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့သည္ ။ လူကမလႈပ္သည္ကို သတိထားမိေသာ္ ၎သည္ အာ႐ုံစိုက္မႈရရန္ အာဟာရျဖည့္စြက္ရည္ကို ပတ္လည္ယမ္းေန၏ ။
[ ႀကိဳဆိုပါတယ္ က်စ္ယြီရွီ ၊ ထ်န္းခ်ဳံမွ ျပန္လည္ႀကိဳဆိုပါတယ္ ]
တံခါးေပါက္သည္ ပြင့္ဟသြား၏ ။ အခ်ိန္တစ္ခုစာေလာက္ အျပင္ဘက္မွ အလင္းေရာင္သည္ က်စ္ယြီရွီအတြက္ အနည္းငယ္ ေတာက္ပလြန္းေနခဲ့သည္ ။
တစ္စုံတစ္ေယာက္က လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးကို ကိုင္ကာ သူ႔မ်က္လုံးကို ျဖဲဖြင့္ထားလ်က္ မ်က္လုံးကို ဓာတ္မီးျဖင့္ ၾကည့္လာခဲ့သည္ ။ သူသည္ အလ်င္အျမန္ ေအာ္လိုက္၏ ။ " ဒီဘက္မွာ ! ကင္းေထာက္က ေရွာ့ရခါနီး အေျခအေနမွာ ! အခုခ်က္ခ်င္း ေရွးဦးသူနာျပဳအဖြဲ႕လႊတ္လိုက္ ! "
က်စ္ယြီရွီ ထိုအသံကို မွတ္မိသည္ ။
သူတို႔မစ္ရွင္အတြက္ မထြက္ခြာခင္တုန္းက သူ႔ခႏၶာကိုယ္အေျခအေနကို စစ္ေဆးေပးခဲ့ေသာသူပင္ ။
သူတို႔ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ ၊ သတိမေမ့ေျမာသြားခင္ က်စ္ယြီရွီ ထိုသို႔ ေတြးလိုက္မိေလသည္ ။
•°•°•
T/N>> ပရမ္းပတာArc ၿပီးသြားပါၿပီး ။ ဒီArcက ေရွ႕Arcေလာက္လဲမရႈပ္ေတာ့ နားလည္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္ ။ နားမလည္တာရွိရင္လဲ ေမးလို႔ရပါတယ္ ။ ေနာက္တစ္ပိုင္းကစၿပီး ေနာက္တစ္Arcစပါၿပီ ။ ဆိုေတာ့ ၃ရက္ေလာက္နားၿပီးမွ ဆက္တင္ေပးပါမယ္ေနာ္ ^^
•°•°•