Απλά με μισεί.
Για κάποιο λόγο απλά με μισεί.
Με κάθε τρόπο όταν είμαστε μαζί δείχνει την αντιπάθεια του και πως θέλει να μείνει μόνος του.
Του έχω κάνει κάτι;
Οκ είχαμε να μιλήσουμε χρόνια αλλά με τα παιδιά μια χαρά είμαι.
«Ολίβια»ακουω και πλησιάσει όταν με βλέπει.
«Γεια σου Θανάση»λέω.
«Τι κανείς εδώ πέρα στο παγάκι μόνη σου;»λεει και κάθεται δίπλα μου.
«Τίποτα συγκεκριμένο.Εσυ;»
«Φαιρνω μια παραγγελία σε ένα σπίτι πιο εκεί και σε είδα»λεει.
Κουνάω το κεφάλι μου.
«Μιας που σε βρήκα μόνη θέλω να σου πω για μια άλλη φορά ποσό λυπάμαι για το φιλί και εκείνη την νύχτα και γενικά όλα..»λεει.
Χαμογελάω.
«Όλα καλά Θανάση.Το έχω ξεχάσει ήδη»του λέω επειδή αλήθεια το έχω.
Αφου τον συγχώρεσε ο Σωκρατης που έκανε και τόσα τότε εγώ γιατί όχι;
Άλλωστε πραγματικά έχω πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθώ από αυτό.
«Χαίρομαι»λεει.
Θα είναι περίεργο.Που κάθομαι σε ένα ξεκάρφωτο παγκάκι και σκέφτομαι τον Σωκράτη.
«Για τον Σωκράτη είσαι έτσι;»ρωτάει.
Σηκώνω τα φρύδια μου.Τόσο πολύ φαίνεται;
«Απλά κάποια πράγματα δεν μπορώ να τα καταλάβω υποθέτω...»λέω.
Ίσως τα υπεραναλυω όλα και δεν πρέπει.
Απλά δεν με θέλει.
«Μην του δίνεις και πολύ σημασία.Δεν είναι και πολύ ο εαυτός του»
Εκπλήσσομαι με αυτο.
«Γιατί δεν είναι ο εαυτός του;Τι εννοείς;
«Σίγουρα τον ξέρεις καλύτερα από μένα αλλά αυτά τα πέντε χρόνια που κάνουμε παρέα έχω καταλάβει ότι κρατάει πολλά μέσα του.Βασικά ξέρω ότι κρατάει πολλά μέσα του.Προσπάθησε να καταλάβεις γιατί στα λεει αυτά που σου λεει»
«Τα λεει επειδή τα εννοεί Θανάση»λέω.
Σαν να ήθελε κάτι να πει αλλά κρατήθηκε.
«Μην ακούς μόνο αυτά που λεει αλλά προσπάθησε να καταλάβεις από αυτά που κάνει»λεει πριν σηκωθεί.
Τι πάει να πει αυτό;
«Φεύγω γιατί θα κρυώσει η πίτσα και το αφεντικό θα μου φωνάξει»λεει και γελάει.
«Και είμαι στο Τσακ να πάρω αύξηση»συμπληρώνει και τώρα γελάω εγώ με αυτό.Αυτός έχει εξαφανιστει και έμεινα πάλι μόνη.
Αυτά που κάνει;
Τι εννοεί;
Γιατί αυτά που κάνει με αυτά που λεει είναι τελείως διαφορετικά.
***
«Κοιμήθηκε»λεει και μπαίνει στο σαλόνι.
Σηκώνω την κουβέρτα και μπαίνει μέσα και κοιτάμε μαζί την τηλεόραση στον καναπε.
«Τι έχεις ξανθούλα μου σήμερα»ρωτάει.
Γυρνάω να την κοιτάξω.
«Λέω να φυγω αύριο»της ανακοινώνω κάτι που σκέφτομαι όλη μέρα.
«Τι;Και ολας;Γιατί;»
«Νομίζω είναι καλύτερα.»
«Καλύτερα για ποιον;Γιατί για μένα σίγουρα όχι...»ψιθιριζει και με το δάχτυλο της ακουμπάει την μυτη μου.
«Κοιτά Ολίβια παλια δεν τα λέγαμε όλα.Το μετανιώνω που δεν σου ανοίχτηκα τότε για όλα και που το ίδιο εκανες και εσυ με εμένα.Θα ήμουν πιο χαρούμενη αν είχα κάποιον να με ακούσει και πιστεύω το ίδιο θα ήσουν και εσυ.Δεν θέλω να μάθω κάτι για σενα όταν δεν θα ισχύει καν για αυτό θέλω να ξέρεις ότι αν θέλεις να μιλήσεις εγώ είμαι εδώ.Δεν θα ξαναφύγω μακριά σου.»λεει και μου πιάνει τα χέρια τώρα .
Παίρνω μια μεγάλη ανάσα και όπλα το λέω.
«Έχει να κάνει με τον Σωκράτη»ξεκινάω.
Και μετά της τα λέω όλα.Όλα τα τελευταία γεγονότα τελοσπαντων.Και που αρωστησε και που με έδιωξε.
«Σε διώχνει μακριά;Γιατί;»
«Δεν ξέρω»
«Και τι σου είπε όταν ήταν άρρωστος;»ρωτάει.
«Όχι έχω την πιο γλυκιά φωνή,ότι μυρίζω ωραία.Να ξάπλωσω δίπλα του»
«Και ξάπλωσεις;Για αυτό δεν ήρθες σπίτι τη νύχτα;»
«Ξάπλωσα δίπλα του ναι.Και με κράταγε κοντά του.Δεν με άφησε ούτε πλευρό να γυρίσω.Με κράταγε από την μέση και...»
«Οπα»λεει μετά και σταματω να μιλάω.
«Οπα Οπα Οπα κάτσε.Τι εννοείς;Κάτσε ένα λεπτό.»λεει
«Ξανθούλα μου σαρεσει ο Σωκρατης;»με ρωτάει μετά.
Δεν απανταω.Απλά κουνάω το κεφάλι.
«Ο Θεέ μου σαρεσει ο Σωκρατης!»σχεδον τσιριζει και της κάνω νόημα να μην φωναζει γιατί το τελευταίο που θέλω είναι να το μάθουν οι δικοί μου.
«Σαρεσει ο Σωκρατης!Ποτε έγινε αυτό;»λεει.
Και της λέω για το φιλί πριν λίγα χρόνια.Και αυτό με τον Θανάση.Που είπαμε ότι θα το συζητήσουμε αλλά ποτέ δεν το συζητήσαμε ουσιαστικά.Που πήγα στο μαγαζί αλλά έγινε όλο αυτό.
«Σε φίλησε;ΦΙΛΕ ΣΕ ΑΛΛΟ ΠΛΑΝΗΤΗ ΖΟΥΣΑ;»πάλι φωνάζει.
«Κασσανδρα μην φωνάζεις...»
«Καλά καλά Σορυ απλά είμαι αρκετά ενθουσιασμένη τώρα.Πως δεν το σκέφτηκα αυτό; «Ολίβια μου»είχε πει τις προάλλες.Φυσικά φυσικά...»λεει αλλά δεν καταλάβω ιδιαίτερα.
«Δεν έχει σημασία.Είναι μονόπλευρο άλλωστε»
«Μμμμμ είναι;»ρωτάει πιο πολύ τον εαυτό της.
Δεν μαρεσει.
Το έχω ξανακούσει αυτό και δεν βοήθησε πουθενά.
«Σήμερα μετά την δουλειά έλα από το μαγαζί.Θα κάτσουμε και θα κάνουμε την συζήτηση μας»λεει.
Τι;
«Στο μαγαζί του Σωκράτη;Τι;Δεν υπάρχει περίπτωση!»
«Θα έχει φύγει τέτοια ώρα μην αγχώνεσαι»λεει.
Δεν καταλάβαινω.
***
Μπαίνω μέσα και ήταν άδειο.Είχε καθαρίσει και ολας.
Βλέπω ένα σεντόνι κάτω στο πάτωμα με διάφορες λιχουδιές πάνω.
«Είπα να κάνουμε πικ-νικ αλλά επειδή θα κάνει έξω κρύο ακόμα θα το κάνουμε μέσα.Δεν σε πείραζει;»μου λεει.
«Μπήκες σε τόσο κοπο...»λέω.
«Κοριτσοπαρεα σήμερα.Έλα.»λεει και κάθομαι κάτω στο σεντόνι.Κάθεται και αυτή.
«Βάσικα δεν μου έχεις πει πολλά για τον Μιλτο.Τον πρώην σου.Ποσό ήσασταν μαζί,γιατί χωρίσατε»λεει μετά.
Απότομη αρχή αλλά οκ.
«Ο...Σωκρατης;»ρωτάω και κοιτάω πισω αλλά από εδώ δεν βλέπω κάτι.
«Δεν είναι εδώ.Έχει φύγει»απαντάει.
«Σίγουρα;»
«Σίγουρα ναι μην αγχώνεσαι.Λοιπόν.Μιλτος έτσι;»ρωτάει.
Γελάω.
Έχω καιρό να δω πως είναι.
«Μιλτος ναι.Πολύ καλός άνθρωπος.Έχει τόσο πλάκα.Ήμασταν μαζί σχεδόν ενάμιση χρόνο.Και ήταν ωραίος ενάμισης χρόνος.Πηγαίναμε συνέχεια σινεμά επειδή είχε ένα κόλλημα για ταινίες.Δεν παραπονιόμουν.Σε ένα μισή χρόνο ειδα πιο πολλές ταινίες από ότι όλη μου την ζωή»λέω και γελάμε με αυτό.
«Ακούγεται απίστευτος»
«Είναι.Ξέρεις αυτός με έβγαλε κάπως από το καβούκι μου.Μου έμαθε πως πρέπει να ζητάω και εγώ πράγματα όταν τα θέλω.Με έκανε πιο σίγουρη για τον εαυτό μου.Μπορεί να μην φαίνεται αλλά με έκανε»
«Αυτό είναι πολύ γλυκό»
«Ήταν γλυκός ο Μιλτος.Και ήταν η πρώτη μου σχέση αρα όλα τα πρώτα σχεδόν τα έκανα μαζί του..»λέω και θυμάμαι ποσό άγχος είχα στο πρώτο ραντεβού.
«Μην πεις αλλά κατάλαβα.Ήταν το πρώτος σου έτσι;Κάνατε σεξ;«Ρωτάει.
Θεέ μου πόσο εύκολα κάνει τα πάντα να ακούγονται.
«Προτιμώ τον όρο έρωτα αλλά ναι.Ήταν ο πρώτος μου»απανταω.
Δεν θα το άλλαζα αυτό.Ήταν γλυκός και στοργικός σε αυτό το κομμάτι.
«Τι έγινε;Γιατί χωρίσατε;»ρωταει μετά.
Ανοίγω το αναψυκτικό που είχα μπροστά μου.
«Μου έλεγε σαγαπω και εγώ δεν το είπα ποτέ.Ποτέ στον ενάμιση χρόνο.Και δεν του άρεσε αυτό.Για αυτό χωρίσαμε»λέω.
Αυτός το είπε αλλά κι εγώ κάπως συμφώνησα αμέσως.Γιατί φαινοταν κάπως καταδικασμένο.
Θα υπήρχε λόγος που δεν το είπα ποτέ.
Υπάρχει ακόμα λόγος που δεν το είπα ποτέ.