မင်းကို ငါ့ရုံးခန်းမှာအလုပ်ခန့်ပေးမယ်ဆိုရင်ရော"
"ခင်ဗျာ"
လူဇော်အံ့သြရပါသည်။ သူလို ခိုးဆိုးလုယက်တတ်သူကို သူ့လိုအရာရှိရုံးမှာအလုပ်ခန့်မယ်တဲ့လား။
"ဟို မဖြစ်နိုင်တာဗျာ ကျုပ်က စာလဲမတတ်ဘူးဗျ။ဘယ်နေရာသွားပြီးအသုံးဝင်ပါ့မလဲဗျာ"
"မင်းက ငါ့သွားလေရာလိုက်ပြီးငါ့လက်ထောက်လုပ်ပေါ့။ စာလည်းငါအားရင်အားသလိုသင်ပေးမှာပေါ့"..
"တကယ်..တကယ်လားဗျာ"
ပြောရင်းမျက်ရည်များပင်ဝဲတတ်လာသောကောင်လေးက်ို သူကြည့်မိသည်။အခုလိုကျတော့လည်းပိီဘိကလေးအသွင်။
"ဒါဆိုမနက်ဖြန်ကစပြီးမင်းငါ့အလုပ်ကိုဆင်းရမယ်မနက်ဖြန်မနက်ငါလာခေါ်မယ်"
"ဟုတ်"
******************************************
အနဂ္ဂမောင်တစ်ယောက်ရွှေလီမြစ်ကနေပြန်လာကတည်းကစိတ်မကြည်ပါ။ ဘာလို့သူကဟိုကောင်လေးလက်ကိုကိုင်နေရတာလဲ။
ငါနဲ့ဆိုစကားကိုလိုတာထပ်ပိုမပြောပဲဟိုကောင်လေးနဲ့ကဘာလို့အကျွမ်းတဝင်ရှိနေရတာလဲ။
'ဟာကွာ...'
"ကျစ်"
အနဂ္ဂမောင်တစ်ယောက် မထင်မှတ်ပဲ စိတ်ထဲကကြိတ်ပြီးမုန်တိုင်းဝင်နေတုန်းပါးစပ်ကအလိုက်မသိစွာ "ကျစ်"ဆိုပြီးထွက်မိသွားသည်။
"ဘာအလိုရှိလို့လဲ မြို့အုပ်မင်းလေး"
မိမိရှေ့က ဦးသာမှ မေးလာလေသည်။
"ဟို..ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါနဲ့ ကျုပ်ထွေးလေးနဲ့ဟိုကလေးတို့ဘယ်သွားကြတာတုန်းဗျာညကြီးမိုးချုပ်"
"မြို့အုပ်မင်းညီလေးက လမ်းလျှောက်ချင််တယ်ဆိုလို့ကျွန်တော့်မြေးလေး ကလိုက်ပို့ပါတယ်မြို့အုပ်မင်း"
"အော်"
တစ်ဖက်တွင်လည်း..
"ထွေး အဆင်ပြေပါ့မလား"
"ရပါတယ် ဒီစာကိုသာသူလက်ထဲရောက်နိုင်မဲ့သူကိုပေးခဲ့"
"ခဏ"
မိုးဦးက တစ်လက်စတည်းလယ်ထဲကပြန်လာဟန်ရှိသော အသက်ခပ်လတ်လတ်လူကြီးတစ်ဦးကိုဟန့်တားလိုက်သည်။
"##*##*"
ထွေးနားမလည်သောရှမ်းစကားနှင့်သူတို့အချင်းချင်းဘာတွေပြောနေကြမှန်းမသိ။
"ညီးကျိုမ်းယောက်"
AN: ညီးကျိုမ်းယောက်ကို ဘာသာပြန်ပေးကြပါဦး🙊
"ရလားမိုးဦး "
"အွန်း အဆင်ပြေတယ်ထွေး ပြန်ကြမယ်မိုးချုပ်နေပြီ"
အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့်ခြံရှေ့မှာ ရှေ့လျှောက်လိုက်နောက်လျှောက်လိုက်နှင့် မဗဋာမြေလူးနေသော မြို့အုပ်မင်းကိုတွေ့ရပါပြီ။
ထွေးနဲ့မိုးဦး ခြံထဲဝင်မယ်ကြံရုံရှိသေး ထွေးလက်ကိုဆွဲကာ သူခေါ်ရာသို့တရွတ်တိုက် ပါလာရသည်။ခြံပြင်ရောက်မှထွေးလည်းအားကုန်ရုန်းပစ်လိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ ... ခင်ဗျား"
"ဟမ် မင်းက ကိုယ်နဲ့ခုမှသိတဲ့သူစိမ်းယောကျ်ားနဲ့ညကြီးအချိန်မတော်အပြင်သွားစရာလား"
"ဟ...အပြင်သွားတာဘာဖြစ်သွားလို့လဲ"
"မင်းမဖြစ်ပေမဲ့ငါဖြစ်တယ်"
"ဖယ်ဗျာ"
ထွေးလည်းဆက်မပြောချင်သဖြင့် သူ့ရှေ့ကပိတ်ရပ်ထားတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကိုအားကုန်တွန်းသော်လည်းမရွေ့။
"ဖယ်လို့ပြောနေတယ်နော် ကိုအနဂ္ဂမောင်"
"မဖယ်ဘူး"
"ခင်ဗျားဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"မင်းကိုချစ်နေတာ"
"ဘာ"
"မဘာနဲ့ ကျုပ်ခင်ဗျားလေးကိုချစ်တယ် "
"မဟုတ်သေးပါဘူး ခင်ဗျား ရူး..."
ထွေးစကားပင်ကုန်အောင်မပြောရသေး။ ထွေးနှုတ်ခမ်းလေးနွေးသွားရသည်။ တစ်လက်စတည်း ရင်တစ်ခုလုံးကလည်း ဗြောင်းဆန်အောင်ခုန်သွားရသည်။
ဟမ် ဒီလူငါ့ကို ဘာလုပ်တာလဲ။
အပေါ်အောက်စုန်ဆန်အောင်နှုတ်ခမ်းအနှံ့ အားရအောင်စုပ်ယူရင်း သူ့အနမ်းတွေက ပိုကြမ်းတမ်းလာသည်။ လက်တစ်ဖက်က ထေွးလက်နှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထိန်းထားပြီးကျန်တစ်ဖက်က ထွေးပါးပြင်က််ိုကိုင်လျက်...
ထွေးလည်းအသက်ရှုရခက်လာသဖြင့်အတင်းရုန်းကာထိုလူ့ရင်ဘတ်ကိုအားကုန်ထုရိုက်ကာမှထိုလူကရပ်တန့်ပေးသည်။
ထွေးလည်း ရှက်လွန်းသဖြင့်မျက်နှာတွေရောနားရွက်ဖျားတွေပါထူပူနေသည်။
"လူယုတ်မာကြီး"
ထွေးလည်းပြောပြီးခြံထဲပြေးဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
အနောက်တွင်ကျန်ခဲ့သော အနဂ္ဂမောင်ကလည်းသူ့ကိုယ်သူဘာလုပ်မိလဲမသိအောင်ကြောင်အနေမိသည်။
သို့သော် ထွေးရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကချိုတာကိုတော့ သူမညာနိုင်။
******************************************
ထမင်းစားပြီးအခန်းထဲဝင်လာတော့ ဟိုလူယုတ်မာကြီးက ဝရံတာဘက်ထွက်ကာ ဆေးလိပ်သောက်နေသည်။
ကျောပြင်ကိုမြင်ရတာကိုကအမြင်ကပ်စရာ။ခုနကခြံရှေ့ကကိစ္စကို ပြန်အမှတ်ရမိတော့သူ့မှာမျက်နှာတွေနီရဲကာရှက်ရပြန်သည်။
လခွမ်း 2022မှာ ကျားကျားယားယားကြီးနဲ့ 1940ကျမှကွေးရတယ်လို့။ ငိုးမလူကြီး။ ချီးပဲ။
"မအိပ်ပျော်သေးရင် ဝရံတာဘက်ထွက်လာထိုင်ပါ့လား"
မမြင်ချင်ပါဘူးမတွေ့ချင်ပါဘူးလို့စိတ်ထဲကပြောနေသော်လည်း ထိုသူ့ရဲ့အမိန့်ဆိုမလွန်ဆန်နိုင်သလိုခြေထောက်တွေကသစ္စာဖောက်စွာသူ့ဘေးနားရပ်တန့်မိသည်။
"ခုနကကိစ္စကိုကိုယ်တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်
ကိုယ်ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ကျူးလွန်မိတာ"
"ဗျာ "
ရှက်ပါတယ်ဆိုသည်ကိစ္စကိုပြန်ထပ်ပြောနေပြန်တယ်သည်လူကတော့။
"ကိုယ်ထွေးကိုတကယ်ချစ်တာတော့ယုံပေးပါ"
ထွေးရှက်လွန်းလို့ခေါင်းကြီးသာအောက်စိုက်၍လက်နှစ်ဖက်ကိုပွတ်နေမိသည်။
"ထွေးကရော ကိုယ့်က်ိုနည်းနည်းလေးတောင်မချစ်ဘူးလား"
"ထင်တာပဲ..."
"ကိုချစ်တာကိုရောထွေးသိရဲ့လား"
"ထင်တာပဲ..."
"ကိုယ်ထွေးကိုသစ္စာရှိရှိနဲ့ချစ်မှာပါ"
"ထင်တာပဲ"
"ဟိုလေထွေးက ထင်တာပဲထင်တာပဲနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုမထင်ပဲ မြင်ပြီးချစ်လိုက်ပါလားဗျာ"
"ဟာဗျာဒီလူကတော့ "
ထွေးလည်းရှက်လွန်း၍ ထိုလူ့ကိုကျောခိုင်းကာကုတင်ပေါ်သို့ ေပြးတတ်ပြီးအိပ်ယာထဲဝင်လှဲကာ စောင်ခြုံထဲသာဝင်ပုန်းနေလိုက်သည်။
..'
ထွေးလန့်သွားသည်။ဒီလူကငါ့ကုတင်ပေါ်ကိုအတူတူတတ်အိပ်မာလား
"ခင်....ခင်ဗျားဘာလုပ်မလို့လဲ"
"ကို ဘာမှမလုပ်ဘူးလေ ထွေးဘေးမှာအိပ်"
" တော်ပြီ ခင်ဗျား အိပ်မယ်ဆိုကျွန်တော် ကြမ်းပေါ်မှာပဲအိပ်မယ်"
ပြောလည်းပြောကာဝုန်းခနဲထရပ်သော ထိုကောင်လေးကိုအနဂ္ဂမောင်တကယ်မနိုင်ပါ။
အနဂ္ဂမောင်လည်းချက်ချင်း ထိုကောင်လေးလက်ကိုဆွဲကာတားလိုက်ရသည်။
"မအိပ်ပါနဲ့ထွေးရယ်။ကိုယ်ထွေးကိုဘာမှမလုပ်ပါဘူး။ထွေးခွင့်မပြုရင်ထွေးအသားလေးကိုတောင်မထိပါဘူး ကိုယ်ယောကျာ်းကောင်းပါ"
"ခင်ဗျား ကတိလား"..
"ကတိပါ..ထွေးရယ်"
"အဲ့တာဆို ဟိုဘက်တိုးအိပ်"
"ထွေးသဘောပါဗျာ"
ဤသို့နှင့် တစ်ယောက်အတွေးကိုယ်စိီနှင့်အရင်အိပ်ပျော်သွားသောကောင်လေး၊ သူ့ကိုအသားမထိနဲ့ဟုဆိုသောကောင်လေးတစ်ယောက်က သူပဲကျူးကျော်ကာ အနဂ္ဂမောင်၏လည်ပင်းကိုလာသိုင်းဖက်ကာခြေထောက်ကပါဗိုက်ပေါ်အရင်ကျူးကျော်လာသည်။
အနဂ္ဂမောင်တို့ကလည်းသမာဓိအားကောင်းသော ကတိတည်သူကြီးမဟုတ်သဖြင့် ထိုကောင်လေးကို တင်းတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပြန်ဖက်ကာရင်ခွင်ထဲထည့်ကာအိပ်လိုက်သည်။ မနက်ရောက်မှတစ်မျိုးပေါ့။နောင်ခါလာနောင်ခါစျေး။အများဆုံးအထုအရိုက်ခံရရုံပေါ့။
May13,2022(6:53PM)
**********************************************
Zawgyi Font
မင္းကို ငါ့႐ုံးခန္းမွာအလုပ္ခန့္ေပးမယ္ဆိုရင္ေရာ"
"ခင္ဗ်ာ"
လူေဇာ္အံ့ၾသရပါသည္။ သူလို ခိုးဆိုးလုယကၱတ္သဴကို သူ႕လိုအရာရွိ႐ုံးမွာအလုပ္ခန့္မယ္တဲ့လား။
"ဟို မျဖစ္နိုင္တာဗ်ာ က်ဳပ္က စာလည္းမတတ္ဘူးဗ်။ဘယ္ေနရာသြားၿပီးအသုံးဝင္ပါ့မလည္းဗ်ာ"
"မင္းက ငါ့သြားေလရာလိုက္ၿပီးငါ့လက္ေထာက္လုပ္ေပါ့။ စာလည္းငါအားရင္အားသလိုသင္ေပးမွာေပါ့"..
"တကယ္..တကယႅားဗ္ာ"
ပြောရင်းမျက်ရည်များပင်ဝဲတတ်လာသောကောင်လေးက်ို သူကြည့်မိသည်။အခုလိုကျတော့လည်းပိီဘိကလေးအသွင်။
"ဒါဆိုမနက္ျဖန္ကစၿပီးမင္းငါ့အလုပ္ကိုဆင္းရမယ္မနက္ျဖန္မနက္ငါလာေခၚမယ္"
"ဟုတ္"
******************************************
အနဂၢေမာင္တစ္ေယာက္ေ႐ႊလီျမစ္ကေနျပန္လာကတည္းကစိတ္မၾကည္ပါ။ ဘာလို႔သူကဟိုေကာင္ေလးလက္ကိုကိုင္ေနရတာလည္း။
ငါနဲ႕ဆိုစကားကိုလိုတာထပ္ပိုမေျပာပဲဟိုေကာင္ေလးနဲ႕ကဘာလို႔အကြၽမ္းတဝင္ရွိေနရတာလည္း။
'ဟာၾကာ...'
"က်စ္"
အနဂၢေမာင္တစ္ေယာက္ မထင္မွတ္ပဲ စိတ္ထဲကႀကိတ္ၿပီးမုန္တိုင္းဝင္ေနတုန္းပါးစပ္ကအလိုက္မသိစြာ "က်စ္"ဆိုၿပီးထြက္မိသြားသည္။
"ဘာအလိုရွိလို႔လည္း ၿမိဳ႕အုပ္မင္းေလး"
မိမိေရွ႕က ေစာ္ဘြားႀကီးမွ ေမးလာေလသည္။
"ဟို..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါနဲ႕ က်ဳပ္ေထြးေလးနဲ႕ဟိုကေလးတို႔ဘယ္သြားၾကတာတုန္းဗ်ာညႀကီးမိုးခ်ဳပ္"
"ၿမိဳ႕အုပ္မင္းညီေလးက လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္္တယ္ဆိုလို႔အိမ္ကသားေတာ္ငယ္ေလးကလိုက္ပို႔ေၾကာင္းပါၿမိဳ႕အုပ္မင္း"
ေဘးနားက အေစခံေကာင္မေလးတစ္ေယာက္မွအလိုက္တသိဝင္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"ေအာ္"
တစ္ဖက္တြင္လည္း..
"ေထြး အဆင္ေျပပါ့မလား"
"ရပါတယ္ သည္စာကိုသာသူလက္ထဲေရာက္နိုင္မဲ့သူကိုေပးခဲ့"
"ခဏ"
ကြမ္းလွ်န္းက တစ္လက္စတည္းလယ္ထဲကျပန္လာဟန္ရွိေသာ အသက္ခပ္လတ္လတ္လူႀကီးတစ္ဦးကိုဟန့္တားလိုက္သည္။
"##*##*"
ေထြးနားမလည္ေသာရွမ္းစကားႏွင့္သူတို႔အခ်င္းခ်င္းဘာေတြေျပာေနၾကမွန္းမသိ။
"ညီးက်ိဳမ္းေယာက္"
AN: ညီးက်ိဳမ္းေယာက္ကို ဘာသာျပန္ေပးၾကပါဦး🙊
"ရလားကြမ္းလွ်န္း "
"အြန္း အဆင္ေျပတယ္ေထြး ျပန္ၾကမယ္မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ"
အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ၿခံေရွ႕မွာ ေရွ႕ေလွ်ာက္လိုက္ေနာက္ေလွ်ာက္လိုက္ႏွင့္ မဗဋာေျမလူးေနေသာ ၿမိဳ႕အုပ္မင္းကိုေတြ႕ရပါၿပီ။
ေထြးနဲ႕ကြမ္းလွ်န္း ၿခံထဲဝင္မယ္ႀကံ႐ုံရွိေသး ေထြးလက္ကိုဆြဲကာ သူေခၚရာသို႔တ႐ြတ္တိုက္ ပါလာရသည္။ၿခံျပင္ေရာက္မွေထြးလည္းအားကုန္႐ုန္းပစ္လိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္တာလည္း ... ခင္ဗ်ား"
"ဟမ္ မင္းက ကိုယ္နဲ႕ခုမွသိတဲ့သူစိမ္းေယာက်္ားနဲ႕ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္အျပင္သြားစရာလား"
"သူတို႔ အိမ္မွာေတာင္က်ေတာ္တို႔ေနေနတာေလ ဘာဖစ္လို႔လည္း"
"မင္းမျဖစ္ေပမဲ့ငါျဖစ္တယ္"
"ဖယၺ္ာ"
ေထြးလည္းဆက္မေျပာခ်င္သျဖင့္ သူ႕ေရွ႕ကပိတ္ရပ္ထားတဲ့ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုအားကုန္တြန္းေသာ္လည္းမေ႐ြ႕။
"ဖယ္လို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္ ကိုအနဂၢေမာင္"
"မဖယၻဴး"
"ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္ေနတာလည္း"
"မင္းကိုခ်စ္ေနတာ"
"ဘာ"
"မဘာနဲ႕ က်ဳပ္ခင္ဗ်ားေလးကိုခ်စ္တယ္ "
"မဟုတ္ေသးပါဘူး ခင္ဗ်ား ႐ူး..."
ေထြးစကားပင္ကုန္ေအာင္မေျပာရေသး။ ေထြးႏႈတ္ခမ္းေလးႏြေးသြားရသည္။ တစ္လက္စတည္း ရင္တစ္ခုလုံးကလည္း ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ခုန္သြားရသည္။
ဟမ္ သည္လူငါ့ကို ဘာလုပ္တာလည္း။
အေပၚေအာက္စုန္ဆန္ေအာင္ႏႈတ္ခမ္းအႏွံ႕ အားရေအာင္စုပ္ယူရင္း သူ႕အနမ္းေတြက ပိုၾကမ္းတမ္းလာသည္။ လကၱစၹကၠ ေထြးလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထိန္းထားၿပီးက်န္တစ္ဖက္က ထွေးပါးပြင်က််ိုကိုင်လျက်...
ေထြးလည္းအသက္ရႈရခက္လာသျဖင့္အတင္း႐ုန္းကာထိုလူ႕ရင္ဘတ္ကိုအားကုန္ထုရိုက္ကာမွထိုလူကရပ္တန့္ေပးသည္။
ေထြးလည္း ရွက္လြန္းသျဖင့္မ်က္ႏွာေတြေရာနား႐ြက္ဖ်ားေတြပါထူပူေနသည္။
"လူယုတ္မာႀကီး"
ေထြးလည္းေျပာၿပီးၿခံထဲေျပးဝင္ခဲ့လိုက္သည္။
အေနာက္တြင္က်န္ခဲ့ေသာ အနဂၢေမာင္ကလည္းသူ႕ကိုယ္သူဘာလုပ္မိလည္းမသိေအာင္ေၾကာင္အေနမိသည္။
သို႔ေသာ္ ေထြးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကခ်ိဳတာကိုေတာ့ သူမညာနိုင္။
******************************************
ထမင္းစားၿပီးအခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ဟိုလူယုတ္မာႀကီးက ဝရံတာဘၾကၳကၠာ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနသည္။
ေက်ာျပင္ကိုျမင္ရတာကိုကအျမင္ကပ္စရာ။ခုနကၿခံေရွ႕ကကိစၥကို ျပန္အမွတ္ရမိေတာ့သူ႕မွာမ်က္ႏွာေတြနီရဲကာရွက္ရျပန္သည္။
လခြမ္း 2022မြာ က်ားက်ားယားယားႀကီးနဲ႕ 1940က်မွေကြးရတယ္လို႔။ ငိုးမလူႀကီး။ ခ်ီးပဲ။
"မအိပ္ေပ်ာ္ေသးရင္ ဝရံတာဘက္ထြက္လာထိုင္ပါ့လား"
မျမင္ခ်င္ပါဘူးမေတြ႕ခ်င္ပါဘူးလို႔စိတ္ထဲကေျပာေနေသာ္လည္း ထိုသူ႕ရဲ႕အမိန့္ဆိုမလြန္ဆန္နိုင္သလိုေျခေထာက္ေတြကသစၥာေဖာက္စြာသူ႕ေဘးနားရပ္လ်က္။
"ခုနကကိစၥကိုကိုယ္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္
ကိုယ္ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိ က်ဴးလြန္မိတာ"
"ဗ္ာ "
ရွက္ပါတယ္ဆိုသည္ကိစၥကိုျပန္ထပ္ေျပာေနျပန္တယ္သည္လူကေတာ့။
"ကိုယ္ေထြးကိုတကယ္ခ်စ္တာေတာ့ယုံေပးပါ"
ေထြးရွက္လြန္းလို႔ေခါင္းႀကီးသာေအာက္စိုက္၍လက္တစ္ဖက္ကိုပြတ္ေနမိသည္။
"ေထြးကေရာ ကိုယ့်က်ိုနည်းနည်းလေးတောင်မချစ်ဘူးလား"
"ထင္တာပဲ..."
"ကိုခ်စ္တာကိုေရာေထြးသိရဲ႕လား"
"ထင္တာပဲ..."
"ကိုယ္ေထြးကိုသစၥာရွိရွိနဲ႕ခ်စ္မွာပါ"
"ထင္တာပဲ"
"ဟိုေလေထြးက ထင္တာပဲထင္တာပဲနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမထင္ပဲ ျမင္ၿပီးခ်စ္လိုက္ပါလားဗ်ာ"
"ဟာဗ်ာသည္လူကေတာ့ "
ေထြးလည္းရွက္လြန္း၍ ထိုလူ႕ကိုေက်ာခိုင္းကာကုတင္ေပၚသို႔ ေပြးတတ်ပြီးအိပ်ယာထဲဝင်လှဲကာ ေစာင္ၿခဳံထဲသာဝင္ပုန္းေနလိုက္သည္။
..'
ေထြးလန့္သြားသည္။သည္လူကငါ့ကုတင္ေပၚကိုအတူတူတတ္အိပ္မာလား
"ခင္....ခင္ဗ်ားဘာလုပ္မလို႔လည္း"
"ကို ဘာမွမလုပ္ဘူးေလ ေထြးေဘးမွာအိပ္"
" ေတာ္ၿပီ ခင္ဗ်ား အိပ္မယ္ဆိုက်ေတာ္ ၾကမ္းေပၚမွာပဲအိပ္မယ္"
ေျပာလည္းေျပာကာဝုန္းခနဲထရပ္ေသာ ထိုေကာင္ေလးကိုအနဂၢေမာင္တကယ္မနိုင္ပါ။
အနဂၢေမာင္လည္းခ်က္ခ်င္း ထိုေကာင္ေလးလက္ကိုဆြဲကာတားလိုက္ရသည္။
"မအိပ္ပါနဲ႕ေထြးရယ္။ကိုယ္ေထြးကိုဘာမွမလုပ္ပါဘူး။ေထြးခြင့္မျပဳရင္ေထြးအသားေလးကိုေတာင္မထိပါဘူး ကိုယ္ေယာက်ာ္းေကာင္းပါ"
"ခင္ဗ်ားကတိလား"..
"ကတိပါ..ေထြးရယ္"
"အဲ့တာဆို ဟိုဘက္တိုးအိပ္"
"ေထြးသေဘာပါဗ်ာ"
ဤသို႔ႏွင့္ တစ်ယောက်အတွေးကိုယ်စိီနှင့်အရင်အိပ်ပျော်သွားသောကောင်လေး၊ သူ႕ကိုအသားမထိနဲ႕ဟုဆိုေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူပဲက်ဴးေက်ာ္ကာ အနဂၢေမာင္၏လည္ပင္းကိုလာသိုင္းဖက္ကာေျခေထာက္ကပါဗိုက္ေပၚအရင္က်ဳးေက်ာ္လာသည္။
အနဂၢေမာင္တို႔ကလည္းသမာဓိအားေကာင္းေသာကတိတည္သူႀကီးမဟုတ္သျဖင့္ ထိုေကာင္ေလးကို တင္းတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျပန္ဖက္ကာရင္ခြင္ထဲထည့္ကာအိပ္လိုက္သည္။ မနက္ေရာက္မွတစ္မ်ိဳးေပါ့။ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်း။အမ်ားဆုံးအထုအရိုက္ခံရ႐ုံေပါ့။
May13,2022(6:53PM)