"ပြွတ်စ်"
ထွေးချယ်ရီသီးလေးတစ်ဖက်ကိုသူကစုပ်ယူသိမ်းပိုက်ရင်းတစ်ဖက်ကိုလည်းလက်မလေးနှင့်ဖိချေနေသေးသည်။
ထွေးမှာသူ့အနမ်းတွေကြောင့်ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာကော့၍အောက်ကမွေ့ယာစကိုတင်းနေအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။
"အဟင်း....အ့...ကိုမောင်"
ကိုမောင်ကထွေးချယ်ရီသီးလေးကိုတစ်ချက်ကိုက်လိုက်တော့ထွေးလက်များကကိုယ်မောင့်ဆံပင်ကိုယောင်ယမ်း၍ကိုင်လိုက်မိသည်။
"အ့...ကိုမောင်မနေတတ်တော့ဘူး။အဟင့်။တော်ပြီ"
ကိုမောင်ကရပ်မသွား။ ထွေးရင်ဘတ်ကိုမျက်နှာအက်ကာသူ့အပိုင်လိုလုံးဝကိုအလျော့မပေးတော့။
ထို့နောက်ထွေးဘောင်းဘီဇစ်ကလေးကိုဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။တစ်လက်စတည်းအတွင်းဘောင်းဘီပါထပ်ချွတ်ပြီး ကုတင်အောက်ကိုဘောင်းဘီများကိုပစ်လိုက်သည်။
ထွေးတစ်ကိုယ်လုံးဝတ်လစ်စလစ်။
"ပြွတ်စ်"
ကိုမောင်ကထွေးဗိုက်သားလေးကိုတစ်ချက်နမ်းသည်။ထို့နောက်ချက်လေးထဲသို့လျှာလေးနဲ့ထိုးကလိတော့ထွေးမှာမနေနိုင်အောင်ခါးကလေးပင်လိမ်သွားရသည်။
ထို့နောက်ထွေးအငယ်ကောင်လေးဆီကိုမောင်ကထပ်နမ်းသည်။
"ကိုမောင်မရဘူးနော်"
ထွေးကတားရန်ထဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့ထွေးကိုယ်လေးကိုသူ့လက်တစ်ဖက်ဖြင့်နောက်ပြန်တွန်းလိုက်တော့ထွေးမှာပက်လက်ကလေးပြန်လဲကြရပြန်သည်။
ထွေးရဲဖြူဖွေးပြီးနီရဲသောအငယ်ကောင်လေးကို ကိုမောင်က သူခံတွင်းထဲထည့်လိုက်တော့ထွေးမှာအသံများပင်ကျယ်လောင်လာရသည်။
"အဟင်း ကိုမောင်။ ဘယ်လိုကြီးလဲ။မနေတတ်တော့ဘူး".
ထွေးကညီးလေ...သူကအားထုတ်၍စုပ်ယူလေနှင့်နောက်ဆုံးထွေးညီငယ်၏အဖျားများကျင်တတ်လာ၍ပြီးမြောက်ခြင်းဆီဥိးတည်နေသည်။
"ကို ဖယ် ထွေး..ပြီးတော့မယ်.."
ထွေးလက်ကလေးများနှင့်သူခေါင်းကိုအတင်းတွန်းဖယ်သော်လည်းသူကလွှတ်မပေး။ပို၍ပင်မြန်၍ပို၍ပင်ဆွဲယူလိုက်သောကြောင့်နောက်ဆုံးထွေးဘယ်လိုမှမထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပဲ ကို့မောင့်ပါးစပ်ထဲပြီးမြောက်သွားရသည်။
YOU ARE READING
ချစ်သော "ထွေး" (Complete)
Romance"ထွေးမြို့အုပ်မင်းကတော်မလုပ်ချင်ဘူးလားဟင်" "မျက်နှာရူးမြို့အုပ်မင်း"
