Nandito kami ngayon ni Yzabela sa classroom para planuhin 'yung dapat na mangyari ngayon kay Shan.
Nandito kami sa loob at pumunta naman kami sa upuan ni Shan na ngayo'y katabi ko lang.
Masiyado pang maaga, six forty-nine pa, ganitong oras wala pang masiyadong estudyante at tahimik pa ang buong campus.
Kaya ni-lock na muna namin 'yung pinto at isinara 'yung mga bintana, baka kasi pumasok 'yung mga kaklase namin at mahuli nila kami.
"Are you serious about this? kulay kayumanggi ’yung upuan Kofi, mahahalata niya talaga ’yan." madiin na sabi sa akin ni Yzabela habang hawak-hawak niya ang fake blood.
I rolled my eyes while I'm looking at her. "Hindi 'yan, trust me. Hindi 'to papalpak, ’tsaka ako na bahala. Makakatabi ko naman si Shanianah mamaya e." kinuha ko naman 'yung fake blood na hawak-hawak niya.
Mabuti na lang at maliit itong la-lagyan ng fake blood kaya hindi ito mahahalata.
"Ikaw na mag lalagay?" tanong niya sa akin.
I nodded, "Yep, mamaya na kapag u-upo na siya rito."
"Kapag 'yan pumalpak, bahala ka talaga jan. Walang si-sihan ah." she chuckled. "Basta, ako na bahala." ipinasok ko naman 'yung fake blood sa bulsa ng palda ko.
Hinila ko naman si Yza papuntang pinto. "Let's go. Baka may makakita sa atin na mag kasama tayo. Akala pa naman nila na mag kaaway tayo." I said.
After that, pumunta ako sa cafeteria at pumunta naman si Yza sa library.
Nang makarating na ako sa cafeteria, kumain na muna ako ng kunti doon at nag-iisip kung ano ang mangyayari mamaya.
Para naman mapahiya ko siya.
Ngumisi naman ako habang tinutusok ko ng tinidor itong steak na kinakain ko.
I sighed.
I suddenly remember, kung totoo lang ’yung gayuma, edi matagal ko nang ginayuma si Stan.
Pero wala ako nun.
I know that Dewei likes me, but I don't like him. Hindi ko rin alam, baka ayaw ko lang talaga sa kaniya.
Lalo na kay Sheyne panay dikit pa kay Shanianah at sa akin. Nandidiri ako, nasusuka na ewan.
Na pilit lang naman akong sumabay sa kanila kasi wala akong magawa, just bored, and I didn't expect na mapupunta ako sa ganito.
Marami pa akong balak na gawin sa kanila at sigurado ako na hindi ako matatalo. Si-siguraduhin ko na hindi makakasali si Shanianah sa competition sa December.
Nakaupo na ako ngayon sa aking arm chair kung saan makakatabi ko ngayon si Shanianah.
Katabi ko naman ngayon si Marzanna pero kanina niya pa ako hindi pinapansin lalo na si Skylla.
Silang dalawa lang naman 'yung nag-uusap ngayon sa tabi ko, pero hinayaan ko lang at hinintay si Shanianah na dumating.
Unti-unting nagsi datingan 'yung mga ka-klase namin. Tumingin naman ako kay Yza na ngayo'y nakatingin din sa akin. Ngumisi naman ako sa kaniya and she smiled at me.
Tumingin naman ako sa pintuan at sakto naman pumasok na siya at nakatutok lang sa cellphone niya.
Nag-lakad naman siya papunta sa kaniyang upuan habang nakatitig sa cellphone niya, pasimple ko namang kinuha 'yung fake blood sa bulsa ko at tumingin sa likod at harapan ko kung may nakakita ba at mabuti na lang wala.
Kaya dali-dali ko namang binuksan 'yung fake blood at nag lagay sa kaniyang upuan. Pagkatapos kong malagay iyon, agad ko namang tinignan si Shan na ngayo'y mabagal ang lakad dahil sa nakatuon ang kaniyang tingin sa kaniyang cellphone.
Ngumiti naman ako ng patago nang makaupo na siya sa kaniyang upuan. Mabuti na lang hindi pumalakpak plano ko.
Inilagay niya naman 'yung bag niya sa kaniyang hita habang nakatuon pa rin siya sa cellphone niya.
"Hi, Shan! wala ka ba talagang balak na pansinin ako?" pukaw ko sa kaniya habang nakangiti.
Hinintay ko 'yung magiging reaksiyon niya pero nanatili itong seryoso.
Hindi niya ako pinapansin.
Tumahimik na lang ako sa gilid hanggang sa dumating 'yung professor namin.
Hanggang sa na tapos namin ang tatlong subject, hindi pa rin tumatayo si Shan kaya hanggang ngayon ay hindi ko pa nakikita ang magiging resulta ng fake blood na nakadikit sa kaniyang palda.
Nag recess na muna kami, hindi kami pinalabas hindi ko nga rin alam kaya mabuti na lang din may pagkain kaming lahat dito.
Sinusulyapan ko naman si Shan na ngayo'y kumakain ng recess at nakatutok pa rin sa cellphone niya.
May ka-text siya kaso nga lang hindi ko masiyadong makita dahil mahina 'yung brightness ng cellphone niya.
"Kung tapos na kayo, you can go to dance room. Bihis na muna then punta na doon para makapag practice na tayong lahat." Kean stated. Agad naman akong tumayo at umalis.
Ano kaya magiging reaksiyon ni Shan. Sobrang pula pa naman nung fake blood na inilagay ko.
Lumabas naman ako ng classroom, narinig ko namang tinawag ako ni Sheyne at Dewei pero hindi na ako lumingon sa kanila.
Wala akong balak makipag usap sa taong katulad nila.
Shanianah’s Point of View
"I like you." After hearing those words from him, I can feel the butterflies on my stomach.
I don't know what to do.
I stared at him and I blinked my eyes so many times. "H-Huh?”
"I like you, Shanianah," seryosong sabi nito sa akin.
"I like your attitude, I like it so much, sa tuwing sumasayaw ka, hindi ko maiwasang mapatitig sa iyo. I can't explain this very well, but my heart knows how much I like you." he continued.
I gulped.
I can't even move my body, I can't speak, na para bang nau-ubusan ako ng sa-sabihin.
Blessing na ba ito?
Na pansin niya namang na tahimik ako, "Nagulat ba kita? I'm sorry—"
"No no no. Okay lang, I also like you for almost four months." napatigil naman siya at napatingin sa akin.
What the—
What the fuch Shan— what did you do!
Hindi ko dapat sa-sabihin iyon, pero kusang sinabi ng bibig ko kay Akio na gusto ko siya.
Na patakip naman ako sa aking bibig at umiwas kami ng tingin sa isa’t isa.
Parehas kaming walang imikan.
Nakakailang.
I never expected na mangyayari ito ngayon, natahimik naman kami parehas at tanging mga ibon lang ang nag-dadala ng ingay dito sa aming paligid ngayon.
“H-Hindi ka pa ba inaantok?” biglaan na tanong niya sa akin.
“O-Oo,” I lied.
I can't take this anymore.
Nakakailang na talaga.
Tumayo naman ako at tinapangan ’yung sarili ko na harapin siya, “Tara na, y-you should sleep t-too.” nauutal kong sabi sa kaniya.
Umalis naman kami doon sa bench at pumunta ng boys dorm, pero tumanggi siya dahil siya na raw ang mag-hahatid sa akin.
Habang nag-lalakad kami sa hallway na medyo madilim, pinilit ko namang basagin ’yung katahimikan.
Nakakailang talaga, bakit pa kasi ako umamin kanina.
Nag-uusap naman kami tungkol sa pa-palapit na dance competition sa December, sinabi ko sa kaniya na ito ang kauna-unahan kong makasali sa isang competition.
And he said nag i-improve ako sa pag sayaw sa tuwing nag pa-practice kami.
Kilig ako doon ah.
Tawa kami nang tawa sa hallway hanggang sa makarating kami sa harapan ng hagdan kung saan patungong girls dorm.
Mag pa-paalam na sana ako dahil a-akyat na ako. Pero bigla niya akong niyakap.
Napasubsob naman ako sa dibdib niya at hinahaplos niya ang aking ulo, rinig na rinig ko 'yung tibok ng puso ko dahil sa kaba at kilig o hindi ko alam kung ano 'yung nararamdaman ko ngayon.
Dahan-dahan ko naman siyang niyakap ng pabalik at hinaplos 'yung likuran niya.
Hindi ko akalain na magugustohan ako ng taong gusto ko, na halos apat na buwan kong sinekreto.