" ឯងថាទៅមេីល អ្នកម៉ាក់ និងអាម៉ាចង់បានចៅទេ? " ជុងហ្គុក សួរ ធ្វេីឲ្យថេហ្យុងអៀនឡេីងក្រហមមុខតែម្ដង មកគេងជិតខ្លួនហេីយនៅនិយាយ ពាក្យទាំងនេះដាក់ត្រចៀកគេទៀត មិនអៀនបានដែរឬ
" ហេតុអ្វីមិនឆ្លេីយហឹម? " ជុងហ្គុក សួរបន្តទៀតព្រោះមិនឮគេឆ្លេីយ
" ខ្ញុំម៉េចនឹងដឹងទៅ ? លោកសួរពួកគាត់ទៅ "
" ចុះឯង? "
" ហឹម?? ខ្ញុំ? "
" ត្រូវហេីយឯង "
" គឺ អឺ.. ខ្ញុំងងុយគេងហេីយ រាត្រីសួស្ដី " ថេហ្យុង ព្យាយាមបិទភ្នែកគេចពីសំណួររបស់គេ ជុងហ្គុកញញឹមនាយដឹងថាថេហ្យុងមិនទាន់ងងុយគ្រាន់តែអៀននិងគេចពីសំណួររបស់ខ្លួន
" រាត្រីសួស្ដី " ជុងហ្គុក បិទភ្នែកគេងដោយដៃនៅឱបចង្កេះថេហ្យុងនៅឡេីយ
• ថ្ងៃបន្ទាប់
ជុងហ្គុក ទៅទទួលថេហ្យុងពីសកលវិទ្យាល័យត្រឡប់ទៅផ្ទះដេីម្បីរៀបចំខ្លួនទៅពិធីលោក លី ។ ជុងហ្គុក អង្គុយចាំថេហ្យុងនៅសាឡុងខាងក្រោម នាយតូចនៅរៀបចំខ្លួនមិនទាន់រួចនៅឡេីញ ។
" រួចហេីយ លោកចាំយូរហេីយឬ? " ថេហ្យុង ចុះមករកជុងហ្គុក ជាមួយនឹងសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ស មានផ្កានិងម៉ូតត្រង់កអាវ វារាងបញ្ចេញរាងថេហ្យុងបន្តិចធ្វេីឲ្យចេញរាងតូចស្រឡូន នាំភ្នែកជុងហ្គុកមេីលមិនដាក់ភ្នែក
" មិនយូរទេ យេីងទៅៗ " ជុងហ្គុក ងាកមុខចេញ បន្តិចខ្លាចថាថេហ្យុងចាប់បានថាខ្លួនមេីលគេនិងសរសេីរក្នុងចិត្ត
" លោកបេីកឡានទៅខ្លួនឯងឬ? "
" ទេ ! ពូ វុន ជាអ្នកបេីក យ៉ាងម៉េច? "
" គ្មានអ្វីនោះទេ គ្រាន់តែសួរតោះទៅ " ថេហ្យុង គិតថាកម្មវិធីបែបនេះជុងហ្គុកអាចនឹងញ៊ាំស្រាទេីបសួរ
មកដល់កន្លែងកម្មវិធី កាំមេរ៉ាចាប់ផ្ដេីមតម្រង់ទៅរកចន ជុងហ្គុក និង ចន ថេហ្យុង ដែលកំពុងបណ្ដេីរគ្នាចូលក្នុងពិធីលេីកម្រាលព្រំពណ៌ក្រហម ។ ថេហ្យុង ទាញជាយអាវជុងហ្គុកតិចៗ ពេលគេមេីលមកច្រេីនពេក
" មានអ្វីមែនទេ? " ជុងហ្គុក ឱនសួរថេហ្យុងតិចៗ
" គឺ ខ្ញុំដូចជាភ័យៗយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេ គឺ... ពួកគេមេីលមកយេីងម្ល៉ះ? "
" ធ្វេីធម្មតាៗទៅ មកពីយេីងទេីបមកកម្មវិធីដំបូងបន្ទាប់ពីរៀបការរួច "
" អឹម ! " ថេហ្យុង ងក់ក្បាលទេីបដេីរទៅមុនបន្ត
" ហៃយ៉ា! សួស្ដីលោកចន រីករាយណាស់ដែលបានមកចូលរួមទាំងពីរនាក់បែបនេះ " លោក លី ដេីរមកទទួល
" បាទ អបអរសាទរផងចំពោះជំនួញថ្មី " ជុងហ្គុក ចាប់ដៃជាមួយលោកលី
" បាទ អរគុណ អញ្ចេីញអ្នកទាំងពីរទៅតុអង្គុយសិនចុះខ្ញុំមានភ្ញៀវបន្ត " លោក លី ជូនពួកគេទៅតុដែលមានអ៊ុនវ៉ូ និង ជីនអង្គុយដែរ
" ហៃយ៉ា ជុងហ្គុក នេះនាំថេហ្យុងមកដែរឬ? សុខសប្បាយទេ ? "
" បងជីន ខ្ញុំសុខសប្បាយទេ មិនស្មានថាមកជួបបងសោះចុះប៉ាម៉ាក់មិនមកទេឬ? " ថេហ្យុង អង្គុយជិតជីន និងម្ខាងទៀតគឺជុងហ្គុកអង្គុយ
" ប៉ាម៉ាក់ មិនមកទេ បងមកតែម្នាក់ឯង "
" ខ្ញុំនឹកប៉ាម៉ាក់ណាស់បងប្រុស " ថេហ្យុង
" ហៃយ៉ា ! នឹកក៏ទៅលេងបាន រៀបការហេីយបែកផ្ទះមានគ្រួសារ មិនត្រូវធ្វេីដូចកូនក្មេងទេ " ជីន លួងលោមប្អូន ចំណែកជុងហ្គុកអង្គុយស្ដាប់គេនិយាយគ្នាមិនមាត់
" ថេហ្យុង ហា៎ ជុងហ្គុកមេីលថែឯងបានល្អទេ? បងមិនបានទៅពិធីការរបស់ឯង មិនខឹងទេមែនទេ? " អ៊ុនវ៉ូ ញញឹមដាក់ថេហ្យុង ទោះបីនាយស្រឡាញ់ថេហ្យុង តែសុំត្រឹមឃេីញថេហ្យុងសប្បាយចិត្តក៏អស់ចិត្តហេីយ
" បាទ បងអ៊ុនវ៉ូមិនអីទេ ខ្ញុំសុខធម្មតា "
" ហឹក ហឹម !!! " សម្លេងក្រហេមរបស់ជុងហ្គុក ពេលឃេីញអ៊ុនវ៉ូមេីលថេហ្យុងយូរពេក
" នែ៎ មកក្រហេមស្អីឯងនេះ? " អ៊ុនវ៉ូ ងាកទៅសេីចនឹងចរិតជុងហ្គុក
" យេីងក្រហេមតែយេីង ទេីសស្អីឯង? "
" យេីងគ្រាន់តែសួរស្មានថាត្រូវការទឹក "
" ឆឹស! ថេហ៍ ឃ្លានទេ? ខ្ញុំទៅយកអីឲ្យញ៊ាំ " ជុងហ្គុក ងាកមកសួរប្រពន្ធដែលអង្គុយស្ដាប់គេនិងអ៊ុនវ៉ូ ថេហ្យុងអៀនពេលគេហៅខ្លួនថា ថេហ៍ បែបនេះ
" អឹម ! ឃ្លានតិចៗដែរ ទៅយកជាមួយគ្នាទៅខ្ញុំចង់រេីសខ្លួនឯង បងជីនត្រូវការអ្វីទេ? "
" អត់ទេ ទៅយកញ៊ាំខ្លួនឯងចុះ "
ជុងហ្គុក និងថេហ្យុង បណ្ដេីរគ្នាទៅតុអាហារនិងភេសជ្ជៈ ថេហ្យុងយកចានចាប់ដាក់ទាំងរបស់ខ្លួននិងរបស់ជុងហ្គុក
" ថេហ៍ ចង់ញ៊ាំទឹកអីទេ? "
" យកទឹកក្រូចចុះ " ជុងហ្គុក ដេីរទៅយកទឹកក្រូចមួយកែវ និងស្រាក្រហមមួយកែវ តែអ្នកណាមិនដឹងដេីរមកបុកដៃនាយធ្វេីឲ្យស្រាប្រឡាក់អាវរបស់ជុងហ្គុក
" អូយ៎! សុំទោសៗ ខ្ញុំគ្មានចេតនាទេ "
" មិនអីទេៗ...! ហឹម យ៉ុងមី??? "
" ជុងហ្គុក ??? " ពួកគេទាំងពីរមេីលមុខគ្នាទាំងភ្ញាក់ផ្អេីល មិនស្មានថាបានជួបគ្នាសោះ
" ជុងហ្គុក លោកយ៉ាងម៉េចហេីយ? " ថេហ្យុង ទាញកន្សែងមកជូតអាវជុងហ្គុក
" ខ្ញុំមិនអីទេ អរគុណហេីយ "
" អឺ សុំទោសម្ដងទៀតជុងហ្គុក លោកសុខសប្បាយទេ? មិនបានជួបគ្នាយូរមកហេីយ "
" ខ្ញុំសុខធម្មតាទេ ថេហ៍ទៅតុមុនទៅខ្ញុំទៅបន្ទប់ទឹកមួយភ្លែត " ថេហ្យុង ងក់ក្បាលហេីយដេីរទៅតុមុនដោយមានយ៉ុងមី តាមសម្លឹងពីក្រោយ
" ខ្ញុំអាចនិយាយជាមួយបងបន្តិចបានទេ ជុងហ្គុក? " យ៉ុងមី និយាយទាំងទឹកមុខស្ងួតបែបអង្វរ
" រវាងយេីងវាចប់យូរហេីយ ខ្ញុំថាពួកយេីងគ្មានអ្វីត្រូវនិយាយគ្នានោះទេ យ៉ុងមី " នាយនិយាយទាំងសោះកក្រោះ
" ណាជុង.. ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់បកស្រាយ "
" មិនបាច់បកស្រាយទេ យេីងរស់នៅផ្សេងគ្នា បកស្រាយហេីយអ្វីៗក៏គ្មានថ្ងៃដូចដេីម ខ្ញុំក៏រៀបការរួចហេីយដែរ លាសិនហេីយ " ជុងហ្គុក ដេីរទៅបន្ទប់ទឹកដេីម្បីសម្អាតអាវរបស់នាយដែលប្រឡក់មិញនេះ យ៉ុងមីតាមមេីលទាំងភ្នែកក្រហមរៀបការរួចក៏អាចបែកគ្នា
" បងមិនអាចផុតពីខ្ញុំបានទេ ចន ជុងហ្គុក "
កម្មវិធីបន្តទៅដល់ពេលយប់ជិតពាក់កណ្ដាលអាធ្រាត ជុងហ្គុក នាំថេហ្យុងទៅផ្ទះវិញមុនព្រោះឃេីញរអ៊ូថាងងុយ ។ មកដល់ផ្ទះ ថេហ្យុងចូលងូតទឹកកុំឲ្យស្អិតខ្លួន ហេីយចូលគេងតែម្ដងមិនមែនបន្ទប់ជុងហ្គុកទេ គឺបន្ទប់របស់ខ្លួន ។ តុក តុក!! ក្រាក!!
" លោក? មានការអីមែនទេ ? " ថេហ្យុង សួរអ្នកម្ខាងដែលកំពុងដេីរចូលមក
" ខ្ញុំមកគេងទីនេះ "
" អូយ៎! បន្ទប់លោកក៏មានមកគេងអីទីនេះ ទេៗ មិនឲ្យគេងទេ ទៅវិញទៅ " ថេហ្យុង រុញនាយធំដែលអង្គុយលេីគ្រែ តែមេីលចុះគេហាក់មិនរង្គេីលទាល់តែសោះ
" ខ្ញុំចង់គេងទីនេះ ឯងចង់យ៉ាងម៉េច ចិត្តអាក្រក់ម្ល៉ះ? "
" លោកគេងទីនេះក៏គេងចុះ ខ្ញុំទៅគេងបន្ទប់លោកវិញ " ថេហ្យុង ចុះពីលេីគ្រែបម្រុងទៅបន្ទប់មួយទៀត តែជុងហ្គុក រហ័សទាញដៃតូចដួលទៅអឹបនឹងទ្រូងនាយតែម្ដង
" អូយ៎! លោកលែង! " ថេហ្យុង រេីចេញគ្រាន់តែដួលលេីមិនប៉ុន្មានទេ តែនេះឱបចង្កេះខ្លួនជាប់មិនលែងសោះ
" មិនលែង ឯងច្បាស់ជាទៅគេងបន្ទប់មួយទៀត " ថាហេីយនាយរឹតដៃកាន់តែណែន ធ្វេីឲ្យនាយតូចធ្វេីមុខស្អុយ
" លែងទៅខ្ញុំថប់ដង្ហេីមដកមិនរួចទេ លោករឹតណែនបែបនេះ "
" មកពីឯងរេីនៅមិនស្ងៀមទៅវិញទេ "
" ក៏បាន ! លោកគេងទីនេះខ្ញុំមិនថាអីទេ តែសុំគេងឲ្យស្ងៀម កុំឱបរឹតខ្ញុំពេក ខ្ញុំដកដង្ហេីមមិនរួច "
" ក៏បាន " ជុងហ្គុក ញញឹម ហេីយបន្ធូរដៃដែលឱបនាយតូចមិញនេះបន្តិច
" គេងទៅ លោកនៅសម្លឹងមុខខ្ញុំបែបនេះ ខ្ញុំគេងម៉េចលក់ទៅ? "
" គ្រាន់តែមេីល ភ្នែកយេីងតេី ឯងគេងតែខ្លួនឯងទៅ " ជុងហ្គុកជ្រួញចិញ្ចេីមគ្រាន់តែមេីលមុខសោះក៏គេងមិនលក់ដែរឬ? យ៉ាប់មែនក្មេងនេះ
" តែខ្ញុំមិនស្រណុកនោះទេ " ថេហ្យុង តបទៅវិញទាំងមុខជូរ យប់នេះមិនដឹងបានគេងឬអត់ទេ បេីនាយធំសម្លឹងមុខគេមិនដាក់ភ្នែកសោះហ្នឹង
" ក៏បានៗ គេងទៅខ្ញុំមិនមេីលមុខឯងទៀតទេ រាត្រីសួស្ដី " ជុងហ្គុក ថេីបសក់ថេហ្យុងស្រាល បិទភ្នែកគេងជាមួយគេដែរ
" រាត្រីសួស្ដី "
មួយអាទិត្យក្រោយមក ដល់ថ្ងៃសម្រាកថ្ងៃសៅរ៍ថេហ្យុងនៅភូមិគ្រឹះរបស់ជុងហ្គុក អង្គុយនិយាយលេងជាមួយអាម៉ាចន និងម៉ាក់ក្មេកទាំងសប្បាយចិត្ត ។ មួយអាទិត្យពេញជុងហ្គុកតែងនាំថេហ្យុង មកលេងភូមិគ្រះរបស់នាយ ព្រោះអាម៉ារអ៊ូចង់ជួបរាល់ៗថ្ងៃ ថាទៅគាត់ពេញចិត្តនឹងថេហ្យុងខ្លាំងណាស់ ។ ពេលនេះថេហ្យុង និងអាម៉ា កំពុងអង្គុយចាក់កន្សែងបង់ក អាម៉ាបានបង្រៀនថេហ្យុង ពេលនេះនាយតូចកំពុងអង្គុយចាក់កន្សែងពណ៌ទឹកប៊ិកចាស់
" សូយ៉ុនហា៎ មេីលចុះកូនប្រសារឯងនេះណាពូកែណាស់ម៉ាក់បង្រៀនតែបន្តិចក៏ចេះចាក់ទៅហេីយ " អាម៉ា សរសេីនាយតូច ប្រាប់កូនប្រសារដែលអង្គុយជិត
" ប្រាកដហេីយអ្នកម៉ាក់ ជាកូនប្រសារដែលខ្ញុំពេញចិត្តណាអ្នកម៉ាក់ " ថេហ្យុង អៀនពេលចាស់ៗនាំគ្នាសរសេីខ្លួននឹងមុខបែបនេះ អ្នកណាថាមិនអៀននោះ
" ចៅដឹងទេ ចៅរេីសពណ៌មួយនេះត្រូវណាស់ "
" ត្រូវអ្វីដែរឬអាម៉ា? " ថេហ្យុង សួរទាំងឆ្ងល់
" វាជាពណ៌ជុងហ្គុកចូលចិត្ត កាលពីក្មេងគេឧស្សាហ៍ឲ្យអាម៉ាចាក់អាវនិងកន្សែងពណ៌នេះឲ្យគេណាស់ "គាត់ញញឹមមេីលទៅកន្សែងពណ៌ទឹកប៊ិកក្នុងដៃរាងតូច
" ខ្ញុំមិនបានដឹងនោះទេ ថាគាត់ចូលចិត្តពណ៌មួយនេះ "
" ណ្ហេីយចុះពេលនេះក៏ដឹងហេីយ ! និយាយអ៊ីចឹងបាត់ជុងហ្គុកទៅណាហេីយ? "
" គាត់ទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយលោកប៉ានិងបងប្រុសថេមីន បន្តិចទៀតប្រហែលត្រឡប់មកវិញហេីយ " ថេហ្យុង ឆ្លេីយតបទៅកាន់មនុស្សចាស់ ពួកគេគ្រាន់តែអផ្សុកទៅមេីលក្រុមហ៊ុនតែបន្តិចប៉ុណ្ណោះ
" យ៉ាងម៉េចដែរនៅជាមួយអាម៉ានិងអ្នកម៉ាក់ពេញមួយថ្ងៃ? " ជុងហ្គុក សួរនាយតូចពេលពួកគេមកដល់ផ្ទះខ្លួនវិញ ពេលនេះជុងហ្គុកកំពុងនៅបន្ទប់របស់ថេហ្យុង
" គឺសប្បាយចិត្តណាស់ អ្នកម៉ាក់និងអាម៉ាបង្រៀនខ្ញុំចាក់កន្សែងបង់ក ទៀតផង " ថេហ្យុង និយាយទាំងញញឹម ជុងហ្គុកក៏ញញឹមតាម
" ងូតទឹកទៅនឹងបានចូលគេង " ជុងហ្គុក ប្រាប់ទៅអ្នកម្ខាង
" លោកគេងទីនេះទៀតហេីយឬ? " ថេហ្យុង សួរគេមកគេងទីនេះរហូតតាំងពីថ្ងៃមុនមក បែបនេះដដែលរេីនៅជាមួយគ្នាតែម្ដងទៅ
" អឹម! យ៉ាងម៉េចចង់ដេញខ្ញុំទៀតហេីយមែនទេ? "
" ទេៗ គ្មានន័យបែបហ្នឹងទេគ្រាន់តែសួរ ខ្ញុំងូតទឹកសិនហេីយ " ថេហ្យុង រហ័សចូលបន្ទប់ទឹក កាលដែលសួរព្រោះចង់ដឹង គេមកគេងជាមួយរាល់ថ្ងៃ ឥឡូវវាដូចទម្លាប់ចូលចិត្តគេងមានអ្វីឱបម៉េចមិនដឹង ទេីបសួរឲ្យប្រាកដក្នុងចិត្ត
ថេហ្យុង ចេញមកវិញជាមួយសម្លៀកកបំពាក់គេងយប់រួចជាស្រេច នាយតូចសម្លឹងមេីលទៅអ្នកម្ខាងដែលងូតទឹករួចមុខខ្លួនទៅទៀត គេកំពុងគេងចុចទូរស័ព្ទនៅលេីគ្រែ
" លោកងូតទឹកហេីយ? "
" ងូតរួចហេីយ មកគេងមក " ថេហ្យុង ឡេីងគេង ជុងហ្គុកក៏ទ្រោបលេីខ្លួនតូចតែម្ដង
" អូយ៎ ! លោក? ធ្វេីអី ? ក្រែងថាគេងមិនចឹង ? " ថេហ្យុង យកដៃតូចទប់ទ្រូងអ្នកខាងលេី ពេលនេះគេកំពុងភ័យបុកពោះមិនស្ទេីនោះទេ
" ឯងដឹងទេថេយ៍ ក្លិនខ្លួនរបស់ឯងពង្វក់អារម្មណ៍យេីងណាស់ សូម្បីពេលយេីងនៅកន្លែងធ្វេីការក៏យេីងនឹកដល់ក្លិនខ្លួនរបស់ឯងដែរ ជាពិសេសក្លិននៅថ្ងៃហុីតរបស់ឯង វាហាក់ជាប់នឹងច្រមុះរបស់យេីងមិនបាត់សោះ " នាយធំ និយាយទាំងសម្លេងស្រទន់ បបួលចិត្តឲ្យអ្នកខាងក្រោមស្ដាប់មិនមាត់មួយម៉ាត់ កែវភ្នែកទាំងពីរប្រសព្វគ្នាទាញមុខជុងហ្គុកទៅកាន់តែកៀកមុខនាយតូចនៅខាងក្រោម
" អឹម... អ្ហឹម " ជុងហ្គុក ប្រញាប់ថេីបបបូរមាត់ទន់ ទាំងការថ្នាក់ថ្នម អណ្ដាតជំនាយរបស់នាយធំពង្វក់អ្នកម្ខាងឲ្យស្របតាម ប្ដូរពីដៃដែលទប់ទ្រូងទៅជាខ្ញាំជាយអាវត្រង់ស្មារបស់ជុងហ្គុកមិនលែង
" ហឹក.. អឹស!! " ថេហ្យុង ថ្ងូរស្រាលៗទាំងបិទភ្នែកបណ្ដែតអារម្មណ៍ពេលជុងហ្គុកផ្ដាច់ពីបបូរមាត់របស់ខ្លួនទៅថ្ពាល់និងបង្អូសទៅកញ្ចឹងក របស់ខ្លួន
See you soon next part