"JASRONE WHERE'S YOUR TWIN?" bungad agad ng bagong dating. Napatingin kaming lahat sa mga ito, sila tita mga magulang nila Jasmine at jasrone.
"Mom-" naputol ang sasabihin ni jasrone ng bumukas ang emergency room kung saan nandun sa loob si Jasmine.
Lumabas dito ang doktor na nag-opera sa kanya.
"Who's the family of patient?" tanong nito.
"Me! I'm the mother, How's my daughter?" Nag-aalalang tanong ni tita .
Lahat kami ay tahimik na naghihintay sa resulta ng operasyon. Sana ligtas siya, hindi ko kayang mawala ang fiance ko.
"Hindi na ako magpapaligoyligoy pa. Successful ang operasyon, natanggal na namin ang apat na balang tumama sa katawan niya." Rinig ko ang pangsinghap ng makaranig sa apat ba bala. "Thankfully hindi tumama sa mga iniingatan parte ng katawan niya. Weeks bago magising ang pasyente, maaari niyo na siyang puntahan pagnailipat na sa isang private room." Nakahinga kami ng maluwag sa sinabi ng doktor.
Saka ito umalis ay nagpasalamat muna kami. Thanks god hindi niyo siya pinabayaan.
Pagpasok namin sa kwarto na kinalalagyan ni jasmine ay nanigas ako sa kinatatayuan.
Nandun siya sa higaan sa ospital bed habang may mga nakakabit na kung ano anong aparato sa katawan niya. Maputla ang mukha nito.
Nanghihina kong hinawakan ang kamay niya, maya maya pa ay sunod sunod na tumulo ang luha ko.
"Baby bakit mo ginawa iyon? Sana ako na lang para hindi ka nahihirapan ngayon. Pakiusap gumising ka na mahal ko."
THIRD PERSON POV
DALAWANG linggo na ang nakalipas nang mangyari iyon at hanggang ngayong ay hindi parin nagigising si jasmine.
Palaging nasa tabi niya si alexious, hindi ito umaalis na tabi niya. Ginawa na nitong bahay ang kwartong kinalalagyan ni jasmine dahil hindi na siya umuuwi sa bahay.
"Baby, miss na kita. Kailan ka pa ba magigising? Alam mo bang ang daming nanghihintay sayo. Bumibisita rin ang ibang player ng volleyball at basketball ngunit hanggang ngayon ay wala ka paring malay."
Bakas sa mukha nito ang pagkamiss sa fiance na ngayon ay tulog parin.
Hinahaplos ni alexious ang buhok ni jasmine na para bang nararamdaman nito ang pagkamiss niya sa kasintahan.
Kung ang ibang makakakita kay alexious ay iisipin ng mga itong hindi ito ang president nila, hindi siya yung cold at napakaprofessional sa lahat ng bagay.
Ngayon ay iba ang makikita niyo. Isang lalaking walang maayos na tulog at kain. May itim sa ilalim ng mata na halatang walang tulog.
Kahit anong pilit nila jasrone na kumain siya ay hindi nito ginagawa kahit pa ang pagpapahinga.
Masakit sobra ang makitang walang malay ang mahal mo sa buhay habang siya ay ito nakatingin at umiiyak.
Paano kung hindi niya sinangga ang tama ng baril na para sa akin dapat? Anong mangyayari? Wala ba siya dito ngayon?
Mahal ko hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi ko maramdaman na buhay pa ako, pakiusap bumalik ka na.
Usal ni alexious sa isipan habang pinagmamasdan ang kasintahang nakahiga sa kama habang walang malay.
JASMINE VALDEZ POV
Nasaan ako? Ang ganda naman dito. Inilibot ko ang paningin ko sa lugar kung nasaan ako ngayon.
Makulay na kapaligiran, maraming bulaklak sa paligid. Para akong nasa paraiso, may talon na kaykislap ng tubig.
Ang ganda! Ito yung lugar na hindi mo na nanaisin pang lisanin. Ilang araw na ako dito ngunit hanggang ngayon ay hindi ko parin ako nagsasawang pagmasdan ang makukulay na kapaligiran.
"Apo, nagugustuhan mo ba ang lugar na 'to?" Napatingin ako sa nagsalita sa likod ko, pamilyar ang boses na iyon na siyang ikinatataka ko.
Gulat ako ang gumuhit sa mukha ko ng makilala ko ang taong nandito ngayon sa harapan ko habang may malaking ngiti sa labi.
"L-lola?" Gulat kong tanong.
Hindi ako makapaniwalang nandito sa harapan ko ang lola kong matagal ko ng hindi nakikita dahil-
"Ako nga, apo ko. Kamusta ka naman dito?" Malambing nitong ani habang hinahaplos ang mukha ko.
"Okay lang po." Nakangiting sagot ko na para bang walang problema, ang gaan ng loob ko sa di ko malamang dahilan.
Ngunit parang kahit ganon ay may kulang akong nararamdaman. Ngunit ano iyon?
"Mananatili ka na ba dito apo ko kasama ako at ang iyong lolo?" Nakangiting tanong, yung ngiting mahahawa ka dahil sa ganda.
Inilibot ko ang paningin ko habang dinadama ang hangin sa kapaligiran.
Ang ganda!
I smiled. "I want to st-" naputol ang sasabihin ko ng may marinig akong mga pamilyar na boses na siyang ikinatigil ko.
"Baby, pakiusap huwag mo akong iwan. No! No! No! Jasrone let me go, Hindi niya ako iiwan."
"Umayos ka alexious! Kambal lumaban ka naghihintay pa si kuya mo."
"Anak bilis lumaban ka."
"Ate! Marami pa kaming naghihintay please lumaban ka."
"Jasmine please! Hindi ko kayang mawala ka ulit sakin. Mahal na mahal kita baby!"
"CLEAR!"
Pamilyar talaga ang mga boses na iyon, ngunit sila sila?"
Anak?
Ate?
Baby?
"CLEAR"
Kuya?
Kambal?
Mahal na mahal?
Napatingin ako kay lola na nagtatanong. Hindi ko maintindihan, anong bang nangyayari?
Sino sila? Bakit hindi ko makilala kung sino ang nga iyon.
"CLEAR"
"Lola, sino sila?" Bakas sa mukha ko ang pagkalungkot ngunit hindi ko alam kung bakit.
"Sila ang mga pamilya mo, na dun ang kakambal, pinsan, magulang at fiancee mo, apo. Nandun sila sa tabi mo habang hinihintay kang lumaban."
Nagtataka ako sa sinabi ni lola ngunit bilang may pumasok sa isip kong mga scene na nangyari sa akin.
* * *
"Hi mom and dad."
"Hello, my daughter."
"May prolema po ba mom, dad? Napabalik yata kayo ng biglaan."
"Oh, namiss ka lang namin bigla, di ba honey?"
"Your mom is right."
"Come on, mom and dad tell me what is it? Alam kong hindi lang kayo basta basta pupunta lalo na't kagagaling niyo lang dito last week."
"You know us to well."
"Well, i'm your daughter afterall."
* * *
"Woahhh iba ka talaga ate"
"Nakakagulat ang dami nila cous"
"Princess we are proud of you. Ang layo na ng narating mo."
"Aww thank you dad, mom"
* * *
"Hey lil cousin where's mom and dad?"
"Ate naman!"
"HAHAHA ang cute mo"
"Aray! Mashaket ate. Nasa company niyo sila may meeting daw sila"
"Eh si kuya Jasrone?"
"Sabi nila tito nasa condo niya daw"
"Oww aalis muna ako puputahan ko lang si kambal"
"Sama kami ni kambal"
* * *
"SINONG PUMATAY NG SPEAKER?"
"Me" .
"Who are you?"
"Oww my dear twin brother its me your princess"
"Pri-princess?"
* * *
"Engaged? Fuck! Ito ba yung dahilan kung bakit nila ako pinapauwi? Ipapakasal nila ako paano kung di niya ako mahal? Edi kawawa ako nito." rinig kong sabi nito sa loob.
Binuksan ko na ang cr kahit alam kong cr yun ng mga babae. Alam ko naman na nag iisa lang siya sa loob nito.
"Alexious?" usal nito nga makita ako sa salamin ng cr. Inilock ko ang pinto bago nag simulang lumapit sa kanya.
"You don't want to marry me?" mahina kong tanong ng maipulupot ko na ang braso ko sa bewang niya.
"W-what?" gulat nitong tanong.
"Ayaw mo ba sa akin?" tanong ko habang nakatingin ng Deretso sa mata niya. "Ako kasi gusto kita, hindi lang gusto dahil mahal na kita." malambing kong Saad habang hinahaplos ang pisnge niyang lumuluha na ngayon.
"You love me?"
"I love you kaya kung ayaw mo makasal sa aki-"
"Mahal din kita, alexious."
* * *
"Hmm baby, I know ngayon lang ako nag propose at mabigyan ka ng singsing dahil nabigla tayo sa parents natin. Kaya gagawin ko 'to sa harapan mo, hindi man romantic pero nakaluhod parin sa harap mo. Mahal na mahal kita Jasmine simula ng makita kita sa mall ay nakuha mo na agad ang attention ko. Inasar pa kita noon para lang makuha ko ang attention mo kaya yun nakuha ko nga, inis na inis ka naman. Jasmine Valdez, will you marry me?"
"Yes, I will marry you alexious villaluna."
* * *
Napaupo ako sa narinig ko. Hindi maaari!
"TIME OF DEATH: 1:35 pm"