Scarlet (The Beautiful Revenge)

CHAPTER 43

SCARLET'S POV

Sa wakas nagawa kona din ang plano ko sa mga Samonte sa paglipas ng dalawang taon ay nagbunga lahat ng pagod at sakripisyo ko at syempre kasama kona din ulit ang kaibigan kong si Monica.

"Hanggang ngayon hindi padin ako makapaniwala na buhay ka Vince ay este Scarlet pala."

Kanina pa nakatitig sakin si Monica at parang ayaw nya ako mawala sa paningin nya.

"Totoong buhay ako, Nagbago man ang itsura ko pero ako padin to."

"Ang ganda ganda mo be mas maganda kapa Sakin at sya nga pala Boyfriend moba yung pogi nayon??"

Tinuro ni Monica si Gray.

"Oyy hindi ah, Magkaibigan lang kami non."

"We??  Bakit hindi yon yung na fefeel ko? Parang may something kayo?"

Kilala talaga ako ni Monica kaya naman hindi ako basta makakapagsinungaling sa kanya.

"Hindi ko nga sya Boyfriend pero mahal ko sya."

"Wahhhh!!!!!!"

Napahawak agad ako sa bibig nya dahil napatingin sila Tita at Gray samin.

"Sshh wag ka maingay."

"Seryoso???? Alam na ba nya?????" Mahinang tanong sakin ni Monica at tumango ako sa kanya. Mas kinikilig pa sya sakin.

"Ano nanliligaw naba sayo??"

"Y-yes? Pero hanggang don nalang muna dahil hindi pako  ready pumasok sa Isang seryosong relasyon."

"Ano??? Sayang naman. Nako be grab the opportunity na sayang oh ang gwapo pa naman haha char!"

Bumalik ulit sakin ang mga panahon na hindi pako si Scarlet na seryoso at si Vince na may pagka eskwater kung magkipag usap the way kasi na magusap kami ni Monica ay ibang iba noon.

"Ang dami kasing consequences na pwedeng mangyari."

"Pero be?  Siguro time naman na para isipin mo ang love life mo."

"Alam ko naman yon be pero mas kailangan ko munang unahin makita ulit ang papa ko."

"Buhay si kuya Arthur??????"

"Oo pero hindi nya ako nakilala dahil sa bagong katauhan ko akala nya nagsisinungaling ako."

Niyakap ako ni Monica at marahang hinagod ang likuran ko.

"Tutulunga kita be ako ang magpapatunay sa Papa mo na ikaw ang anak niya, Ikaw si Vince."

"Maraming salamat."

Hindi man ako makilala ni Papa dahil sa pagbabago ng buong pagkatao ko pero ipaparamdam ko sa kanya na ako ang anak nya, Puso ang magsasabi na ama ko sya at anak nya ako.

AMANDA'S POV

Hindi ako pwede magtagal sa madumi at mabahong lugar nato.

Asan na kaya si Diosdado!?

Bakit hanggang ngayon hindi nya padin ako tinutulungan??

"Ikaw si Amanda Samonte diba??"

Tiningnan ko ng masama yung babaeng madungis na nagtanong sakin.

"Ang angas mo makatingin ah? May problema ba?" Tanong sakin ng isa pa nyang kasama.

"Pwede ba? Wala akong time makipag-usap sa inyo."

"Aba at ang angas mo ah!"

Lumapit sakin yung isang babae at hinawakan ako sa loob pero tinulak ko sya agad.