Scarlet (The Beautiful Revenge)

CHAPTER 47

SCARLET'S POV

Pagkatapos kong bumisita sa tinitirhan ni Papa ay sinama ko sya sa bahay namin ni Tita Violet dahil gusto nyang makausap si Mama kahit sa harap lang ng abo nito.

"Ma??? Meron akong dala para sa inyo. Nandito na si Papa."

Lumapit sakin si Papa at pinagmasdan ang mga larawan ni Mama.

"Mahal nandito nako magkasama na ulit kami ng anak mo. Sorry kung iniwan kita, Sorry kung hindi kita binalikan agad at sorry kung naging mahina at naduwag ako wala eh masyadong malaki ang mga kalaban natin at para lang akong ipis sa kanila. Kung nasan kaman Mahal sana masaya kana, Pangako ko sayo na aalagaan at poprotektahan ko ang anak mo at hinding hindi na kami maghihiwalay pa."

Niyakap ko ng mahigpit si Papa gagawin ko din ang lahat para hindi na kami maghihiwalay pa at hindi kona hahayaang maulit ang nangyari two years ago.

Sana bigyan kami ng gabay at lakas ni Mama para sa mga laban na kakaharapin palang namin ni Papa.

"Pa? Maiwan na muna kita dito lalabas lang ako para makapaghanda ako ng makakain natin."

"Sige anak dito lang muna ako sa harap ng larawan ng Mama mo."

Bago ako lumabas ng kwarto ay niyakap ko muna si Papa.

Iniwan ko muna si Papa at bumaba nako para makapag luto nako ng makakain namin ngayong gabi.

/////

"Mukhang masarap yang niluluto mo ah?"

Masayang lumapit sakin si Tita.

"Opo dito po kasi maghahapunan ngayon si Papa at gusto ko ako mismo ang maghahanda sa kanya."

"Ngayon lang kita nakitang ganyan kasaya."

"Syempre naman po dalawang taon kaming nagkahiwalay ni Papa kaya naman gusto kong bumawi."

"Masaya ako para sayo Scarlet dahil natutupad mona lahat ng misyon mo, Naayos mo ang libing ng Mama mo, Napabagsak mona ang mga Samonte at higit sa lahat nakasama mona ang Papa mo."

Napansin kong medyo may namumuong luha sa mga mata nya.

"Umiiyak poba kayo?"

"Ito?" Pinupunasan naman nya agad yon. "Wala to. Tears of joy lang."

Iniwan ko muna yung niluluto ko at niyakap ko ng mahigpit si Tita.

"Kung ano man po ako ngayon Lahat yon dahil sa inyo. Kayo po ang dahilan kung bakit ako nagtumpay sa mga misyon ko, Kayo din po ang dahilan kung bakit kami nagkasama ni Papa at kayo din po ang dahilan kung Bakit may Scarlet Delgado ngayon sa Mundo. Kung hindi kopo kayo nakilala siguro wala ako ngayon sa kinalalagyan ko kaya sobrang thank you po."

"Ginawa ko yon dahil mabuti kang bata at nakita ko sayo kung gaano mo kamahal ang Pamilya mo."

"Habang buhay kopong tatanawin na utang na loob to sa inyo."

Hindi kona din napigilan ang hindi maging emosyonal dahil sa pag-uusap namin.

"Oh sya tama na nga ang kadramahan natin ituloy muna ang niluluto baka masunog pa."

"Sige po."

Nagpunas muna ako ng luha at bumalik na sa pagluluto pinagmasdan lang ako ni Tita sa ginagawa ko.

//

Pagkatapos kong magluto ay tumulong nadin ako sa paghahanda ng makakainan at paghahain ng pagkain tinawag kona din si Papa at Kevin para sabay sabay kaming apat na magsasalo.