Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ø
"Tanrım, tut şu nefesini!"
Youra derin bir nefes aldıktan sonra tutmaya başladığında Jae Rin tek seferde fermuarı belinden omuzlarına kadar çekti. Yarım saatlik operasyon sonuç verdiğinde hepimiz derin bir nefes vermiştik.
Youra sanki maraton koşusundan çıkmış gibi bir yorgunlukla bize dönüp "Yarın, diyete başlayacağım! Nasıl olur da Min Youra sıfır beden giyemez, bu imkansız!" diye nefes nefese konuştuğunda ben ve annem buna gülmüş, Jae Rin ise göz devirmişti.
Youra ve Jae Rin, okuldan eve geldikten sonra beni arayıp Jaehyuk'un iki saat sonra başlayacak olan doğum günü partisine hazırlanmak için bize gelmeyi teklif etmişlerdi. Yüksek ihtimal beni kendilerine alıştırmaya çalışıyorlardı ve ben de geçen gün annemle yaptığımız konuşmaya sadık kalarak bu teklifi kabul etmiştim. Benim için çaba harcıyorlarken onları itmem mümkün değildi zaten. Benim onlara alışmam gerektiği gibi onların da bana alışması gerekiyordu. Birbirimizi tanımak için güzel bir adım olduğunu düşünüyordum. Anneme söylediğimde de aramızda kurulan samimeyete sevinmişti.
Ve şimdi, odamda hep beraber hazırlanıyorduk.
Annem de bize kıyafet, saç ve makyaj için yardımcı olmaya gelmişti. Youra üzerine giydiği parlak siyah, sırt dekolteli mini elbiseyi uzun uğraşlar sonucu giydikten sonra juri üyelerine -ki bu biz oluyorduk- göstermek adına kendi etrafında bir tur döndü. "Nasıl oldu?"
Ben muhteşem olduğuna dair elimle bir işaret yaptığımda annem beğenmiş gibi dudak büktü ve "Harika görünüyorsun." dedi. Jae Rin ise "Eh," diye mırıldandı. "Uğraştığımıza değmiş gibi görünüyor."
Annem ayağa kalkıp "O zaman sizi makyaj masasına alalım, hanımefendi." dediğinde Youra'nın gülümsemesi genişledi ve annemin gösterdiği yere oturdu. Açıkçası annemin arkadaşlarıma arkadaş gibi davranmasını seviyordum. Onun sayesinde hem ben hem de arkadaşlarım çok daha rahat oluyordu. Aslında benden daha iyi anlaşıyorlar bile diyebilirdim. Annem kime, nasıl yaklaşılacağını bilen bir kadındı.
Jae Rin üzerindeki kırmızı saten elbiseyle tekrar aynaya baktığında yanına gidip gülümsedim. "Merak etme, çok güzel oldun." Bana dönüp ufak bir tebessüm ederken sorar bakışlarla "Öyle mi dersin?" dedi. Kafamı salladığımda derin bir nefes aldı. "Saçlarımı nasıl yapmalıyım?"
"Sanırım saçlarını düzleştirip sıkı bir at kuyruğu yapmalıyız. Dik omuzların ortaya çıkmalı."
Annemin söylediğine hak veriyordum. Kıvırcık saçları onda çok güzel duruyordu ama giydiği kırmızı elbisenin omuzları açıktı ve toplarsa belirgin köprücük kemikleri ortaya çıkardı. Anneme katıldığını belirtir şekilde kafasını salladı ve "Haklısın, Karen. Ben de öyle düşünüyorum." dedi.
