Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
⌀
Islak saçlarımı geriye taradıktan sonra gülerek beni izleyen Haruto'ya baktım. Yerimde rahatsızca kıpırdandığımda hareket ettikçe parkeyi ıslatan saçlarım yüzünden kendimi biraz... mahçup hissediyordum. Sonuçta o da benimle aynı durumda olsa da onun evinde ve onun odasındaydık.
Evini ilk kez görüyordum ve neredeyse odasına girene kadar inceleme fırsatı bulamamıştım. Odasına girdiğim ansa ağırlıkta olan siyah rengi dikkatimi çekmiştim. Odasındaki her şey neredeyse siyahtı. Benim odamda da fazlasıyla siyah vardı ama boğuk bir hava yaratmamak için kullanabildiğim kadar beyaz da kullanmıştım. Haruto ise her şeyiyle siyahtı.
Odaya baktığımda onu görüyordum. Gösterdiği tarafını, kendini tanımladığı tarafını, onun karanlığını, düştüğü çukuru, umutsuzluğunu... Ve bundan memnun değildim. Yine de bu zamana kadar kendini böyle nitelendirdiği gerçeğini değiştiremezdim.
Ama bundan sonrası için bir şeyler yapmak istiyordum.
Evine geldiğimizde yaptığımız ilk şey üzerimizi değiştirmek olmuştu. Islak kıyafetlerinin yerine Haruto'nun verdiklerini giymiştim. Kıyafetleri tamamen o gibi kokuyordu ve bu istemsiz rahat hissetmemi sağlamıştı. Sweatini giydiğimde diz kapaklarına kadar uzandığını görünce eşofmanı giymekten vazgeçmiştim. Neyseki altımda tayt şortum vardı. Verdiği uzun çorabı giydiğimdeyse diz kapağının bir karış altında bitmişti. Ve Haruto'nun giydikleri de üzerine az da olsa bol duruyordu. Büyük beden giymeyi seviyor olmalıydı.
Birbirimize öylece bakarken sanki yerimden kıpırdamayacağımı anlamış gibi beni kendine çekti ve böylece kucağına oturmuş oldum. Başta beklemediğimden duraksamıştım, sonra ise kendimi bunun normal olduğuna ikna etmeye çalışırken ona ayak uydurup rahat bir pozisyon almıştım.
Elindeki havluyla saçlarımı kurulamaya başladığında dikkatimi tamamen ona verdim. O gayet nazik bir şekilde saçlarımın uçlarını havluyla kapatıp nemini alarak açarken ben gözümü bile kırpmadan onu izliyordum.
Ve o bunun farkındaydı, bu yüzden gülümsemesini asla bozmuyordu.
Yüzüne dalmışken burnumda oluşan rahatsız his kendini göstermiş ve kafamı çevirip hapşırmama sebep olmuştu. Arka arkaya iki kere hapşırdığımda Haruto'nun yüzü düşmüş ve "Harika," diye mırıldanmıştı. "Seni hasta ettim."
Kendi kendimi hasta eden bendim. Dışarıda yağmur yağarken aklı beş karış havada üzerime hiçbir şey almadan çıkmıştım. Üstüne üstlük Haruto'yu da kendimle beraber sağanak yağmurun peşine sürüklemiştim ama o an yapacak başka bir şey aklıma gelmişti.
