Medya : Birsen Tezer / Delikanlı
Keyifli okumalar 🥂
***
İçinde olduğumuz rezil durum oldukça berbattı. Kapımıza dayanan ve bas bas bağıran adamla neye uğradığımı şaşırmıştım. Üzerimin yarı çıplak olduğunu hatırlayarak kapının gerisine çekilip korkulu gözlerle adama baktım. Zil zurna sarhoş bir şekilde bir kızın adını bağırıp duruyordu.
" Nerede o ha? Nereye sakladınız onu?"
Yayvan ağzından çıkan her cümle ondan daha çok tiksinmeme sebep oluyordu.
" Bu böyle olmayacak polisi arayalım."
Eylül'ün söyledikleriyle onu hızla durdurup içeri çektim ve kapıyı kapadım. Adamın yumrukları ve bağırmaları kesilmiyordu.
" Delirdin mi sen? Reşit dahi değilim, polisin buraya gelmesi demek tehlike demek. Belki ev sahibiyle alakalıdır. Onu aramalıyız!"
Eylül beni onayladığında onu orada bırakıp hızla odaya ilerledim. Elime ilk gelen şeyleri üzerime giyinip tekrar yanına döndüm.
" Evet Esin Hanım, kapıda ve bağırıp tüm binayı ayağa kaldırdı. Buraya gelmeniz gerekiyor."
Eylül derin bir nefes verip telefonu kapattığında meraklı gözlerle bir cevap beklercesine yüzüne baktım.
" Esin Hanımla konuştuk, sanırım yeğeniymiş o adam. Buraya geliyor. "
Hayatta ne tür insanlar vardı böyle. İnsan şaşıp kalıyordu. O dünya tatlısı kadının ailesinden böylelerinin çıkması düşüncesi kötüydü elbette.
Senin ailen çok farklı sanki.
İçimden yükselen ses haklıydı. Benim ailem daha beterdi belki ama yine de bu rezilliği aklar bir şey değildi. Stresten kemirdiğim dudaklarım ve yumruklar eşliğinde geçen yirmi dakikanın sonunda dışarıdan Esin Hanımın sesini duyduğum an ayaklandım. Eylül de benimle birlikte geldiğinde yavaşça kapıyı açıp olan bitene baktık.
Esin Hanım adamın kolundan tutup durdurmaya çalışıyordu. Birçoğu bina sâkini çoktan merdivenlere dizilmiş ortada dönen rezilliği izliyordu. Hiçkimsenin durdurma gereği duymaması ise dikkatimden kaçmamıştı.
" Ekrem dur artık. Yeter bu kadar rezillik çıkardığın. Nedir bizim senden çektiğimiz?"
Adının Ekrem olduğunu öğrendiğim genç adam ise pek duracağa benzemiyordu. Henüz yirmilerinde görünüyordu ve geceyi iyi geçirmediği her halinden belliydi.
" Nerede o? Nereye sakladın onu Teyze?"
Kimden bahsettiği hakkında bir fikrim yoktu.
" Ekrem, o öldü. Bunu kabullen artık. Öldü oğlum Begüm."
Kimden bahsediyordu bunlar böyle?
" Yalan söylüyorsun, sende onlar gibi yalancısın!"
Esin Hanım derin bir nefes alıp cevap vermeye hazırlandığında kulaklarıma dolan tanıdık erkek sesiyle hızla kafamı o yöne çevirdim. Kenan ürkütücü bakışlarıyla Ekrem'e bakarak ona doğru ilerlediğinde yer ayağımın altından kaymış gibi Eylül'e tutundum. Ne işi vardı onun burada?
" Sen ne yaptığını sanıyorsun? Bu çıkardığın kaçıncı rezillik lan! Sen adam olmayacak mısın?"
Bağırarak binayı inlettiğinde korkum iki katına çıkmıştı. Onu daha önce hiç böyle görmemiştim. Onun burada olması saçmalıktı.
