Derin bir nefes aldım, İstanbul'daydık ve ben evimi şimdiden çok özlemiştim. Çalan telefonumu açıp kulağıma götürdüm.
" Neredesin sen?"
Arayan Kenan'dı, bilerek açmıştım çünkü acımda dahi sığınmak istediğim onun kollarıydı.
" Senden uzakta."
Derin bir nefes aldıktan sonra konuştu.
" Biliyorum bütün bunların sorumlusu benim ama bana izin ver her şeyi telafi etmem için."
Gülümsedim.
" Senden kaçamıyorum, sana gelemiyorum, ne yaptın bana sen?"
İçimi titreten bir iç çekişle devam etti.
" Vera bak biliyorum ben boktan bir adamım ama sensiz olmaz anlıyor musun? Biliyorum boyumdan büyük hatalar yaptım ama izin ver sileyim, unutturayım tüm her şeyi."
Düşündüm.
" Nasıl yapacaksın bunu, içimde ölü bir şehir var nasıl tekrar dirilteceksin?"
Heyecanla konuştu.
" O şehri birlikte kurduk, yine kurarız ama beni bir kere dinle ne olur?"
Onaylamaktan başka bir çarem yoktu çünkü ona aşıktım.
" Çok uzaktayım Kenan, uzun sürer görüşmemiz."
Gülümseme sesini duymuştum.
" Seni öylece o herifle gönderdiğimi düşünecek kadar masum olma, olduğun konumdayım."
Şaşkınlıkla ağzımdan " ha" gibi bir nida kaçmıştı.
" Hazırlanıp aşağı in olduğun otelin önündeyim."
Telefon kapandığında neye uğradığımı şaşırmıştım. Tüm konuşmalara Deniz'de şahit olmuştu. Bir şey söyleyemiyorduk, o da, bende..
" Seni durdurmayacağım, sen onun kızısın. Ruhun onun çölünde yanarken sen suyu yine onda arayacaksın. Sadece çocuk, ben ne olursa olsun yanındayım."
Onu başımla onayladım, içimden bir şey söylemek gelmiyordu, ne olursa olsun Kenan'ın kollarına koşmak istiyordum.
" Böyle olsun istemezdim."
Oturduğum yataktan kalkıp çantamı masanın üzerinden alarak odadan hızla çıktım, bu yaptığım şeyin aşağılık olduğunu biliyordum ancak çaresizdim.
Asansörü çağırdığımda kalbim ağzımda atıyordu. Sanki uzun yıllardır susuzmuşum da suya kavuşmak için hasretim dinmiş gibi hissediyordum. Asansör geldiğinde sıfıra basıp aşağı inmesini bekledim.
Sonunda aşağıya indiğimde çıkış işlemlerini halledip koşar adım dışarı çıktım. Göz hizama önce arabası girdi, kollarını kavuşturmuş her zaman ki görkemli haliyle gelmemi bekliyordu. Beni gördüğünde seri hareketlerle aramızdaki mesafeyi kapatıp bedenimi kolları arasına hapsetti.
Kokumu derin derin içine soluyordu. Şu kısacık zamanda onu ne çok özlemiştim. Elim ensesine gittiğinde boynunu sevdim, ona karşı koyamıyordum.
" Sevdam.."
Gözyaşlarıma hâkim olamıyordum. Bedenim kolları arasında sarsıldığında daha sıkı sarıldı.
" Geçti güzelim, söz veriyorum her şeyi telafi edeceğim. Seni bir daha bir adım bile yanımdan ayırmayacağım."
Ona inanmak istiyordum, onunla yaşlanmak, ona sığınmak istiyordum.
