" Oy. Kain ka na" nakatingin pa rin siya sa akin nang kinuha ko siya ng isang pakpak ng manok at tinapat sa bibig niya.

" Here comes the airplane" pagkatapos kong sabihin iyon ay napasimangot siya, taliwas sa masigla niyang mukha kanina.

Mwahahahaha.

" I'm not a kid" saad nito pero sinubo parin yung binigay ko sa kanya.

" Oka---"

" But you're mine" natigilan ako at napapikit pikit sa sinabi niya.

Okay? Ano konek??? -_-

Kinuha niya yung manok sa kamay ko at kinain ito.

Medyo namula naman ako sa mga pinagsasabi niya.

Ngumunguya ako nang maramdaman ko na may dumi sa may bibig ko dahil sa sauce nung manok kaya itinaas ko yung kamay ko para sana tanggalin ito kaso lang pinigilan ako ni Keian.

Nagtataka akong tumingin dito.

" Bakit?" Seryoso itong nakatingin sa akin, particularly sa may bibig ko.

Hindi ko namalayan na siya na ang nagpunas nung dumi sa may pisngi ko tsaka hinawakan ang labi ko.

Pagkatapos ay unti unti itong lumapit at hinalikan ako.

" I love you" sabi nito pagkalayo niya sa akin.

Mabilis ang tibok ng puso ko yung tipong nagv-vibrate siya sa buong pagkatao ko. Yung parang yun nalang yung naririnig ko...

" I-I love you too" kaagad siyang napangiti at binitawan na ako tsaka masayang kinain yung chicken niya.

---

" So... where are we going after this weekend?" Bumaba ang tingin sa akin ni Keian kasi nakasandal ako sa dibdib niya at nakatingala ako para makita ang mata niya.

Hinahagod niya ang buhok ko habang may tugtog na naka-play.

" In Palawan, we have a rest house there" tumango nalang ako bilang sagot.

Natahimik ang paligid at tanging ang music lang sa speaker ang naririnig.

Tinitigan ko lang yung kasama ko ngayon na nasa malalim na pag-iisip.

" I'm sorry I didn't tell you we're leaving. I just really want to spend time. Just the two of us" huminga ito nang malalim at nag-aalalang tumitig sa mata ko.

" I promise, the whole week we're gonna spend will be the best week of your life. And probably mine too. It will be our first trip together. I know that you're pregnant and you might have difficulties traveling but I will do everything for you, just tell me. I've been planning to go to a vacation with you since last month, hindi lang ako makahanap ng tyempo. Tapos naisip ko kanina lang na pagkatapos nung 'punishment' sa akin ni Dad, I'm bringing you to Palawan. I don't want you to think I'm forcing you, I should have asked you about this... I'm really sor---" bago pa siya magpatuloy sa speech niya ay hinalikan ko siya sa labi.

He was shocked at first but immediately responded to the kiss.

Para namang may kung ano sa may tyan ko.

Anak ikaw ba iyan?

O dahil lang iyon sa lalaking kasama ko ngayon.

Ganoon din ang nararamdaman ko kapag kinakabahan or naeexcite eh.

Ito ba yung tinatawag nilang paru-paro sa tyan?

Pinaglapit pa ni Keian ang labi namin at nasa batok ko na ang kamay nito.

Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nito para mas lumalim pa yung halikan namin.

I'm so happy...

That I'm with this man...

This amazing man, the father of my kid.

Inihiga ako ni Keian sa may sofa at nakadagan na siya sa akin nang hindi maiipit ang tyan ko.

My back arches when his hand travelled to my waist making the kiss deeper.

This feeling I feel every time I'm with him, gusto ko laging nararamdaman ko iyon. Ayoko nang mawala pa iyon.

I don't want to lose him.

Napunta ang kamay ko sa may leeg niya at dun kami naghiwalay dahil kung hindi ay baka hindi na kami makahinga.

Hinihingal kaming dalawa at magkatagpo ang noo namin.

Nakatingin lang ako sa kanya habang nakapikit ito at parang dinadama ang nangyari.

" It's okay Keian. I would love to be in Palawan with you..." dumilat siya at nakangiting tumingin sa akin pabalik.

" Thank you Nass. You won't regret it"

Ngumuso ako dito.

" I don't even regret meeting you, pagpunta pa kaya sa Palawan kasama ka" pabulong kong sabi habang pinaglalaruan ang medyo mahaba na niyang buhok.

Ayaw magpagupit eh.

Lumapad ang ngiti nito na parang kinilig.

Ay.

Ang galing ko. Ha!

" You are my life now Nass. And I will protect you and our child" hinagod nito ang tyan ko at mas napangiti ako dito.

" I know Keian"

Nagtagpo ulit yung mga labi namin.

---

I just want to say na kahapon, binaha kami pero pasalamat nalang at hindi pumasok sa bahay ang tubig. Salamat kay God dahil yung iba sa atin ay hindi din binaha ang bahay. Ipag-pray po nating lahat ang mga naapektuhan ang bahay at buhay nila dahil sa sama ng panahon. Naililigtas ng dasal ang mga Pilipino kaya FIGHTING! Ingat po kayo! \^_^/

NEXT: MAID FOR THE MAFIA BOSS IN PALAWAN!!!

Maid for the Mafia BossTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon