𝑶𝒕𝒉𝒆𝒓 𝑯𝒂𝒍𝒇 |𝑱𝒊𝒎𝒊𝒏✔

①③

"Merak etme." Diyerek gülümsedim. "Yüzde doksan dokuz ihtimalle yeniden yapacaklardır."

İçim rahattı ve planıma güveniyordum üstelik onları benim ispitlediğimide hoca dışında kimse bilmeyecekti. Hocanında ortaya çıkaracağını  sanmıyordum.

"Ayrıca bundan sonra daha dikkatli olmamız gerek." Diyerek konuyu başka bir yere çektim. "Annem seni aramasa neredeyse Lena'ya yakalanıyorduk."

Bakışlarımı yoldan çekmiyordum ama Jimmy'nin bana baktığını biliyordum. "O konuda hatalı olan sensin." Dedi açık bir şekilde. "Kızın aramalarına cevap vermen gerekiyordu."

Bunu söyleyince sıkıntıyla oflafım ben zaten haklı olan benim demiyordum.

"Biliyorum hata yaptım. Ayrıca kızada çıkıştım."

"Ona iyi davran, Jimin. Benim gibi davranman gerekiyor."

Ona zaten iyi davranıyordum. Yalnızca o gün gerçekleri öğrenmesinden korkmuştum ve bu da beni strese sokarak Lena'ya patlamama sebep vermişti. Sanırım hayatımda ilk defa birine çıkıştıktan sonra gerçekten pişman olmuştum.

"Bundan sonra daha dikkatli olacağım." Güven vermek istercesine konuştum. "Ayrıca Lena'ya ayrı eve çıktım demem getekiyor. Elimizden geldiğince onu annemden ve babamdan uzak tutmalıyız."

Annem'in Lena bizdeyken benden bahsetmemesi çok büyük şanstı. Kıl payı kurtulmuştuk ve bir daha böyle bir şeyin yaşanmasına izin veremezdim.

"Peki, bu daha ne kadar devam edecek?"

Jimmy'nin bu sorusu beni güldürdü. "Sıkıldın mı yoksa?"

"Hayır, sadece Lena'yı özledim." iç çekerek konuşmasının ardından yutkundum. Direksiyondaki tutuşum sıkılaşmıştı.

"Sürekli yanımda olmasına alışmışım. O yokken kendimi yalnız hissediyorum."

"Hissetme." Dedim aniden. Ardından tepkimin farkına varıp gülümsemeye çalıştım. "Sonuçta benim arkadaşlarımda senin yanında. Kendini yalnız hissetme yani."

Derin bir nefes verip bir kaç saniyeliğine gözlerimi kapatıp açtım.

"Aynı şey değil ki." Dedi Jimmy. Sesi oldukça huysuz ve üzgün çıkıyordu.

"Biraz daha sabret sonra Lena'na kavuşacaksın."

Jimmy her hangi bir tepki vermeyince bende daha fazla konuşmadım. Bu durum bazen fazlasıyla kafamı kurcalıyordu. Jimmy Lena'dan hoşlanmadığını söylemişti ve ona inanıyordum da. Fakat yinede bazen kuşkulanıyordum.

Aralarındaki durum beni ilgilendirmiyordu ama sonuçta bir nevi artık Jimmy olduğum için bende ister istemez olaya dahil olmuştum.

Jimmy'i okula bıraktım ardından da kendi okuluma gelmiştim. Arabamı uygun bir yere park ettikten sonra indim ve okulun kapısından içeri girdim.

Dürüst olmak gerekirse buradan nefret ediyordum. Herkes fazlasıyla yapmacıktı. Mesela kızların bana karşı olan bakışlarını gördükçe sinirleniyordum. Jimmy'e bunu yapmadıkları kesindi.

Kendi fakülteme doğru ilerlerken arkamdan birinin bana seslenmesi ile olduğum yerde durdum. Ona doğru döndüğüm sırada da bıkkın bir nefes vermiştim.

"Yine ne var Taehyung?"

Lena'nın aptal ikizi bu tepkime karşılık gözlerini devirdi. Ayrıca yüz ifadesinden hatır sormaya gelmediği belli oluyordu.

"Bazen senin gerçekten sorunlu olduğunu düşünüyorum."

Bunu söylemesinin ardından kendimi tutamadım ve bir kahkaha attım. Taehyung garip bir şekilde bana bakıyordu.