𝑶𝒕𝒉𝒆𝒓 𝑯𝒂𝒍𝒇 |𝑱𝒊𝒎𝒊𝒏✔

③⑥

Düşüncelerinizi bekliyorum.

Keyifli okumalar
🦕

Koltukta leblebi ile ilgilenirken duyduğum ayak sesleri ile başımı arkaya doğru çevirdim. Annem elinde tuttuğu dumanı tüten fincan ile yanıma kadar geldi ve tam önümde durup fincanı bana doğru uzattı. Gözlerimle içindeki yeşil renk sıvıyı süzdüm ve çok geçmeden yüzümü buruşturdum.

"Zencefil çayı sevmediğimi biliyorsun anne."

"iç şunu, Lena."

Ciddi bir ifade ile bana bakıp elinde tuttuğu fincanı işaret etti. Ne yaparsam yapayım o çayı bana içireceğini bildiğim için pes ederek elinden aldım.

"içeyim bari." Çaydan bir yudum aldım. Ağzıma gelen yoğun acı tat yüzümü buruşma isteğimi uyandırdı ama annemin ciddi bakışlarını görünce bunu yapmak pek yemedi.

"Hmm, çok güzel." Onunla uğraşmak adına yapmacık bir şekilde gülümsediğimde annem yere eğilip eline terliğini aldı ve bana atıyormuş gibi yaptı.

"Terliği kafana yiyeceksin şimdi." Kendimi tutamayarak başımı geriye atıp bir kahkaha patlattım.

"Gitmiş birde hasta olmuş." Annem evime geldiğinden beri aynı bu şekilde söylenmeye devam ediyordu. Neredeyse her lafının arkasından bu cümleyi kurmuştu.

"Ne yapayım? Oldum işte."

"Kendine dikkat etsen olmazdın."

Doğru söylüyordu. O yağmurlu gün yüzünden hasta olduğumu öğrense o terliği bir güzel kafama geçirirdi ama bunu bilmesine hiç gerek yoktu.

"Gördüğün gibi daha iyiyim,anne."

Hastalık konusunda kesinlikle kendimi daha iyi hissediyordum. Fakat bu sabah evime gelen Jimin yüzünden üzerimdeki sinir ve öfke hala kendini koruyordu. Düşünmemeye çalışıyor olmama rağmen neredeyse her dakika aklıma gelip duruyordu.

"Daha iyi olmana sevindim. Biliyorsun iki gün sonra mahkeme var."

Şaşkın bakışlarım onu buldu. "Mahkeme mi?"

Annem soruma anlam verememiş olacak ki kaşlarını yukarı kaldırdı. "Unuttun mu Lena? Babanla boşanıyoruz ya hani."

Yutkundum ve fincanı yüz hizzamdan aşağı indirerek kucağıma koydum. Kafam o kadar doluydu ki annem ve babamın boşanacaklarını bile unutmuştum.

"Afedersin. Şu sıralar derslerim çok yoğun." Diyerek yalan söyledim.

"Sorun değil. Aslında bu konuyu fazla düşünmemen daha iyi." Annem gülümseyerek konuşup beni rahatlatmaya çalıştı.

Babamıda düşününce bu yıl en güvendiğim insanlar tarafından nasıl kandırıldığım aklıma gelmişti. Babama çok güveniyordum ve annemi aldatmıştı. Jimmy en güvendiğim ve masum olduğunu düşündüğüm dostumken bana kocaman bir darbe vermişti.

Hiç beklemediğim iki insan tarafından ihanete uğramıştım.

"Sence hemen sonuçlanır mı?"

"Avukat uzamayacağını söyledi."

Bu durumun bir an önce sonuçlanmasını ve her şeyin bitmesini istiyordum. Düşündüğüm zaman hala bazı şeyleri kabullenemiyordum ama gerçekler ortadaydı.

"Babamın bizden bu kadar kolay vaz geçmiş olmasına inanamıyorum. Hem seni aldattı hemde ortalarda yok."

Çok uzun zamandır onunla muhattap olmamıştım. Tamam, çokta muhattap olmak istediğim söylenemezdi. Yanıma gelse muhtemelen suratına bakmayacaktım ama insan çocuklarını hiç merak etmez miydi?