The Step Sibling's Romance

Chapter Two

2

=====================

Nang makapagbihis na ay pakiramdam ko ang init init parin ng aking mukha sa sobrang pagkapahiya.

He is teasing me. He want me to feel uncomfortable. Red is the color of my undies. Tinititigan nya pala talaga ang kabuuan ko kanina.

Habang daan papauwe ay mas nauuna akong maglakad sa kanya na parang pagtakbo na ang ginagawa ko para lang makaiwas sa kanya.

~

Pagkadating na pagkadating sa mansyon ay agad agad akong nagdiretso sa aking silid para maligong muli at magbanlaw.

Kasalukuyan akong nagpapatuyo ng buhok ng maya-maya ay makarinig ako ng mahihinang katok sa may pinto. It was him. Marco. Suddenly appearing at the open doorway. Nakalimutan ko nga palang isaradong mabuti ang pinto sa sobrang pagmamadali kanina.

"Pinapunta nila ko dito para tawagin ka ng maghapunan." aniya.

Nakatitig na naman sya sa akin na animo ay sayang saya sa nakikita.

Mamasa masa pa kasi ang mga buhok ko,at kasalukuyan ko nga itong pinapatuyo. Hindi ko lang malaman bakit nya pa ako kaylangang titigan ng ganun.

"yeah.. Give me a minute." basag ko sa pananahimik nya.

Para naman syang nagising mula sa pagkakatulog dahil parang nagulat pa sya ng magsalita ako.

Kaya naman tumango lang sya at tumalikod na.

Sa totoo lang hindi parin ako makaget over sa nangyari kanina. Hindi ko alam kung papaano ko sya mapapakiharapan sa ilang buwan na ilalagi ko dito sa kanilang mansyon.

~

Habang naghahapunan.

" So do you have any other plans for tomorrow kids? "

Panimula ni mommy.

"Yeah. Im going with my friends tomorrow.. Will you be taking me dad?" Michico asked her dad.

" Of course. How about you Janna,may mga plano ka ba para bukas?" baling sa naman sa akin ni tito.

"Pupunta po ako ng library tomorrow tito dyan lang sa bayan."

Nabanggit sakin ni Michico na may malaking library sa bayan at madali lang naman daw ito hanapin kung nais kong mapuntahan.

"Why don't you let Marco drive you there?" ani tito Martin

"Hindi na po tito ok lang naman ako. Kaya ko naman." I feel awkward lalo na at alam kong nakatitig sa akin si Marco.

"I'll drive you." bigla ay singit ni Marco.

Napatingin naman ako kanya na parang sinasabing hindi ka pwedeng himindi.

I saw tito Martin smiled.

Wala na akong nasabi kaya naman ipinagpatuloy ko na lang ang pagkain ko. Hindi ko matagalan ng mga titig.nya sa akin.

Bakit ba kasi kailangan nya pa akong titig titigan?

~

Kinabukasan, naghahanda na ako para sa pag-alis papuntang library. Panay parin ang pag-iwas ko kay Marco cause I'm still embarrassed about what happened in the stream . Kagabi after ng dinner hindi narin naman sya nagpakita pang muli.

"Are you ready?" tanong nya habang nakasandal sa may gilid ng pinto. Pababa nako ng hagdan ng makita ko sya na halatang naghihintay.

Ito na naman po sya. Seriously, hindi ba sya nagsasawa kakatitig sa akin?