Maid for the Mafia Boss

Kabanata 65

" I'm glad you're here, baby" ngumiti ako dito at hinalikan ang pisngi nito.

" Ako din, Keian"

Nagkatinginan kaming dalawa at unti unting naglalapit ang mga labi namin...

*tok tok* *bukas ng pinto*

" Kei! Ang tagal mo---" nanlaki ang mata ko at napatago sa leeg ni Keian nang marinig na pumasok si Steven sa kwarto.

Huhuhu!!!

" Did I told you to come in?!" Iritableng tanong ni Keian dito.

" Oopss... naistorbo ko ba kayo?" Napasinghap si Keian sa mapangtuksong tono ni Steven.

" Okay lang iyan, bili, tayo na! Mamaya na kayo maglabing labing!" Hinila ni Steven si Keian patayo na may ngisi sa labi.

Namumula ang pisngi kong tumingin kay Steven.

" Hello Nass. O siya-- tayo bili! Mamaya na mahiya!" Kinuha niya ang dalawang braso ko at hinila din ako patayo.

Nakataas ang kilay ni Kei na tumingin kay Steven.

" Is it ready?"

" Yes sir!" Parang sundalong sagot ni Steven.

" Tsk!" Hinawakan niya ang kamay ko tsaka ako hinila.

Bakit ba palagi nalang akong hinihila sa kwentong ito????

Ako naman, laging nagpapahila...

* internal face palm*

---

" Ano meron?" Pagtataka ko dahil pagkapasok namin sa headquarters dumiretso kami sa may third floor kung saan may malaking events venue? May mga upuan dito at punong puno ng tao ang lugar, mapababae man o lalaki.

Nasa likod ko ang kamay ni Keian habang sinusuri ang bawat isang nandito.

" Today is our monthly meeting. Most of our men are here" sabi nito sa akin.

Tinignan ko yung mga taong nandito.

Madami silang nakikipagusap sa isa't isa. Yung iba, napapansin kong nakatingin sa akin.

Naconscious naman ako sa suot ko na tshirt na pambahay at nakashorts lang.

Nanlaki ang mata ko at napapunta sa likod ni Keian.

Tumingin siya sa akin at tinaasan ako ng kilay.

" What are you doing?" Ngayon ko lang napansin na nakasuit si Keian kahit sila Zeke, Steven, ah basta lahat sila maayos ang damit.

Nakaramdam ako ng pagkainis at kaagad na pinalo si Keian sa likod.

Tinignan niya ako nang masama, ganon din ang ginawa ko sa kanila.

" Ikaw kasi, hila ka nang hila sa akin, ang pupuntahan pala natin meeting! Bakit mo ba ako dinala dito!? Tignan mo nga yung suot ko!" Inis kong sabi dito.

Kumunot ang noo niya at tinignan ako mula ulo hanggang paa.

Humarap siya sa akin...

" Bakit nakapambahay ka? You look out of place. Tsaka bakit ka kasi nagpahila?" walang emosyong sabi nito pero halatang tinutukso niya ako.

Tumaas ang kilay ko pero natahimik at napatalikod nalang. Baka mapahiya ko pa ang sarili ko.

Hinawakan niya ang bewang ko at hinarap sa kanya.

Napataas ang tingin ko sa mata nito. Magkalapit ang aming mukha.

" I'm kidding. You don't have to change clothes for them. If they offend you because of your clothes, I'll fire them immediately okay? Your very existence is what's important. I don't care if you're not clothed properly, baby" nakangisi pa siya, napabuka ang bibig ko nang ibulong niya yung huling salita.