Flower Language [Completed]

Ep.14

Flower Language
~~~

Unicode

Wendyခရီးသွားတာ လေးရက်မြောက်နေ့ ရှိခဲ့ပြီ။ သူမ ဆိုင်ကနေ အိမ်ပြန်ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ Wendyဆီက ဖုန်းဝင်လာသည်။

'အိမ်ပြန်ရောက်ပြီလား?'

Wendyဆီက နူးညံ့တဲ့အသံလေးကို ကြားပြီးနောက် သူမစိတ်ထဲ နွေးထွေးသွားသည်။

'ခုနကပဲ ပြန်ရောက်တာ။ နင်ရော အခုဘာလုပ်နေလဲ?'

'အလုပ်လုပ်နေတာ။ တစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေလား?'

Wendy က သူမစိတ်ကို သိနေသလား ထင်ရအောင် မေးလိုက်တော့ သူမ ဖုန်းကို မလုံမလဲ ကြည့်သည်။

'နင် ငါ့နောက်ကို လူလွှတ်ထားလား?'

'အင်း' သူမက စလိုက်တာကို Wendy က တကယ် ဝန်ခံလိုက်တော့ အံ့ဩသွားသည်။

'စိတ်မပူနဲ့။ နင့်လုံခြုံရေးအတွက်ပဲ သူတို့ကို ကြည့်ခိုင်းထားတာ။ နင်တစ်ခုခုမဖြစ်သ၍ သူတို့က ဝင်စွက်ဖက်မှာ မဟုတ်သလို ငါ့ကိုလည်း အကြောင်းစုံ တင်ပြမှာ မဟုတ်ဘူး'

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမ စိတ်မကြည်ဖြစ်သွားတာတော့ အမှန်ပင်။ ဒရိုင်ဘာနဲ့ အလုပ်သွားရတာတောင် မလွတ်လပ်သလို ခံစားရပါတယ်ဆို စောင့်ကြည့်ဖို့ လူပါ လွှတ်ထားတယ်ဆိုတော့ တော်တော်လွန်တယ်လို့ ခံစားရသည်။

'Irene-ah? စိတ်ခုသွားတာလား? အဲ့ဒါကြောင့် ငါမပြောဖို့ တွေးထားပေမယ့် လိမ်ထားသလို ဖြစ်မှာစိုးလို့ ပြောပြတာ။ ငါ့ကို နားလည်ပေးစေချင်တယ်'

'ငါ နားလည်ပြီ'

'ငါနင့်ကို သတိရနေတာ'

Wendyဆီက ထိုစကားတစ်ခွန်းက သူမ ကမ္ဘာကြီးကို ခဏတာ ရပ်တန့်သွားစေသည်။ ရုတ်တရက် တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခန်းထဲမှာ သူမ နှလုံးခုန်သံကို ပြန်ကြားရလာတာကြောင့် သူမ ရင်ဘတ်က်ို ဖိထားလိုက်သည်။

'ငါ-ငါလည်း ပျင်းနေတာ' ဒါပေမယ့်လည်း သူမ ဝန်ခံမှာ မဟုတ်ပေ။

'ဒါ လုံလောက်တယ်' တစ်ဖက်လိုင်းက Wendy ပြုံးလျက်ပြောသည်။

'နင်မြန်မြန် ပြန်လာရင် ကောင်းမယ်' Irene ရဲ့ အသံက အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့သံပေါက်နေသည်။