TEASING HER |StudxProf▪️GxG|

TEASING XLVI

DICEY

I am looking at the ceiling, thinking deeply what should I do now. I am bothered, she's giving me silent treatment the whole ride until we arrived. The dinner went well yet the two of us is not really fine. Anong gagawin ko? Anong sasabihin ko? I deserve naman if she's mad. Maling-mali kasi talaga ang nagawa ko kanina.

She is currently at the shower, mag-iisang oras na siya roon. Kinatok ko siya kanina pero isang cold na 'wait' lang ang sinagot niya. Nakakahurt iyon ng isang million sa puso. Naputol ang aking iniisip when I saw a perfect creature na galing yata sa Olympus dahil sa angkin niyang kagandahan. She is hot too dahil nakatapis lang siya. Kitang-kita ko ang hubog ng katawan niya since the towel hug her perfectly body. Napalunok ako ng mapunta sa umbok nito ang aking mga mata, gusto kong suwayin ang sarili ko but gosh, she's making me pin her in the wall and take her inside my head. Pero parang nabuhusan ako ng malamig na tubig dahil ang namamagang mata nito ay walang ganang nakatingin sa akin. Umiyak ba siya sa loob ng bathroom?

"H-hon" pabulong na sambit ko nang maglakad siya at pumasok sa human closet ko. Bumangon ako dahil gusto ko siyang sundan ngunit tumigil at bumalik din ako sa kama. I think she need some space and peace of mind muna before I talk to her.

Lumipas ang ilang minuto ay wala pa rin siya, kaya tumayo na ako't nagdesisyong pupuntahan ko siya. Ang naabutan ko ay gulo-gulong damit dahil hindi ko alam ang klase ng gusto niyang e-damit. Naiinis man ngunit pinigilan ko na, baka mas lalo lang kaming hindi magpansinan. Pero ang ayoko talaga sa lahat ay ginugulo ng iba ang mga gamit ko. Hindi siya iba pero ugh! Ayoko ng magulo. Ayos pa kung ako ang nanggugulo sa gamit ng iba.

"Ano bang hinahanap mong damit?" mahinong wika ko saka naglakad papunta sa gilid niya, pero alam niyo yung masakit? Umilag lang naman siya para hindi kami magkalapit. Hindi ako nagmumura pero TANGINA, ANG SAKIT NIYA BUMAWI.

"These, I want this." iyon na lamang ang sinabi niya saka niya ako iniwan sa loob. Hindi ako makapaniwalang tinignan ang likod niyang paalis. Ang pinili niya ay iyong tinapon niya kanina sa lapag. Naiinis tuloy akong inayos ang damit ko na ginulo niya kani-kanina lang.

Naabutan kong nakahiga ito nang bumalik ako sa bed. Nagbabasa ito ng libro ko way back college pa. Meron kasi iyong binibili na books for acads. Napabuntong-hininga ako dahil hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin. Ano ba namang torture tong ginagawa niya sa akin. Dahan-dahan akong lumapit sa kama at humiga. Umusog ako sa pwesto nito saka mabilis na niyakap ang bewang niya. Nakasandig kasi ito sa headboard ng kama habang nakaupo.

"H-hon?" pabulong na wika ko saka inangat ang aking tingin. Namamaga talaga mga mata niya. Ang tanga-tanga ko, pinapaiyak ko siya.

"Hindi ba dapat, friend? Why are you calling me hon? I am your childhood friend right?" she answered sarcastically. Hindi ko pinakinggan iyon at kinausap ko siyang muli. Bahala siya, hindi ko siya titigilan hanggang sa hindi kami bati.

"Hon naman, I love you na, I am sorry" malungkot na saad ko but geez, napakabato niya talaga. Ang tigas-tigas niya po.

"Aww, you love me as your childhood friend? So sweet, I love you too as my CHILDHOOD FRIEND" nahampas ko ito sa inis na ikinadaing niya. Pinapamukha niya talaga sa akin yung way ng pagpapakilala ko sa kaniya kanina.

"You're really mapanakit, it's hurt a lot." she mumbled na rinig ko naman. Ang tanga tanga tanga ko talagaaaaa! Naiinis ako sa sarili ko! Bukas na bukas! Aaminin ko na kay Amber ang sa amin ni Maxine. Pero hayss, parang hindi ko pa kaya.

"Sorry hon, I am really sorry. Sasabihin ko na kapag nagkita kami ni Amber. Aaminin na ako na tayo na at wala na siyang pag-asa. Please lets fix this, para akong sasabog sa sakit kapag ganito tayo." mahabang hayag ko sa kaniya. Mataman niya akong tinignan pero maya-maya ay hinaplos nito ang buhok ko saka niya ako binigyan ng isang halik sa noo. Are we okay?