TEASING HER |StudxProf▪️GxG|

TEASING XXXIII

TORPID

I am currently looking at my glass wall in my bedroom. The sun is about to rise but me? still have the same feeling, so down and broke. I slowly wiped the tears that start to fall again. Ilang araw na ba akong ganito? Mula noong mangyari ang nagpayanig sa mundo ko. Its been a week when she broke up with me, yah I considered it as a break up cause she chooses her over me. Hahabulin ko sana siya pero iyong harap-harapan na mas pinili niya ang ibang tao kaysa sa akin? Enough na iyon as a proof na hindi ko siya deserve at isa pa, mas okay na rin ang ganito para wala nang issue between sa aming dalawa. Napakatanga ko sa part na hindi ko man lang nahalata ang lahat. Sa isang week na nangyari iyon sobrang sweet nila sa isa't isa. Noong una talaga hindi ako naniniwala sa pinagsasabi ni Maxine but in the end mas pinili ko na lang tumahimik at masaktan ng nag-iisa. Sa isang iglap bumalik na ang lahat sa dati, bumalik kami sa normal na relasyon namin, a teacher-student relationship. Pero kahit na ganoon, masakit sa part na mas pinili niya ang kambal ng ex niya instead of choosing me. Well, I must say that they really love each other and I don't want to ruin their relationship. Maybe I will just accept the fact that she is no longer mine kahit na sobrang sakit iyon. Pinilit kong bumangon dahil mali-late nanaman ako sa unang klase ko which is her, ayaw ko na sanang pumasok pa sa klase niya but I have to go, for the sake of my grades. Gusto kong makagraduate at ipakita na kayang-kaya kong tumayo ulit sa aking sariling mga paa. For the last time, I promptly wiped my tears and took a deep breathe before I go to the bathroom.

Mabilis na lakad ang aking ginawa because I am so late. Makakarinig nanaman ako ng hindi kaaya-ayang mga salita na magmumula sa magaling kong propesora. Nang nasa harapan na ako ng room nito, I hesitate to knock on the door but it suddenly open na nagpayuko sa akin.

"You're late" pakiramdam ko'y nasa loob kami ng isang malaking refrigerator dahil sa lamig ng boses nito. At ito nanaman ang puso ko, nababasag at nagdurugo nanaman.

"I-i am sorry Max-Miss Villin" aking paumahin, napapikit ako dahil sa muntikang pagtawag ko sa pangalan niyang nakasanayan ko na.

"Eyes up at my face, you're not talking to the floor stupid" gusto kong mainis dahil sa binulong nito na rinig na rinig ko naman. But instead of inis, walang emosyong tumingin ako sa kaniya. Anong akala niya? Ipapakita ko ang emosyon ko sa kaniya? Asa siya!

"Can I still join your class? If not, then it's okay Miss" papasukin ba ako nito o hindi? Hindi ko na kasi kayang manatili pa sa harapan niya.

She furrows to what she heard and then raised her right eyebrow after. Hindi ako nagpatinag sa pagtataray nito kaya naman pinanatili ko ang aking ekspresyon kanina dahil sanay na ako sa ganyanan niya.

"You're the captain Miss Joaquin yet your man-" I cut her off kasi alam ko nanaman ang patutunguhan ng sasabihin niya. Tumalikod na ako dahil hindi ko na talaga matatagalan ang mag-stay doon. Narinig ko pa na tinawag niya ako but I choose to go away. Away from the person I love, away from the person who fooled me, away from the person who hurt me. Sana makatulong ang mga ginagawa kong 'to para makamove on ako sa kaniya.

Umupo ako sa silong ng kahoy malapit sa ground. Feeling ko pagod na pagod ako kahit umaga pa lang, gusto ko ulet matulog para naman sandaliang mawala itong sakit na dinaramdam ko, ang problemang dinadala ko. Hindi ko namalayang may umaagos nanamang luha sa aking pisnge. Ang iyakin ko pa rin pala talaga, lalo na sa mga ganitong sitwasyon. Wala man lang akong makwentuhan dahil busyng-busy din naman ang dalawang best friend ko. Ako'y yumuko nang may taong maglalakad sa aking kinaroroonan. Ayoko na may makakitang umiiyak ako dito, lalo na't kilala pa rin ako sa Unibersidad na ito.

"Zaia?" umusbong ang konting saya sa puso ko ng marinig ko ang tinig na iyon. Napaangat ang aking mukha na kaniyang ikinabahala.
"Why are you crying?What happen nak?" lumapit na ito sa akin at saka umupo sa may harapan ko. Agad na napayakap ako dahil hindi ko na kaya pa. Humikbi ako dahil sa pagbalik ng mga ala-alang nangyari one week ago.