Sharap (Baka Girls #1)-Completed

39

"Al, gaano ka kasigurado sa akin?Paano mo masasabing ako na ang babaeng mahal mo at gusto mong pakasalan?"  

"Paano?" Yumakap ako sa kanya at ipinatong ang ulo ko sa dibdib niya. Mabibilis ang tibok ng puso niya ngayon katulad ng sa akin. Parehas lang ba kami ng nararamdaman sa tuwing magkasama kaming dalawa? Yung tipong lalabas na ang puso mo sa sobrang lakas at bilis ng tibok na yon? "Yung panahon na hinanap kita noon at lagi kitang pinapanuod  sa isang tabi habang ikaw naman ay nakikipagdate sa ibang lalaki." 

"What do you mean?"  Napakunot ang noo ko pero hindi ko na tinangkang mag-angat ng tingin. 

"Hindi mo ba napapansin, ni isa sa mga naging boyfriend mo hindi tumatagal sa iyo at isa sa mga naging boyfriend mo hindi ka man lang nahalikan?"Sa sobrang curious ko ay kusa nang umangat ang ulo ko para sulyapan siya. Nakangiti ito ngayon habang nakatingin sa kisame. Nag iimagine ba siya? 

"Hindi. So, ibig sabihin ikaw ang may kagagawan nong lahat?" Nanlalaki ang mga mata ko dahil sa hindi ako makapaniwala. 

Tumatawa siya ngayon habang nagsasalita. "Oo ako nga. Pagkatapos ng huli niyong date hinaharang ko na silang lahat para kausapin at takutin para layuan ka." 

"Tang ina. Yung unang pagkikita natin non at pag-aaway anong ibig sabihin non?" 

"Sinadya ko yon, Jasmin. Sinadya kong harangan ka noon para mapansin mo ako. Sawa na akong pagmasdan at panuodin ka sa isang tabi. Hindi na ako nagpadala sa takot kaya nagpakalalaki ako para makilala ka at mapa sa akin ka na ng tuluyan." Nag-init ang dalawang pisnge ko ng mawala sa mukha niya ang ngisi at napaltan ng isang seryosong mukha. Nagwawala na naman ang mga alaga ko sa loob ng tiyan dahil sa sinabi ng Master nila.  

"So, stalker ka?" Mataray na tanong ko sa kanya. Bakit ganon? Imbes na matakot ako sa mga inaamin niya ngayon ay parang kinikilig pa ako?  

"Nope. I'm too awesome para tawagin akong stalker. Admirer mo ako, Jasmin simula palang pagkabata natin. Sinabi ko sa sarili ko ikaw na ang babaeng pakakasalan ko at makakasama ko habang buhay." 

"Paano kung buntis ako at ikaw ang ama anong gagawin mo?" Muli akong umunan sa kanyang malalapad na dibdib habang nakatakip sa amin ang puting kumot sa mga hubad naming katawan. Napuno ng katahimikan ang loob ng kwarto pawang puro hininga at aircon lamang ang tanging nag-iingay. Hindi siya sumasagot kaya muli Itiningala ko ang ulo ko para tignan siya. Nakangisi ito sa akin. "What? I'm serious, what if I'm pregnant?"  Hindi ko alam kung saan nanggaling ang lakas ng loob ko para itanong yon sa kanya? Hindi ko din alam na itatanong iyon sa kanya, kusang bumuka ang bibig ko at nagsalita ng tungkol doon. Napakagat ako ng labi. Paano kung takbuhan niya ako? Kahit na sabihing stalker siya hindi ko pa din alam ang nararamdaman niya. Napakalaking responsibilidad na ang gagawin niya. Paano kung ayaw niya pang matali? 

"Then, I will be the happiest man on earth."  Kumunot ang noo ko sa sinagot niya sa akin.  

"Huh?" Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya. Parang ayaw magfunction ng utak ko at parang nakalimutan ko na ang lahat ng salita. 

"Buntis ka ba?" Tanong niya sa akin. Napakagat ako ng labi. Hindi pa naman kumpirmado kailangan ko pang magtest para malaman kung positive nga. "You know what?" Hinaplos ng palad niya ang braso kong nakapulupot sa Abs niya tuwing ginagawa niya yon parang kinikiliti pa rin ako. Pilit kong pinipigilan ang sarili ko dahil tatlong beses na naming ginagawa iyon at kailangan na naming matulog dahil maaga pa ang flight namin. "Kung buntis ka man, e di naka 3 points ako."  Hindi pa rin nawawala ang ngisi niya sa kanyang mga labi. "Akala ko hindi ako makakashoot sayo dahil hindi ka lumalapit sa akin para sabihing buntis ka." Napaangat ako ang bibig sa muli niyang sinabi bago tuluyan ng napaupo sa kama kahit na medyo masakit pa rin ang bandang ibaba ko.