Sharap (Baka Girls #1)-Completed

22

Imbes na lumawag ang hawak sa akin ni  Sir Montello ay hinigpitan nito sa paraan na nasasaktan na ako. “You don’t have the rights to touch my Fiancee!” Galit na sabi ni Al bago hinigit ako papunta sa likod niya.

Alam ko kanina pang umaga may ibang tensyon na ang namamagitan sa kanilang dalawa at dapat ko nang awatin ang isa bago pa mauwi sa gulo pero hindi ko magawa dahil naestatwa ako sa kinatatayuan ko at inaamoy ang matapang pabangong nakadikit sa damit niya.  “Al.” mahinang tawag ko sa pangalan niya. Nakakainis! Kailangang magfunction ang utak ko dahil kundi may gulo nang mangyayari dahil sa tinginan nilang parehas ng madilim.

“Wait lang, Jasmin. Kailangan malaman ng lalaking ‘to na wala na siyang karapatang hawakan ka o kahit saan na may kinalaman sayo.” Galit ang boses ni Al habang sinasabing mariin ang mga yon. Akmang lalapit na to sa kanya ng higitin ko ang braso niyang nanggagalit ang mga litid.

“Al! Nag-uusap lang kami at wala lang yon. Okay. Tayo na. Ayoko ng gulo.” Pinagtitinginan na kasi kami dito ng mga tao. Hinawakan ko ang kamay niyang nakakuyom bago tumapat sa kanya sa harapan at tumingala. “Let’s go. BABY.” Mariing yaya ko sa kanya. Kumurba ang gilid ng labi niya ng marinig ang malambing kong tawag bago ko kinintalan ng halik ang labi niya.

Hinila niya ako papasok sa kanyang SUV bago umikot ito para sumakay sa Driver seat at pinaharurot ang sasakyan niya sa kung saan man kami pupunta ng nakangisi. “Dapat pala lagi akong naghahanap ng away para lagi akong may kiss mo.” Sabay nguso nito. Umirap ako. Kung hindi lang dahil kay Sir Montello hindi ko siya hahalikan.

“Saan nga pala tayo pupunta?” pag-iiba ko ng usapan. Naiilang ako sa kanya sabayan pa ng mga alaga ko sa tiyan na nagwawala kanina pa.

“Kakain lang tayo, pag nakikita kasi kita di ako makapag-isip ng matino at nakakalimutan ko ang lahat sa paligid.” Ayan na naman siya bumabanat. Kainis! Unti-unti ko nang nakakasanayan na tuwing nasa tabi ko siya mabilis ang tibok ng puso ko na may kasama pang pagrarambulan sa mga tiyan ko na kakaibang insekto ata o bulate na hanggang ngayon hindi ko pa rin malaman kung alin man sa dalawa.

Tumigil kami sa isang malawak na Restaurant at parang Familiar ang pangalan non sa akin. “We’re here.” Nauna itong bumaba at naghintay sa akin sa labas akala ko pagbubuksan ng pinto yun pala hindi. Bumaba ako ng nakasimangot dahil sa pagiging Bipolar niya habang siya ay nakapramaso at nakangisi lang. “Hindi kita pinagbubuksan ng pinto kasi gusto kong malaman ang feeling ng mga groom pag nakita nilang bumababa ng sasakyan ang magiging Bride niya.” Patay na ata ang mga alaga ko sa tiyan dahil sa sobrang pagod nila sa pagrarambulan. Namumula ang mga pisnge ko sa mga banat niya. Hindi pa ako nakakaget over sa unang banat niya ngayon may bago na naman lumulutang na talaga ako sa ulap.

Sana lang talaga forever na kaming ganito masaya, nagbibiruan at paminsan-minsan ay nag-aaway pero hindi mauuwi sa hiwalayan pero natatakot pa rin ako sa magiging bawi nito sa akin. Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong feeling, feeling ng nagmamahal na hindi ko naramdaman sa mga Ex ko na pawang Infatuation lang pero yung sa kanya iba talaga at alam kong matagal akong makakamove on if ever man na magkahiwalay kami.

Kinuha niya ang kamay ko bago kami naglakad ng magkahawak kamay papasok sa loob ng Restaurant. Bumungad agad sa amin ang mga nakatayong waiters and waitress doon na pawang mga nakauniporme. Nanlaki ang mata ko ng makilala ko ang nakatalikod na babae kausap ang isang lalaking pamilyar din sa akin pero hindi nauniporme. Unti-unti tong humarap sa amin ng sundan ng babaeng nakatalikod ang kaninang nakatingin sa kanyang lalaki na ngayon ay nakatitig sa akin.