Aşktan yana yaşadıklarımı bilseydin eğer, halen sevebiliyor oluşuma Aşık olurdun...
Elif Şafak_
Okulda son Açlıktan heran bayılabilirim.
'Hadi hoca tamam anladık!' deyip dışarı kendimi atasım var, tabi kekelemeden konuşabilseydim.
**** **** ****
Şeyda ile kantine gelmiş ve birşeyler atıştırıyorduk. Sabah olanları ona anlattım, adama fena daldı gıyabında.
"Be-ben n'apacam, a-adam ya bana bişey ya-yaparsa!" Diye endişe içinde konuştum ama Şeyda işin dalgasındaydı sanırım.
"Ya da..." diye söze girdi Şeyda "Belki döver!" şakayla kestiği sözümü
"Bende korktum şimdi, geliyim mi seninle?" diye endişe içinde bitirdi. İkimizi de avaz avaz korku çağrırken öğle arası çoktan bitmiş ders ziliyle beraber sınıfa girmiştik.
**** **** ****
Son ders bitmiş Şeyda ile okuldan çıktık. Dün Çağlar bey ile konuşmam, annemle olan diyaloğum ve bu sabah olanlarla herşeyi anlattım. Herşey tamamdı ama Şeyda'nın takıldığı ve benimde çok korktuğum o olayda Şeyda dalgasına gidiyordu. Ev yolunda devam ederken arkamızdan gelen korna sesiyle irkildik. Şeyda, bas bas bağırarak ettiği küfürünü arabanın önümüze geçmesiyle sonlarına doğru yuttu.
Çağlar bey, başını siyah camdan uzattı.
"Zeynep!" Kaşlarımı çatıp ismimi zikreden Çağlar beye korku ve heyecan karışımı ile baktım.
"Gelin eve bırakayım sizi." Dedi gözleri bir bana bir Şeyda'ya değiyordu.
"Teşekkürler!" Diyebildim. O korku üzerimden gidince koluma tutturduğum Şeyda'nın elini asılıp yürümeye başladım. Şeyda'yı kaçırıyor gibi oldum.
"Bekle, Zeynep!" Arkamızdan hâlâ sesleniyordu. Israrcı bir adamdı.
"Kim bu? aha o sabah ki adam mı? topukla!" bu sefer kaçırılan Şeyda değil bendim.
Eve girdiğimde korkarak odama girdim. Telefonuma gelen mesajla irkilip kafamı yorganın altından çıkarıp telefonuma baktım.
Şeyda; "Taşınsak mı? Banada bişey yaparmı? Dur hatta şehir değiştirelim ve hatta hatta ülkeyi değiştirelim!" Şeyda'nın ardı ardına gelen mesajlarına kıkırdayıp cevap yazdım.
"Saçmalama, o kadarda değil." Yazıp gönderdim.
"Kızım, adamı görmedin mi? Haydut gibi. Kaç, yer bu adam seni kuruyla yaşta yanar, kendini düşünmüyorsan beni düşün!"
Akşam yemeğine kadar Şeyda'nın olası düşüncelerini ve nereye kaçacağımızı, tartışıp durduk. Bir karara bağlayamadık ve bu konuyu daha sonra detaylıca düşünecektik.
**** **** ****
Akşam yemeğinden sonra, kardeşim koltukta oturan babamın kucağında bugün neler yaptığını anlatıyor, bense anneme sofrayı toplamasında yardım ediyordum.
"Hadi kızım sen git, gerisini ben hallederim." Annemin sözünü ikiletmeden banyoya girip dişlerimi fırçaladım. Ardından odama geçip günlüğümü açtım. Elime kalemi alıp yazmaya başladım.
"SEVGİLİ SIRDAŞIM"
DÜN KARŞIMA ÇIKAN ADAMIN YERİNDE YELLER ESİYORDU. BEN SANIRIM AŞIK OLDUM! BİLMİYORUM? DAHA ONCE TATMADIĞIM BİR DUYGU. KALBİM BAĞIMSIZLINI İLAN ETMİŞ. AKLIMSA BUGÜN KARŞILAŞTIĞIM GURURUMA EŞLİK EDİYOR. KALBİME KULAK TIKIYOR, SIRT DÖNÜYOR.
KALBİM Mİ? AKLIM MI?
....SENCE!?
Bölüm sonu!
Merhaba! değerli okuyucularım bu bölümler biraz sıkıcı gelebilir ama ilerleyen bölümlerde heyecan yaşayacağınıza eminim!
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum!
AŞK'LA KALIN!❣️
YOU ARE READING
BABAMIN GÜNAHI
Teen FictionZeynep, gecenin bir yarısı Gözde'nin yardımıyla annesini aramış korktuğu gibi babası çıkmıştı telefona. Konuştular, ağladılar, güldüler. Zeynep güldü sonunda! Uzun sürmesede gülmüştü. Mutluluk o'nun için kelebeğin ömrü kadardı bir saatlik yada bir...
