Fearless flowers (Mafia S1)

FF#41: Way back home (Zae)

Alam niyang siya mismo ang humukay ng kanyang kasawian. Nagpapaalipin siya sa taong dumukot sa kanya, ang taong pinagmukha siyang kaawa-awa sa kanyang mga kaibigan. Sinadya ng taong iyon na buhayin siya dahil anito ay magagamit niya ang tulad ni Zae.

Natigil ang pag-iisip ng dalaga ng makarinig ng tatlong katok.

"Gusto ka makausap ni boss puntahan mo raw siya sa library."

Tumango lang ang dalaga at isinara uli ang pinto. Sukbit ang baril na hindi naman halatang bitbit niya. Isang malakas na lagabag mula sa pinto ang narinig niya. Binuksan niya ito sakto namang aamba ng suntok ang tauhan ng bago niyang 'boss'.

Hinawakan niya ang kamao nito at akmang babaliin ang braso ngunit nagpigil siya dahil mas malaking gulo ang kapalit kung sakali man.

"Hindi mo dapat minamadali ang isang babae." Malamig at nakakatindig balahibo ang boses ng dalaga. Ang mga mata nito ay parang isang black hole, blangko ang ekspresyon at nakakatakot ang aura nito.

Tahimik na nakasunod na lamang ang kaninang matapang na lalaki.

"Wala akong planong maging hitman ng isang tulad mo." Agad na pagkontra niya sa ginoo, naisip niya na may ipatutumba na naman itong kalaban sa negosyo.

"Relax. Narito tayo para magkwentuhan kaya maupo ka sa tabi ko binibini." Sabay hinagisan siya ng isang pirasong pulang rosas na kanya namang inapakan. Kumulo lalo ang dugo ng dalaga sa turan ng ginoo. Ang lakas ng loob nitong gambalain siya para sa walang kwentang kwentuhan.

"Wala akong panahon para aksayahin ang oras. Kung sasayangin mo lang ay maigi pa na patayin na kita." Sabay tumalikod ang dalaga upang lisanin ang silid-aklatan.

"Masyadong mainit ang iyong ulo. Ayaw mo ba marinig ang kwento ng tapat na tauhan ko? Walang kwentang usapin ba ang buhay ng iyong kakambal sa loob ng samahan?"

Nanigas ang kanyang katawan, hindi ito makagalaw ng marinig ang pagkadawit ng kanyang kakambal. Kahit gaano pa siya katapang ay hindi maitatanggi na mula noon at mas lalo na hanggang ngayon ang kapatid niya ang kanyang kahinaan.

"Tatayo ka na lang ba riyan?"

Ikinuyom niya ang kanyang kamao upang pigilin ang sarili. Mas lalong nagdilim ang kanyang aura habang palapit ng palapit sa kinaroroonan ng ginoo.

"Si Zorell ang tapat kong tauhan at walang mintis sa trabaho."

Agad na inambahan ng suntok ni Zae ang ginoo.

"Ikaw!!! Dinumihan mo ang kamay ng kakambal ko"

"Ganyan nga ilabas mo ang emosyon mo nagagalit ka rin pala."

"Alam mo bang ito ang pinakamahalaga sa kanya gusto niya na iabot ko ito sayo. Matagal kitang hinanap para lang ibigay ito."

Isang itim na bag na may lamang limpak na perang papel at larawan nilang dalawa noong bata pa sila at kasama pa ang kanilang ama.

"Inipon niya ang lahat ng 'yan ayaw niya na pahirapan mo ang sarili mo sa trabaho."

Hindi niya naisip na ganoon pala ang nararamdaman ng kanyang kakambal.

"Ayaw mo ba mapaghiganti ang kakambal mo?"

"Hindi kita pinipilit na maghiganti sa kanya, pero hindi ba mas magiging masaya ang kakambal mo kung gagawin mo iyon?"

Makakaya ba niyang patayin ang pinagkakautangan nila ng maayos na buhay?

Paano na ang mga kaibigan niya? Paano si Kely....