❄34❄

797 95 41
                                    

"İn!"

Yol uzun sürmüştü ama buna rağmen Jimin hala sinirliydi ki az önceki konuşma ses tonundan netle anlaşılır bir şekildeydi.

Jimin'in daha fazla sinirlenmesini istemediğim için arkasında kalıp sığınmak istediğim emniyet kemerini çözmek ve arabadan inmek zorunda kalmıştım.

Düz ve sessiz olan bu sokakta her yer yemyeşildi, çiçekler ve otlar...

Agaçlıkla ve denizin bir kısmının gözükmesini sağlayan bu yükseklikte olan ev tam karşımızdaydı. 

"Burayı hatırladın mı?" Jimin'in sesi az öncekine göre daha sakın çıktığında gözlerimin ucuna ona değdirdim. 

Sakinleşmiş miydi?
Sakinleştiyse ne oldu da sakinleşti?

"Evet" onun aksine sesim ramen silikçe çıkmıştı ki o da anlamak için bana döndüğünde başımı sallamakla yetinmiştim. 

"Gel" eve doğru adımlamaya başladığında bedenimi saran merak beni yakıp kavuracaktı.  Çünkü burada hala ne işimiz olduğunu bilmiyordum. Bu eve uzun yıllar sonra niye geldik onu da bilmiyorum.

Ayrıca bu evin çoktan yıkılıp dökülmesi gerektiği yerde neden bu kadar sağlam ve yeni boyanmış duruyordu bilmiyordum. Eskiden bu ev güzel olmasına rağmen duvarlarında çatlaklıklar küflenmiş duvar boyaları vardı. Fakat buna rağmen bahçe oldukça yeşil ve çiçekleri gürdü. 

Şimdi ise tek değişen şey evin yeni yapılmış gibi sağlam olmasıydı. 

Jimin'in neredeyse kapıya varmış olduğunu gördüğümde ben hala arabanın yanında olduğunu fark ettim. Koşarak aradaki mesafeyi kapattığımda Jimin kısaca bana bakıp geri önüne döndü.

"Burada ne işimiz var?"  Jimin bana karşılık vermek yerine cebindeki anahtarı çıkarıp kapıya yöneldiğinde şaşkınlıkla gözlerimi büyülttüm .

"Bu ev artık senin mi?" Yine beni karşılıksız bırakacağını sandığım sırada beni içeri çekip kapıyı arkadan kapatarak içeriyi seyretmeme sebep olmuşken beklemediğim kelimeler ağzından dökülmüştü. 

"Burası bizim evimiz"  etrafta gezinen gözlerim anlık onu bulmuş ve üzerinde kilitlenmişti. 

"Nasıl?" Derin bir nefes alıp büyük olan salonun tam ortasına koyulan L koltuğa ilerleyip başlığına yaslanıp yarı oturur vaziyette bana döndü. 

Cʀʏsᴛᴀʟ Sɴᴏᴡ ❄ Park Jirosé ✔Where stories live. Discover now