ေပြလီငရႈပ္ေလးရဲ႕ခ်စ္ရသူ

4 zaw

"မိုက္တယ္ဗ်ာ ေယာက္ဖႀကီးက ၿမိဳ႕သားမို႔လားမသိဘူး ကြက္က်ဲ ဖ်င္ၾကမ္းနဲ႔ေတာင္ႏုဖက္ေနတာပဲ အကိုခ်န္းေယာလ္တို႔ကေတာ့ေ႐ြးတတ္တယ္ဗ်ာ"

ေဘးနားကေန အထုပ္ကူဆြဲကာ ေျမႇာက္တဲ့သူကလည္းေျမႇာက္ေနတာမို႔ ႐ြာလယ္ေလွ်ာက္လမ္းမွာ ဘတ္ဟြၽန္းတေယာက္ တက္ိုယ္လုံး ေလေပၚေျမာက္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနသည္

တခါတည္း အက်ႌဝယ္ၿပီး အႀကိဳက္တစုံကို လဲဝတ္ခဲ့လိုက္တာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဒီေလာက္ လိုက္ဖက္ေနခဲ့မယ္လို႔မထင္ထားခဲ့ဘူး ခိခ္ခိခ္

"က်ေနာ္လဲ ေယာက္ဖႀကီးကို ခင္တယ္ဗ် သိလား ေယာက္ဖႀကီးက ကေလးေလးလိုပဲေနာ္ ေျပာလို႔သာေျပာရတာ ခ်စ္စရာေလးဗ်ာ"

ဘာေတြစိတ္ေကာင္းဝင္ေနလဲမသိ ၀ယ္လာခဲ့တဲ့ အက်ႌထုပ္ကိုလဲသူပဲဆြဲကာ တလမ္းလုံးေျမႇာက္ပင့္ေျပာေနေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းတို႔ သြားအၿဖီးသားနဲ႔ပင္

"ဟာာာ ေဟ့ ေဟ့ ေနဦးေလ ေဟ့"

ကိုယ့္ေဘးနားကေန စကားတေျပာေျပာနဲ႔သူက တေဟ့ေဟ့နဲ႔ေအာ္ကာ အျမန္ေျပးသြားသည္က အိပ္ခ်င္မူးတူး႐ုပ္နဲ႔ေကာင္ေလးတေယာက္ဆီ

"ရားး လန႔္တာဆယ္ဟြန္းရာ"

"ေန ေနပါဦး ဂ်ဳံအင္ရဲ႕ဟီးးး အခုမွအိပ္ယာထတာလား"

ဟိုေကာင္ေလးက ဂ်ဳံအင္ဆိုေတာ့ ဆယ္ဟြန္းေၾကာင္ေနသည့္သူျဖစ္မည့္ပုံပင္ အညိဳေရာင္အသားအရည္နဲ႔ အညိဳေရာင္ဖ်င္က်ဲကြက္ကိုဝတ္ထားတဲ့သူက အညိဳဆင္ေပမဲ့ ေျပာရရင္ ကိုယ့္ေလာက္ေတာ့ၾကည့္မေကာင္း

ကိုယ့္ဘက္ကို ယက္ကာေတြးၿပီး ဆယ္ဟြန္းနားေလွ်ာက္သြားေတာ့ ဟိုေကာင္ေလးက လက္ေတြကိုဆံပင္ထဲႏွစ္ကာ ကုပ္ရင္း

"ေအးး ဟုတ္တယ္ ဒီမွာ ၾကည္ေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ အေမက အရီးညိဳဆီ ေဈးဝယ္ခိုင္းလိုက္လို႔ အိပ္ေရးမ၀ပါဘူးဆို"

ႏႈတ္ခမ္းဆူရင္းမ်က္လုံးမပြင့္တပြင့္နဲ႔ေျပာလာတဲ့ေကာင္ေလးကက်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ ၀က္ဝံနဲ႔တူသလိုလို ကိုယ့္အျမင္ေျပာတာပါ ဆယ္ဟြန္းဆိုတဲ့ေကာင္ကေတာ့ စိန္တုံးႀကီးေရွ႕ခ်ၾကည့္ေနသလိုပင္ မ်က္ဝန္းေတြကအေရာင္တလက္လက္နဲ႔