İNTİKAM ATEŞ'İ 🚬

Bölüm 30

"Bilmem hiç düşünmedim. Yalnızca hep peri gibi güzel bir kızım olsun istedim." Eliyle saçlarıma dokunduğunda "Ipek gibi saçları, inci gibi gözleri ver küçük bir burnu olsun istedim."dediğinde eline vurdum.

"Sen bana koca burunlu mu demek istiyorsun? Insaların fiziksel özellikleriyle dalga geçmen çok kötü tamam mı? Ben hiç  senin..."derken uzanıp dudağımı dudağıni bastırdı. Bu defa gözlerim kocaman açılırken midem kasılmıştı.

Ateş öpmesiyle geri çekilmesi bir oldu. Bunumun direğini hafif şekilde sıkarak "Öpüşmemize engel olmadığı sürece benim için sorun değil."demiş bende elimle ağzımi kapatarak etrafa bakmıştım.

"Burası evinmi ki arsızca öpüyorsun? Bak sana ciddi ciddi söylüyorum sen iyiden iyiye arsız oldun."

"Bu şu mu demek oluyor 'beni yalnızca evde öpebilirsin'  mi?" Ben hiçte onu kast etmedim. Ona laf yetiştireceğim sırada  geleni görünce sustum. Banu Hanım salına salına yürürken gözlerimi devirdim. Kapıyı çalıp içeriye girdiğinde  direkt odak noktası bendim.

"Geçmiş olsun Selda'cım nasılsın?"

"Şükür iyiyim canım görüşmeyeli sen nasılsın?"

Iyilik dedikten sonra Ateş'in önünde eğilerek  dosyayı önüne bıraktı. O eğilirken gözlerim kocaman oldu, tam karışısında olduğum için bildiğin göğüslerinin yarısını görüyordum. O bir şeyler anlatırken kapı çalınmıştı. Içeriye giren kadın meyve suyumu önüme bırakınca kocaman bir yudum aldım.

"Ateş sen incele toplantıda görüşürüz..." Banu doğrulup bana tekrar baktığında "Selda'cım odanda sıkılırsan odama gel oda değişikliği iyi gelir." Demişti. Resmen bana işe  yaramıyorsun odalarda gez diyordu. Ben bu kadını yolarım.

"Sakin... Sakin ol Selda, sana arkadaşımı yedirmem..." Ne dediğime devam etti. "Sen yamyam değilsin demek istiyorum." Ha öyle desene bir anda başka bir şey sanmıştım. "Piknik olayını düşündün mü, gidecek miyiz adamlar bizden haber bekliyor."

"Sen işine devam et, ben düşünüyorum." Ben meyve suyumu içerken o da işine dönmüştü. Ona gözlerim kısık bakarken  ara sıra bana bakıyordu. On dakika geçti ya da geçmedi. Annem görüntülü aradı. Bende hiç düşünmeden telefonu açarak  konuşmaya başladım.

Ateş öksürünce ona baktım. O an fazla sesli konuşmuş olmalıyım ki dikkati dağılmışti. Anneme bir saniye diyerek odadan çıkıp kendi odama geçtim. Anneme odamı gösterip uzun süre telefonla konuştum. Telefonu kapattığımda Ateş odasında yoktu, bende interneten yemek tariflarine baktım. Yemek yapılışını izlemek beni rahatlatıyordu. Bir de şu ojelerin sürüldüğü videolar  bana terapi gibi geliyordu.

"Sevgilim çıkıyoruz." Ateş'in  sesiyle korkarak ona baktım. Tam ağzımı açacakken arkasından geçen sekreteri görünce  tamam canım, demiştim. Sabret  Selda, yakında ailenin yanina gideceksin uzun süre kafa dinlersin. Şirkete çıkıp arabaya bindiğimizde hiç uzatmadan dile geldim.

"Ateş ben doğuma son iki ay kala ailemin yananina gideğim." Ateş emniyet kemerini bağlarken "Olur güzelim ben seni ailenin yanına götürürüm." demişti.

"Ateş, ben ailemde kalacağım. Annem son iki ay kala gelirsin, dedi. Hatta doğumdan sonra da en azından  bebeğin kırkı çıkana kadar  gözümün önünde olursun dedi."

Ateş arabayı çalıştırırken kal gelmiş gibi durmuş. Cümlem bitince de cevap vermeden bir sinirle arabayı çalıştırmıştı. "Cevap veremeyecek misin?" Anayola çıkınca gaza basması beni ürkütmüştü. Normalde midem kalkmasın diye olabildiğince yavaş giderdi. Onun bu şekilde sinirli olması karnıma sancıların girmesine sebep oluyordu. Ateş'i hep ılımlı sevecen gördüğüm için tavırlı olmasi nedense her seferinde bende aynı etkiyi bırakıyordu.

Konuşmayacağını anlayınca eve kadar suskunluğumu korusamda fena sinirliydi. En iyisi bir şey dememekti. Eve gelip arabayi arabayi park edince bir sinirle inerek kapıyı çarptı. Bende inerek onu takip etmiştim. Ateş eve girmek yerine havuz başına doğru giderken onu takip ettim.

"Ateş konuş benimle." Cevap vermek yerine bir sinir önündeki sandalyeye tekme atıp bana döndü.

"Git Selda git. Sanki beni adam yerine koyup izin mi istiyorsun, nereye istersen  oraya git! Hatta o kadar süre de  bekleme şimdi git."

"Ben şimdi  ne dedim ki bana neden o kadar sinirlendin?"

'Dalga mi geçiyorsun kadın sen benimle ailen benden iliklerini kadar nefret ediyor. Sen sanıyor musun ki sen oraya gidince beni evlerine sokacaklar..."

"Ailem seni istemese de dışarı da..."

"Sen kafayı yemişsin. Sen sanıyor musun ki ben karımla  gizli saklı orada burada buluşurum. Sen sanıyor musun ki ben bebeğimin gelişimi bir yabancı gibi  uzaktan izlerim...."

"Ateş sakin olur musun, ortada bağıracak bir durum yok."

"Tabi sana göre hiçbir halt yok. Bebeğin herşeyine sen karar verirsin ne de olsa sen tek başına yaptin... Ama bunların hiçbiri olmayacak Selda, bunu akıldan sil. Ben keyfimden seninle evlenmedim. Ben bebeğimin hiçbir anını kaçırmamak için evlendim. Anlıyor musun beni ben bu yüzden evlenmedim."

"Anladım.. Ben seni çok iyi anladım. Sen hiç merak etme, anladım."

Kötüden iyiye doğru, asla iyinin yolundan geçerek varamazsın; iyiye ancak kötünün yolundan varılır ve zehir de tıpta bazen yararlıdır.

Duman, Ivan Sergeyeviç Turgenyev