Part 5

225 5 0
                                    

POV Niall
Lekker dan. Probeer ik die jongen te helpen heeft Harry het door. Harry kijkt me boos aan en loopt de kamer uit. Als hij het verteld aan de rest van de jongens loopt het ook voor mij niet goed af. "Eet je eten op" roep ik tegen Louis. Ik vergeet dat ik met Louis op een kamer zit en plof neer op zijn bed. Ik leg mijn handen in mijn haar. Ik heb geen idee wat er gaat gebeuren.
In gedachten verzonken voel ik op eens een hand op mijn arm. Ik schrik op. Het is Louis. Jeetje die gozer moet wel heel goed zijn, hij probeert me gerust te stellen terwijl hij hier ontvoerd is en sterker nog ik ben zijn ontvoerder. Ik kijk van hem weg. Hij moet dit niet doen. Ik loop zijn kamer uit en kijk niet om.

Als ik naar beneden loop zie ik dat Harry aan het praten is met Liam. Shit hij heeft het verteld, maar als ik de woonkamer binnenloop zie ik dat Liam vriendelijk naar me lacht. Wellicht op zijn eigen manier vriendelijk, maar toch. Harry kijkt me vrolijk aan alsof er niks is gebeurd.
Als hij is uitgepraat met Liam wil ik het dan toch weten "Harry kan ik je spreken?". Hij knikt en komt naar me toe. "Heb je iets verteld aan Liam". "Wat, wat verteld" antwoord hij. "Je weet wat ik bedoel Harry" zeg ik "over het eten" vul mezelf aan. "Dat is de rede dat ik je vergeef, maar wat deed je in godsnaam met dat boek" zegt Harry op een iets bozere toon. "Wat boeit jou dat?" zeg ik hem.
"Niks, laat maar het is al goed". Ik kijk hem aan. Die jongen heeft iets met hem gedaan, maar ik weet nog niet wat.

POV Harry
Ik wou zeggen dat je niet aan anders man spullen mag zitten, maar besefte me toen dat als ik de kans zou hebben ik ook het boek zou afpakken en het zou lezen. Wat zou hij er allemaal inschrijven? Dus ik antwoord "Niks, laat maar het is al goed." Niall kijkt me bedenkelijk aan, maar lijkt dan tevreden te zijn met het antwoord en loopt weg.
"Harry roep de jongen naar beneden" Hoor ik Zayn roepen. "Halen zal je bedoelen" antwoord ik.
"Hij heeft toch zelf bene... Oh ja haal hem maar" Hij was vergeten dat we hem vast hadden gemaakt. Ik loop naar boven klop drie keer tegen de deur. Wanneer ik geen antwoord krijg open ik de deur. Ik zie een bange jongen naar het uiterste puntje van het bed gekropen. Ik kijk hem aan en loop voorzichtig naar hem toe waarna hij nog verder naar achter schuift. Dan valt hij op de grond. Ik merk dat ik mijn best moet doen om niet te lachen. Het zag er gewoon wel schattig uit. Ik loop om het bed heen en hij zit nog op de grond. Zijn ene been in een rare positie omdat die nog steeds aan het bed is vastgebonden. Ik kan me niet inhouden en merk dat er een glimlach op mijn gezicht staat. Misschien is het maar goed ook want als Louis het ziet wordt hij meteen iets minder bang.

Ik pak het sleuteltje en maak hem los van het bed, maar pak hem wel meteen beet bij zijn pols. Hij kijkt me iets wat ongelovig aan. Ik hijs hem omhoog en hij wankelt waarna zijn hand zich om mijn pols verstrengeld. Ik kijk ernaar en hij laat zijn hand snel los. Dan kijk ik weer naar hem. Hij kijkt iets wat bangig terug naar mij. Hij verwacht dat ik dit niet goedkeur, maar ik laat het gaan. Hem stevig aan zijn pols vasthoudend neem ik hem mee naar beneden. Ik zet hem op zijn stoel en ik laat hem los. Hij zal toch niet weg rennen nu er 4 paar ogen op hem gericht zijn.
Liam begint met praten. "Mogen we wat over je weten?". En zo begint een gesprek.

POV LOUIS
"Mogen we wat over je weten?" zegt de jongen die Liam heet. "Ik kijk ze iets wat ongelovig aan. Liam en Zayn heb ik nog niet zo gezien, maar ze zitten naast elkaar op een grote zwarte bank. Harry zit op een stoel tegenover me op zo'n 3 meter afstand en ik voel dat hij me aankijkt. Niall zit links van me op een stoel die hij van de tafel heeft mee genomen omdat er maar 4 zitplekken in de woonkamer staan en ik er op een zit. "Nou" Zegt Liam.
Ik moet iets zeggen "wat willen jullie weten?" ik probeer me koel te houden en goede zinnen te formuleren. "We beginnen makkelijk, hoe oud ben je" vraagt Zayn. Ik besluit op alles netjes antwoord te geven. "17" antwoord ik. "minderjarig dus" antwoord Liam. "Hoor je dat Harry ben je ook nog eens strafbaar haha" zegt Zayn tegen Harry. Ik kijk hem aan. Hoe oud zou hij zijn? Harry frutselt aan een kettinkje dat hij om heeft en reageert niet op Zayn. Het is even stil tot Liam vraagt "We kunnen wel allemaal vragen stellen die ons niks interesseren, maar laten we meteen op ons doel afgaan. Wie zijn je ouders".

Moeten ze nou echt die vraag stellen. Natuurlijk moest die vraag komen. Hoe moeten ze anders een geldbedrag opsturen. Die vraag die mij hier nu wordt gesteld heb ik me al jaren afgevraagd. Mijn moeder is er niet meer en mijn vader... Hij is er nog wel maar ik weet niet meer wie hij is. Een dronkenlap die mij gebruikt en 2x wat zeg ik 10x zo erg is als deze jongens allemaal bij elkaar. Ik merk dat ik geen antwoord geef en dat ben ik ook niet van plan.
"Antwoord!" Roept Zayn bot. Ik kijk op en schrik me dood. Liam heeft een pistool op mij gericht. Mijn hartslag zit in mijn keel. Schiet me dan maar denk ik. Ze hoeven niks te weten. Mijn leven is hoe dan ook al verpest. Dan maakt mijn lichaam uit alle stres een plan en schiet ik omhoog. Ik ren richting de trap en struikel half de trap op. Als ik boven ben hoor ik beneden geschreeuw. Zayn schreeuwt "JE MOETS SCHIETEN WAT DOE JE". Ik hoor voetstappen richting de gang en ik hoor dat Niall en Harry bijna tegelijk schreeuwen "RUSTIG rustig, laat hem even de vraag kwam uit het niks. We regelen dit later wel ja!". De deur valt dicht en ik gooi de deur van mijn kamer open en loop naar het bed.

Dan kijk ik naar het raam. Ik zit niet vastgebonden en het raam staat open. Ik kan hier weg. Ik kan weg en nooit meer terug komen, maar waar moet ik dan heen. Ik heb geen geld ik heb geen eten, ik heb niks helemaal niks. Ik ben hier nog beter af dan thuis en hier krijg ik nog eten. Niall en Harry zijn nog te doen al blijven ze ontvoerders. Ik weet niet waarom, maar ik blijf zitten. Na 10 minuten hoor ik beneden weer geschreeuw.
"DE JONGEN ZIT NIET VAST" hoor ik Zayn roepen. "Regel ik al" hoor ik iemand zeggen. Ik hoor de deur van de woonkamer opengaan en er komt iemand rustig naar boven. Er wordt geklopt aan mijn deur.

Ik laat het even tot hier. Er komt binnenkort weer een nieuw hoofdstuk aan. Als je het een leuk boek vind stem dan vooral, en tips zijn ook altijd welkom verzoekjes ook wel dus comment die vooral. Ik zou niet weten wie moet commenten gezien het aantal reads 0 is...

Maar goed ik zou het wel waarderen en ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden.

Larry Stylinson <3Where stories live. Discover now