▪Chapter 32

218 6 1
                                    

"So what's the plan?" tanong saakin ni Michael ngayong nakaupo na kami matapos ang eksena kanina.

"It is indicated there that she loves one direction, right?"

"Yeah, and she loves Liam Payne the most."

She's kinda unique ha? Most of the girls nowadays doesn't know one direction, i pity them. One direction is such a good boyband after all.

"Practice their song."

"Inuutusan mo ba ako?"

"No! I'm giving you an advice. Idiot!"

Andami pa naming pinagtalunan ni Michael bago kami matapos at kung minsan ay inaawat na nga kami ni Tiffany at Kevin. Konting-konti na lang talaga masasapok ko na ang lalaking 'to dahil sa kaartehan niya sa buhay, siya na nga 'tong humingi ng tulong siya pa magagalit saakin! Aba!

-----

Andito kami ngayon sa organization at kasalukuyan akong naglalakad papunta sa office ni Kevin nang marinig ko ang boses nito mula sa likod.

"My Lady!" agad akong lumingon at nakita kong hinihingal siya.

"Did you ran?"

"No."

"Then why did you call me?"

Hinabol niya muna ang hininga niya bago tuluyang nagsalita.

"Is there any accident sa dinaanan mo bago ka pumunta dito at nadamay ka?"

Naguguluhan ako sa tanong niya pero sinagot ko pa din siya at sinabing wala naman.

"Then why do you have a blood stain on your pants?"

"Me----what?!" nabigla ako kaya naman napalakas ang boses ko at buti na lamang ay walang tao sa paligid.

Lumapit pa ako kay Kevin at nagsalita ng mahina. "Are you freakin' serious?!"

"Yes. Are you alright?"

Instead of answering him ay iniwan ko muna siya doon. "I'll be right back."

Pumunta ako sa girl's comfort room at buti na lamang talaga ay may stock kami ng mga napkins, shorts and underwear dito. Ayaw ko mang mag-short ay napilitan ako dahil ayun lamang ang available. Hindi ko lubos akalain na may malalaman pa pala akong nakakatawa kay Kevin dahil hindi niya alam na dahil sa monthly period 'yung stain na nasa pants ko kanina. He's such a cutie HAHAHA.

Bumalik ako sa hallway pero wala na si Kevin doon kaya naman nagdiretso na ako papunta sa office ko para ilagay sa bag ko ang pants and underwear kong may stain at sa bahay ko na lamang lalabhan. Nakita kong nakatayo si Kevin doon at hindi mapakali, kanina pang palakad-lakad at hindi man lang napansin na andito na ako.

"What's the matter?" tanong ko dito.

He looked at me and eventually walked towards me and hugged me tight. Okay? What's happening here?

"Are you okay? Is there something wrong? Do you need a rest?" sunod-sunod niyang tanong.

"Woah woah, take it easy, Tyler. Nothing's wrong," wika ko at tsaka kumuha ng tiyempo para ilagay ang dala ko sa bag.

Nakakunot ang noo nito.

"Then explain it to me! Why do you have a blood stain at your pants?"

"That's because of the monthly period, okay?" medyo nahihiya pa ako noong umamin ako.

"You're blushing HAHAHA cutie. I thought something bad happened."

Napansin ko ding tiningnan niya ako simula ulo hanggang paa at parang nag-iba bigla ang mood niya. Tinanggal niya ang coat na suot niya at tanging long sleeve na lamang ang suot niya ngayon. Binigay niya ito saakin.

"What am i suppose to do with this?" nagtataka kong tanong.

"Wear it. Takpan mo yang short mo, My Lady, you're torturing me."

Agad kong kinuha ang coat at sinunod ang sinabi niya. Actually hindi siya nakatingin saakin ngayon at nang sinabi ko lamang na okay na 'yung coat ay tsaka lamang niya ako pinagbalingan ng atensyon muli.

"My gosh, My lady! How can you be so attractive like that when you're being simple?"

"Stop with your lines, Tyler" suway ko dito para naman matigil na din ang bilis ng tibok ng puso ko.

"Stop your impact to me first, My lady."

Hindi ko na kinaya kaya naman naupo na lamang ako sa swivel chair at nagsimulang buklatin ang mga documents na nakalagay sa table ko. Bago lamang ang mga ito dahil nalinis ko na iyong kahapon.

"Did you brought these here?" tanong ko kay Tyler habang nakaturo sa mga documents.

"Mark supposed to be but i said na ako na lang dahil baka magwala ka kapag nalaman mong pumasok siya dito ng walang paalam," sagot nito saakin kaya naman natawa ako ng bahagya at tsaka muling nagsalita.

"You know me well."

"Of course," kumindat pa ito saakin.

Nakakita ako ng same folder na nakita ko noong bumisita ako sa kumpanya and dahil nacurious ako ay binuklat ko ito at nabigla sa nakita ko. Yung income pa din ito pero iba ang naka-indicate na mga presyo. Malaki ang binaba kumpara sa mga nakalagay sa folder na una kong nakita.

"This can't be happening," pagrereklamo ko.

Mukhang nakuha ko din ang atensyon ni Kevin kaya naman lumingon ito saakin at lumapit

"What's wrong with the document?"

"This is a lie. I'm sure i saw the original copy of this at the office when i came at the company!"

"You mean, someone who have an access at the company is continously stealing the company's income?" nagtatakang tanong nito saakin.

"Yes,Tyler. Someone who's close to TERI is really doing her job quietly," wika ko.

Inilagay ko muna sa tabi ang documents pero bago iyon ay nag-xerox muna ako ng copy nito just in case na kuhanin na ito saakin ni Sir or ni Ms.Vanessa. I need an evidence at the end of the day, dahil kung hindi man sa kulungan ang punta ng mga pumatay sa magulang ko, sisiguraduhin kong sa impyerno ang bagsak nila.

"Ms.Vanessa is calling," giit ni Kevin so i told him to answer it.

"Yes, Ms.Vanessa?" sagot nito.

"Okay. We will be there, give us a minute," pagkatapos ay pinatay na ni Kevin ang tawag.

Tinanong ko ito nang mapatay na ang tawag. "What is it?"

"We need to go at her office now. There's something we need to talk about. Importante daw. "

Kaysa ang magtanong pa ay tumayo na lamang din ako at naghandang pumunta sa office ni Ms. Vanessa. Nakarating kami sa office niya matapos lamang ang ilang minuto at nadatnan naming andoon din ang ilan sa mga worker ng organization. I thought it would be us only pero mukhang napaka-importante nga nito dahil namamawis silang lahat kahit na napakalamig naman dito sa loob.

Weapon in Disguise Where stories live. Discover now