Weapon in Disguise

▪Chapter 10

Sinundan ko ang map na binigay saakin ni Ms.Vanessa at nagtungo sa parking lot 1 and she's right dahil tatlong sasakyan lamang ang naka-park dito. Nagpark ako sa katabi ng sasakyan ni Sir Aeron, how did i know?

Remember noong hinatid niya ako? He's using the same car. Kinuha ko lamang aking bag at binuksan ang pinto para lumabas. Ini-lock ko na ang sasakyan at tumalikod para pumunta sa training room nang may mabunggo ako.

"I'm sorry," tumunghay ako para makita kung sino yon at nakita kong nakatingin ng seryoso saakin si Tyler.

"Code 3691"

Pilit kong tinandaan kung anong code ba iyon dahil habang may vacant time ako kanina sa school ay binasa ko ang librong binigay sakin ni Ms.Vanessa at mukhang natandaan ko na iyon.

Code 3691 of the organization for "you're late. Warning 1."

"Code 4405," i answered him meaning "i'm sorry for being irresponsible, my apologies".

"Let's go inside and start. You need to tell me why you're 20 minutes late. That's too large," saad niya bago pa siya tumalikod.

Kaya naman sumunod na lamang ako sa kanya at kagaya ng dati ay sumakay ulit kami ng elevator at tumambad saamin ang training room. This time ay hindi agad niya binuksan ang pinto.

"Why aren't you opening the door Tyler? You have the access," i asked him.

Instead of answering me ay inutusan niya ako . "Come here!"

I walked and went beside him. Nang makapunta na ako sa tabi niya ay tumingin muna siya saakin bago may pinindot sa censor at may kung ano-anong lumabas dito na hindi ko maintindihan. After just a few seconds, may lumabas na "please put your finger on the censor". Kumunot ang noo ko dahil pwedeng-pwede naman niyang gawain yun kanina pa dahil the last time na pumunta kami dito ay narecognize agad ng censor at fingerprint niya at nagbukas kaagad ito.

Napansin kong lumingon siya saakin kaya ganun din ang ginawa ko pero bumilis ang tibok ng puso ko sa sunod niyang ginawa dahil kinuha niya ang kamay ko at inilagay doon sa censor. My mind is telling me na alisin ang kamay ko doon but my hands aren't cooperating na para bang may sariling pag-iisip ito ngayon . Damn! what's happening to me?

"From now one you have the access to go inside the training room. I think you need it," after saying those words ay binitawan na niya ang kamay ko at naglakad papunta sa loob.

I looked at my hand na hinawakan niya kanina. "Stupid hand! Why didn't you obey you master's command?"

Sinisisi ko ang kamay ko na tila ba ay makikinig ito saakin. Nasisiraan na yata ako ng bait, hindi maganda ang epekto ng Tyler na ito saakin.

Pumasok na ako sa loob at nakita ko siyang nakatayo doon sa may shooting area. Nilapitan ko siya.

"What will i do now, Tyler?" i asked him.

"Still using gun. You didn't do it properly yesterday," walang emosyon ang boses niya tapos wala din yung mga katagang my lady . Is he mad? argh! Why am i even thinking about that? Who is he? Duh!

"Okay, sir. I'll just put my eye and ear protection"

Yes, sinadya ko yung word na "sir" sa hindi malaman na dahilan, if he's mad at me then i'll treat me him the way i supposed to do.

Kinuha ko na ang Glock 17 and checked if the ammunition is okay. I saw that the gun is unloaded.

"Sir. Where can i get the ammo for this Glock 17?" i asked Tyler.

Hindi siya umimik at naglakad na lamang papunta doon sa cabinet at may kinuha. Nang maisara na niya ang cabinet at makuha ang kanyang kinuha ay lumapit ito saakin at kinuha ang baril, nilagyan niya ito ng mga bala.

"Now proceed," wika niya nang maiabot na niya saakin ang baril.

Hindi na ako umimik dahil naiinis ako sa kaniya at hindi ko alam kung bakit. Naging mahigpit ang paghawak ko sa baril at nang makapuwesto na ako ay para bang nakikita ko ang mukha ni Tyler sa mga target ko kaya naman naging sunod-sunod ang pagpapaputok ko at wala man lang nagsala hanggang sa maubos na ang bala ng aking baril.

Agad kong inalis ang protection ko at nilagay ito sa lalagyan nito pagkatapos ay lumingon kay Kevin na kasalukuyang nakatulala ngayon.

"Sir," i called him.

"Oh my Goodness! How did you that, my lady?"

Ngayon ay hindi maalis ang pagkamangha sa kanyang mga mata at maging sa kanyang mukha.

"My lady your face psh,"  bulong ko.

"What?"

"Nothing, sir"

"No. I heard it. Is that why you called me sir? Because i didn't call you my lady?"  ngayon ay nakangiti na siya na para bang nanalo sa lotto.

"No, i just want to,"  para bang kahit ako ay hindi naniniwala sa aking sagot.

"I'll pretend that i believe. Sorry for being like that last time. I just thought that you won't make it."

"Whatever, Tyler. Let's proceed to the next thing."

------

"What am i suppose to do with this freakin' machine?" naiinis na tanong ko.

"Remember the moves that i taught you? You'll use that inside 'cause you might be hit by the upcoming balls!" sagot saakin ni Tyler na nasa labas ngayon ng machine.

"Balls only? It won't hurt that much so it's okay," confident na sagot ko pero para namang natakot ako biglang tamaan ng malambot na bola dahil sa mga sunod na sinabi ni Tyler.

"If you'll be hit by a ball, i'll give you a punishment!" agad na napataas ang kilay ko.  "I'll kiss you for every ball."

At bigla na lamang niyang pinindot ang button kaya nag-start na ang machine at buti na lamang ay nakadapa agad ako.

"You freakin' jerk!" sigaw ko habang nagtata-talon, dapa at gulong dito para lamang maiwasan ang mga bola.

Nasa kalagitnaan ako ng training nang biglang pumasok sila Sir Aeron at Ms. Vanessa sa loob ng training room. Pareho silang napatingin sa direction ko at nanlaki ang mata dahil mabilis kong naiiwasan ang mga bola. Nakakaramdam na ng sakit ang binti at braso ko dahil ito sa nangyari kanina sa school.

Namaga ang mga ito actually, kaya nagsuot ako ng mahabang pambaba at longsleeves naman sa itaas. Hindi ko alam kung kailan bibigay ang katawan ko basta ang alam ko ay iniiwasan ko ang mga ito.

Tumakbo papunta sa direction ko si Sir Aeron at saktong tumigil na ang machine kaya naman nakalabas ako hanggang sa may pinto ng machine at humawak sa gilid.

"Nice one, my lady!" kumento ni Tyler.

"Of course i have to"

"Ayaw mo talaga sa halik ko e, no?" natatawa pa niyang tanong.

"Of course, takot ko na lang sa halik ng maharot!"

Pagkasagot ko no'n ay agad na napabitaw ako sa aking pagkakahawak. Naramdaman ko na ang panlalambot ng tuhod ko at buti na lamang ay nasambot agad ako ni Sir Aeron.

"Vanessa. Open the door. Quick, she need to rest!" utos ni Sir Aeron.

"Yes!" pagkatapos ay agad na tumakbo papunta sa may pinto si Miss Vanessa.

Binuhat ako ni Sir Aeron. May malay pa ako pero talagang hindi ko na kayang tumayo pa.

"Wait. What the hell is happening?" naguguluhang tanong ni Tyler.

"She's injured before she came here. That's why she's very weak right now. We have to go Kevin. Clean up this mess!" si Miss Vanessa na ang sumagot kay Tyler.

Hindi ko alam kung paano nila nalaman pero wala na akong lakas pa para magtanong.

Nilingon ko si Tyler and i can see those sadness in his eyes. He mouthed "i'm sorry" and i just smiled at him to assure him that i'm fine before i closed the both of my eyes.