Weapon in Disguise

▪Chapter 6

"Oh God! I can't stand with him for another day Miss Vanessa!" reklamo ko kay Miss Vanessa.

"But you can't do anything dahil siya ang pinaka magaling sa loob ng organization when it comes to firearms"

Kasalukuyan akong andito sa office ni Miss Vanessa at nagrereklamo. Remember noong sinabi niya na magpunta ako sa office niya? Actually that's the reason why i am here, isiningit ko lang yung kay Kevin.

"What the?! Until when Miss Vanessa?"

"Until you can do it by yourself and don't call me Miss Vanessa, just call me Vanessa,"

"But you're older than me!"

"I don't care, nakakatuwa naman na Miss ang tawag saakin ng anak ng boss ko, i can be your sister," nakangiti niyang saad

"Okay then i'll call you Ate,"

"By the way here's the books that you need to read to understand the communication inside this organization and what are the do's and dont's"

She handed me 3 thick books.

"All of these?!" hindi ako makapaniwala

"Yeah. You may go," at binalik na niya ang tingin niya sa kanyang trabaho.

Hindi na ako sumagot pa at lumabas na ng office niya. Inilagay ko sa bag ko ang tatlong makakapal na librong ibinigay niya saakin.

"Let's go"

Nagulat ako nang makita ko si Kevin sa labas ng pinto ng office ni Miss Vanessa at naghihintay.

"Huh?" naguguluhan ako.

"I'll drive you home. So is it a yes or a yes?" sagot ba talaga yon o tanong?

Napairap na lamang ako
"Do i have a choice sir?"

"Stop calling me sir, will you?" bakit parang naiinis pa siya e nirerespeto ko na nga sya kahit walang karespe-respeto sa kanya jusko naman!

"why? it's a sign of respect sir,"

"argh, i don't like it. I have a name. Kevin Tyler Abiad not sir," hindi na siya nakatingin saakin ngayon.

"Okay. Let's go Tyler," tapos nauna na akong maglakad sa kaniya.

"Ohhh, i don't like people calling my second name but it went smooth when you uttered it," pahabol niya.

"Whatever!"

Sumunod na siya saakin at sabay na kaming naglakad papunta sa parking lot. Nang makarating na kami ng kotse niya ay akmang bubuksan ko na ang pinto pero naunahan niya ako.

"My lady shouldn't do that" mahinahon niyang sabi pero bakit parang napakalakas na nagpaulit ulit sa tenga ko? Seryoso bang si Tyler 'to?

"Anong espiritu sumapi sayo?"

"What? it's me, naturally me!"

Imbes na makipagtalo pa ako sa kanya ay pumasok na ako sa loob ng sasakyan at sinarado na niya ang pinto. Sunod na umupo siya sa driver's seat. Napansin kong naglalagay siya ng seatbelt at namalayan kong hindi ko pa pala nalalagay yung saakin kaya akmang ilalagay ko na sana nang maunahan niya ako at ayun, ang lapit na naman niya saakin.

Naamoy ko ang pabango niya. Ang yaman ng lolo niyo naka Giorgio Armani na Men's perfume! ansabe?

Ang bilis ng tibok ng puso ko dahil sa kaba. Hindi ako sanay na may lalaking nagawa ng mga bagay na ganito saakin. Hindi ako sanay na kinakausap ako ng maayos ng isang lalaki. Nasanay na ako sa buhay ko bilang isang Kate Alexandria na kilala ng lahat , halos malimutan ko na kung sino ba talaga ang isang Kate, buti na lang nag-exist bigla si Allisson.