✓ anxiety ❁ [hyunjin × yeji]

Chapter Thirty-Three: "The Life Loves Chances" [finale]

"Akşam bizde toplanalım diyoruz. Sen de gelsene."

Lia'nın teklifi hoştu. Gitmek isterdim ama kimin geleceğini bilmiyordum.

"Kimler gelecek?" diye sordum pantolonumun kemerini düzeltirken.

"Chaeryeong, Jisung, Changbin, Seungmin. Eğer sen de gelirsen üç kız, üç erkek olacağız işte."

Jisung ve Changbin, Lia'nın üniversiteden tanıştığı arkadaşlarıydı. Buraya çok kez gelirlerdi, bir ara da Lia bizi tanıştırmıştı. Oldukça eğlenceli, cana yakın bir ikiliydi. Chaeryeong ve Seungmin ise lisedendi. Onları zaten tanıyordum.

"Olabilir aslında." Gülümsedi. Lia gülümserken yüzünde hoş bir ifade oluşuyordu.

"Kesinlikle gel. Jisung güzel filmler bulduğundan bahsediyordu."

Tebessüm ederek karşılık verdim. Lia'nın gerçek ismi Jisu'ydu aslında. Fakat o, arkadaş çevresi arasında Julia isminin kısaltması olarak Lia adını kullanmayı daha çok seviyordu. Bana da zorla kendine Lia olarak hitap ettiriyordu.

İki yıl önce... Son olanlardan sonra biraz zorluk çekmiştim. İyileşmek için söz verdiğim biri vardı ve o sözümü o ve kendim için tutmak istemiştim.

İyileşmiş miydim?

İsteyince yapabileceğimi anladığım bu süreçte, evet, iyileşmiştim. Eskisi kadar pısırık veya içime kapanık değildim. İnsanlarla konuşurken zorlanmıyordum. Zaten hâlâ sıkıntılar çekiyor olsaydım, şu an bu kafede çalışıyor olmazdım.

Lia'yla lisede tanışmıştık. Evet, onunla iyi bir geçmişimiz yoktu. Ryujin'in oyunları sayesinde birbirimize düşman kesilmiştik. Fakat Ryujin'in kişisel sorunları artınca tedavisi için okuldan ayrılmıştı, üçüncü senin sonunda. Tabii bu da kaçınılmaz bir şekilde okula yayılmış ve hasta olduğu da açığa çıkmıştı. Gerçekleri teker teker öğrenen Lia ve Chaeryeong ikilisi de mahcup olarak özür dilemek için yanıma gelmişlerdi. Yumuşak kalpliydim, insanlara karşı kin tutamazdım. Affetmiştim, barıştıktan sonra da anlaşmaya başlamıştık. Aramız iyiydi şu an.

Seungmin ise her ne kadar masum olduğunu düşündüğümüz biri olsa da Ryujin'in gidişinin ardından pişman olmuştu. Aslında her şeyi saklamaya devam edip hayatını sürdürebilirdi ama o da yanıma gelip Ryujin'le yaptıklarından sonra hem kendisi hem de onun adına özür dilemişti. Bu süreçte onunla da yakınlaşmıştık. O da dışarıdan yaşına göre olgun duran ama gerçekte fazlasıyla eğlenceli olan bir tipti. Şu an, o da Lia'nın gittiği üniversitede hukuk okuyordu.

Lia, liseden sonra burada bir üniversitede işletme bölümünü kazanmıştı. Hedefine ulaşmıştı fakat kendi ayakları üzerinde durabilmek için bu kafede part-time, kasiyer olarak çalışmaya başlamıştı. Aslında bu kafede işe ilk ben başlamıştım, iş aradığını söyleyince de çalıştığım yeri önermiştim.