✓ anxiety ❁ [hyunjin × yeji]

Chapter Twenty-Eight: Pursue Her

Bölüm sonundaki açıklamayı okuyup soruma cevap vermeyi unutmayın. ♡

Not: Olayların akışına göre farklı günler, tarih ve yer belirtilerek ayrı ayrı anlatılacaktır.

•°•°•°•

Playlist: Monsta x - You Can't Hold My Heart, TXT - Crown

Bir hafta önce, okulda öğle arasından bir önceki saat, malzeme odası...

Üçüncü Kişi Ağzından Anlatım

Kalbine dur diyemezdi hiçbir zaman. Bundan önceki okullarında her yıl farklı birinden hoşlanmış, platonik olarak hayatına devam etmişti. Zaten onlar da kısa sürmüş, küçük bir hevesten ileri gitmemişti. Ama bu sefer... Onu ilk gördüğü günden beri ona karşı bir güven, bir sevgi besliyordu. Evet, çok yakışıklı değildi. Fakat onun dalgalı saçlarına, uzun boyuna ayrı ayrı çekiliyordu. Kahverengi gözlerinin içinde kaybolmaktan kendini alamıyordu.

Sebepsiz bir şekilde buraya getirildiğinde odanın az yanan ışığından şüphelenmiş, etrafa bakarken tam Kai ile karşılaştığında kapı üstlerine kapatılıp kilitlenmişti.

Nereden aklına gelebilirdi ki sevdiği çocukla okulun malzeme odasında kilitli kalacağı?

Gelecekten gelen haberciler ona bunu söylemiş olsa güler geçerdi, durumun imkansızlığıyla alay ederdi ama şimdi... Ah, hayat mucizelerle doluydu.

Fakat bir sorun vardı. Evet, şu an hoşlandığı çocukla aynı yerde olabilirdi. Konuşma, yakınlaşma şansları bile olabilirdi ama şu anki durumu bunları düşünmek için ona şans vermiyordu. Genç kızın kapalı alanlara karşı bir korkusu vardı ve ne yazık ki, odayı aydınlatmak için konulan minik lamba pek de işe yaramıyordu.

İçeri girer girmez kapı arkasından kapatılıp kilitlendiğinde şokla gözleri irileşmiş, panikle arkasını dönüp kapıyı açmayı denemişti. Başarısız olunca zorlukla yutkunup geri çekilmişti. Daha sonra Kai yanına gelerek daha güçlü bir şekilde kapıyı zorlamış ama açılmayınca sinirle bir küfür savurmuştu.

Yuna içerideki loş ışığın yeterli olmaması ve malzeme odasının çok küçük olmasının verdiği stresle bozulan nefes alışverişlerini düzene sokmaya çalıştı. Başarılı olamayınca korkunç bir sessizlikle yere oturup sırtını duvara yasladı, başını öne doğru eğip ufacık hale gelirken gözlerini kapattı. Kısık bir sesle bir şarkı mırıldanırken sakinleşmeyi diledi.