✓ anxiety ❁ [hyunjin × yeji]

Chapter Twenty-Five: Liar

Playlist: Selena Gomez - Lose You To Love Me (Bu şarkı Yeji'yi o kadar iyi anlatıyor ve bu bölüme o kadar güzel yakışıyor ki aşık oldum.)

"Beni yerle bir ettin ve şimdi bu görülüyor.
İki ay içinde bizi yenisiyle değiştirdin, sanki bu çok kolay bir şeymiş gibi...
Bunu hak ettiğimi düşünmemi sağladın, iyileşmemin tam ortasında."

"Bana dünyaları vaat ettin ve ben buna düştüm.
Seni ilk sıraya koydum ve sen buna hayran kaldın."

(Selena Gomez - Lose You To Love Me)

***

İhanet.

Kayıp.

Hayal kırıklığı.

Nasıl anlatılır, bilemem. Ama kesin bir şey var: Hepsinin kalpte bıraktığı his kalıcı. Ruhta yaşattığı acı derin.

Monoton hayatımın birden değişebileceği aklımın ucundan bile geçmezdi. Fakat hayallerim vardı: İyi arkadaşlar edinmek, aşk yaşamak, mutlu olmak ve daha fazlası...

Bunların kaç tanesini elde etmeyi başardım, emin değildim. Ama ne yazık ki benim hayatımda mutlu olmaya yer yoktu. Bir şey için uğraşmaya başladığım zaman eninde sonunda bazı şeyler istediğim gibi olmuyor, sonucu da yüzüme bir tokat gibi vuruyordu. Ben de zamanla bunlar için efor sarf etmeyi bırakmış, sadece ölümü beklemiştim. Ama bu sefer umudun gerçekten var olduğuna inanmıştım. Bir şeylerin sonunda iyi olacağına inanmıştım. Fakat hayat bu, yine istemediklerim başıma gelmişti.

Aşkı bulduğumu sandığım yerde ihanete uğramıştım. Kalbimin bir kez daha paramparça olmasıyla, bir kez daha hayattan umudumu kesmiştim. Belki de yanlış yerde aramıştım aşkı. Beni asıl mutlu edecek kişi karşımda dururken başka biri için elimin tersiyle itmiştim, onu, Tanrı'nın bana verdiği ilk şansı...

Üzgünüm, sevgilim. Bu kez de senin yüzünden hayattan vazgeçiyorum. Umarım onunla benimle olduğundan daha mutlu olursun.

Nerede olduğum hakkında bir fikrim yoktu. Fakat hava çoktan kararmıştı. Birkaç saat önce istemediğim bir kişiden gelen mesajdan sonra telefonumu kapatıp bana ulaşmamaları için elimdeki son açığı da örtmüştüm. Gerçi... Beni merak edecek kim vardı ki? Belki annem hâlâ evde olmadığım için birkaç defa arardı, ulaşamayacağını anladığında da pes ederdi. Bir ihtimal Yuna da arar ve mesaj atardı, son olanlara az da olsa şahit olunca.

Havanın acı soğuğuna rağmen üzerime montumu giymemiştim. Eteğimin altından ayazı gayet iyi hissediyordum. Fakat buna rağmen de yere oturmuş, bir evin duvarına sırtımı yaslamıştım. Çantam ve montum yanımda dağınık bir şekilde duruyordu. Saatlerdir ağlıyor olduğum için keskin bir baş ağrısı kendini göstermişti. Gözlerimin kızardığını ve şiştiğini hissedebiliyordum. Ellerim hâlâ titriyor, kesik kesik nefesler almaya devam ediyordum.