Εγώ....το πολύτιμο παιχνίδι του

Συγκρούσεις...

Μετά από ένα υπέροχο βράδυ και όνειρα που έγιναν αληθινά το παραμύθι τελείωσε και ήρθαμε στην πραγματικότητα.
Η Χάνα έπρεπε να έρθει μαζί μου στη Νέα Υόρκη για να γνωρίσει τον Αγγελο όπως είχαμε πει.
Αν και η πραγματική αιτία είναι γιατί δεν θέλω να αντιμετωπίσω τα λόγια του μόνη μου και όλο αυτό γενικά.
Έτσι είμαστε τώρα και περιμένουμε να γυρίσουμε πίσω.
Είναι τώρα μια αραβωνιασμενη γυναικα και δεν  ξεχνάμε να το πει πουθενά μέχρι και στην πωλήτρια του παγωτατζιδικου που πήγα για να την κεράσω ένα παγωτό.
<<Τσιφουτα>>

Έχω να τον δω μια εβδομάδα σχεδόν και εγώ πολύ άγχος.
Η παν ευτιχισμενη φίλη μου κοιμάται γαλήνια στην θέση δίπλα μου.
Την παρατηρώ λίγο.
Θα έπρεπε να είναι με τον μέλλοντα άντρα της τώρα και όχι με εμένα ...
Και όμως είναι εδώ δίπλα μου κοιμάται σε μια θέση αεροπλάνου με ένα τεράστιο χαμόγελο απλωμένο στο όμορφο πρόσωπο της.
Γυρνάω ξανά στο παράθυρο έξω.
Τα σύννεφα φενονται τόσο ωραία.
Από εδώ ψηλά όλα είναι ασήμαντα και μικρά.
Δυστυχώς όμως όταν προσγειώθουμε  όλα θα φενονται τεράστια και προβλέπω άσχημη κατάληξη για ακόμη μια φορά.

Μετά από λίγες ώρες φτάσαμε.
Αφήσαμε τα πράγματα σπίτι και τώρα  σαλιαριζει στο τηλέφωνο με τον αρραβωνιαστικό της.
Μόνο που το σκέφτομαι γελάω. 
Οουφ.
Τώρα το θέμα είναι πως θα συναντήσω τον Αγγελο .
Μόνο τυχαια, δεν πιστεύω να με ξανά αφήσει στο γραφείο.
Θα έχει προετοιμαστεί.
Πώς έφτασα γαμωτο σε τοίχο σημείο να με βγάζει από την εταιρία του με την ασφάλεια.
Άλλωστε αρκετά ρεζίλι έγινα.

Ανοίγω τα μάτια μου από το φως.
Έχω μια κουβέρτα πάνω μου.
Γαμωτο αποκοιμηθηκα εδώ και τώρα είμαι πιασμένη.
Η άλλη που είναι?
Τρίβω τα μάτια μου το φως με ενοχλεί .
Μμμμ...
Το στομάχι μου γουργουριζει και είμαι σίγουρη ότι είναι από την θεϊκή αυτή μυρωδιά έρχεται από την κουζίνα.

Τι μουσική είναι αυτή?
Σηκώθηκα απότομα και ζαλίστηκα ουυφ.
Σέρνω τα πόδια μου μέχρι την κουζίνα.
Μια Χαρούμενη Χανα που λάμπει και χορεύει τραγουδωντας με μια κουτάλα για μικρόφωνο περιφέρεται χορεύοντας στη κουζίνα.
Παρεπιπτόντως πρέπει να της πω ότι θέλω τα γυαλικά μου πριν σπάσουν .
Στηρίζομαι στην πόρτα και την παρατηρώ .
Είναι τόσο χαρούμενη και τόσο απορροφημένη που δεν με κατάλαβε καν.
Καλά σε αυτό ίσως φταίει και η δυνατή μουσική αλλά  το ποσό ενθουσιασμένη και λαμπερή ειναι με εντυπωσιάζει.
Με την πόδια στη μέση της και τα μαλλιά της κάτω.
Αω μωρέ είναι πολύ γλυκούλα.
Γυρνάει και με κοίταει μετά από αρκετή ώρα.
Ωχ το γέλιο ακούστηκε για αυτό γύρισε.
Τα μάτια της γουρλωνουν και νιώθει αμήχανα καθώς μαζεύεται πίσω.
Κλείνει την μουσική και με κοίταει.
Αμάν Ανν ήθελα να την παρακολουθήσω για λίγο ακόμα.
Το θέαμα ήταν παραπάνω από πρόσχαρο διασκεδαστικό και κυρίως γεντί ζωή που μου έφτιαξε την μέρα.